Ο Don Pablo Santa Maria Watson είναι ένας Καναδός ιερέας μεξικανικής καταγωγής, βασικό στέλεχος της Αρχιεπισκοπής του Βανκούβερ, που βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας. Αγγλόφωνη, η περιοχή αυτή έχει μια καθολική μειονότητα, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τη γαλλόφωνη περιοχή του ανατολικού Καναδά.
Στο Βανκούβερ, από τα περισσότερα από τρία εκατομμύρια άτομα που ζουν στην περιοχή που καταλαμβάνει η εν λόγω επισκοπή, λιγότεροι από 15 % είναι καθολικοί, δηλαδή περίπου 445.000 ψυχές.
Αυτός ο ιερέας που χειροτονήθηκε το 2012 ήταν αντιπρύτανης του καθεδρικού ναού του Βανκούβερ και για ένα διάστημα τελετάρχης του επισκόπου. Σήμερα είναι αναπληρωτής δικαστικός αντιπρόσωποςΟμολογεί στο Ίδρυμα CARF ότι κατέχει αυτή τη θέση χάρη στο πτυχίο του στο Κανονικό Δίκαιο που απέκτησε στο Πανεπιστήμιο της Ναβάρα.
Σχετικά με το καθεστώς του καθολικισμού στον Καναδά, το ορίζει ως εξής αρκετά σοβαρή. "Δεν διαφέρει από την Ευρώπη, όπου η εκκοσμίκευση και ο σχετικισμός είναι πολύ ισχυροί. Μέχρι πρόσφατα υπήρχε μεγάλη αδιαφορία για την Καθολική Εκκλησία. Μετά την προβλήματα με τους ιθαγενείς του Καναδά και χειραγώγηση που συνεχίζεται για περισσότερο από ένα χρόνο τώρα, υπάρχει έντονο μίσος. Είναι ένα μίσος που χαρακτηρίζεται από άγνοια", εξηγεί ο πατέρας Σάντα Μαρία.
Πολυάριθμες εκκλησίες έχουν δεχθεί επιθέσεις, ακόμη και πυρκαγιές, ενώ η Εκκλησία έχει δεχθεί σφοδρή κριτική. Όλα ξεκίνησαν ως ένα υποτιθέμενο σκάνδαλο στην Εκκλησία του Καναδά που απέκτησε παγκόσμια δημοσιότητα και μέχρι στιγμής δεν έχει αποδειχθεί, ούτε υπάρχουν στοιχεία που να το υποστηρίζουν.
Τον Μάιο του 2021, ο καναδικός και ο παγκόσμιος Τύπος ανακοίνωσαν ότι σε πρώην σχολεία φιλοξενίας στον Καναδά είχαν ανακαλυφθεί "μαζικοί τάφοι" και "μη σημαδεμένοι μαζικοί τάφοι" ή "μη σημαδεμένοι τάφοι" που περιείχαν παιδιά ιθαγενών. Στην πραγματικότητα όμως επρόκειτο μόνο για υποψίες που βασίζονταν σε γεωραντάρ που ανιχνεύει ανωμαλίες στο έδαφος. Αλλά σε όλο αυτό το διάστημα κανείς δεν έχει κάνει ανασκαφές, κανένα πτώμα δεν έχει εντοπιστεί, κανένας ιατροδικαστής δεν έχει ανακαλύψει πτώμα και δεν υπάρχουν υπολείμματα οποιουδήποτε τάφου.
Ο Δον Πάμπλο έφτασε στον Καναδά αφού ταξίδεψε σε διάφορες χώρες με την οικογένειά του, μέχρι που τελικά εγκαταστάθηκαν στο Βανκούβερ, όπου όλη η πίστη που του είχε μεταδοθεί από παιδί μετατράπηκε σε κάλεσμα να ακολουθήσει τον Κύριο ως ιερέας.
"Γεννήθηκα σε μια καθολική οικογένεια. Η πίστη ήταν πάντα παρούσα στην οικογένειά μου. Οι παππούδες μου ήταν πάντα ένα μεγάλο παράδειγμα αγάπης για τον Θεό και την εκκλησία του. Η κλήση μου στην ιεροσύνη είναι πολύ συνηθισμένη, δεν υπήρξε κάποια μεγάλη στιγμή μεταστροφής, απλά μεγάλωσα σε ένα καθολικό σπίτι όπου η άσκηση της πίστης ήταν δεδομένη, καθώς και το παράδειγμα των γονέων μου", αφηγείται.
