Boże niespodzianki

Religia niespodzianek

Wielu chrześcijan jest obciążonych niepowodzeniami życiowymi i nieprzewidzianymi wydarzeniami. Sytuacje takie jak te, których doświadczają podczas przedłużającej się kwarantanny w czasie pandemii, w naturalny sposób obciążają ich. Na ogół jesteśmy bardzo nerwowi, nawet jeśli tylko dlatego, że w ciągu dnia nie wszystko poszło zgodnie z oczekiwaniami. Zapominamy, że chrześcijaństwo jest religią niespodzianek, jak zwykł mawiać papież Franciszek. Nie jest to religia fatalistyczna, w której wszystko jest zdeterminowane i może się zdarzyć tylko w określony sposób. Bóg jest opatrznościowy, wie lepiej niż my, co jest dla nas dobre, i od czasu do czasu wkracza w rutynę naszego życia i przekształca je. To nie jest nowość. Działo się to w Starym Testamencie i nadal dzieje się w Nowym Testamencie. Bóg zbawienia jest Bogiem niespodzianek.

Przykład Mojżesza

Mojżesz, pasterz, który ułożył sobie życie z żoną i dziećmi po ucieczce przed laty z Egiptu, jest zaskoczony, gdy okazuje się, że Bóg wybrał go, aby uratował swój lud. Jak ma się przedstawić faraonowi, skoro z góry wie, że odpowiedź na jego prośbę o pozwolenie na opuszczenie kraju przez naród izraelski będzie negatywna? Dlaczego jego naród ma przyjąć, że został powołany, aby poprowadzić go do nowej ziemi? Są to argumenty za tym, aby powiedzieć Bogu "nie", aby przestraszyć się zaskoczenia niezrozumiałym wyborem. A wszystko zaczęło się od tego, że Mojżesz wszedł na górę, kiedy zaobserwował dziwne zjawisko krzewu płonącego bez spalania (Wj 3, 6). Chrześcijanin musi mieć również oczy i uszy szeroko otwarte, ponad nasyceniem obrazów, które codziennie nas atakują, aby zobaczyć, czego Bóg chce od niego. Duch Święty zasiewa w naszej codziennej wędrówce troski i inspiracje. Słuchajmy go, ale pamiętajmy, że słuchanie go oznacza otwartość na niespodzianki.

Przykład Samuela 

Prorok Samuel jest również zaskoczonym człowiekiem. Udaje się potajemnie do Betlejem, aby namaścić jednego z synów Jessego na króla Izraela (1 Sam 16:1-13). Na początku kieruje się wyglądem fizycznym, wyglądem zewnętrznym młodzieńców, ale Bóg zaskakuje go, wybierając najmłodszego chłopca, Dawida, pasterza, którego nie było wtedy w domu. Niespodzianka była dla Samuela, ale również dla Dawida. Uderzające jest to, że młodzieniec nie hamuje swojego namaszczenia. On po prostu pozwala sobie na to. Ufa prorokowi posłanemu przez Boga, a Bóg go wynagrodzi, czyniąc Mesjasza jego potomkiem. My również nie możemy stawiać przeszkód na naszej drodze i przyjąć Bożą dalekowzroczność, nawet w tych sprawach, które nie wydają nam się logiczne i które zrobilibyśmy inaczej. Najpierw zaskoczenie, ale potem akceptacja, zaufanie do Boga, który jest przede wszystkim Ojcem.

Przykład Pawła

W Nowym Testamencie Paweł jest kolejną wielką niespodzianką od Boga. Nie był uczniem Chrystusa, lecz zaciekłym prześladowcą, jednym z tych, którzy myśleli, że oddają Panu przysługę, prześladując chrześcijan, odchodząc od faryzejskiej ortodoksji, w której został wychowany. Znów boska niespodzianka, tym razem na drodze do Damaszku. Odpowiedź prześladowcy brzmi: Panie, co byś kazał mi zrobić (Dz 9:6). Znowu potulność, dawne życie zostaje za sobą. Nie ma punktu bez powrotu, ponieważ wybrano lepsze życie, nawet jeśli droga do niego jest wąska.

Najbardziej nieoczekiwana niespodzianka od Boga

W przeciwnym razie Jezus jest najbardziej nieoczekiwaną niespodzianką Boga. Był niespodzianką dla Żydów, którzy oczekiwali wojownika i zwycięskiego Mesjasza, ponieważ urodził się w żłobie i umarł na krzyżu. Jezus wciąż zaskakuje ludzi wszystkich czasów, ponieważ Jego słowa wykraczają poza kategorie i wartości tego świata. On sam wypełnia swoje życie publiczne niespodziankami. Zaskakuje Samarytankę, gdy zatrzymuje się, aby z nią porozmawiać, mimo że jest Żydem (J 4,9), zaskakuje Zacheusza, gdy prosi o możliwość zatrzymania się w jego domu (Łk 19,5), a także zaskakuje bogatego młodzieńca, gdy mówi mu, aby poszedł za nim i wyrzekł się swojej własności (Mk 10,21). Zaskoczenie wymaga odpowiedzi w postaci uległości, ale w przypadku tego młodego człowieka widzimy, że nie przyjął on zaskoczenia i odszedł w wielkim cierpieniu, ponieważ miał wiele dóbr.

Papież Franciszek przypomina nam, aby nasze serca były otwarte na Boże niespodzianki. Najbardziej zaskakujące jest zmartwychwstanie Jezusa. Najlepiej przyjęły to kobiety, które pobiegły oznajmić to uczniom (Mt 28,8), ale ci mężczyźni, którzy cieszyli się bliskością Mistrza, nie chcieli przyjąć tej niespodzianki. Tak było w przypadku Tomasza, ale, jak powiedział papież podczas Wielkanocy 2018, Pan ma również cierpliwość do tych, którzy nie idą tak szybko. Jest cierpliwy wobec każdego z nas.