Cosmas Agwu Uka jest księdzem z diecezji Umuahia, Nigeria. Obecnie studiuje filozofię na Papieskim Uniwersytecie Świętego Krzyża w Rzymie, dzięki stypendium Fundacji CARF - Centro Academico Romano. Opowiada o swoim powołaniu i o tym, jak modlitwa różańcowa umocniła jego wiarę w "regionie, w którym przeważają muzułmanie, a życie w wierze katolickiej oznacza codzienne narażanie życia".
"Moja podróż na tym świecie rozpoczęła się 29 czerwca 1990 roku. Mój ojciec, Stephen Ukwa Uka, który zmarł jakiś czas temu, i moja matka, pani Felicia Uka, mieszkali wtedy w północnej części Nigerii. Mój ojciec pracował jako urzędnik państwowy, a matka była handlarką. Oboje byli katolikami i wychowali wszystkie swoje dzieci w tradycji katolickiej. Zostałam ochrzczona w katolickiej katedrze św. Józefa w Kadunie 21 lipca 1990 roku. Jestem ostatnim z sześciorga dzieci, czterech chłopców i dwie dziewczynki.
Patrząc wstecz, bardzo ciekawe jest dla mnie to, że przez cały okres mojej edukacji uczęszczałam wyłącznie do szkół misyjnych. W rzeczywistości swoją wczesną edukację rozpoczęłam w przedszkolu św. Józefa i szkole podstawowej w Kadunie. Stamtąd przenieśliśmy się i poszłam do przedszkola i szkoły podstawowej św. Anny w Kakuri, jeszcze w stanie Kaduna.
To właśnie w St. Anne po raz pierwszy otrzymałem powołanie do bycia księdzem.. To pragnienie kapłaństwa zmotywowało mnie do rozpoczęcia zajęć katechetycznych, aby już w młodym wieku przyjąć Komunię Świętą. To właśnie wtedy mogłem dołączyć do ministrantów i służyć przy ołtarzu.
Już od dzieciństwa wszystkie dzieci należały do grupy zwanej Krucjata Różańcowa, gdzie chodziliśmy i uczyliśmy się codziennie odmawiać różaniec i czytać Biblię.. A wszystko to miało miejsce w ciągu obszar w przeważającej mierze muzułmański gdzie przeżywanie naszej katolickiej wiary oznacza codzienne ryzykowanie życiem, ale to naprawdę wzmocniło moją wiarę.
"Kiedy nałożyli na mnie białą sutannę, oznaczało to dla mnie, jaki będę wewnątrz, a także, że będę światłem na świecie.. To była duża odpowiedzialność, ale dawała mi radość".
Cosmas Agwu Uka urodził się 29 czerwca 1990 roku. Jego ojciec, obecnie nieżyjący, pracował jako urzędnik państwowy, a matka była handlarką. Oboje byli katolikami i wychowali wszystkie swoje dzieci w wierze katolickiej. Jest najmłodszym z sześciorga dzieci, czterech chłopców i dwóch dziewczynek. Rodzina i formacja, którą otrzymał w szkołach misyjnych, umocniły jego wiarę i pragnienie zostania księdzem.
Wspomina, jak modlitwa różańcowa pomogła mu w dzieciństwie: "Już jako dziecko wszyscy przyłączyliśmy się do grupy zwanej Krucjatą Różańcową, gdzie chodziliśmy i uczyliśmy się codziennie odmawiać różaniec i czytać Biblię. A wszystko to działo się na terenie zamieszkałym głównie przez muzułmanów, gdzie życie w wierze katolickiej oznacza codzienne narażanie życia, ale to naprawdę wzmocniło moją wiarę.
Po ukończeniu szkoły podstawowej moi rodzice, pamiętając, że wyraziłem głębokie pragnienie zostania księdzem, zapisali mnie do Niższego Seminarium Duchownego Niepokalanego Poczęcia Ahiaeke Umiahia w stanie Abia. Tam stopniowo zacząłem lepiej rozumieć powołanie do kapłaństwa.
To pragnienie było dodatkowo podsycane przez wzorowych i oddanych formatorów, którzy byli w tym czasie w seminarium. W seminarium pokochałem Eucharystię poprzez codzienne odprawianie Mszy Świętej.
Z niższego seminarium przeszedłem na rok rozeznania duchowego, po odbyciu rocznej pracy apostolskiej. W roku duchownym otrzymałem sutannę, która była dla mnie podstawowym etapem na drodze do kapłaństwa.
Sutanna w tym momencie oznaczała, że przyłożyłem ręce do pługa i nie mogłem już patrzeć za siebie. Biała sutanna oznaczała dla mnie również to, jaka będę wewnątrz i że będę światłem na świecie.. To była duża odpowiedzialność, ale dawała mi radość.
