San José Obrero ma kilka dni świątecznych w naszym kalendarzu. W maju, pierwszego dnia miesiąca, obchodzimy święto patrona robotników. To on wspierał i opiekował się Jezusem i Maryją dzięki swoim umiejętnościom stolarskim. W dniu jego święta, 19 marca, papież Franciszek zachęcił nas do zwrócenia szczególnej uwagi na postać św. W tym celu wskazał na dwie wyjątkowe cnoty, które definiują ojca Jezusa: "Joseph jest człowiekiem, który wie, jak towarzyszyć w ciszy."i to jest "człowiek marzeń".
"Bardzo kochajcie św. Józefa, kochajcie go z całego serca, ponieważ jest on osobą, która wraz z Jezusem najbardziej kochała św. Marię, i osobą, która najbardziej traktowała Boga: osobą, która najbardziej Go kochała, po naszej Matce. On zasługuje na Pana sympatię i dobrze, że Pan go traktuje, ponieważ jest Mistrzem życia wewnętrznego i może wiele uczynić przed Panem i przed Matką Bożą. Kuźnia, 554.
Zarówno św. Mateusz, jak i św. Łukasz mówią o św. Józefie jako o człowieku wywodzącym się ze znakomitego rodu: Dawida i Salomona, królów Izraela. Szczegóły tego rodowodu są historycznie niejasne: nie wiemy, która z dwóch genealogii podanych przez ewangelistów odpowiada Marii, a która św. Józefowi, który był jej ojcem według prawa żydowskiego. Nie wiemy, czy jego rodzinnym miastem było Betlejem, gdzie poszedł się zapisać, czy Nazaret, gdzie mieszkał i pracował.
Wiemy jednak, że nie był bogaczem: był robotnikiem, jak miliony innych ludzi na całym świecie; wykonywał ciężką i pokorną pracę, którą Bóg wybrał dla siebie, przyjmując nasze ciało i chcąc żyć przez trzydzieści lat jako jeden z nas.
Pismo Święte mówi, że Józef był rzemieślnikiem. Kilku Ojców dodaje, że był stolarzem. Św. Justyn, mówiąc o życiu zawodowym Jezusa, mówi, że wykonywał pługi i jarzma. (Św. Justyn, Dialogus cum Tryphone, 88, 2, 8 (PG 6, 687).Być może na podstawie tych słów św. Izydor z Sewilli wnioskuje, że Józef był kowalem. W każdym razie robotnik, który pracował w służbie swoim współobywatelom, który miał zdolności manualne, owoc wieloletniego wysiłku i potu.
Wielka osobowość ludzka Józefa jest widoczna w narracjach ewangelicznych: w żadnym momencie nie jawi się nam jako człowiek bojaźliwy lub bojący się życia; wręcz przeciwnie, wie, jak rozwiązywać problemy, radzić sobie w trudnych sytuacjach, przejmować odpowiedzialność i inicjatywę za powierzone mu zadania.
Cały Kościół uznaje w świętym Józefie swojego opiekuna i patrona. Przez wieki mówiono o nim, podkreślając różne aspekty jego życia, nieustannie wiernego misji powierzonej mu przez Boga.
Josemaría, Święty Józef jest naprawdę Ojciec i Pan, który chroni i towarzyszy tym, którzy go czczą, w jego ziemskiej wędrówce, tak jak chronił i towarzyszył Jezusowi, gdy ten wzrastał i stawał się człowiekiem. W kontaktach z nim odkrywa się, że Święty Patriarcha jest również Mistrzem życia wewnętrznego: ponieważ uczy nas poznawać Jezusa, żyć razem z Nimwiedzieć, że jesteśmy częścią Bożej rodziny. Ten święty daje nam te lekcje, będąc, tak jak on, zwykłym człowiekiem, ojcem rodziny, robotnikiem, który zarabiał na życie wysiłkiem swoich rąk.
Józef robotnik był rzemieślnikiem z Galilei, człowiekiem jak wielu innych. W swoich czasach miał tylko rodzicielstwo i pracakażdego dnia, zawsze z takim samym wysiłkiem. A na koniec mały, biedny domek, aby odzyskać siły i zacząć od nowa.
Ale Imię Józef oznacza po hebrajsku: Bóg doda. Bóg dodaje do świętego życia tych, którzy wypełniają jego wolę, niepodejrzane wymiary: to, co jest ważne, co nadaje wartość wszystkiemu, co jest boskie. Bóg, do skromnego i świętego życia Józefa, dodał życie Maryi Dziewicy i Jezusa, naszego Pana.
