Οι σπουδές του τον έκαναν να εργαστεί στο Γραφείο Τύπου του Ορθόδοξου Πατριαρχείου της Ρουμανίας. Μερικές από τις πιο όμορφες εμπειρίες του ήταν η κάλυψη της επίσκεψης του Πάπα Φραγκίσκου στη Ρουμανία το 2019. "Χάρη στα εργαλεία που απέκτησα στις σπουδές επικοινωνίας στον Τίμιο Σταυρό, μπόρεσα να γίνω καλύτερος επικοινωνιολόγος και εκπρόσωπος", λέει ο π. Bogdan.
Είναι επίσης κάτοχος διδακτορικού διπλώματος θεολογίας από την πατρίδα του, με ειδίκευση στην κατηχητική και την ομολογία. "Έχω εστιάσει την επικοινωνιακή μου δραστηριότητα στην εντατικοποίηση της διάλογος μεταξύ Εκκλησίας και πολιτισμούΗ Εκκλησία είναι δημιουργός πραγματικών πολιτιστικών αξιών. Αυτό είναι πολύ σημαντικό σε μια χώρα όπως η Ρουμανία, όπου εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα που δημιούργησε η κομμουνιστική δικτατορία που διήρκεσε τόσα χρόνια", λέει.
Ο Bogdan Teleanu είναι γνωστός στη χώρα του τόσο για το έργο του ευαγγελισμού όσο και για την ποιμαντική του υπηρεσία, ιδίως κατά το τελευταίο έτος της πανδημίας. Είναι παντρεμένος και έχει τρία παιδιά. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, μπορούν να χειροτονηθούν στην ιεροσύνη μετά το γάμο, αν και δεν μπορούν να γίνουν επίσκοποι.
Το 1999 σηματοδοτεί μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή στην ιστορία της Ρουμανίας, δέκα χρόνια μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος.
Πράγματι, το πρώτο ταξίδι ενός Καθολικού Πάπα στη χώρα μας με Ορθόδοξη πλειοψηφία: ο Άγιος Ιωάννης Παύλος Β'. Ήταν στις 9 Μαΐου 1999 - μια ιστορική ημερομηνία! Ακόμα θυμάμαι - γιατί εκείνη την εποχή εργαζόμουν ήδη στο Γραφείο Τύπου του Ορθόδοξου Πατριαρχείου - όταν, στο πάρκο Podul Izvor στο Βουκουρέστι, στο τέλος της ευχαριστιακής γιορτής που τελούσε ο Πάπας, παρουσία του Πατριάρχη Τεόκτιστου, Καθολικοί και Ορθόδοξοι φώναξαν μια απροσδόκητη κραυγή: "Ενωθείτε! Ενωθείτε! που στη γλώσσα μας σημαίνει "Ενότητα, ενότητα". Οι εικόνες αυτές έχουν μείνει στη μνήμη όλων των Ρουμάνων. Και ήταν ακριβώς κατά την πρώτη επίσκεψη του Ιωάννη Παύλου Β΄ που ενημερώθηκα για τη Σχολή Επικοινωνίας του Ποντιφικού Πανεπιστημίου του Τιμίου Σταυρού.
Και πώς ήταν η εμπειρία του να είσαι ορθόδοξος ιερέας σε ένα παπικό πανεπιστήμιο στη Ρώμη;
Πάντα επαναλαμβάνω, μιλώντας γι' αυτή την πλούσια εμπειρία, αυτό που λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας: "Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τον δρόμο ανάμεσα στον νου και την καρδιά". Και ειδικά για μένα, το να είμαι Ορθόδοξος σε ένα ποντιφικό πανεπιστήμιο ήταν μια σύνδεση μεταξύ του νου και της καρδιάς. Ξεπέρασα τις δυσκολίες της γλώσσας και του ταξιδιού σε Ρουμανία για να είμαι με την οικογένειά μου. Ευχαριστώ τους ευεργέτες που μου επέτρεψαν να σπουδάσω στη Ρώμη. Η συμβολή τους είναι θεμελιώδης.
Τι νομίζετε ότι σημαίνει να είσαι επικοινωνιολόγος;
Για μένα, που είμαι θρήσκος, είναι πάνω απ' όλα μια πράξη εξαγνισμού, δηλαδή να κάνεις τα συναισθήματά σου να συμπίπτουν με αυτά που επικοινωνείς. Το να αγνοείς τα εσωτερικά σου προβλήματα, το να μην καθαρίζεις τη συνείδησή σου, σημαίνει να επικοινωνείς ένα ψέμα! Ο μηχανισμός της επικοινωνίας της πίστης έγκειται σε αυτή τη "διαδικασία της συνείδησης", δηλαδή να κοιτάξουμε μέσα μας και να βρούμε κάτι που μας φωτίζει, τον λόγο ύπαρξής μας: την καλοσύνη και την αγιότητα που υλοποιείται στο πρόσωπο του Χριστού.
