Cleyver Joshua είναι ο μεγαλύτερος από τρία αδέλφια και κοινωνικός επικοινωνιολόγος. Από την ηλικία των 15 ετών, άρχισε να πηγαίνει στην εκκλησία μετά από πρόσκληση του Ιεραποστολικές Αδελφές της Ενοριακής Δράσης που παρακολουθούσαν την ενορία του. "Σιγά-σιγά, ο Θεός μου έδωσε μικρές "αποστολές" στην πορεία", εξηγεί.
Κατά τη διάρκεια εκείνων των χρόνων της εφηβείας και της νεότητας, ήταν συντονιστής της ομάδας νέων της ενορίας και έτσι ανακάλυψε τη μεγάλη οικογένεια του Θεού. "Για τον λόγο αυτό, η Εκκλησία είναι για μένα μια μεγάλη οικογένεια, στους κόλπους της οποίας ο Θεός μας διαμορφώνει για να επιτύχουμε την ευτυχία", λέει αυτός ο σεμιναριογράφος από τη Βενεζουέλα.
Παρόλο που ήταν πολύ ευχαριστημένος με όλα όσα έκανε στην ομάδα νέων του, "στην καρδιά μου ένιωθα ακόμα μια ανησυχία, κατάλαβα ότι ο Θεός ζητούσε περισσότερα από μένα". Αφού αποφοίτησε ως κοινωνικός επικοινωνιολόγος, εργάστηκε σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές θρησκευτικού χαρακτήρα και άρχισε να διαμορφώνεται μέσα του μια πιο ξεκάθαρη ιδέα: "να αναγγέλλω τον Θεό όχι μόνο με τα λόγια μου αλλά με όλη μου τη ζωή".
Ως εκ τούτου, μετά από μια διαδικασία διάκρισης, στις 13 Μαΐου 2014, την εορτή της Παναγίας της Φάτιμα, υπό την μητρική προστασία της Παναγίας, "αποφάσισα να δεχτώ αυτή την περιπέτεια στην οποία με προσκαλούσε ο Θεός, την πορεία προς την ιεροσύνη! Την ίδια χρονιά, μπήκα στο ιεροδιδασκαλείο και πέντε χρόνια αργότερα, μετά τη φιλοσοφία, ο Θεός με εξέπληξε και πάλι μέσω του Επισκόπου μου, Επίσκοπος Carlos Alfredo Cabezasο οποίος με ενημέρωσε ότι ήθελε να με στείλει για σπουδές στην Ισπανία.
"Αμέσως ένιωσα τη φωνή του Θεού, ο οποίος αρχικά με είχε καλέσει από μια σύναξη που γεννήθηκε στην Ισπανία και τώρα με ήθελε σε αυτή τη χώρα, για να ενισχύσει την εκπαίδευσή μου. Στις 8 Σεπτεμβρίου 2019 έφτασα στο Διεθνές Σεμινάριο Bidasoa, ένα μέρος όπου ο Θεός μου έδωσε μια πολύ μεγάλη και διαφορετική οικογένεια σεμιναρίων και εκπαιδευτών.
Ποια είναι τα κύρια προβλήματα στη Βενεζουέλα που επηρεάζουν τη θρησκευτική ελευθερία;
"Η κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρίση στη Βενεζουέλα επηρεάζει άμεσα τον τρόπο με τον οποίο ο λαός της Βενεζουέλας εκφράζει και ζει την πίστη του. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που συγκεντρώνονται στις εκκλησίες μας που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα σε αναζήτηση καλύτερων συνθηκών διαβίωσης, αυτός που πρέπει να περιμένει ατελείωτα στην ουρά για τα βασικά είδη πρώτης ανάγκης, αυτός που πρέπει να διπλασιάσει τις ώρες εργασίας του επειδή ένας μισθός δεν αρκεί για να συντηρήσει ένα νοικοκυριό.
Οι ποιμένες μας έχουν καταγγείλει αυτά τα αίσχη που βιώνουν οι κάτοικοι της Βενεζουέλας και πολλοί έχουν μπερδέψει αυτή τη φωνή νομίζοντας ότι η εκκλησία θέλει να "παίξει πολιτική", αλλά αυτό δεν είναι έτσι, οι επίσκοποί μας εκπληρώνουν το καθήκον τους να ανακοινώνουν και να καταγγέλλουν εγκαίρως και εκπρόθεσμα όσα συμβαίνουν στη χώρα για να επιδιώξουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής για τον λαό του Θεού που βρίσκεται σε προσκύνημα στη Βενεζουέλα".
