Cosmas Agwu Uka είναι ιερέας της Επισκοπής Ουμουάχια της Νιγηρίας. Αυτή τη στιγμή σπουδάζει φιλοσοφία στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού στη Ρώμη, χάρη σε υποτροφία του CARF - Centro Academico Romano Foundation. Αφηγείται την κλίση του και πώς η προσευχή του κομποσχοίνου ενίσχυσε την πίστη του σε "μια περιοχή με κυρίως μουσουλμανικό πληθυσμό, όπου το να ζούμε την καθολική μας πίστη σημαίνει να διακινδυνεύουμε τη ζωή μας κάθε μέρα".
"Το ταξίδι μου σε αυτόν τον κόσμο ξεκίνησε στις 29 Ιουνίου 1990. Ο πατέρας μου, Stephen Ukwa Uka, ο οποίος απεβίωσε πριν από λίγο καιρό, και η μητέρα μου, η κυρία Felicia Uka, ζούσαν τότε στο βόρειο τμήμα της Νιγηρίας. Ο πατέρας μου εργαζόταν ως δημόσιος υπάλληλος, ενώ η μητέρα μου ήταν έμπορος. Και οι δύο ήταν καθολικοί και μεγάλωσαν όλα τα παιδιά τους στην καθολική παράδοση. Βαπτίστηκα στον Καθολικό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ιωσήφ στην Καντούνα στις 21 Ιουλίου 1990. Είμαι το τελευταίο από έξι παιδιά, τέσσερα αγόρια και δύο κορίτσια.
Κοιτάζοντας πίσω, είναι πολύ ενδιαφέρον για μένα να βλέπω ότι, καθ' όλη τη διάρκεια της εκπαίδευσής μου, φοίτησα μόνο σε ιεραποστολικά σχολεία. Στην πραγματικότητα, ξεκίνησα την παιδική μου εκπαίδευση στο νηπιαγωγείο του Αγίου Ιωσήφ και στο δημοτικό σχολείο της Καντούνα. Από εκεί, μετακομίσαμε και πήγα στο νηπιαγωγείο και δημοτικό σχολείο της Αγίας Άννας στο Κακούρι, ακόμα στην Πολιτεία Καντούνα.
Στην Αγία Άννα έλαβα για πρώτη φορά την κλήση να γίνω ιερέας.. Αυτή η επιθυμία για την ιεροσύνη με παρακίνησε να ξεκινήσω κατηχητικά μαθήματα για να λάβω τη Θεία Κοινωνία ακόμη και σε μικρή ηλικία. Τότε ήταν που μπόρεσα να ενταχθώ στα παπαδοπαίδια και να υπηρετήσω στην Αγία Τράπεζα.
Από την παιδική μας ηλικία, όλα τα παιδιά είχαμε ήδη ενταχθεί στην ομάδα που ονομάζεται Σταυροφορία του Ροδαρίου, όπου πήγαμε και μάθαμε να προσευχόμαστε καθημερινά το κομποσχοίνι και να διαβάζουμε τη Βίβλο.. Και όλα αυτά συνέβησαν μέσα σε ένα κυρίως μουσουλμανική περιοχή όπου το να ζούμε την καθολική μας πίστη σημαίνει να διακινδυνεύουμε τη ζωή μας κάθε μέρα, αλλά αυτό πραγματικά ενίσχυσε την πίστη μου.
"Όταν μου επέβαλαν το λευκό ράσο, αυτό σήμαινε για μένα τι θα ήμουν εσωτερικά και επίσης ότι θα ήμουν ένα φως στον κόσμο.. Ήταν μεγάλη ευθύνη, αλλά μου έδωσε χαρά".
Ο Cosmas Agwu Uka γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου 1990. Ο πατέρας του, ο οποίος έχει πλέον αποβιώσει, εργαζόταν ως δημόσιος υπάλληλος, ενώ η μητέρα του ήταν έμπορος. Και οι δύο ήταν καθολικοί και μεγάλωσαν όλα τα παιδιά τους στην καθολική πίστη. Είναι το μικρότερο από έξι παιδιά, τέσσερα αγόρια και δύο κορίτσια. Η οικογένειά του και η εκπαίδευση που έλαβε στα ιεραποστολικά σχολεία ενδυνάμωσαν την πίστη του και την επιθυμία του να γίνει ιερέας.