Είμαστε τα "καλώδια" που συνδέουν τα διάφορα ιδρύματα και τους ανθρώπους. Αν δεν φροντίζουμε αυτά τα "καλώδια", δηλαδή αν προσπαθούμε να έχουμε αναμάρτητη ηθική συνείδηση, είναι πολύ δύσκολο να μεταφέρουμε την πραγματικότητα για την Εκκλησία ή τις οικογενειακές, επαγγελματικές και προσωπικές ανάγκες των ανθρώπων. Γι' αυτό, πρώτα απ' όλα, χρειάζεται μια συμφωνία μεταξύ σκέψης και έκφρασης.
Ο Bogdan Teleanu είναι γνωστός στη χώρα του τόσο για το έργο του ευαγγελισμού όσο και για την ποιμαντική του υπηρεσία, ιδίως κατά το τελευταίο έτος της πανδημίας. Είναι παντρεμένος και έχει τρία παιδιά. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, μπορούν να χειροτονηθούν στην ιεροσύνη μετά το γάμο, αν και δεν μπορούν να γίνουν επίσκοποι.
Ένα από τα προβλήματα στη χώρα του είναι η μετανάστευση, "επειδή υπάρχουν τόσοι πολλοί Ρουμάνοι στο εξωτερικό. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρουμανίας είναι πολύ αφοσιωμένη στην υποστήριξη των οικογενειών όσων μετανάστευσαν, φροντίζοντας ιδιαίτερα τα παιδιά που μένουν μόνα τους στη χώρα επειδή οι μητέρες και οι πατέρες τους αναγκάζονται να φύγουν στο εξωτερικό για να εργαστούν προκειμένου να στείλουν χρήματα στην πατρίδα", λέει.
Στη Ρουμανία, τα παιδιά αυτά ονομάζονται "λευκά ορφανά". Σύμφωνα με εκτιμήσεις, από τα 5 εκατομμύρια παιδιά της Ρουμανίας, τα 750.000 επηρεάζονται περισσότερο ή λιγότερο βίαια από την αναχώρηση των γονέων τους. Από αυτά, 350.000 έχουν στερηθεί τον έναν από τους γονείς τους, ενώ 126.000 έχουν στερηθεί και τους δύο γονείς. Αλλά περισσότερα από 400.000 παιδιά έχουν βιώσει, για μια περίοδο της ζωής τους, μια μορφή μοναξιάς.
Μιλώντας για σκέψη και έκφραση, πώς βιώσατε το κομμουνιστικό καθεστώς ως παιδί;
Η προσπάθειά μου είναι να διατηρήσω αυτή την ουσιαστική μνήμη όλων όσων μου συνέβησαν προσωπικά. Είμαι πεπεισμένος ότι είναι θεμελιώδες, σε ιστορικό επίπεδο, να διατηρήσουμε τη "μεγάλη σωτήρια μνήμη" που αποτελεί την πνευματικότητα του ρουμανικού λαού.
Ακόμη και από παιδί, όπως πολλοί άνθρωποι στο χωριό μου, ήμουν χριστιανός... Ωστόσο, όλοι ζούσαν με φόβο, ακόμη και οι γονείς μου μας συμβούλευαν να μη μιλάμε για όσα ακούγαμε στο ραδιόφωνο, για την Ευρώπη, για την ελευθερία, για την προσευχή, για την πίστη μας. Αλλά εγώ δεν μπορούσα να δεχτώ αυτόν τον φόβο, ακόμη και στο σχολείο αντιδρούσα στο κομμουνιστικό καθεστώς. Μια φορά, για παράδειγμα, ο καθηγητής ιστορίας στο γυμνάσιο μας ρώτησε εμάς τα παιδιά αν πηγαίναμε στην εκκλησία. Όλοι πήγαν, αλλά κανείς δεν τόλμησε να μιλήσει, γιατί ξέραμε ποιος ήταν ο πραγματικός στόχος του δασκάλου. Λοιπόν, ένιωσα μια επανάσταση στην καρδιά μου, σηκώθηκα όρθιος και του είπα: "Πάντα πηγαίνω στην εκκλησία! Λοιπόν, εξεπλάγην και με ρώτησε γιατί πίστευα στον Θεό. Του απάντησα: "Το σύμπαν πρέπει να έχει ένα τέλος, και πιστεύω ότι το τέλος του σύμπαντος βρίσκεται στα χέρια του Θεού". Η αντίδρασή του ήταν καλή, γιατί μου είπε ότι ήμουν ένα πολύ γενναίο αγόρι!
