DARUJTE TERAZ

Nadácia CARF

31 júl, 20

Pôvod kresťanského kňazstva

Nikto nie je kňazom sám osebe, ale má účasť na Kristovom kňazstve.

Ako sa vysvetľuje, že Ježiš sa nikdy nenazval "kňazom"?

Stránka kňaz je predovšetkým prostredníkom medzi Bohom a ľuďmi. Niekto, kto robí Boha prítomným medzi ľuďmi a zároveň niekto, kto predkladá potreby všetkých pred Boha a prihovára sa za nich. Ježišktorý je pravý Boh a pravý človek, je najautentickejším kňazom.

Sin embargo, conociendo los derroteros que había tomado el sacerdocio israelita en su época, limitado a la realización de unas ceremonias en las que se sacrificaban unos animales en el Templo, pero con el corazón más atento de ordinario a las intrigas políticas y al afán de poder personal, no sorprende que Jesús nunca se presentara como sacerdote.

Jeho nebol kňazstvo ako to videli kňazi v jeruzalemskom chráme. Navyše sa jeho súčasníkom zdalo zrejmé, že ním nie je, pretože podľa Zákona bolo kňazstvo vyhradené pre príslušníkov kmeňa Léviho a Ježiš bol z kmeňa Júdovho.

Jeho postava bola oveľa bližšie k starovekým prorokom, ktorí hlásali vernosť Bohu (y en algunos casos como Elías y Eliseo realizaron milagros), o sobre todo, de la figura de los maestros itinerantes que iban por ciudades y aldeas rodeados con un grupo de discípulos a los que enseñaban y a cuyas sesiones de instrucción permitían acercarse a la gente. De hecho, los Evangelios reflejan que cuando la gente hablaba a Jesús se dirigían a él llamándolo “Rabbí” o “Maestro”.

Prvý kňaz opus dei 1

Vysvätenie prvých kňazov Opus Dei: José María Hernández Garnica, Álvaro del Portillo a José Luis Múzquiz

Vykonával však Ježiš riadne kňazské úlohy?

Desde luego. Es propio del sacerdote acercar Dios a la gente, y a la vez ofrecer sacrificios a favor de los hombres. La cercanía de Jesús a la humanidad necesitada de salvación y su intercesión para que pudiésemos alcanzar la misericordia de Dios culmina en el sacrificio de la Cruz.

Precisamente ahí surge un nuevo choque con la práctica del sacerdocio propia de aquel momento. La crucifixión no podía ser considerada por aquellos hombres como una ofrenda sacerdotal, sino todo lo contrario. Lo esencial del sacrificio no eran los sufrimientos de la víctima, ni su propia muerte, sino la realización de un rito en las condiciones establecidas, en el Templo de Jerusalén.

La muerte de Jesús se presentaba ante sus ojos de un modo muy distinto: como la ejecución de un condenado a muerte, realizada fuera de los muros de Jerusalén, y que en vez de atraer la benevolencia divina se consideraba –sacando de contexto un texto del Deuteronomio (Dt 21,23)- que era objeto de maldición.

Začali sme hovoriť o "kňazoch" už na začiatku Cirkvi?

En los momentos que siguieron a la Resurrección y Ascensión de Jesús a los cielos, tras la venida del Espíritu Santo en Pentecostés, los Apóstoles comenzaron a predicar, y con el paso del tiempo fueron asociando colaboradores a su tarea. Pero si el mismo Jesucristo no se había designado nunca como sacerdote, era lógico que tal denominación ni se les ocurriera utilizarla a sus discípulos para hablar de sí mismos en esos primeros momentos.

V skutočnosti úlohy Funkcie, ktoré vykonávali, mali len málo spoločného s funkciami židovských kňazov v chráme. Z tohto dôvodu používali iné mená, ktoré opisnejšie označovali ich funkcie v prvých kresťanských komunitách: apóstolos, čo znamená "poslaný", epíscopos, čo znamená "inšpektor", presbýteros "starší" alebo diákonos "služobník, pomocník" a iné.

No obstante, al reflexionar y explicar las tareas de esos “ministros” que son los Apóstoles o que ellos mismos fueron instituyendo, se percibe que se trata de funciones realmente sacerdotales, aunque tienen un sentido diverso de lo que había sido característico del sacerdocio israelita.

Čo je to "nový zmysel" kresťanského kňazstva?

Tento "nový význam" možno vidieť napríklad už pri Pavla habla de sus propias tareas al servicio de la Iglesia. En sus cartas, para describir su ministerio emplea un vocabulario que es claramente sacerdotal, pero que no se refiere a un sacerdocio con personalidad propia, sino a una participación del Sumo Sacerdocio de Cristo Jesús.

En este sentido, San Pablo no pretende asemejarse a los sacerdotes de la Antigua Alianza, pues su tarea no consiste en quemar sobre el fuego del altar el cadáver de un animal para sustraerlo —“santificándolo” en su sentido ritual— de este mundo, sino en “santificar” —en otro sentido, ayudándoles a alcanzar la “perfección” al introducirlos en el ámbito de Dios— a unos hombres vivos con el fuego del Espíritu Santo, prendido en sus corazones mediante la predicación del Evangelio.

Podobne aj svätý Pavol v liste Korinťanom poznamenáva, že hriechy neodpustil v ich mene, ale v mene Korinťanov. in persona Christi (porov. 2 Kor 2,10). Nejde o jednoduché zobrazenie alebo predstavenie "namiesto" Ježiša, pretože el mismo Cristo es quien actúa con sus ministros y mediante ellos.

Se puede afirmar, por tanto, que en la primtiva Iglesia hay ministros cuyo ministerio tiene un carácter verdaderamente sacerdotal, que desempeñan diversas tareas al servicio de las comunidades cristianas, pero con un elemento común decisivo: ninguno de ellos son "sacerdotes" a título propio -ni por tanto gozan de autonomía para desempeñar un "sacerdocio" a su aire, con su sello personal-, sino que účasť na Kristovom kňazstve.

Francisco Varo Pineda
Riaditeľ výskumu
Navarrská univerzita
Teologická fakulta
Profesor Svätého písma

VOKÁCIA 
KTORÁ ZANECHÁ STOPU

Pomôžte zasiať
svet kňazov
DARUJTE TERAZ