Kierownictwo duchowe, czyli towarzyszenie duchowe, przyczynia się do proces wzrostu każdego chrześcijanina w jego stanie jako syna lub córki Boga Ojca w Chrystusie przez Ducha Świętego; pomagając odkryć z radością postać i miłość Chrystusa oraz to, do czego wzywa jego naśladowanie.
"Na drodze życia duchowego nie polegajcie na sobie, lecz z prostotą i uległością proście o radę i przyjmujcie pomoc tych, którzy z mądrym umiarem mogą kierować waszą duszą, wskazywać niebezpieczeństwa, podpowiadać odpowiednie środki zaradcze, a we wszystkich trudnościach wewnętrznych i zewnętrznych mogą was słusznie kierować i prowadzić...".
Papież Pius XII, Adhortacja Apostolska Menti nostrae, 27
Kierownictwo duchowe lub towarzyszenie duchowe dąży do ukierunkowania życia wewnętrznego i ćwiczenia cnót pobożnych, aby każdy chrześcijanin wiedział, jak wykonywać swoje codzienne zadania w służbie Bogu i bliźniemu. Bez warunkowania świeckiego i wolnego charakteru tych samych zadań, za które w pełni odpowiada tylko sam zainteresowany, jak każdy inny obywatel. Jego cel jest wyłącznie duchowy.
Cel Kierownictwo duchowe polega przede wszystkim na pomocy w rozeznaniu znaki woli Boga z pomocą rady kogoś bardziej doświadczonego w życiu duchowym: kierownika duchowego.
Postać kierownika duchowego jest bardzo stara w życiu Kościoła. W szerokim i ogólnym sensie można ją odnaleźć w samym Jezusie Chrystusie i w czasach apostolskich, chociaż była wzbogacana w całej historii Kościoła.
Należy pamiętać, że kierownictwo duchowe jest uzupełnieniem innych działań w zakresie formacji katolickiej i katecheza o charakterze bardziej zbiorowym.
"Nie przyszłoby Panu do głowy budować dobry dom do zamieszkania na ziemi bez konsultacji z architektem; jak chce Pan zbudować bez kierownika duchowego twierdzę swojego uświęcenia, aby żyć wiecznie w niebie?
Święty Josemaría Escrivá
Bardzo trudno jest komukolwiek prowadzić się w życiu duchowym. Tak często brak obiektywizmu, z jakim patrzymy na siebie, miłość własna, tendencja do dawania się ponieść temu, co nam się najbardziej podoba lub co jest dla nas najłatwiejsze, zacierają drogę, która prowadzi do Boga.
O kierowniku duchowym, widzimy tę osobę, która dobrze zna drogę Bożą. Do którego otwieramy nasze dusze i którego wykonujemy jako nauczyciela rzeczy związanych z Bogiem.
W Opus Dei, w szczególności, od początku podkreślano znaczenie kierownictwa duchowego jako decydującego środka formacji osobistej i jako pomocy oferowanej wszystkim, którzy zbliżają się do jego apostolatów. Prawdziwie świecki duch tej prałatury personalnej Kościoła katolickiego oznacza, że w kierownictwie duchowym szczególnie podkreśla się wolność i osobistą odpowiedzialność każdego człowieka w jego sferze zawodowej, społecznej i politycznej, a także w życiu osobistym. rodzina.
"...Rola nauczyciel duchowe polega na wspieraniu działania Ducha Świętego w duszy i dawaniu pokoju, w perspektywie daru z siebie i apostolskiej owocności".
Święty Josemaría Escrivá
Istnieją trzy podstawowe cechy kierownika duchowego, zdefiniowane przez św. Franciszka Salezego:
Y Święty Josemaría Escrivá de Balaguer dodaje "...rady kierownictwa duchowego służą oświeceniu inteligencji, wzmocnieniu wolności. Czasami ten przekaz prawdy będzie to zrobione z męstwem. Prawdziwe wyrafinowanie i prawdziwa dobroczynność wymagają dotarcia do szpiku, nawet jeśli to kosztuje: zawsze z delikatnością i z poszanowaniem rytmów właściwych dla każdej osoby".
"...Będzie się on charakteryzował tym, że zawsze będzie pozytywny i motywujący. Motywacja jest zalążkiem wytrwałości, to tam naprawdę rodzi się wytrwałość. Motywacja prowadzi do miłości, a miłość jest podstawą życia, dyspozycyjności i hojności...".
"...Popyt i motywacja idą w parze. Kto chce wymagać, musi umieć motywować, a nigdy nie wymagać bez motywowania, w przeciwnym razie kierownictwo duchowe będzie głuche".
"Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie". Mateusz 7,7-12.
Aby znaleźć kierownika duchowego, można udać się do parafii lub ruchów katolickich. Proszę zacząć od spowiedzi u któregoś z księży i stopniowo prosić ich o radę.
"...Zadanie kierownictwa duchowego nie może polegać na wytwarzaniu istot, które nie mają własnego osądu i ograniczają się do materialnego wykonywania tego, co ktoś im każe; przeciwnie, kierownictwo duchowe musi dążyć do ukształtowania ludzi zdolnych do osądu. A osąd zakłada dojrzałość, stałość przekonań, wystarczającą znajomość doktryny, delikatność ducha, wykształcenie woli" (1).