Υπάρχει ένας πολλαπλασιασμός άλλων πεποιθήσεων που αποκλίνουν από τις καθολικές πρακτικές;
"Η εκκλησία της Βενεζουέλας, όπως προαναφέρθηκε, κατήγγειλε την κακοδιαχείριση της κυβέρνησης και είχε ως απάντηση, εκ μέρους των κυβερνώντων, την προώθηση πολιτιστικών δράσεων που απέχουν πολύ από τη χριστιανική παράδοση και είναι αντίθετες με αυτήν. Από την εποχή του προέδρου Ούγκο Τσάβες, ο οποίος βρισκόταν σε αντιπαράθεση με την Καθολική Εκκλησία, αγκαλιάστηκε η λεγόμενη "θρησκευτική ποικιλομορφία", ιδίως η Σαντερία. Πράγματι, ο Τσάβες ήταν ο πρώτος πρόεδρος της λεγόμενης Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας που έκανε τη Σαντέρια "επίσημη θρησκεία" της κυβέρνησης, επιτυγχάνοντας τεράστια κοινωνική και πολιτική επιρροή.
Επί του παρόντος, υπό τη διακυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο, έχει παρατηρηθεί αύξηση αυτού του είδους των πρακτικών. Στις 24 Ιουνίου 2021, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης, πραγματοποιήθηκε στη Βενεζουέλα η πρώτη "cultista" συνάντηση των Santeros που τιμούν τη María Lionza (θεότητα των πνευματιστών), την οποία θέλουν να καταστήσουν προστάτιδα της χώρας, κάτι που ερμηνεύεται ως προσπάθεια της Santería, με την υποστήριξη της κυβέρνησης, να αντικαταστήσει την Παναγία του Κορομότο, την παραδοσιακή προστάτιδα της χώρας, με αυτή την παγανιστική μορφή".
Πώς τα πάει η Βενεζουέλα, υπάρχει κοινωνική πρόοδος;
Η μεγαλύτερη πρόοδος που έχει σημειώσει η Βενεζουέλα, από την άποψή μου, είναι η ανακάλυψη ενός ισχυρού, αδελφικού και επίμονου λαού απέναντι στις δυσκολίες. Η εκκλησία στη Βενεζουέλα έχει βοηθήσει σημαντικά σε αυτή την πρόοδο, η οποία, αν και φαίνεται μικρή, έχει ανυπολόγιστη αξία. Μεταξύ του μεγάλου έργου της εκκλησίας, μπορώ να επισημάνω το έργο του ιδρύματος Caritas σε εθνικό επίπεδο, που φέρνει τρόφιμα και ρούχα σε πολλούς Βενεζουελάνους.
Ο Cleyver Josué Gómez Jiménez είναι ιεροσπουδαστής από τη Μητρόπολη Punto Fijo της Βενεζουέλας. Είναι 31 ετών και επί του παρόντος σπουδάζει θεολογία στο Διεθνές Σεμινάριο Bidasoa στην Παμπλόνα.
Έτσι ορίζει τους νέους Βενεζουελάνους: Οι νέοι Βενεζουελάνοι χαρακτηρίζονται από το ότι είναι "ονειροπόλοι", ονειρεύονται μια χώρα γεμάτη ειρήνη, ευτυχία, ασφάλεια, με ανθρώπους που έχουν φαγητό και φάρμακα. Ονειρεύονται να μπορούν να ζήσουν στη χώρα μας και να μη χρειάζεται να εγκαταλείψουν τη χώρα λόγω έλλειψης αυτών των πόρων. Έχουν βρει την απάντηση σε αυτά τα μεγάλα όνειρα στον Θεό μέσω της πίστης, γι' αυτό και έχουν γίνει η κινητήρια δύναμη της εκκλησίας μας. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για την εκκλησία στη Βενεζουέλα χωρίς να αναφερθούμε στη νεολαία, η οποία, με το χαρακτηριστικό της πνεύμα, διαπερνά όλες τις αποστολικές ομάδες και δεσμεύεται καθημερινά για μια καλύτερη χώρα.
