Ik ben Blaise Olok Njama Muteck, ik ben 35 jaar oud, en ik ben priester van het bisdom Bafang (Kameroen) voor de laatste 4 jaar. Ik ben de jongste in een gezin van 6 broers en zussen: 3 jongens en 3 meisjes.
Mijn leven is altijd doorgebracht in een vreugdevolle onzekerheid, waardoor ik goed heb ervaren hoe belangrijk Gods Voorzienigheid is.
En die onzekerheid begon al heel vroeg in mijn leven: de dag na mijn geboorte verloor mijn vader zijn baan, maar deze ongelukkige situatie weerhield mij er niet van om naar school te gaan, want ik kom uit een zeer arm milieu. een familie geworteld in het katholieke geloof die me altijd heeft aangemoedigd om een goede opleiding te volgen.
Tijdens mijn jeugd, toen ik naar de lagere school ging, ontving ik de sacramenten van de christelijke inwijding waardoor ik mijn geloof kon uitoefenen in de parochie Onze-Lieve-Vrouw van Goede Raad in Tombel als een koorknaap voor meer dan 5 jaar. Het was in deze periode dat ik de roeping voelde om priester te worden, die mettertijd duidelijker werd.
Na de lagere school vroeg papa me wat ik wilde worden in het leven. Ik antwoordde: om priester te worden. Ik weet niet of hij mijn antwoord leuk vond, want hij stuurde me meteen naar bed.
Twee weken later stelde hij me dezelfde vraag en mijn antwoord was hetzelfde. Dus schreef hij me uiteindelijk in bij het Petit Séminaire Saint Michel in Melong, waar ik ondanks het karige pensioen van mijn vader een jaar kon studeren.
Na een jaar werd ik uitgesloten van het seminarie wegens niet-betaling van mijn collegegeld. Twee jaar later stierf mijn vader en werd alles nog ingewikkelder, omdat niemand voor mijn opvoeding kon zorgen.
Mijn leven is altijd doorgebracht in een vreugdevolle onzekerheid, waardoor ik goed heb ervaren hoe belangrijk Gods Voorzienigheid is.
Blaise Olok Njama Muteck is een 35-jarige priester uit het bisdom Bafang (Kameroen). Na zijn opleiding werd hij diaken gewijd en aangesteld als pastoor in de parochie van St. Paul de Nkondjock (aan de rand van de stad) waar hij, naast het gebrek aan drinkwater en onstabiele elektriciteit, opnieuw, en ditmaal als priester, in een vreugdevolle onzekerheid terechtkwam.
"Het was uiteraard een moeilijke ervaring, maar het was toch mooi en rijk. Ik heb twee jaar in deze stad doorgebracht en ben er op 30 januari 2016 tot priester gewijd", zegt hij.
Maar de Voorzienigheid werkte voor ons en maakte het allemaal gemakkelijker, want mijn oudere zus, de eerste dochter van de familiewerd aangenomen bij een bank: ze was zij, daarom, die genoeg opofferde voor mij om mijn studie af te maken... eerst aan het Klein Seminarie en daarna aan het Groot Seminarie "Paul VI" in Douala.
Na mijn training, Ik werd tot diaken gewijd en aangesteld als kapelaan in de St. Paul's parochie in Nkondjock. (aan de rand van de stad) waar ik me, naast het gebrek aan drinkwater en onstabiele elektriciteit, opnieuw, en ditmaal als priester, in de vreugdevolle onzekerheid bevond waarover ik al eerder had gesproken.
Het was natuurlijk een moeilijke ervaring, maar het was toch mooi en rijk. Ik bracht twee jaar door in dit dorp en ik ging er zelf heen. priester gewijd, 30 januari 2016. Het jaar daarop vertrouwde de bisschop mij een nieuwe functie toe: pastoor van een Engelstalige parochie in Bafang en directeur van het St. Paul's College, alsmede aalmoezenier van de St. Paul's en St. Mary's Schools.
Het is belangrijk om te weten dat in mijn land onzekerheid wordt ook uitgedrukt door de aanwezigheid van twee officiële talen: Frans en Engels, naast de lokale talen. We moeten dus allemaal meerdere talen kunnen spreken.
Dus bleef ik drie jaar in dit kantoor voordat mijn bisschop besloot me naar Rome te sturen om te studeren.
Ons bisdom is namelijk zeer jong, arm (slechts acht jaar) en landelijk. De bevolking is boeren en leeft van kleinschalige landbouw.. Maar mijn bisschop is zeer charismatisch en visionair, vandaar zijn wens om structuren te creëren die het bisdom enige autonomie kunnen geven om zijn ontwikkeling te bevorderen.
De afgelopen 3 jaar heeft hij daarom een katholieke universiteit "St. Johannes Paulus II" opgericht, omdat hij de jongeren van ons bisdom wil begeleiden van de kleuterschool tot de universiteit. hen priesters geven die hun mentoren kunnen zijn om het katholicisme, dat op het punt staat uit te sterven door de secularisatie die in volle gang is, te bestendigen.
En dit is een andere uitdaging: in een arm, geseculariseerd land, met de opkomst van de coronavirus hoe was het mogelijk om naar Rome te gaan, en wie zou ons daarbij willen helpen?
"In mijn bisdom staan priesters op uitsterven door de secularisatie die in volle gang is".
Dankzij de CARF-beurs kan Blaise Communicatie studeren aan de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis in Rome. Gestuurd door zijn bisschop is het de bedoeling dat hij goed wordt opgeleid om andere jongeren te begeleiden en de roeping tot het priesterschap te bevorderen en het Evangelie goed over te brengen.
"Het katholicisme in mijn land staat op het punt van uitsterven door de secularisatie die in volle gang is," zegt hij.
Het antwoord van de Providence liet ook in dit geval niet lang op zich wachten: de CARF, Centro Academico Romano Foundation, verleende mij een studiebeurs En zo kon ik, ondanks de quarantaine, op tijd in Rome zijn om mijn studie Communicatie te beginnen.
Mijn bisschop wil daarom aan zijn priesteropleidingen van hoge kwaliteit, zodat zij weer les kunnen geven op universitair niveau. dat hij zelf korte tijd geleden heeft opgericht, waardoor het competitiever wordt en ook opleidingen kan bevorderen die een ziel en kwaliteitswaarden hebben, d.w.z. die de wereld beïnvloeden met hun originaliteit.
Bovendien heeft mijn bisschop vorig jaar een radiostation opgericht: radio Lumen gentium. een essentieel en noodzakelijk communicatiemiddel voor evangelisatie vandaag: Volgens hem moet deze structuur op lange termijn gerund worden door priesters die goed getraind zijn in communicatie, vandaar mijn reden om in Rome te zijn.
Als jonge priester die van deze gelegenheid gebruik maakt, kan ik al mijn weldoeners van CARF verzekeren dat ik mijn best zal doen om me te vormen en de Kerk en mijn bisdom te dienen.
Ik ben mij terdege bewust van de uitdagingen van mijn bisdom en van de offers die mijn weldoeners hebben gebracht, aan wie ik reeds mijn diepe dankbaarheid wil betuigen, maar ik heb vertrouwen in God en in Zijn Providence, zoals ik altijd heb gedaan in mijn leven, dank u. naar de vreugdevolle onzekerheid die zo kostbaar is geweest om de genade en hulp van de Heer te ervaren.
Gerardo Ferrara
Afgestudeerd in geschiedenis en politieke wetenschappen, gespecialiseerd in het Midden-Oosten.
Verantwoordelijk voor het studentencorps
Universiteit van het Heilige Kruis in Rome