Θυμάται πώς η προσευχή του ροζάριο τον βοήθησε όταν ήταν παιδί: "Ακόμη και όταν ήμασταν παιδιά, όλα μας τα παιδιά είχαμε ενταχθεί σε μια ομάδα που λεγόταν "Σταυροφορία του Ροδαρίου", όπου πηγαίναμε και μαθαίναμε να προσευχόμαστε το ροζάριο κάθε μέρα και να διαβάζουμε τη Βίβλο. Και όλα αυτά συνέβησαν σε μια κατεξοχήν μουσουλμανική περιοχή, όπου το να ζούμε την καθολική μας πίστη σημαίνει να ρισκάρουμε τη ζωή μας κάθε μέρα, αλλά αυτό πραγματικά ενίσχυσε την πίστη μου.
Αφού ολοκλήρωσα την πρωτοβάθμια εκπαίδευσή μου, οι γονείς μου, θυμούμενοι ότι είχα εκφράσει τη βαθιά επιθυμία να γίνω ιερέας, με έγραψαν στο Μικρό Σεμινάριο της Αμωμοτίμητης Σύλληψης Ahiaeke Umiahia στην Πολιτεία Abia. Εκεί άρχισα σταδιακά να καταλαβαίνω καλύτερα την κλήση για την ιεροσύνη.
Η επιθυμία αυτή τροφοδοτήθηκε περαιτέρω από τους υποδειγματικούς και αφοσιωμένους διδάσκοντες που βρίσκονταν στη σχολή εκείνη την εποχή. Στο ιεροδιδασκαλείο αγάπησα την Ευχαριστία μέσα από την καθημερινή τέλεση της Θείας Λειτουργίας.
Από το μικρό σεμινάριο προχώρησα στο έτος πνευματικής διάκρισης, αφού ολοκλήρωσα ένα έτος αποστολικής εργασίας. Στο πνευματικό έτος μου φορέθηκε το ράσο, το οποίο ήταν για μένα ένα θεμελιώδες στάδιο στην πορεία μου προς την ιεροσύνη.
Το ράσο εκείνη τη στιγμή σήμαινε ότι είχα βάλει τα χέρια μου στο άροτρο και δεν μπορούσα πλέον να κοιτάξω πίσω. Το λευκό ράσο σήμαινε επίσης για μένα τι θα ήμουν εσωτερικά και ότι θα ήμουν ένα φως στον κόσμο.. Ήταν μεγάλη ευθύνη, αλλά μου έδινε χαρά.
Το 2009 ξεκίνησα τις φιλοσοφικές μου σπουδές και στη συνέχεια τις θεολογικές μου σπουδές, τις οποίες ολοκλήρωσα το 2017. Η καλή εκπαίδευση είναι απαραίτητη για να γίνεις ιερέας, αποτελεί πυλώνα της κλήσης σου, καθώς σε διδάσκει να εκτιμάς τη σοφία της Εκκλησίας, ώστε να είσαι καλός ποιμένας στη ζωή των πιστών.
Επιπλέον, μια αναζωογονητική και εμπνευσμένη πτυχή της εκπαίδευσής μου στο σεμινάριο ήταν το γεγονός ότι στο τέλος κάθε ακαδημαϊκού έτους μας έστελναν να κάνουμε αποστολικό έργο. Κάθε ιεροσπουδαστής τοποθετήθηκε σε μια τοποθεσία όπου ζούσε ανάμεσα στους ανθρώπους, τους δίδασκε, προσευχόταν μαζί τους και καλλιεργούσε την πίστη τους.
Αφού εκπλήρωσα τις φιλοσοφικές και θεολογικές απαιτήσεις και εγκαταστάθηκα ως ιεροδιάκονος και ακολίτης, χειροτονήθηκα διάκονος τον Δεκέμβριο του 2017 και από εκεί χειροτονήθηκα ιερέας στις 21 Ιουλίου 2018. Από την ημέρα της χειροτονίας μου έγινε πιο σαφές σε μένα ότι ο Θεός πραγματικά διευθύνει τις υποθέσεις των ανθρώπων. Αυτό συνέβη επειδή κατά προνοητικό τρόπο χειροτονήθηκα την ίδια ημερομηνία της βάπτισής μου, στις 21 Ιουλίου. Ήταν μια ευτυχής και σημαντική σύμπτωση.
