Deze is wat wij christenen herbeleven tijdens de Goede Week.. In een interview met emeritus-paus Benedictus XVI, gepubliceerd in de "Osservatore RomanoDe betekenis van het lijden in God komt naar voren.
De moderne mens lijkt geen behoefte te hebben zich voor God te rechtvaardigen, en durft soms zelfs God te vragen zich te rechtvaardigen tegenover het kwaad in de wereld. De mens heeft de gevoeligheid voor zijn eigen zonden verloren, gelooft dat hij rechtvaardig is en voelt geen behoefte aan verlossing. Of hij heeft tenminste het gevoel dat God het grootste deel van de mensheid niet verloren kan laten gaan.
Maar anderzijds voelt men de behoefte aan Gods barmhartigheid en zachtheid. Dit werd ervaren door Faustina Kowalska en Johannes Paulus II, die bevestigden dat de mercy is het enige dat echt effectief is tegen het kwaad. In de hardheid van een vertechniseerde wereld waarin gevoelens niets meer betekenen," zegt hij.merkt Paus Ratzinger op, maar het verhoogt de verwachting van een reddende liefde die uit vrije wil wordt gegeven"..
Het is in dit kader dat de relatie tussen God de Vader en zijn Zoon wordt gesteld. Het heeft geen zin aan te dringen op rechtvaardigheid in absolute of wrede zin, met het argument dat de Zoon de Vader gehoorzaamt en door te gehoorzamen de wrede eisen van rechtvaardigheid aanvaardt.
Benedictus XVI legt uit: "Wanneer de Zoon in de Hof van Olijven strijdt tegen de wil van de Vader, gaat het er niet om een wrede beschikking van God te aanvaarden, maar de mensheid in de wil van God te trekken". . Over de relatie tussen de twee testamenten van de Vader en de Zoon, zie het boek van J. Ratzinger, Jezus van Nazareth, deel 1, met name hoofdstuk 6.
Maar dan vraagt de emeritus paus zich af, wat is het nut van het kruis?
En hij antwoordt: laten we ons bewust zijn van de smerige en enorme hoeveelheid kwaad, van geweld en leugens, van haat, wreedheid en arrogantie die de hele wereld overspoelen. De oudtestamentische traditie hoopte op een oneindige liefde die het kwaad en het lijden van de wereld kon overwinnen. Christus brengt ons, vooral in zijn lijden, die liefde en die overwinning.. De vraag rijst of en in welke zin dit lijden in God de Vader impliceert.
In zijn betoog geeft Benedictus XVI een tekst van Henri De Lubac weer. Hij presenteert eerst de liefde van Christus die hem ertoe brengt voor ons te lijden: "De Verlosser kwam de wereld binnen uit mededogen met het menselijk ras. Hij heeft ons lijden op zich genomen lang voordat Hij werd gekruisigd; ja, zelfs voordat Hij zich bukte om ons vlees aan te nemen: als Hij het niet eerder had meegemaakt, zou Hij geen deel zijn geworden van ons menselijk leven. En wat was dit lijden dat Hij eerder voor ons heeft doorstaan? Het was de passie van de liefde"..
Hoewel het gaat niet alleen om het lijden van Christusde mensgeworden Zoon van God, die wij voorstellen in de figuren in de Vastentijd en Pasen; maar De Lubac vraagt zich af: "Maar de Vader zelf, de God van het heelal, degene die overvloedig is in lankmoedigheid, geduld, barmhartigheid en mededogen, lijdt hij niet ook in zekere zin?".
Hier citeert hij een bijbelse passage: "De Heer uw God heeft uw kleding aangetrokken als iemand die zijn kind draagt." (Deut. 1:31). "God -Commentaar van De Lubac. Hij neemt onze kleding op zich zoals de Zoon van God ons lijden op zich neemt. De Vader zelf is niet zonder hartstochten! Als Hij wordt aangeroepen, dan kent Hij barmhartigheid en mededogen. Hij voelt een liefdesverdriet"..
Op dit punt grijpt Benedictus XVI in en roept devoties op uit zijn vaderland en beelden van christelijke kunst.
"In sommige delen van Duitsland was er een zeer ontroerende devotie voor de Not Gottes ('de ontreddering van God'). Het roept bij mij een indrukwekkend beeld op dat de lijdende Vader voorstelt, die als Vader innerlijk deel heeft aan het lijden van de Zoon. En het beeld van de "troon der genade" maakt ook deel uit van deze devotie: de De Vader houdt het kruis en de gekruisigde vast, buigt zich liefdevol over hem heen en zit als het ware samen met hem aan het kruis. Zo kunnen we op een grote en zuivere manier zien wat Gods barmhartigheid en Gods deelname aan het lijden van de mens betekenen"..
Leid dan af: "Het gaat niet om een wrede rechtvaardigheid, noch om het fanatisme van de Vader, maar om de waarheid en de werkelijkheid van de schepping: om de ware en intieme overwinning van het kwaad die uiteindelijk alleen in het lijden van de liefde kan worden bereikt"..
Inderdaad, vanaf de troon der genade, die het kruis van Jezus is, daalt Gods liefde neer en reinigt het kwaad dat de mens door de eeuwen heen over de wereld heeft uitgestort. Die liefde die de Vader samen met de Zoon heeft geopenbaard door het lijden van het kruis en die uitmondt in barmhartigheid.
In het jaar van de mercyPaus Franciscus heeft de betekenis van de Goede Week al uitgelegd.
"Als God ons zijn opperste liefde heeft getoond in de dood van Jezus, dan kunnen en moeten ook wij, geregenereerd door de Heilige Geest, elkaar liefhebben".
Paus Franciscus
Op Witte Donderdag stelt Jezus de Eucharistie in...als liefde die vooruitloopt op het kruis en dienstbaar wordt, vooral voor de zwaksten.
"Goede Vrijdag is het hoogtepunt van de liefde. De dood van Jezus, die zich aan het kruis overgeeft aan de Vader om redding te bieden aan de hele wereld, drukt de liefde uit die tot het einde toe, zonder einde, is gegeven. Een liefde die iedereen wil omarmen en niemand uitsluit. Een liefde die zich uitstrekt tot elke tijd en elke plaats: een onuitputtelijke bron van heil waartoe ieder van ons zondaars kan komen". (Algemene Audiëntie, 23-III-206).
Dat is de liefde van God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest die met Pinksteren zal worden gegeven aan de werking van de genade in de wereld.
concludeert Francisco: "Als God ons zijn opperste liefde heeft getoond in de dood van Jezus, dan kunnen en moeten ook wij, geregenereerd door de Heilige Geest, elkaar liefhebben".. Dan, Heilige zaterdag is de dag van Gods stilte.wachtend op liefde voor de verlatenen.
Al met al, en dit is wat we vieren met Pasen, "het is allemaal een groot mysterie van liefde en barmhartigheid". die ons tegemoet komt om ons naar de opstanding te leiden. Een liefde en barmhartigheid die ons kunnen veranderen, mits wij die aanvaarden, zowel in de belijdenis van onze zonden als in de uitoefening van de werken van barmhartigheid..
Gepubliceerd in "Kerk en nieuwe evangelisatie".
