Οι εκπλήξεις του Θεού

Η θρησκεία των εκπλήξεων

Πολλοί χριστιανοί βαραίνουν από τις αναποδιές της ζωής και τα απρόβλεπτα γεγονότα. Καταστάσεις όπως αυτές που βιώνουν κατά την παρατεταμένη καραντίνα μιας πανδημίας τους βαραίνουν φυσικά. Γενικά, έχουμε την τάση να γινόμαστε πολύ νευρικοί, ακόμη και αν αυτό συμβαίνει μόνο επειδή τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως αναμενόταν κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ξεχνάμε ότι ο Χριστιανισμός είναι η θρησκεία των εκπλήξεων, όπως συνηθίζει να λέει ο Πάπας Φραγκίσκος. Δεν είναι μια μοιρολατρική θρησκεία, όπου τα πάντα είναι καθορισμένα και μπορούν να συμβούν μόνο με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Ο Θεός είναι προνοητικός, ξέρει καλύτερα από εμάς τι είναι καλό για εμάς, και από καιρό σε καιρό μπαίνει στη ρουτίνα της ζωής μας και τη μεταμορφώνει. Αυτό δεν είναι καινούργιο. Αυτό συνέβη στην Παλαιά Διαθήκη και συνεχίζει να συμβαίνει στην Καινή Διαθήκη. Ο Θεός της σωτηρίας είναι ο Θεός των εκπλήξεων.

Το παράδειγμα του Μωυσή

Ο Μωυσής, ένας βοσκός που έχει φτιάξει μια ζωή για τον εαυτό του, τη γυναίκα του και τα παιδιά του, αφού δραπέτευσε από την Αίγυπτο πριν από χρόνια, διαπιστώνει με έκπληξη ότι ο Θεός τον επέλεξε για να σώσει το λαό του. Πώς θα παρουσιαστεί στον Φαραώ αν γνωρίζει εκ των προτέρων ότι η απάντηση θα είναι αρνητική στο αίτημά του να επιτρέψει στον λαό Ισραήλ να φύγει; Γιατί θα πρέπει ο λαός του να δεχτεί ότι έχει κληθεί να τον οδηγήσει σε μια νέα γη; Αυτά είναι επιχειρήματα για να πούμε όχι στον Θεό, για να τρομάξουμε από την έκπληξη μιας ακατανόητης επιλογής. Και όλα ξεκίνησαν επειδή ο Μωυσής είχε ανέβει στο βουνό, όταν παρατήρησε το παράξενο φαινόμενο μιας βάτου να καίγεται χωρίς να καταναλώνεται (Έξ. 3, 6). Ο χριστιανός πρέπει επίσης να έχει τα μάτια και τα αυτιά του ορθάνοιχτα, πάνω από τον κορεσμό των εικόνων που μας κατακλύζουν καθημερινά, για να δει τι θέλει ο Θεός από αυτόν. Το Άγιο Πνεύμα σπέρνει την καθημερινή μας πορεία με ανησυχίες και εμπνεύσεις. Ας τον ακούσουμε, αλλά ας έχουμε κατά νου ότι το να τον ακούσουμε σημαίνει να είμαστε ανοιχτοί σε εκπλήξεις.

Το παράδειγμα του Samuel 

Ο προφήτης Σαμουήλ είναι επίσης ένας έκπληκτος άνθρωπος. Πηγαίνει κρυφά στη Βηθλεέμ για να χρίσει έναν από τους γιους του Ιεσσαί βασιλιά του Ισραήλ (Α΄ Σαμ 16:1-13). Αρχικά, καθοδηγείται από τη φυσική εμφάνιση, την εξωτερική εμφάνιση των νεαρών ανδρών, αλλά ο Θεός τον εκπλήσσει επιλέγοντας το νεότερο αγόρι, τον Δαβίδ, έναν βοσκό που δεν βρισκόταν στο σπίτι εκείνη την εποχή. Η έκπληξη ήταν για τον Σαμουήλ, αλλά και για τον Δαβίδ. Είναι εντυπωσιακό ότι ο νέος δεν εμποδίζει το χρίσμα του. Απλώς το αφήνει να γίνει. Εμπιστεύεται τον προφήτη που έστειλε ο Θεός και ο Θεός θα τον ανταμείψει κάνοντας τον Μεσσία απόγονό του. Και εμείς δεν πρέπει να βάζουμε εμπόδια στο δρόμο μας και να αποδεχόμαστε την πρόβλεψη του Θεού, ακόμη και σε εκείνα τα πράγματα που δεν μας φαίνονται λογικά και που θα κάναμε διαφορετικά. Πρώτα η έκπληξη, αλλά μετά η αποδοχή, η εμπιστοσύνη σε έναν Θεό που είναι πρωτίστως Πατέρας.

