Wielkanoc

Wielkanoc: widzieć, słyszeć i głosić bez obaw

Po pierwsze, patrz

Zobaczyli, że kamień został odsunięty, a kiedy weszli, nie znaleźli ciała Pana. Ich pierwszą reakcją był strach, nie podnosili wzroku z ziemi. Coś w tym stylu, zauważa on Papież, to zdarza się nam: "Zbyt często patrzymy na życie i rzeczywistość, nie podnosząc oczu z ziemi.Skupiamy się tylko na dniu dzisiejszym, który właśnie mija, czujemy się rozczarowani przyszłością i zamykamy się w swoich potrzebach, osiadamy w więzieniu apatii, a jednocześnie ciągle lamentujemy i myślimy, że sprawy nigdy się nie zmienią. I w ten sposób zakopujemy radość życia.

A potem posłuchaj

Pamiętając, że Pana "nie ma tutaj". Być może szukamy go "w naszych słowach, w naszych formułach i w naszych zwyczajach", ale zapominamy szukać go w najciemniejszych zakątkach życiagdzie jest ktoś, kto płacze, kto walczy, cierpi i ma nadzieję". Musimy patrzeć w górę i otworzyć się na nadzieję..

Posłuchajmy: "Dlaczego szukasz żywych wśród umarłych? No debemos buscar a Dios, interpreta Francisco, entre las cosas muertas: en nuestra falta de valentía para dejarnos perdonar por Dios, para cambiar y terminar con las obras del mal, para decidirnos por Jesús y por su amor; en el reducir la fe a un amuleto, “haciendo de Dios un hermoso recuerdo de tiempos pasados, en lugar de descubrirlo como el Dios vivo que hoy quiere transformarnos a nosotros y al mundo”; en “un Chrześcijaństwo który szuka Pana wśród śladów przeszłości i zamyka go w grobowcu zwyczaju".

I wreszcie, aby ogłosić

Oni ogłaszać radość ze ZmartwychwstaniaŚwiatło Zmartwychwstania nie chce zatrzymywać kobiet w ekstazie osobistej radości, nie toleruje postawy osiadłej, ale generuje uczniów-misjonarzy, którzy "wracają z grobu" i niosą wszystkim Ewangelię o Zmartwychwstałym.

Po tym, jak zobaczyły i usłyszały, kobiety pobiegły ogłosić uczniom radość ze Zmartwychwstania, chociaż wiedziały, że zostaną wzięte za głupców. Ale nie martwili się o swoją reputację ani o obronę swojego wizerunku; nie mierzyli swoich uczuć ani nie kalkulowali swoich słów. Mieli tylko ogień w sercu, aby zanieść nowinę, ogłoszenie: "Pan zmartwychwstał!

Orędzie Wielkanocne: Nie bójcie się

My też, mówi następca Piotra, jesteśmy zaproszeni do biegania po drogach świata, bez lęku i oportunizmu, aby dzielić się radością z tego, że spotkaliśmy Pana.Poza pewnymi formalnościami, w których często ją zamykaliśmy, poza komfortem i dobrym samopoczuciem.

Ten to wielkanocne przesłanie papieżana końcu Post która zdaje się nie chcieć skończyć", między końcem pandemii a wojną (powie to następnego dnia w błogosławieństwie urbi et orbi): "Wprowadźmy ją do zwykłego życia: poprzez gesty pokoju w tym czasie naznaczonym okropnościami wojny; poprzez dzieła pojednania w zerwanych związkach i współczucia dla potrzebujących; poprzez działania na rzecz sprawiedliwości pośród nierówności i prawdy pośród kłamstw". A przede wszystkim z dziełami miłości i braterstwa"..

Jezus przynosi nam pokój, nosząc "nasze rany". Nasze, ponieważ to my je zadaliśmy Jemu i ponieważ On je ponosi za nas. "Rany na ciele Jezusa Zmartwychwstałego są znakiem walki, którą stoczył i wygrał dla nas, bronią miłości, abyśmy mieli pokój, byli w pokoju, żyli w pokoju" (Błogosławieństwo urbi et orbi, Niedziela Wielkanocna, 17 kwietnia 2022 r.).

Dzięki zwycięstwu Chrystusa i Jego pokojowi, powie Franciszek w Poniedziałek Wielkanocny, będziemy mogli "wyjść z grobów naszych lęków" (lęku przed śmiercią, przed przemijaniem, przed utratą bliskich, przed chorobą, przed tym, że nie będziemy mogli iść dalej...) (Regina Caeli, 18-IV-2022).

Także my, tak jak uczniowie w poranek wielkanocny, mamy każdego dnia wystarczające powody, by wierzyćJezus mówi do Państwa: "Skosztowałem za was śmierci, poniosłem wasze zło". Teraz zmartwychwstałem, aby powiedzieć Państwu, że jestem tutaj, z Państwem, na zawsze. Proszę się nie bać! Nie bójcie się" (tamże).