Τι έχει απομείνει από εκείνη την εποχή σήμερα;
Έλλειψη αξιών, γενικά... Και φτώχεια και ανισότητα. Τα προβλήματα που δημιουργούσε ένα αθεϊστικό πολιτικό καθεστώς, όπως το κομμουνιστικό σύστημα, δεν ήταν καινούργια για τον χριστιανικό κόσμο, καθώς η άποψη του κομμουνισμού για την πραγματικότητα είχε πολλά κοινά με την αιρετική δυϊστική-μανιχαϊκή άποψη: στην πραγματικότητα, ο κομμουνισμός χώριζε επίσης τον κόσμο σε δύο εντελώς ξεχωριστά και αντίθετα βασίλεια, το καλό και το κακό.
Ωστόσο, ο χριστιανισμός έχει την ικανότητα να προτείνει μια μέση οδό που επιτρέπει το διάλογο όχι μόνο μεταξύ των χριστιανών, αλλά και μεταξύ του χριστιανισμού και του κοσμικού κόσμου. Αλλά σήμερα, περισσότερο απ' ό,τι πιστεύεται γενικά, υπάρχει ανάγκη για έναν "νέος ευαγγελισμόςΗ "νέα κουλτούρα", επίσης, για να ανταποκριθεί σε νέα προβλήματα, σε νέες δυσκολίες που υποτίθεται ότι δεν οφείλονται στην κομμουνιστική δικτατορία.
Τι εννοείς;
Μου θυμίζει αυτό που μας είπε ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β': "Εσείς που απελευθερωθήκατε από τον εφιάλτη της κομμουνιστικής δικτατορίας, μην αφήνετε τον εαυτό σας να εξαπατηθεί από τα ψεύτικα και επικίνδυνα όνειρα του καταναλωτισμού. Και αυτά σκοτώνουν το μέλλον. Ο Ιησούς σας κάνει να ονειρεύεστε μια νέα Ρουμανία, μια χώρα όπου η Ανατολή και η Δύση μπορούν να συναντηθούν με αδελφοσύνη. Αυτή η Ρουμανία είναι στα χέρια σας. Χτίστε την μαζί, με τόλμη. Ο Κύριος σας την εμπιστεύεται. Εκείνη την εποχή δεν γνωρίζαμε ποια ήταν τα προβλήματα του καταναλωτισμού και της υλιστικής κοινωνίας... Σήμερα τα βλέπουμε.
Η μετανάστευση αποτελεί επίσης πρόβλημα.
Αν κάποτε ζούσαμε σε μια χώρα σχεδόν απομονωμένη από τον έξω κόσμο, σήμερα έχουμε την πληγή της μετανάστευσης και, κυρίως, της μετανάστευσης, αφού υπάρχουν τόσοι πολλοί Ρουμάνοι στο εξωτερικό. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρουμανίας είναι πολύ αφοσιωμένη στη στήριξη των οικογενειών όσων έχουν μεταναστεύσει, ιδιαίτερα φροντίζοντας τα παιδιά που μένουν μόνα τους στη χώρα επειδή οι μητέρες και οι πατέρες τους αναγκάζονται να φύγουν στο εξωτερικό για να εργαστούν προκειμένου να στείλουν χρήματα στην πατρίδα.
Σε αυτά παιδιά στη Ρουμανία ονομάζονται "λευκά ορφανά". Σύμφωνα με εκτιμήσεις, από τα 5 εκατομμύρια παιδιά της Ρουμανίας, τα 750.000 επηρεάζονται περισσότερο ή λιγότερο βίαια από την αναχώρηση των γονέων τους. Από αυτά, 350.000 έχουν στερηθεί τον έναν από τους γονείς τους, ενώ 126.000 έχουν στερηθεί και τους δύο γονείς. Αλλά περισσότερα από 400.000 παιδιά έχουν βιώσει, για μια περίοδο της ζωής τους, μια μορφή μοναξιάς.