Żyjąc w wierze, słowa te spełniają się z nawiązką w św. Jego wypełnianie woli Bożej jest spontaniczne i głębokie..
Dla historii Świętego Patriarchy było to życie proste, ale nie łatwe. Po udręczonych chwilach wiedział, że Syn Maryi został poczęty przez Ducha Świętego. I to Dziecko, Syn Boży, potomek Dawida według ciała, rodzi się w jaskini. Aniołowie świętują jego narodziny, a ludzie z odległych krain przybywają, aby go uwielbiać, ale król Judei życzy mu śmierci i trzeba uciekać. Syn Boży jest na pozór bezbronnym dzieckiem, które będzie żyło w Egipcie.
W swojej Ewangelii, Mateusz nieustannie podkreśla wierność Józefa w wypełnianiu bez wahania Bożych poleceń, nawet jeśli czasami znaczenie tych poleceń może wydawać się niejasne lub ich związek z resztą boskich planów może być przed nim ukryty.
Ojcowie Kościoła wielokrotnie podkreślają stałość wiary św. Wiara Józefa nie słabnie, jego posłuszeństwo jest zawsze ścisłe i szybkie.
Aby lepiej zrozumieć tę lekcję daną nam tutaj przez Świętego Patriarchę, dobrze jest rozważyć, że ich wiara jest aktywna. Ponieważ Wiara chrześcijańska jest przeciwieństwem konformizmu, czyli braku wewnętrznej aktywności i energii.
W różnych okolicznościach swojego życia Patriarcha nie rezygnuje z myślenia, ani nie uchyla się od odpowiedzialności. Wręcz przeciwnie: całe swoje ludzkie doświadczenie oddaje w służbę wiary..
Wiara, miłość, nadzieja: to kamienie węgielne życia świętego i każdego chrześcijanina.. Z tego splotu wiernej miłości, kochającej wiary i ufnej nadziei utkany jest dar z siebie Józefa z Nazaretu.
Tego uczy nas życie św. Józefa: proste, normalne i zwyczajne, składające się z lat pracy, zawsze takiej samej, z monotonnych po ludzku dni, które następują jeden po drugim.
"Traktujcie Józefa, a znajdziecie Jezusa". Święty Josemaría Escriva de Balaguer
Za pośrednictwem anioła Bóg sam zwierza się Józefowi, jakie są jego plany i jak bardzo liczy na to, że je zrealizuje. Józef jest powołany, aby być ojcem Jezusa; to będzie jego powołanie, jego misja.
Józef był po ludzku nauczycielem Jezusa; traktował Go codziennie, z delikatną czułością, i opiekował się Nim z radosną abnegacją.
Józefa uczymy się, co to znaczy być z Boga i w pełni być wśród ludzi, uświęcając świat. Traktujcie Józefa, a znajdziecie Jezusa. Potraktujcie Józefa, a znajdziecie Maryję, która zawsze napełniała pokojem życzliwy warsztat z Nazaretu.
Józef z Nazaretu zaopiekował się Synem Bożym i jako człowiek wprowadził Go w nadzieję narodu izraelskiego. I to właśnie robi z nami: swoim potężnym wstawiennictwem przyprowadza nas do Jezusa. Josemaría, którego nabożeństwo do św. Józefa wzrastało przez całe jego życie, powiedział, że jest on naprawdę Ojcem i Panem, który chroni i towarzyszy tym, którzy go czczą, w ich ziemskiej wędrówce, tak jak chronił i towarzyszył Jezusowi, gdy ten wzrastał i stał się człowiekiem.
Bóg ciągle wymaga więcej, a Jego drogi nie są naszymi ludzkimi drogami. Święty Józef, jak nikt przed nim ani po nim, nauczył się od Jezusa uważności, aby rozpoznawać cuda Boże, mieć otwarte serce i duszę.
19 marca Kościół obchodzi święto Świętego Patriarchy, patrona Kościoła i Dzieła, dzień, w którym w Opus Dei odnawiamy zobowiązanie miłości, które jednoczy nas z naszym Panem. Ale na całym świecie obchodzimy również święto pracy 1 maja, a święty Józef Robotnik jest patronem wszystkich pracowników.
The święto św. Józefa On ukazuje nam piękno wiernego życia. Józef zaufał Bogu: dlatego mógł być Jego zaufanym człowiekiem na ziemi, aby opiekować się Maryją i Jezusem, a z nieba jest dobrym ojcem, który troszczy się o chrześcijańską wierność.
