Zijn verhaal is buitengewoon. Geboren op 3 mei 1991 in een welgesteld gezin in Londen - omdat zijn beide Italiaanse ouders daar werkten - overleed hij op 12 oktober 2006, slechts 72 uur later aan plotselinge leukemie. Een computergenie, maar ook een bijzonder vrome jongen, ook al was zijn familie dat niet - zijn moeder zei dat hij alleen naar de mis ging voor zijn communie, zijn vormsel en zijn huwelijk - Carlo leefde niet alleen een christelijk leven, hij de netwerken gebruikt om een virtuele vitrine te creëren van de wonderen van de Eucharistie in de wereld. En altijd dankzij zijn computer, waarop hij videospelletjes speelde, zoals alle jongens, werkte een schema van de rozenkrans uit dat de mysteries van het licht omvatte.
Na een korte periode in Londen te hebben gewoond, waar ze een Pools kindermeisje had, Beata, een groot bewonderaar van Johannes Paulus II Hij verhuisde met zijn familie naar Milaan, waar hij eerst naar een katholieke school ging en kort voor zijn dood naar een middelbare school onder leiding van de jezuïeten. Daar bezocht hij eerst een katholieke school en kort voor zijn dood een door de jezuïeten geleide middelbare school.
Vanaf het moment dat hij op 7-jarige leeftijd zijn eerste communie ontving - voor zijn tijd want hij eiste het - miste hij nooit zijn dagelijkse afspraak met de mis. Hij bad voortdurend, ging biechten en vroeg zijn ouders hem mee te nemen op bedevaart naar plaatsen van heiligen en plaatsen van wonderen in de eucharistie, die hij "een snelweg naar de hemel" noemde.
Aangezien zijn familie ook een huis had in Assisi, bracht hij veel tijd door in de stad van Franciscus, de beschermheilige van Italië naar wie de Argentijnse paus is genoemd. Carlo hield zo van Assisi dat hij voor zijn dood de wens uitsprak daar begraven te worden.
"Carlo was geen Franciscaan. Hij was gewoon een adolescent van onze tijd, verliefd op Jezus. -en vooral van de Eucharistie- en het meest toegewijd aan Maria, vooral in de de praktijk van de rozenkrans. Maar in Assisi ademde hij het charisma van Franciscus," schreef de bisschop van Assisi, Domenico Sorrentino, in een boek met de titel Originals, not photocopies, een zin die wordt toegeschreven aan Carlo, een jongen die zeker tegen de stroom in zwom. Hij leefde eenvoudig, werd boos als zijn moeder een tweede paar sportschoenen of merkkleding voor hem kocht en hielp in een gaarkeuken in Milaan.
Kardinaal Agostino Vallini met Andrea Acutis, de vader van Carlo Acutis, een Italiaanse tiener die op 15-jarige leeftijd stierf aan leukemie, zal zaterdag tijdens een ceremonie in Assisi zalig worden verklaard.
Zijn zaak voor zaligverklaring begon in 2013. In juli 2018 verklaarde paus Franciscus hem "eerbiedwaardig". een titel die door de katholieke kerk wordt toegekend aan hen die, door de beoefening van deugden tijdens hun leven, door de gelovigen waardig worden geacht om te worden vereerd. Aan Carlo werd later door zijn voorspraak een wonder toegeschreven, een onmisbare stap naar zijn zaligverklaring. Dit gebeurde in Brazilië, op de zevende verjaardag van zijn dood, op 12 oktober 2013, in Campo Grande, hoofdstad van de staat Mato Grosso do Sul. Daar werd een 6-jarige jongen op onverklaarbare wijze genezen van een ernstige afwijking aan zijn alvleesklier die hij sinds zijn geboorte had. "Pater Marcelo Renório nodigde de parochianen uit om een noveen te bidden en legde een stukje T-shirt van Carlo op de kleine patiënt, die de volgende dag begon te eten en wiens alvleesklier plotseling gezond was. zonder dat de chirurgen hem hebben geopereerd," zei zijn moeder, Antonia Salzano, in een interview met Corrierre della Sera , waarin ze zei dat ook zij wonderbaarlijke tekenen van haar zoon-baby had ontvangen.
"Carlo voorspelde dat ik opnieuw moeder zou worden, ook al stond ik op het punt 40 te worden. En in 2010, toen ik al 43 was, beviel ik van een tweeling, Michele en Francesca", zei ze, waarbij ze erop wees dat Carlo, toen ze in 2006 plotseling ziek werd, zijn lijden aanbood aan paus Benedictus XVI en de Kerk, alsmede "om rechtstreeks naar het paradijs te gaan zonder door het vagevuur te gaan". De toekomstige zalige had namelijk ook een groot gevoel voor humor en beleefde zijn laatste fase met grote sereniteit.
"Carlo belichaamt de heiligheid van de 'digital natives', legde bisschop Sorrentino in zijn boek uit dat hij geen fan was van virtuele relaties en dat hij ook een grote catechist. De huishoudelijke hulp die in zijn gezin werkte, Rajesh, besloot dankzij hem zich te bekeren van het hindoeïsme tot het katholicisme. "Het was Carlo, met zijn enthousiasme, zijn uitleg, zijn films, die mij het verlangen gaf om christen te worden en me te laten dopen", getuigde Rajesh in de zaak van de zaligverklaring.
"Carlo wist hoe hij over Jezus en de sacramenten moest spreken op een manier die je hart raakte."Bisschop Sorrentino, die in zijn boek een parallel trekt tussen deze adolescent en de heilige Franciscus van Assisi, onderstreept dat zijn lichaam in 2019 werd overgebracht van de stadsbegraafplaats naar het Heiligdom van de Expolatie in de kerk van Santa Maria Maggiore, de oude kathedraal van Assisi. Daar ontdeed de jonge Franciscus zich, tot op het punt van naaktheid, van alle goederen van de wereld, om zich volledig aan God en aan anderen te geven.
Aangezien de afgelopen dagen enkele onjuiste versies in de media hebben gecirculeerd, heeft Sorrentino enkele dagen geleden uitgelegd dat het niet waar is dat het lichaam van de toekomstige Zalige ongeschonden is gevonden. "Bij de opgraving op het kerkhof van Assisi, die plaatsvond op 23 januari 2019, met het oog op de overbrenging naar het heiligdom, werd het gevonden in de normale staat van transformatie die hoort bij de kadavertoestand," zei hij. "Echter, niet veel jaren na de begrafenis werd het lichaam, nog steeds getransformeerd, maar met de verschillende delen nog in hun anatomische verbinding, behandeld met die technieken van conservering en integratie die gewoonlijk worden beoefend om de lichamen van de gezegenden en de heiligen op een waardige manier bloot te stellen aan de verering van de gelovigen", zei hij.
Het was een operatie die "met kunst en liefde" is uitgevoerd, aldus bisschop Sorrentino, die de "bijzonder geslaagde reconstructie van het gezicht door middel van een siliconenmasker" noemde. De prelaat vertelde ook dat het dankzij een speciale behandeling mogelijk was het "kostbare" relikwie van het hart te herstellen, dat aanstaande zaterdag, de dag van de zaligverklaring, zal worden gebruikt.
In Christus vivit (Christus leeft), de apostolische exhortatie die hij schreef aan jongeren na de aan hen gewijde synode in maart vorig jaar, zei de paus Paus Franciscus noemde Carlo Acutis in het bijzonder. "Het is waar dat de digitale wereld je in gevaar kan brengen voor zelfabsorptie, isolatie of leeg plezier. Maar vergeet niet dat er ook jonge mensen zijn die creatief en soms briljant zijn op deze gebieden. Dit is wat de eerbiedwaardige jonge Carlo Acutis deed."schreef hij in paragraaf 104.
"Hij wist heel goed dat deze mechanismen van communicatie, reclame en sociale netwerken gebruikt kunnen worden om ons murw te maken, afhankelijk van consumptie en de nieuwigheden die we kunnen kopen, geobsedeerd door vrije tijd, opgesloten in negativiteit. Maar was hij in staat om de nieuwe communicatietechnieken om het evangelie uit te dragen, om waarden en schoonheid over te brengen"Hij ging verder.
Elisabetta Piqué
Correspondent in Italië en het Vaticaan van La Nación
BA politieke wetenschappen met specialisatie internationale betrekkingen
Gepubliceerd in La Nación