...Και ξέρω ότι ασχολείστε πολύ με αυτό το είδος της φροντίδας για τις υπαρξιακές περιφέρειες, όπως τις αποκαλεί ο Πάπας Φραγκίσκος.
Ναι, σωστά, και ειδικά από πέρυσι, όταν αναγκάστηκα να εγκαταλείψω τη δουλειά μου στο Γραφείο Τύπου του Ρουμανικού Ορθόδοξου Πατριαρχείου, αφού διορίστηκα εφημέριος της εκκλησίας του Αγίου Παντελεήμονα στο κέντρο του Βουκουρεστίου. Ο πρώην εφημέριος αρρώστησε και πέθανε από COVID. Και εγώ, όντας επίσης πατέρας οικογένειας, έπρεπε να εγκαταλείψω κάποιες αρμοδιότητες για να αναλάβω τις δραστηριότητες της ενορίας, η οποία, στην πραγματικότητα, είναι μια πολύ δύσκολη πραγματικότητα, όχι τόσο λόγω των ανθρώπων, αλλά λόγω της εργασίας που μένει να γίνει, λόγω των συνθηκών εργασίας, των αναγκών των ενοριτών.
Ο π. Bogdan Teleanu ασχολείται έντονα με την ποιμαντική δραστηριότητα στην υπαρξιακή περιφέρεια της πόλης του. Πέρυσι, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη θέση του στο Γραφείο Τύπου του Ρουμανικού Ορθόδοξου Πατριαρχείου, αφού διορίστηκε εφημέριος της εκκλησίας του Αγίου Παντελεήμονα στο κέντρο του Βουκουρεστίου.
"Ο πρώην ιερέας της ενορίας πέθανε εξαιτίας του COVID. Και εγώ, όντας επίσης πατέρας, έπρεπε να παραιτηθώ από κάποιες αρμοδιότητες για να συνεχίσω τις δραστηριότητες της ενορίας, η οποία, στην πραγματικότητα, είναι μια πολύ δύσκολη πραγματικότητα, όχι τόσο λόγω των ανθρώπων, αλλά λόγω της εργασίας που μένει να γίνει, λόγω των συνθηκών εργασίας και των αναγκών των ενοριτών", εξηγεί.
Οι σπουδές του στον τομέα της επικοινωνίας τον βοήθησαν να δημιουργήσει μια ιστοσελίδα. http://ateneulsfantuluipantelimon.blogspot.com για την προώθηση θεατρικών παραστάσεων (των οποίων είναι σεναριογράφος και συγγραφέας). "Στις δραστηριότητές μας, προσπαθούμε να ανακαλύψουμε εκ νέου την καλλιτεχνική, ιστορική, πολιτιστική και μουσική μας κληρονομιά... Έχουμε επίσης επανιδρύσει μια παλιά εφημερίδα, η οποία είχε κλείσει κατά τη διάρκεια της κομμουνιστικής εποχής, και με τη σύζυγό μου, η οποία εργάζεται στην τηλεόραση της Επαρχίας, γυρίσαμε ένα ντοκιμαντέρ για το πώς, τυχαία, ανακαλύψαμε την ύπαρξη αυτής της εφημερίδας και πώς εργαστήκαμε για να την επαναφέρουμε στην κυκλοφορία.
Τα ποιμαντικά προβλήματα είναι ποικίλα και περίπλοκα. Ωστόσο, εγώ, ειδικότερα, έχω ωφεληθεί πολύ από την εκπαίδευση που έλαβα στις σπουδές επικοινωνίας, καθώς δημιούργησα μια ιστοσελίδα http://ateneulsfantuluipantelimon.blogspot.com για να προωθήσω ένα πρόγραμμα που έχω ξεκινήσει με την ονομασία Ateneo di San Pantelimon. Διοργανώνουμε θεατρικές παραστάσεις (των οποίων είμαι σεναριογράφος και συγγραφέας) για όλους όσους θέλουν να συμμετάσχουν: ανθρώπους από την ενορία, παιδιά, μετανάστες κ.λπ. Με τις δραστηριότητές μας προσπαθούμε να ανακαλύψουμε εκ νέου την καλλιτεχνική, ιστορική, πολιτιστική, μουσική μας κληρονομιά... Έχουμε επίσης επανιδρύσει μια παλιά εφημερίδα, η οποία είχε κλείσει κατά τη διάρκεια της κομμουνιστικής εποχής, και με τη σύζυγό μου, η οποία εργάζεται στην τηλεόραση της Eparchy, γυρίσαμε ένα ντοκιμαντέρ για το πώς, τυχαία, ανακαλύψαμε την ύπαρξη αυτής της εφημερίδας και πώς εργαστήκαμε για να την επαναφέρουμε στην κυκλοφορία.
Ποια είναι η τρέχουσα κατάσταση στο δρόμο προς την ενότητα μεταξύ Καθολικών και Ορθοδόξων;
Λοιπόν, η πρόοδος συνεχίζεται... Ήδη το 2002, ο Πατριάρχης Θεοκτίστης επισκέφθηκε εκ νέου τον Ιωάννη Παύλο Β' στη Ρώμη και, με την ευκαιρία αυτή, οι δύο θρησκευτικοί ηγέτες υπέγραψαν κοινή Διακήρυξη στην οποία επαναβεβαίωναν τη δέσμευση να "προσεύχονται και να εργάζονται για την πλήρη ορατή ενότητα" μεταξύ όλων των μαθητών του Χριστού. Σκοπός μας και διακαής πόθος μας είναι η πλήρης κοινωνία, η οποία δεν είναι απορρόφηση, αλλά κοινωνία στην αλήθεια και την αγάπη. Πρόκειται για μια μη αναστρέψιμη πορεία, η οποία δεν έχει εναλλακτικές λύσεις: είναι η πορεία της Εκκλησίας.
Μια άλλη καθοριστική στιγμή ήταν η επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου το 2019, ο οποίος μας υπενθύμισε ότι σε αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή, όλοι μας, Ρουμάνοι Καθολικοί και Ρουμάνοι Ορθόδοξοι, πρέπει να είμαστε θαρραλέοι. Ο κόσμος πλήττεται από πολλά, δραματικά προβλήματα. Καλούμαστε όλοι να εργαστούμε για την ενότητα ολόκληρου του ανθρώπινου γένους, για την αλληλεγγύη, για την ειρήνη, θυμόμενοι πάντα αυτά τα υπέροχα λόγια του Ιωάννη Παύλου Β΄: "Μη φοβάστε". Πιστεύω ότι αυτό το μήνυμα παραμένει σήμερα το θεμέλιο της ενότητας και του τρόπου μας για τους χριστιανούς να αποδώσουν καρπούς ειρήνης και αλληλεγγύης στη χώρα μας και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Και υπό αυτή την έννοια, ο ρόλος της επικοινωνίας της πίστης είναι πολύ σημαντικός...
Φυσικά! Τα μέσα ενημέρωσης μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο, καθώς αποτελούν ένα μέσο πίεσης που μπορεί να συμβάλει στην κοινωνικοπολιτική, πολιτιστική, αξιακή, ακόμη και κλιματική αλλαγή στη χώρα και στον κόσμο. Λέω πάντα ότι δεν μπορούμε να είμαστε σαν τον Γιούρι Γκαγκάριν: να πάμε στον ουρανό και να επιστρέψουμε χωρίς να θέλουμε να συναντήσουμε τον Θεό σε αυτόν ακριβώς τον ουρανό. Αντίθετα, εμείς οι χριστιανοί επικοινωνιολόγοι πρέπει να συνεχίσουμε να εξερευνούμε την πραγματικότητα, να μελετάμε, να χρησιμοποιούμε κάθε μέσο που διαθέτουμε για να πλοηγηθούμε στον χώρο μας, στον παράδεισό μας, που είναι ο ανθρώπινος νους, ο οποίος διαπερνάται αναγκαστικά από τη σωτήρια μνήμη του Θεού, ο οποίος ζει σε αυτόν και στον οποίο πρέπει να ζήσουμε μαζί.
Σας ευχαριστώ πολύ, π. Bogdan. Είναι ευχάριστο να γνωρίζουμε ότι, μέσω της εκπαίδευσης στην Σχολή Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου του Τιμίου ΣταυρούΗ αποστολή μιας Εκκλησίας που δεν είναι καθολική, αλλά αδελφή στην πίστη και την αποστολή, έχει βοηθηθεί.
Ακολουθήστε το τις συνεντεύξεις μας μεταξύ πρώην και νυν φοιτητών, της Σχολής Κοινωνικής και Θεσμικής Επικοινωνίας του Ποντιφικού Πανεπιστημίου του Τιμίου Σταυρού, για την 25η επέτειο από την ίδρυσή της.
Gerardo Ferrara
Πτυχιούχος Ιστορίας και Πολιτικών Επιστημών, με ειδίκευση στη Μέση Ανατολή.
Υπεύθυνος για το φοιτητικό σώμα
Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού στη Ρώμη
