Een noodzakelijk gevolg van deze erkenning is de bevestiging van de gelijkheid van alle mannen en vrouwen.
Gelijkheid die impliceert dat, ongeacht alle verschillen die zich in mensen kunnen voordoen (en dat zijn er veel), er iets is dat ons gelijk maakt.
Dat iets is dat elk wezen mensen we zijn uniek, maar tegelijkertijd begiftigd met een persoonlijke waarde die voor iedereen gelijk is.
We kunnen dit op een grafische manier illustreren door ons voor te stellen dat, als we mensen op een weegschaal zouden zetten die hun waarde meet, de waardigheid van elke persoon in vergelijking met elke andere persoon, wie dan ook, hetzelfde gewicht zou hebben.
Het is duidelijk dat deze waarheid voor het eerst in de wereld wordt erkend door de Christendom.
Jezus Christus introduceerde op definitieve wijze in het leven van de mensheid een nieuwe manier van leven, die bestaat uit "...".liefde voor zijn naaste als voor zichzelf".
Dat wil zeggen, omdat we gelijk zijn, verdient onze naaste hetzelfde als ik. En waarom? Gewoon omdat hij of zij een man of een vrouw is.
Het heeft lang geduurd voordat deze erkenning in de geschiedenis, en vrij algemeen, tot stand kwam.
Gedurende vele, vele eeuwen is de mensheid onderworpen geweest aan de ambities van mannen en vrouwen die hun waardigheid superieur achtten aan die van anderen. Maar de waarheid is de waarheid en allen, zonder uitzondering, werden aan de verwaarlozing van hun eigen waardigheid overgelaten. ambitiesZe stierven zoals iedereen, en het was duidelijk dat hun waardigheid dezelfde was als die van ieder ander.
Na ervaringen over de hele wereld dat, onder het mom van pretenties van gelijkheid, tirannieke regimes van de communismefascisme, etc...., er alleen in geslaagd om tirannen in te ruilen voor tirannen.In het begin van de jaren negentig werd een zekere universele erkenning van de waardigheid van de mens, met zijn grondrechten, gerealiseerd.
Een grote prestatie, zoals ik in het begin al zei, voor de hele mensheid. De mannen en vrouwen die vandaag aan de macht zijn moeten voorzichtig zijn, want de waardigheid van de mens, met al zijn of haar rechten inherent is, is het niet hun eigendom; het is het erfgoed van de mensheid.
Don Juan José Corazón Corazón
Priester
Doctor in het canonieke recht
Dokter in de rechten
Gepubliceerd in Religion Confidential