Πώς βλέπετε τη νεολαία στη χώρα σας από θρησκευτική άποψη;
Οι νέοι της Βενεζουέλας χαρακτηρίζονται ως "ονειροπόλοι", ονειρεύονται μια χώρα γεμάτη ειρήνη, χαρά, ασφάλεια, με ανθρώπους που έχουν φαγητό και φάρμακα. Ονειρεύονται να μπορέσουν να ζήσουν στον τόπο μας και να μη χρειαστεί να εγκαταλείψουν τη χώρα λόγω έλλειψης αυτών των πόρων. Έχουν βρει την απάντηση σε αυτά τα μεγάλα όνειρα στον Θεό μέσω της πίστης, έτσι ώστε να έχουν γίνει ο κινητήριος μοχλός της εκκλησίας μας. Δεν μπορούμε να μιλάμε για εκκλησία στη Βενεζουέλα χωρίς να αναφέρουμε τους νέους που, με το χαρακτηριστικό τους πνεύμα, διαπερνούν όλες τις αποστολικές ομάδες και δεσμεύονται καθημερινά για μια καλύτερη χώρα.
Πώς πιστεύετε ότι το μήνυμα του Ιησού μπορεί να τους προσεγγίσει περισσότερο;
Αν ο πολιτικός τομέας συνεργαζόταν στη μετάδοση της πίστης, θα υπήρχαν αναμφίβολα πολύ περισσότεροι νέοι που θα λάμβαναν τα καλά νέα του Ευαγγελίου. Ωστόσο, η εκκλησία της Βενεζουέλας συνεχίζει να εργάζεται μέρα με τη μέρα για να ευαγγελίσει τους νέους και να τους δώσει ένα μήνυμα ενθάρρυνσης μπροστά στις δυσκολίες.
Θα μπορούσατε να κάνετε προτάσεις σχετικά με τη Σύνοδο των Επισκόπων για τη συνοδικότητα;
Πρόκειται για μια μεγάλη ευκαιρία που πρέπει να εκμεταλλευτεί ολόκληρη η εκκλησία, ιδίως οι λαϊκοί, διότι η σύνοδος επιδιώκει να προβληματιστεί, μεταξύ άλλων, σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο τους ακούνε και τον τρόπο με τον οποίο δημιουργούνται επικοινωνιακοί δεσμοί στις κοινότητες. Με τη Σύνοδο μας προσφέρεται μια στιγμή βαθιάς περισυλλογής για τον τρόπο με τον οποίο είμαστε Εκκλησία, ένας τρόπος να εξετάσουμε το εσωτερικό της βίωσης της πίστης μας, ώστε να φέρει άφθονους καρπούς. Καλούμαστε για άλλη μια φορά να ανοίξουμε τις πόρτες της Εκκλησίας, όχι μόνο σε όσους συχνάζουν στις ενορίες, αλλά σε όλους.
Πώς θα πρέπει όλοι οι Καθολικοί να ασχοληθούν καλύτερα και να προσεγγίσουν περισσότερο τους ανθρώπους;
Ζούμε πλήρως αυτό που πρεσβεύουμε και αυτό εκφράζεται με σεβασμό, ανοχή και συνάντηση με τους άλλους. Μπορούμε να πέσουμε στον πειρασμό να θεωρούμε τους εαυτούς μας κριτές και να επικρίνουμε όσους δεν σκέφτονται όπως εμείς, ή ακόμα χειρότερα, να δείχνουμε τους άλλους ως "αμαρτωλούς", σαν να ήμασταν εμείς τέλειοι.
Με τέτοιες συμπεριφορές δεν δείχνουμε το καλό πρόσωπο της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού που βγήκε να συναντήσει τελώνες, δημόσιους αμαρτωλούς, περιθωριοποιημένες γυναίκες, στρατιώτες του ρωμαϊκού στρατού κατοχής, λεπρούς... Νομίζω ότι ακολουθώντας το παράδειγμα του Ιησού θα προσελκύαμε περισσότερους ανθρώπους κοντά Του.
Τι πιστεύετε για τον ευαγγελισμό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης;
Ως κοινωνικός επικοινωνιολόγος βλέπω τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως ένα σπουδαίο εργαλείο για τον ευαγγελισμό. Ζούμε σε έναν ολοένα και πιο ψηφιακό κόσμο και δεν μπορούμε να μην κάνουμε τον Θεό παρόντα σε αυτόν τον χώρο.
