Ze zagen dat de steen was weggerold en toen ze binnenkwamen, vonden ze het lichaam van de Heer niet. Hun eerste reactie was angst, ze keken niet op van de grond.
Het gaat ongeveer zo, merkt hij op op Pausde paus, overkomt het ons: "Maar al te vaak kijken we naar het leven en de werkelijkheid zonder onze ogen van de grond te halen.We richten ons alleen op het heden dat voorbijgaat, we voelen ons gedesillusioneerd over de toekomst en we sluiten ons op in onze behoeften, we nestelen ons in de gevangenis van de apathie, terwijl we blijven klagen en denken dat de dingen nooit zullen veranderen. En zo begraven we de vreugde van het leven.
Indachtig dat de Heer "niet hier is". Misschien zoeken we hem "in onze woorden, in onze formules en in onze gebruiken", maar we vergeten het te zoeken in de donkerste hoeken van het leven...waar iemand is die huilt, die worstelt, lijdt en hoopt". We moeten omhoog kijken en ons openstellen voor hoop..
Laten we luisteren: "Waarom zoek je de levenden tussen de doden? We moeten God niet zoeken, interpreteert Franciscus, tussen dode dingen: in ons gebrek aan moed om ons door God te laten vergeven, om de werken van het kwaad te veranderen en te beëindigen, om te kiezen voor Jezus en zijn liefde; in het reduceren van geloof tot een amulet.
"Van God een mooie herinnering maken uit vervlogen tijden, in plaats van Hem te ontdekken als de levende God die ons en de wereld vandaag wil veranderen"; in "een Christendom die de Heer zoekt tussen de overblijfselen van het verleden en hem opsluit in het graf van de gewoonte".
Ze de vreugde van de opstanding aankondigenHet licht van de Verrijzenis wil vrouwen niet in de extase van een persoonlijke vreugde houden, het duldt geen sedentaire houding, maar brengt missionaire leerlingen voort die "terugkeren uit het graf" en het Evangelie van de Verrezene aan allen brengen.
Nadat ze gezien en gehoord hadden, renden de vrouwen weg om de vreugde van de opstanding aan de discipelen bekend te maken, ook al wisten ze dat ze voor dwazen zouden worden aangezien. Maar zij waren niet bezorgd over hun reputatie of het verdedigen van hun imago; zij maten hun gevoelens niet en berekenden hun woorden niet. Zij hadden alleen het vuur in hun hart om het nieuws te brengen, de aankondiging: "De Heer is opgestaan!
Paasboodschap van paus Franciscus
Wij ook, zegt de opvolger van Petrus, we worden uitgenodigd om zonder angst of opportunisme over de wegen van de wereld te rennen om de vreugde te delen van de ontmoeting met de Heer.Voorbij bepaalde formaliteiten waar we het vaak ingesloten hebben, voorbij comfort en welzijn.
Deze is de paasboodschap van de pausaan het einde van een Vasten dat niet lijkt te willen eindigen", tussen het einde van de pandemie en de oorlog (zal hij de volgende dag zeggen in de zegen urbi et orbi):
"Laten we het naar het gewone leven brengen: met gebaren van vrede in deze tijd die getekend wordt door de verschrikkingen van oorlog; met werken van verzoening in verbroken relaties en compassie voor mensen in nood; met daden van gerechtigheid te midden van ongelijkheden en waarheid te midden van leugens. En vooral met werken van liefde en broederschap"..
Jezus brengt ons vrede door "onze wonden" te dragen. De onze omdat wij ze Hem hebben toegebracht en omdat Hij ze voor ons draagt.
"De wonden op het lichaam van de Verrezen Jezus zijn het teken van de strijd die Hij voor ons heeft gestreden en gewonnen, met de wapens van de liefde, opdat wij vrede hebben, in vrede zijn, in vrede leven" (Zegen urbi et orbi, Verrijzeniszondag, 17 april 2022).
Met de overwinning van Christus en met zijn vrede, zal Franciscus op Paasmaandag zeggen, zullen we in staat zijn "uit de graven van onze angsten te komen" (de angst voor de dood, voor het wegkwijnen, voor het verlies van onze geliefden, voor het ziek worden, voor het niet verder kunnen...) (Regina Caeli, 18-IV-2022).
Ook hebben wij, net als de discipelen op Paasmorgen, elke dag voldoende reden om te geloven...Jezus zegt tegen jullie: "Ik heb de dood voor jullie geproefd, ik heb jullie kwaad gedragen. Nu ben ik opgestaan om jullie te zeggen: Ik ben hier, bij jullie, voor altijd. Wees niet bang! Wees niet bang" (ibid.).
De heer Ramiro Pellitero Iglesias
Professor Pastorale Theologie aan de Faculteit Theologie van de Universiteit van Navarra.
Gepubliceerd in "Kerk en nieuwe evangelisatie".
