Christus heeft dit sacrament ingesteld door ons een nieuwe mogelijkheid tot bekering te bieden en na het doopsel de genade van God terug te krijgen. "Het sacrament van verzoening is een sacrament van genezing. Als ik ga biechten is dat om mezelf te genezen, om mijn ziel te genezen, om mijn hart te genezen, om iets te genezen wat ik heb gedaan dat niet goed werkt. Paus Franciscus, Algemene Audiëntie, 19 februari 2014.
Zoals alle sacramenten is dit een ontmoeting met Jezus. Tijdens de biecht vertellen we onze zonden aan Jezus. priester die handelt in de persoon van Christus en met het gezag van Jezus om te luisteren, leiding te geven, adequate boetedoening te bieden en de woorden van absolutie uit te spreken.
"Ter viering van de In het sacrament van verzoening vertegenwoordigt de priester niet alleen God, maar de hele gemeenschap, die zich herkent in de kwetsbaarheid van elk van haar leden, die met diepe ontroering luistert naar hun berouw.die met Hem verzoend is, die hem bemoedigt en begeleidt op de weg van bekering en van menselijke en christelijke volwassenheid. Iemand kan zeggen: "Ik belijd alleen aan God". Ja, je kunt tegen God zeggen: "vergeef me", en hem je zonden vertellen. Maar onze zonden zijn ook tegen onze broeders, tegen de Kerk, en daarom is het nodig om vergeving te vragen aan de Kerk en de broeders, in de persoon van de priester.". Paus Franciscus, Catechese van de woensdag, 19 februari 2013.
Sint Josemaria noemde de biecht de sacrament van vreugde, omdat we daardoor de vreugde en vrede terugkrijgen die vriendschap met God met zich meebrengt.
Dit sacrament herstelt niet alleen onze relatie als zonen en dochters van God, maar verzoent ons ook met elkaar door onze vereniging met de Heer te herstellen. Lichaam van Christuszijn kerk. Paus Franciscus legt het belang van de biecht uit met deze woorden: "De vergeving van onze zonden is niet iets wat we onszelf kunnen geven. Ik kan niet zeggen: Ik vergeef mezelf mijn zonden. Vergeving wordt gevraagd, het wordt aan een ander gevraagd, en in de biecht vragen wij Jezus om vergeving. Vergeving is geen vrucht van onze inspanningen, maar een gave, een geschenk van de Heilige Geest.
De Catechismus van de Kerk stelt vier stappen voor voor een goede belijdenis. Deze drukken de weg naar bekering uit, die gaat van de analyse van ons handelen naar het handelen waaruit de verandering blijkt die in ons heeft plaatsgevonden. Er zijn vier stappen die we zetten om de grote omhelzing van liefde te kunnen ontvangen die God, onze Vader, ons met dit sacrament wil geven: "God wacht op ons, zoals de vader in de gelijkenis, met uitgestrekte armen, zelfs als we het niet verdienen. Onze schuld doet er niet toe. Zoals in het geval van de verloren zoon, hoeven we alleen maar ons hart te openen. De heilige Josemaría, Christus gaat voorbij, nr. 64.
In het gewetensonderzoek proberen wij onze ziel in gebed voor God te onderzoeken in het licht van de leer van de Kerk, uitgaande van onze laatste belijdenis. We denken na over die daden, gedachten of woorden die ons misschien van God hebben verwijderd, anderen hebben beledigd of ons innerlijk hebben geschaad.
Er zijn verschillende details waarmee we rekening kunnen houden om het op een meer diepgaande en doeltreffende manier te doen. We kunnen ons bijvoorbeeld helpen met een gids met de sleutels tot goed zielsonderzoek. Het is een tijd om eerlijk te zijn tegenover zichzelf en tegenover God, wetende dat Hij niet wil dat onze vroegere zonden ons onderdrukken, maar ons ervan wil bevrijden zodat we als zijn goede kinderen kunnen leven.
Berouw of berouw, is een geschenk van God. Het is een pijn van de ziel en een afwijzing van onze zonden, die een voornemen inhoudt om niet meer te zondigen. Soms gaat berouw gepaard met een intens gevoel van pijn of schaamte, wat ons helpt om het goed te maken. Maar dit gevoel is niet onmisbaar. Het belangrijkste is dat we begrijpen dat we verkeerd hebben gehandeld, en dat we als christenen willen verbeteren. Zo niet, dan leggen we onszelf in Gods handen om Hem te vragen in ons hart te werken om het kwaad af te wijzen.
Berouw", aldus de paus, "is de portiek van het berouw, de bevoorrechte weg die leidt naar het hart van God, die ons verwelkomt en ons een nieuwe kans biedt, op voorwaarde dat wij ons openstellen voor de waarheid van het berouw en ons laten omvormen door zijn barmhartigheid".
De priester is een instrument van God. Laten we schaamte en trots opzij zetten en onze ziel openen in de zekerheid dat het God is die naar ons luistert. "Biechten bij een priester is een manier om mijn leven in de handen en het hart van een ander te leggen, die op dat moment handelt in naam en voor rekening van Jezus. [Het is belangrijk dat ik naar de biechtstoel ga, dat ik mij plaats voor een priester die Jezus vertegenwoordigt, dat ik kniel voor de moederkerk die geroepen is om de barmhartigheid van God uit te delen. Er is een objectiviteit in dit gebaar, in het knielen voor de priester, die op dat moment het proces is van de genade die tot mij komt en mij geneest". Paus Franciscus. De naam van God is genade, 2016.
Biechten is een sacramentoDe viering ervan omvat bepaalde gebaren en woorden van de boeteling en de priester.
Deze het mooiste moment van het sacrament van het Vormsel.bekentenis, want we ontvangen Gods vergeving. Boetedoening is een eenvoudige handeling die onze genoegdoening voor de zonde die we hebben begaan vertegenwoordigt. Het is ook een goede gelegenheid om God te danken voor de vergeving die we hebben ontvangen, en om ons voornemen om niet meer te zondigen te hernieuwen.
Opusdei.org.
"Christus komt voorbij", n. 64.
"De naam van God is barmhartigheid", paus Franciscus.
Algemene Audiëntie van 19 februari 2014, Paus Franciscus.