Święty Josemaría Escrivá
Jeżeli nasze kierownictwo duchowe ma być wzbogacające, a nie tylko wyjściem, pojedynczą radą lub formalnym wypełnieniem zobowiązania, musi mieć kilka cech:
"Wiara i powołanie jako chrześcijanin dotyczą całej naszej egzystencji, a nie tylko jednej jej części".Jest więc związany z życiem rodzinnym, pracą, odpoczynkiem, życiem towarzyskim, polityką itd.
Chociaż kierownictwo duchowe nie zajmuje się bezpośrednio tymi dziedzinami, musi oferować światło i porady, aby każda osoba, w wolności i odpowiedzialności, zabezpieczona w wierze katolickiej i moralności, mogła podejmować decyzje, które uważa za stosowne, z pełną świadomością faktów i pozwolić, aby światło Boże oświetliło całe jej życie.
Z tej perspektywy kierownictwo duchowe ma na celu wspieranie "jedność życia". która prowadzi do szukania i kochania Boga we wszystkim oraz do przeżywania całego życia ze świadomością misji, jaką zakłada powołanie chrześcijańskie".
Święty Josemaría Escrivá
Św. Josemaría radzi, aby w kierownictwie duchowym zawsze zwracać uwagę na trzy punkty niezbędne dla prawdziwego postępu duchowego:
Tę trylogię można odnieść do tego, co mówią Dzieje Apostolskie, opisując życie i wytrwałość pierwszych chrześcijan. "w nauce i społeczności apostołów, w łamaniu chleba i w modlitwach"..
"...Doskonale zdajecie sobie sprawę z obowiązków waszej chrześcijańskiej drogi, która ma was prowadzić stabilnie i spokojnie do świętości; doskonale zdajecie sobie również sprawę z trudności, praktycznie wszystkich, ponieważ są one widoczne już od samego początku drogi. Nalegam, aby pozwolił Pan sobie na pomoc i prowadzenie przez kierownika dusz, któremu powierzy Pan wszystkie swoje święte iluzje i codzienne problemy, które dotyczą Pana życia wewnętrznego, niepowodzenia i zwycięstwa.
W tym kierownictwie duchowym proszę zawsze okazywać się bardzo szczerym: nie przyznawać się do niczego bez słowa, otworzyć swoją duszę całkowicie, bez strachu i wstydu. Proszę mieć świadomość, że jeśli tego nie zrobi, droga, która jest tak płaska i łatwa, staje się zaplątana i to, co na początku było niczym, staje się węzłem, który dusi...".
Święty Josemaría Escrivá
Kierownictwo duchowe wymaga, w osobach, które je otrzymują, pragnienie postępu w naśladowaniu Chrystusa. Ten, kto towarzyszy duchowo, musi mieć otwartą postawę na pomoc.
Zwracając się do kierownictwa duchowego, aby wspierać działanie Duch Święty Aby wzrastać duchowo i utożsamiać się z Chrystusem, musimy pielęgnować cnoty szczerości i uległości, które streszczają postawę wierzącej duszy przed Parakletem.
Josemaría opisał to zalecenie, zwracając się do wszystkich wiernych, niezależnie od tego, czy należą do Dzieła, czy nie.
"Funkcja kierownika duchowego polega na otwieraniu horyzontów, pomaganiu w kształtowaniu kryteriów, wskazywaniu przeszkód, wskazywaniu odpowiednich środków do ich pokonania, korygowaniu wszelkich deformacji i wypaczeń w naszym postępie, zawsze zachęcaniu: bez utraty nadprzyrodzonego punktu widzenia, co jest optymistyczną afirmacją, ponieważ każdy chrześcijanin może powiedzieć, że z Bożą pomocą może zrobić wszystko...".
Święty Josemaría Escrivá
Bóg zdobywa i przekształca nas stopniowo. Wspomnieliśmy już o znaczeniu stałości. Pojedynczy wysiłek może być może trochę popchnąć, ale nie pozostawia głębokiego wrażenia. Dlatego Regularne prowadzenie duchowe jest niezbędne, aby cierpliwie i wytrwale kształtować drogę, którą Bóg wyznaczył dla naszego życia.
Może Pan modlitwa za księży którzy prowadzą tak wiele dusz w duchowym przewodnictwie. Niech Pan osobiście modli się za tego, który kieruje Pana duszą, który doradza Panu w różnych sytuacjach, bo w nim znajduje się dar mądrości. Może Pan również odmówić modlitwę Modlitwa o powołania kapłańskie aby pewnego dnia, z pomocą Ducha Świętego, oni również byli kierownikami duchowymi.
Niech Bóg sprzyja Państwu w tym pragnieniu duchowego wzrostu i dojrzewania w wierze. Niech Pan zapewni Panu kierownika duchowego, aby mógł Pan naprawdę zaangażować się w proces duchowego wzrostu i dojrzałości.
Przy współpracy z:
Społeczna nauka Kościoła
Opus Dei.com
List pasterski z 2 października 2011 r., w którym biskup Javier Echevarría
"Kierownictwo duchowe". Słownik św. Josemaría Escrivá de Balaguer