W 2009 roku rozpocząłem studia filozoficzne, a następnie studia teologiczne, które ukończyłem w 2017 roku. Dobre wykształcenie jest niezbędne, aby zostać księdzem, jest filarem powołania, ponieważ uczy doceniać mądrość Kościoła, aby być dobrym pasterzem w życiu wiernych.
Ponadto, podnoszącym na duchu i inspirującym aspektem mojej edukacji seminaryjnej był fakt, że pod koniec każdego roku akademickiego byliśmy wysyłani do pracy apostolskiej. Każdy seminarzysta został przydzielony do miejscowości, gdzie żył wśród ludzi, nauczał ich, modlił się z nimi i pielęgnował ich wiarę.
Po spełnieniu wymogów filozoficznych i teologicznych oraz zainstalowaniu się jako lektor i akolita, w grudniu 2017 roku zostałem wyświęcony na diakona, a stamtąd 21 lipca 2018 roku na kapłana. Od dnia moich święceń stało się dla mnie bardziej jasne, że Bóg naprawdę kieruje sprawami ludzi. Jest tak, ponieważ opatrznościowo zostałem wyświęcony w dniu mojego chrztu, 21 lipca. Był to szczęśliwy i znaczący zbieg okoliczności.
Po moich święceniach kapłańskich, Zostałem wysłany do pracy w seminarium jako formator. To było naprawdę wspaniałe doświadczenie powrócić, aby towarzyszyć młodym, energicznym seminarzystom w rozeznaniu ich drogi. powołanie do kapłaństwa. Moje życie jako księdza było pełne wspaniałych doświadczeń, począwszy od sprawowania sakramentów, a zwłaszcza od codziennego odprawiania mszy.
"Mój pobyt w Rzymie jest naprawdę wspaniały i podnoszący na duchu. Studium filozoficzne było otwierające i otwierające umysł. Dlatego zawsze będę wdzięczna CARF za umożliwienie mi studiowania na Uniwersytecie Świętego Krzyża. Pozostaję wdzięczny za to stypendium, które mi przyznano i zapewniam o moich modlitwach".
Cosmas wyjaśnia, że potrzeba studiowania w Rzymie wynikała z prośby prowincjonalnego Wyższego Seminarium Duchownego o wysłanie większej liczby księży do seminarium, aby sprostać wymaganiom formacji duchowej, intelektualnej, duszpasterskiej i ludzkiej seminarzystów.
"Mój biskup, bp Lucjusz I. Ugorji (na zdjęciu), który jest prowincjonalnym przewodniczącym komisji seminaryjnej, zdecydował, że powinienem pojechać do Rzymu, aby studiować filozofię na Uniwersytecie Papieskim, aby uzyskać wymagane kwalifikacje, które pozwolą mi uczyć w głównym seminarium", mówi.
Potrzeba przyjazdu na studia do Rzymu wynikała z prośby Wyższego Seminarium Duchownego o wysłanie do seminarium większej liczby księży, aby sprostać wymaganiom formacji duchowej, intelektualnej, duszpasterskiej i ludzkiej seminarzystów.
Mój biskup, bp Lucjusz I. Ugorji, który jest prowincjonalnym przewodniczącym komisji seminaryjnej, zdecydował, że powinienem pojechać do Rzymu, aby studiować filozofię w Uniwersytetu Papieskiego, aby uzyskać wymagane kwalifikacje, które pozwoliłyby mi uczyć w głównym seminarium.
Po tym mój biskup wystąpił o dotację z Fundacji "Pomoc Kościołowi w Potrzebie". Jednak ze względu na dużą liczbę wniosków o stypendium, nasz wniosek nie został przyjęty. Byłam bardzo szczęśliwa, gdy później otrzymałam wiadomość, że istnieje możliwość odbycia szkolenia w Rzymie dzięki pomocy Fundacji Rzymskie Centrum Akademickie. Wystąpiliśmy więc o stypendium dla mnie na studia na Papieskim Uniwersytecie Świętego Krzyża i dzięki wsparciu CARF udało się je uzyskać.
Mój pobyt w Rzymie jest naprawdę wspaniały i podnoszący na duchu. Studium filozoficzne było otwierające i otwierające umysł. Dlatego zawsze będę wdzięczna CARF za umożliwienie mi studiowania na Uniwersytecie Świętego Krzyża. Pozostaję wdzięczny za to stypendium, które zostało mi przyznane i zapewniam Pana o moich modlitwach.
I zrobię wszystko, aby jak najlepiej wykorzystać tę szansę.
Gerardo Ferrara
Absolwentka historii i nauk politycznych, specjalizująca się w tematyce bliskowschodniej.
Odpowiedzialność za uczniów
Uniwersytet Świętego Krzyża w Rzymie