Το παράδειγμα του Παύλου

Στην Καινή Διαθήκη, ο Παύλος είναι μια άλλη μεγάλη έκπληξη από τον Θεό. Δεν υπήρξε μαθητής του Χριστού, αλλά ένας άγριος διώκτης, ένας από εκείνους που νόμιζαν ότι προσέφεραν υπηρεσία στον Κύριο καταδιώκοντας τους χριστιανούς, παρεκκλίνοντας από τη φαρισαϊκή ορθοδοξία στην οποία είχε ανατραφεί. Και πάλι η θεϊκή έκπληξη, αυτή τη φορά στο δρόμο προς τη Δαμασκό. Η απάντηση του διώκτη είναι: Κύριε, τι θέλεις να κάνω (Πράξεις 9:6). Για άλλη μια φορά η ευγένεια, η προηγούμενη ζωή μένει πίσω. Υπάρχει ένα σημείο χωρίς επιστροφή, επειδή έχει επιλεγεί μια καλύτερη ζωή, ακόμη και αν το μονοπάτι για να την περπατήσετε μπορεί να είναι στενό.

Η πιο απροσδόκητη έκπληξη του Θεού

Διαφορετικά, ο Ιησούς είναι η πιο απροσδόκητη έκπληξη του Θεού. Ήταν μια έκπληξη για τους Ιουδαίους, οι οποίοι περίμεναν έναν πολεμιστή και νικητή Μεσσία, γιατί γεννήθηκε σε μια φάτνη και πέθανε σε έναν σταυρό. Ο Ιησούς εξακολουθεί να αποτελεί έκπληξη για τους ανθρώπους όλων των εποχών, επειδή τα λόγια του υπερβαίνουν τις κατηγορίες και τις αξίες αυτού του κόσμου. Ο ίδιος γεμίζει τη δημόσια ζωή του με εκπλήξεις. Εκπλήσσει τη Σαμαρείτιδα όταν σταματά να της μιλήσει, παρόλο που είναι Εβραίος (Ιωάννης 4:9), εκπλήσσει τον Ζακχαίο όταν ζητά να μείνει στο σπίτι του (Λουκάς 19:5) και εκπλήσσει τον πλούσιο νεαρό όταν του λέει να τον ακολουθήσει και να απαρνηθεί τα υπάρχοντά του (Μάρκος 10:21). Η έκπληξη απαιτεί την ανταπόκριση της πειθαρχίας, αλλά στην περίπτωση αυτού του νεαρού βλέπουμε ότι δεν δέχτηκε την έκπληξη και έφυγε με μεγάλη στενοχώρια επειδή είχε πολλά υπάρχοντα.

Ο Πάπας Φραγκίσκος μας υπενθυμίζει να κρατάμε τις καρδιές μας ανοιχτές στις εκπλήξεις του Θεού. Το πιο εκπληκτικό από όλα είναι η ανάσταση του Ιησού. Εκείνες που το δέχτηκαν καλύτερα ήταν οι γυναίκες που έτρεξαν να το αναγγείλουν στους μαθητές (Ματθ. 28:8), αλλά εκείνοι οι άνδρες, που είχαν απολαύσει την οικειότητα του Διδασκάλου, δεν ήθελαν να δεχτούν την έκπληξη. Αυτή ήταν η περίπτωση του Θωμά, αλλά, όπως είπε ο ποντίφικας το Πάσχα του 2018, ο Κύριος έχει υπομονή και με εκείνους που δεν προχωρούν τόσο γρήγορα. Είναι υπομονετικός με τον καθένα από εμάς.