Są one zwyczajem Kościoła, który przygotowuje do święta 19 marca. Siedem niedziel poprzedzających to święto poświęcone jest Świętemu Patriarsze na pamiątkę głównych radości i smutków jego życia.
Medytacja Boleści i radości św. Józefa pomaga lepiej poznać świętego Patriarchę i pamiętać, że on również doświadczał radości i trudów.
To papież Grzegorz XVI zachęcał do nabożeństwa siedmiu niedziel św. Józefa, udzielając mu wielu odpustów, ale Pius IX uczynił je wiecznie aktualnymi swoim życzeniem, aby święty był wzywany w celu złagodzenia ówczesnej trudnej sytuacji Kościoła powszechnego.
Pewnego dnia ktoś zapytał św. Josemaríę, jak zbliżyć się do Jezusa: "Proszę pomyśleć o tym wspaniałym człowieku, wybranym przez Boga na ojca na ziemi; proszę pomyśleć o jego smutkach i radościach. Czy obchodzi pan siedem niedziel? Jeśli nie, to radzę, aby pan je odprawiał.
Jaką wielkość zyskuje cicha i ukryta postać św. Józefa" - powiedział św. Jan XXIII - "dzięki duchowi, w jakim wypełniał misję powierzoną mu przez Boga. Prawdziwa godność człowieka nie jest bowiem mierzona blaskiem widocznych wyników, ale wewnętrznymi dyspozycjami porządku i dobrej woli".
"Chciałabym również powiedzieć Panu coś bardzo osobistego. Bardzo kocham Świętego Józefa. Ponieważ jest silnym i cichym człowiekiem. A na biurku mam zdjęcie śpiącego św. Józefa. A kiedy śpi, zajmuje się Kościołem. Tak, może to zrobić. Nie możemy. A kiedy mam problem, trudność. A kiedy mam jakiś problem, trudność, piszę na małej kartce i kładę ją pod figurą Świętego, żeby mu się przyśniła. To znaczy, że modlę się o ten problem.
Święty Józef jest patronem tej rodziny, jaką jest Dzieło. W pierwszych latach działalności Dzieła św. Josemaria zwracał się do niego w szczególny sposób, aby Jezus w Najświętszym Sakramencie był obecny w pierwszym ośrodku Opus Dei. Dzięki jego wstawiennictwu w marcu 1935 r. możliwe było zarezerwowanie dla Pana oratorium Academia-Residencia DYA przy ulicy Ferraz w Madrycie.
Od tego czasu założyciel Dzieła chciał, aby kluczem do tabernakulów ośrodków Opus Dei był mały medalik św. Józefa z napisem Ite ad IosephChodzi o to, aby pamiętać, że w podobny sposób, jak Józef ze Starego Testamentu czyni to ze swoim ludem, święty patriarcha dostarczył nam najcenniejszy pokarm: Eucharystię.
Nie znamy żadnych słów wypowiedzianych przez niego, znamy tylko jego czyny, jego akty wiary, miłości i ochrony. Chronił Niepokalaną Matkę Bożą i był ojcem Jezusa na ziemi. Jednak w Ewangeliach nie ma o nim żadnej wzmianki. Był raczej cichym i pokornym sługą Bożym, który w pełni odegrał swoją rolę. Ciężko pracował, aby wspierać Świętą Rodzinę.
Jednym z pierwszych tytułów, jakimi go uhonorowano, był Nutritor Domini"Lord's Feeder" pochodzi co najmniej z IX wieku.
Uroczystość św. Józefa przypada na 19 marca, a święto św. Józefa Robotnika (Międzynarodowy Dzień Pracy) na 1 maja. Jest on również częścią Święta Świętej Rodziny (30 grudnia) i bez wątpienia jest częścią historii Bożego Narodzenia.
Jest patronem Kościoła powszechnego, dobrej śmierci, rodzin, rodziców, kobiet w ciąży, podróżników, imigrantów, rzemieślników, inżynierów i robotników. Jest także patronem obu Ameryk, Kanady, Chin, Chorwacji, Meksyku, Korei, Austrii, Belgii, Peru, Filipin i Wietnamu.
Prośmy świętego Józefa Robotnika, aby nadal pomagał nam zbliżać się do Jezusa w Najświętszym Sakramencie, który jest pokarmem, którym karmi się Kościół. Uczynił to z Maryją w Nazarecie i uczyni to samo z Nią w naszych domach.
Bibliografia:
