Mark Cloyd Degrano Tadeo is seminarist in het bisdom Bangued, Filippijnen.
"In 2011 ging ik naar het Groot Seminarie van Onze-Lieve-Vrouw Koningin van de Vrede in Tarlac City, Filippijnen. Groot Seminarie Koningin van de Vrede in Tarlac City, Filippijnen.
Ik kreeg mijn roeping toen ik heel jong was, pas 15 jaar, door de hulp van mijn pastoor, die ik als voorbeeldig beschouw in zijn leven als priester.
Omdat ik op een katholieke school zat, was het kerkelijk leven mij niet vreemd, evenmin als de figuur van de priester. Onze feesten op school waren de feestdagen van de heiligen of een of andere viering in de kerk.
Maar wat het meest doorslaggevend was en waardoor ik de roeping van de Heer zag, was toen ik lid werd van de misdienaarsclub op school. Ik wilde er eerst niet bij, maar de clubs die ik had gekozen accepteerden me niet, maar deze wel en ik werd geaccepteerd.
Bovendien was er geen limiet aan het aantal plaatsen. Dat jaar van leven in de Kerk; dagelijkse missen, novena's tot de Moeder van Altijddurende Bijstand elke woensdag, de missiemissen in de wijken, de "fiestas" die we hielden in het familiehuis van mijn pastoor, de retraites die we hielden in de parochie met een retraitebegeleider die ons deed huilen tijdens Taizé-achtige gebedstijden, en vele andere dingen, al deze dingen, voor een jonge jongen als ik, hielpen me om het verlangen te hebben om te zijn zoals mijn pastoor, het verlangen om priester te worden.
En dat verlangen werd gerealiseerd na een gesprek met mijn pastoor, de directeur roepingen van het bisdom die erg aardig was en de bisschop van het bisdom, want in 2011 ging ik naar het seminarie.
Na de vijf jaar daar in Tarlac, toen ik op het punt stond mijn bachelor in filosofie af te ronden, raadde de rector van mijn seminarie, die aan de Pauselijke Universiteit van het Heilige Kruis in Rome had gestudeerd, mij aan bij mijn bisschop om hier in Spanje te studeren en de reactie was positief. Maar dat jaar kon ik niet komen omdat er niet genoeg beurzen waren. Ik bleef op kantoor werken als secretaresse en bibliothecaris terwijl ik wachtte op de studiebeurs van het volgende jaar.
Het was een heel bijzonder jaar voor mij met betrekking tot mijn priesterroeping, omdat de priesters met wie ik een jaar werkte en leefde, met hun intense gebedsleven, hun liefde voor de Heer elke keer dat ze de Heilige Mis vierden, hun vriendelijkheid, hun houding tegenover moeilijkheden en hun toewijding aan hun werk, dit alles sterkte mij voor de grootste toewijding aan de Heer.
In 2017 kwam ik hier in Bidasoa aan, samen met een andere seminarist uit het bisdom Masbate, Aurelius Mendoza. En het leven in deze Bidasotarra familie gedurende bijna vier jaar is waardevol voor mij geweest in vele opzichten, maar vooral in de liefde voor de Heer en de broederschap die we cultiveren.
Tijdens een van mijn pastorale werkzaamheden hier in Spanje, specifiek in de Albergue de la Parroquia de Santiago el Real in Logroño. Elke dag ontvingen we pelgrims uit verschillende landen. Daar maakten we hun bedden op,
We maakten de hele parochieherberg schoon, vooral de toiletten, zodat ze het aangenaam zouden vinden als de herberg om 13.00 uur openging, de mis voor de pelgrims om 18.00 uur 's avonds, daarna maakten we het avondeten voor hen klaar en we aten ook met hen en daarna was er een gebed tussen allen in de kerk en een tijd voor hen om hun ervaringen onderweg te delen en sommigen spraken over hun leven. En toen we het ontbijt voor de volgende dag aan het voorbereiden waren, kwam een van de pelgrims die dag, een dame uit Vietnam naar me toe om me te bedanken en vertelde me dat ze meer dan 30 jaar van de kerk was weggeweest vanwege de dood van haar zoon, maar die dag had ze Gods liefde weer gevoeld en ervaren door haar ervaring in de parochieherberg en ze wist niet waarom we allebei moesten huilen.
Dit helpt me om de betekenis van totale toewijding aan Christus in de roeping tot het priesterschap steeds beter te begrijpen. En zoals de heilige Lawrence, de protomartelaar van Manilla, zegt "als ik duizend levens had, zou ik ze duizend keer aan de Heer offeren", zo verklaar ik ook".
"Paulus zegt in zijn eerste brief aan de Tessalonicenzen, "Dank in alles, want dat is wat God, in Christus Jezus, van jullie wil." Alle mensen van God die in mijn bisdom wandelen, mijn bisschop en de presbyterie, mijn familie en ik, danken u met heel ons hart voor uw onvermoeibare en onvoorwaardelijke liefde en toewijding aan elke lokale kerk, zodat we door uw onvervangbare hulp in onze vorming Christus kunnen brengen in de levens van verschillende mensen uit verschillende culturen en christelijke levensstijlen.
Ik wil je bedanken voor alles wat je voor ons doet. en dit werk van hem liefde voor God en a de Kerk dient als inspiratie om ons te vormen lo het beste om ervoor te zorgen dat deze samenwerking dat dat doen we als broers op Christ vrucht dragen y fruit op overvloed (cf. In 15, 5). Elke dag houd ik ze in mijn gebeden en mijn hart zal altijd erg dankbaar zijn voor zijn vrijgevigheid y welwillendheid. En nogmaals dank ik je met deze woorden in mijn dialect "Agyamanak unay kadakayo amin, Dios ti ag - ngina!".
Steun een roeping waar ook ter wereld
A volledige beurs van 18.000 euro is het bedrag dat een kandidaat nodig heeft om een jaar lang te wonen en te studeren, op de locaties van hun universiteiten, hetzij in Rome, hetzij in Pamplona. De meest behoeftige bisdommen in de wereld eisen een volledige beurs voor hun kandidaten. In veel gevallen dekt het bisdom een deel van deze kosten en is een lager bedrag vereist, dat altijd wordt aangegeven bij de aanvraag van de kandidaat.
Waaruit bestaat een volledige beurs?
Meer dan 800 bisschoppen uit alle vijf continenten vragen studiebeurzen aan voor hun kandidaten. Dankzij weldoeners zoals u kan CARF aan de meeste verzoeken voldoen, maar de behoeften groeien en we willen dat aan alle verzoeken wordt voldaan.
De grafiek toont de samenstelling van een volledige beurs.
Voor inlichtingen kunt u contact opnemen met [email protected]
Bankoverschrijvingen naar CaixaBank
ES39 - 2100 - 1433 - 8602 - 0017 - 4788