Αλλά όπως και σε πολλές άλλες κλίσεις, η πίστη και η προσευχή της γιαγιάς του ήταν καθοριστικής σημασίας. "Φρόντιζε όταν πηγαίναμε να την επισκεφτούμε να πηγαίνουμε στη λειτουργία κάθε μέρα", θυμάται. Αλλά και το παράδειγμα των ιερέων που γνώριζε του έδειξε τον δρόμο που τελικά θα ακολουθούσε. "Μια μέρα ο ιερέας της ενορίας μου μου έκανε αυτή την πρόσκληση και μου ζήτησε να το σκεφτώ και να Θα έδινα στον Θεό την πρώτη μου επιλογή, προσθέτει.
Λίγα χρόνια μετά τη χειροτονία του σε ιερέα, ο επίσκοπός του τον έστειλε στην Παμπλόνα για να σπουδάσει Κανονικό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο της Ναβάρα. Ο Δον Πάμπλο προσδιόρισε την πόλη αυτή σε μια επιστολή προς τους φίλους του, ενώ σπούδαζε εκεί, ως "μια πολύ όμορφη πόλη. Όπως όλες οι ευρωπαϊκές πόλεις, είναι γεμάτη από κομψά παλάτια, γοητευτικούς δρόμους και πλατείες και, φυσικά, όμορφες εκκλησίες. Το να βρίσκεται εκεί ήταν ένα όνειρο και ένα προνόμιο για τον ίδιο, καθώς μπόρεσε να συνδυάσει το πάθος του για το Κανονικό Δίκαιο με την αγάπη του για την Ισπανία, τη χώρα των προγόνων του.
Όσον αφορά την εκπαίδευση αυτή, ο Don Pablo Santa María δήλωσε στο Ίδρυμα CARF: "Τώρα εργάζομαι ως δικαστικός εφημέριος, και το έργο μου θα ήταν αδύνατο αν δεν είχα την εκπαίδευση που έλαβα στο Πανεπιστήμιο της Ναβάρα. Η αφοσίωση των καθηγητών ήταν ανεκτίμητη για να είμαι σήμερα κανονικός".
Αλλά αν αυτός ο ιερέας από τον Καναδά είναι ερωτευμένος με το Κανονικό Δίκαιο, είναι επίσης ερωτευμένος με τη λειτουργία. "Βρίσκομαι στην υπηρεσία του Θεού και της Εκκλησίας του και, ως εκ τούτου, το καθήκον μου είναι πραγματικά να δείξω στους άλλους την αγάπη του Θεού", λέει. Και αυτή δίνεται στη Θεία Ευχαριστία, "μια αγάπη που δεν μας εγκαταλείπει και που μένει μαζί μας μέχρι το τέλος του κόσμου".
"Είναι πολύ σημαντικό για έναν ιερέα όχι μόνο να έχει ένα μεγάλη γνώση του τι είναι Λειτουργία και πώς να τη ζήσεις, αλλά και μια μεγάλη αγάπη γι' αυτήν, με σεβασμό και αγάπη για τις παραδόσεις της Εκκλησίας", πρόσθεσε.
Αλλά ο σημερινός ιερέας χρειάζεται επίσης περισσότερα χαρακτηριστικά. Λέει στο Ίδρυμα CARF: "Έχουμε ακούσει πολλά για τους ιερείς σήμερα που πρέπει να είναι άνθρωποι με προσευχήαλλά πρέπει επίσης να είμαστε άνθρωποι κουλτούρα και θάρρος. Ο ιερέας σήμερα πρέπει επίσης να γνωρίζει ότι η αποστολή του ξεκινάει από την παιδική σχέση με τον Κύριό μας: με άλλα λόγια, η ταυτότητά μας δεν πρέπει να βρίσκεται στην αποστολή μας, αλλά στην ταυτότητά μας με τον Χριστό".
Τέλος, στέλνει ένα μήνυμα προς τους ευεργέτες του ιδρύματος: "Σας ευχαριστώ για την υποστήριξη που δίνετε ώστε να έχουμε αγίους και καλά διαμορφωμένους ιερείς".