Μετά τη χειροτονία μου στην ιεροσύνη, Με έστειλαν να εργαστώ στο ιεροδιδασκαλείο ως εκπαιδευτής. Ήταν πραγματικά μια θαυμάσια εμπειρία να επιστρέψω για να βοηθήσω να συνοδεύσω τους δυναμικούς νέους σεμινάρους να διακρίνουν τις κλήση στην ιεροσύνη. Η ζωή μου ως ιερέας ήταν γεμάτη από σπουδαίες εμπειρίες, ξεκινώντας από την τέλεση των μυστηρίων και ιδιαίτερα από την καθημερινή τέλεση της λειτουργίας.
"Ο χρόνος μου στη Ρώμη είναι πραγματικά υπέροχος και αναζωογονητικός. Η φιλοσοφική μελέτη άνοιξε τα μάτια και μου άνοιξε το μυαλό. Ως εκ τούτου, θα είμαι πάντα υπόχρεος στο CARF που μου έδωσε αυτή την ευκαιρία να σπουδάσω στο Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού. Παραμένω ευγνώμων για την υποτροφία που μου χορηγήθηκε και σας διαβεβαιώνω για τις προσευχές μου".
Ο Κοσμάς εξηγεί ότι η ανάγκη να σπουδάσει στη Ρώμη βασίστηκε στο αίτημα της Μεγάλης Επαρχιακής Σχολής να στείλει περισσότερους ιερείς στη σχολή για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της πνευματικής, πνευματικής, ποιμαντικής και ανθρώπινης εκπαίδευσης των σεμιναρίων.
"Ο επίσκοπός μου, Mgr. Lucius I. Ugorji (στη φωτογραφία), ο οποίος είναι ο επαρχιακός πρόεδρος της επιτροπής της ιερατικής σχολής, αποφάσισε ότι θα έπρεπε να πάω στη Ρώμη για να σπουδάσω φιλοσοφία, σε ένα παπικό πανεπιστήμιο, προκειμένου να αποκτήσω τα απαιτούμενα προσόντα που θα μου επέτρεπαν να διδάξω στη μεγάλη ιερατική σχολή", λέει.
Η ανάγκη να έρθει στη Ρώμη για σπουδές βασίστηκε στο αίτημα της Επαρχιακής Μείζονος Ιερατικής Σχολής να στείλει περισσότερους ιερείς στη σχολή για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της πνευματικής, πνευματικής, ποιμαντικής και ανθρώπινης εκπαίδευσης των σεμιναρίων.
Ο επίσκοπός μου, Mgr. Lucius I. Ο Ugorji, ο οποίος είναι ο επαρχιακός πρόεδρος της επιτροπής της σχολής, αποφάσισε ότι θα έπρεπε να πάω στη Ρώμη για να σπουδάσω φιλοσοφία στο ένα Ποντιφικό Πανεπιστήμιο, προκειμένου να αποκτήσω τα απαιτούμενα προσόντα που θα μου επέτρεπαν να διδάξω στη μεγάλη ιερατική σχολή.
Μετά από αυτό, ο επίσκοπός μου υπέβαλε αίτηση για επιχορήγηση από το Ίδρυμα "Βοήθεια στην Εκκλησία σε Ανάγκη". Ωστόσο, λόγω του μεγάλου αριθμού αιτήσεων υποτροφιών, η αίτησή μας δεν έγινε δεκτή. Χάρηκα πολύ όταν αργότερα έμαθα ότι υπήρχε η δυνατότητα να εκπαιδευτώ στη Ρώμη χάρη στη βοήθεια του Ιδρύματος του Ρωμαϊκού Ακαδημαϊκού Κέντρου. Έτσι, ζητήσαμε υποτροφία για να σπουδάσω στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού και, χάρη στην υποστήριξη της CARF, κατάφερα να την αποκτήσω.
Ο χρόνος μου στη Ρώμη είναι πραγματικά υπέροχος και αναζωογονητικός. Η φιλοσοφική μελέτη άνοιξε τα μάτια και μου άνοιξε το μυαλό. Ως εκ τούτου, θα είμαι πάντα υπόχρεος στο CARF που μου έδωσε αυτή την ευκαιρία να σπουδάσω στο Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού. Παραμένω ευγνώμων για αυτή την υποτροφία που μου χορηγήθηκε και σας διαβεβαιώνω για τις προσευχές μου.
Και θα βάλω τα δυνατά μου για να αξιοποιήσω στο έπακρο αυτή την ευκαιρία.
Gerardo Ferrara
Πτυχιούχος Ιστορίας και Πολιτικών Επιστημών, με ειδίκευση στη Μέση Ανατολή.
Υπεύθυνος για το φοιτητικό σώμα
Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού στη Ρώμη