Σε αυτό το θέμα είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι, όπως υπάρχουν πολλά χαρίσματα μέσα στην Εκκλησία, υπάρχουν επίσης ποικίλοι τρόποι ευαγγελισμού μέσω των κοινωνικών δικτύων που απευθύνονται σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του λαού του Θεού (παιδιά, νέοι, ενήλικες, αφιερωμένοι, θρησκευόμενοι, λαϊκοί...). Αν δεν το κατανοήσουμε αυτό, μπορεί να πέσουμε στον κίνδυνο να συγκρίνουμε και να κρίνουμε τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνται τα δίκτυα στον ευαγγελισμό, αφαιρώντας την αξία που έχουν. Από την πλευρά μου, χρησιμοποιώ τα κοινωνικά μου δίκτυα για να δημοσιεύω μηνύματα και προβληματισμούς σχετικά με την πίστη μας και, ταυτόχρονα, συνεχίζω να δημοσιεύω τις καθημερινές μου εμπειρίες, διότι δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε την καθημερινή ζωή από την πίστη, αφού τη ζούμε όχι μόνο στην εκκλησία αλλά και στην καθημερινή μας ζωή.
"Η μεγαλύτερη πρόοδος που έχει σημειώσει η Βενεζουέλα, από την άποψή μου, είναι η ανακάλυψη ενός ισχυρού, αδελφικού και επίμονου λαού απέναντι στις δυσκολίες. Η εκκλησία στη Βενεζουέλα έχει βοηθήσει σημαντικά σε αυτή την πρόοδο, η οποία, αν και φαίνεται μικρή, έχει ανυπολόγιστη αξία".
Τι σας άρεσε περισσότερο στη διαμονή σας στην Ισπανία;
Χωρίς αμφιβολία, αυτό που μου άρεσε περισσότερο είναι ο μεγάλος θρησκευτικός πλούτος της χώρας. Η Ισπανία είναι το λίκνο μεγάλων αγίων και προνομιακός τόπος σημαντικών γεγονότων για την πίστη μας. Γέμισε η καρδιά μου όταν βρέθηκα σε τέτοιους πνευματικούς τόπους, για παράδειγμα, στο κάστρο όπου έζησε ο Άγιος Φραγκίσκος Ξαβιέ ή στο μοναστήρι της Ενσάρκωσης όπου η Αγία Τερέζα της Αβίλας έζησε μεγάλες στιγμές οικειότητας με τον Θεό.
Και τι σας εξέπληξε περισσότερο στη χώρα μας;
Αυτό που με εξέπληξε περισσότερο είναι ο αρχιτεκτονικός πλούτος των πανέμορφων ναών που κοσμούν ολόκληρη τη χώρα, ο οποίος σε οδηγεί να αισθάνεσαι σε μια ατμόσφαιρα προσευχής και διαλογισμού. Ποιος δεν εκπλήσσεται ευχάριστα όταν αναλογίζεται, για παράδειγμα, την ομορφιά του ναού Sagrada Familia στη Βαρκελώνη; Λοιπόν, είμαι ένας από εκείνους που αισθάνονται ερωτευμένοι όταν συλλογίζονται την ομορφιά που αντανακλάται σε αυτούς τους ιερούς χώρους.
Μια τελευταία λέξη προς τους ευεργέτες και τους φίλους της CARF
Νομίζω ότι είναι κεντρικό θέμα στη ζωή κάθε χριστιανού να θέτει στον εαυτό του το ερώτημα Τι θέλει ο Θεός από μένα; Και να την απαντάμε μέσω της προσευχής, γιατί δεν είναι μια απάντηση που πηγάζει μόνο από τις επιθυμίες μας, αλλά είναι σε κοινωνία με το θέλημα του Θεού που μας γνωρίζει πολύ καλά, γιατί μας δημιούργησε με μεγάλη αγάπη και επομένως ξέρει τι μας κάνει ευτυχισμένους. Απαντώντας σε αυτό το ερώτημα μπορούμε να βρούμε το ακριβές μέρος στο οποίο μπορούμε να εκπληρώσουμε πλήρως τον εαυτό μας και να υπηρετήσουμε τους άλλους με μεγάλη χαρά, είτε ως λαϊκοί, είτε ως αφιερωμένοι, είτε ως θρησκευόμενοι. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι θέλει ο Θεός από εσάς;
Marta Santín, δημοσιογράφος που ειδικεύεται στις θρησκευτικές πληροφορίες.
