Hoewel de mens de sentiment De ervaring van rouw als een van de meest voorkomende ervaringen in het leven, we zijn er altijd onvoorbereid op en het vereist voortdurend dat we leren en ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden. Rouwen gaat niet alleen over de dood. Verdriet is een emotie of verschillende emoties die mensen ervaren wanneer zij een verlies van welke aard dan ook ervaren.
Er zijn geen "deskundigen" in de rouw van het verlies; het heeft altijd een dimensie van originaliteit: in de manier waarop het zich manifesteert, in zijn oorzaken en in de verschillende reacties die het teweegbrengt. We vinden onszelf vaak lijden voor redenen en motieven die we nooit verwacht hadden.
De Heilige Vader Johannes Paulus IIHet menselijk lijden wekt medelijden op; het wekt ook respect op, en op zijn eigen manier schrikt het af. Daarin ligt namelijk de grootsheid van een specifiek mysterie besloten [...] de mens is in zijn lijden een ongrijpbaar mysterie".
Deze menselijke ervaring beweegt ons om hulp te zoeken bij anderen en onze steun aan te bieden. De ervaring van verdriet overwinnenleert ons meer aandacht te schenken aan anderen die lijden. De ervaring van pijn maakt het verschil tussen een volwassen persoon, die obstakels en moeilijke situaties aankan, en een persoon die zich laat meeslepen en opgaan in zijn of haar eigen
Geloof is het beste toevluchtsoord voor wie door het rouwproces van een verlies van welke aard en bijzonderheid dan ook moet gaan. De Faith geeft ons de kracht, rust en kalmte die we nodig hebben om de pijn van het verdriet te verzachten.
"De opstanding van Jezus geeft niet alleen de zekerheid van leven na de dood, maar verlicht ook het mysterie van het leven zelf. dood van ieder van ons. Als wij met Jezus verenigd en trouw aan Hem leven, zullen wij zelfs de dood met hoop en sereniteit tegemoet kunnen treden". (Paus Franciscus, Algemene Audiëntie 27 november 2013).
De dood zal onverbiddelijk komen. Daarom, wat een holle ijdelheid om zijn bestaan op dit leven te richten! Kijk hoe velen lijden. Sommigen, omdat het eindigt, vinden het pijnlijk om het te verlaten; anderen, omdat het duurt, vinden het saai... Er is in ieder geval geen plaats voor de onjuiste opvatting dat ons verblijf op aarde een einde heeft.
We moeten deze logica achter ons laten en ons verankeren in de andere logica: de eeuwige logica. Er is een totale verandering nodig: een leegmaken van zichzelf, van egocentrische motieven, die verouderd zijn, om herboren te worden in Christus, die eeuwig is. (Surco, 879)
Wees niet bang voor de dood. -Accepteer het, van nu af aan, edelmoedig..., wanneer God het wil...., Zoals God het wil...waar God het wil. -Twijfel er niet aan: het zal komen op de tijd, op de plaats en op de manier die u het beste uitkomt..., gezonden door uw Vader-God. -Welkom bij onze zusterdood! (Camino, 739).
Bovennatuurlijk visioen! Kalmte! Vrede! Kijk naar dingen, mensen en gebeurtenissen... met de ogen van de eeuwigheid!
Dus elke muur die je de weg verspert - ook al is die menselijk gezien indrukwekkend - zodra je je ogen werkelijk naar de Hemel opheft, wat is die klein!Smederij, 996).
Door te kiezen voor de incarnatie, Jezus Christus wilde zoveel mogelijk lijden ervaren als menselijk mogelijk was om ons te leren dat de liefde kan elke vorm van verdriet overwinnen. Verdriet kan worden overwonnen door naar het leven van Jezus te kijken en zijn leven te volgen. voetafdruk.
Pijn is een ontmoetingspunt tussen de vreugde van hoop en de behoefte aan gebed. Christenen aanvaarden pijn in de hoop op toekomstige vreugde. Ze zijn zich volledig bewust van hun beperkingen en vertrouwen op de hulp die ze in gebed van God vragen.
Lijden is slechts een deel van de reis, een doorgangsplaats; het is nooit het eindstation. Zo wordt gebed een belangrijk moment waarop lijden zijn betekenis vindt en, met Gods genade, vreugde wordt.
Gebed is een fundamentele steun in het proces van het verwerken en overwinnen van een verlies. Het zuiverende effect van gebed wordt gerealiseerd omdat elke keer dat iemand bidt, hij of zij de Gods barmhartigheid en hun zorgen en problemen delen.
Er zijn echter momenten in deze reis waarop de ervaring van pijn iemands leven vorm geeft. Het is niet langer een kwestie van pijn accepteren of afwijzen, maar van leren lijden te zien als onderdeel van ons eigen bestaan en als onderdeel van Gods plan voor ieder van ons.
Rouwen om het verlies van een geliefde is natuurlijk en onvermijdelijk. Het overwinnen ervan is echter niet gemakkelijk, en soms zijn er mensen die om verschillende redenen in dit verdriet blijven steken. Daarom zijn er veel katholieke stichtingen die steun bieden en groepen organiseren om mensen te helpen na de dood van een dierbare het leven weer op te pakken en hun verlies te verwerken.
Om met de pijn van rouw om te gaan, is het nodig zich bewust te zijn van het belang van de geestelijke begeleiding in die moeilijke momenten. Er is geen uniform recept, de bijzonderheden van elk geval maken elk geval uniek en bijzonder.
Zij zeggen dat "pijn van het lichaam komt en lijden van de ziel", maar het is noodzakelijk de begeleiders te helpen sereen en "in vrede met God" te zijn, want zo wordt "deze sereniteit overgedragen". Iets wat vervolgens de rouw op de een of andere manier makkelijker maakt.
Wanneer priesters het hebben over mensen die bezig zijn hun verdriet te overwinnen, benadrukken ze één woord: hoop. Hoop helpt hen om zichzelf opnieuw te positioneren in spirituele termen, om hun plaats terug te vinden, ook in de religieuze praktijk, die ze misschien hebben verlaten. We moeten hen laten inzien dat God hen niet de pijn heeft gestuurd die ze ervaren, maar dat Hij van hen houdt.
Daarom, moedigt paus Franciscus aan, "stop niet met praten tot Onze Lieve Heer en tot zijn Moeder, de Heilige Maagd. Zij helpt ons altijd".
Bibliografie:
