V uvodu v njegov govorjim je povedal, da "Lepo je pripadati Cerkvi, ki jo sestavlja zgodovina različnih obrazov, ki pa najdejo harmonijo v enem Jezusovem obrazu.". Na podlagi geografije in kulture države, les ha hablado del agua que riega y hace fructificar tantas zonas de desierto. Čudovita podoba krščanskega življenja kot sad vere in Svetega Duha:
“Emerge a la superficie nuestra humanidad, demacrada por muchas fragilidades, miedos, desafíos que debe afrontar, males personales y sociales de distinto tipo; pero en el fondo del alma, bien adentro, en lo íntimo del corazón, corre serena y silenciosa el agua dulce del Espíritu, que riega nuestros desiertos, vuelve a dar vigor a lo que amenaza con secarse, lava lo que nos degrada, sacia nuestra sed de felicidad.
Y siempre renueva la vida. Esta es el agua viva de la que habla Jesús, esta es la fuente de vida nueva que nos promete: el don del Espíritu Santo, la presencia tierna, amorosa y revitalizadora de Dios en nosotros".
Papež Frančišek.
V drugem trenutku papež uporabi prizor iz Janezovega evangelija. Jezus je v templju v Jeruzalemu. Praznujejo praznik tabernakelj, ko ljudstvo blagoslavlja Boga, se mu zahvaljuje za dar zemlje in pridelkov ter se spominja zaveze. Najpomembnejši obred tega praznika je bil, ko je veliki duhovnik vzel vodo iz Siloamovega bazena in jo ob radostnem petju ljudstva izlil zunaj mestnega obzidja, da bi tako izrazil, da bo iz Jeruzalema na vsa ljudstva pritekel velik blagoslov (prim. Ps 87,7 in zlasti Ez 47,1-12).
V tem kontekstu Jezus vstane in vzklikne: "Kdor je žejen, naj pride k meni in bo živ, in iz njegovega trebuha bodo tekle reke žive vode." (Jn 7,37-38). Evangelist pravi, da je mislil na Svetega Duha, ki ga bodo kristjani prejeli v Binkošti. Frančišek pa ugotavlja: "Jezus umre na križu. V tistem trenutku iz kamnitega templja ne bo več pritekla voda novega življenja, poživljajoča voda Svetega Duha, ki bo obnovila vse človeštvo in ga osvobodila greha in smrti."
Papež Frančišek potuje v muslimansko kraljevino Bahrajn. Vir: VaticansNews.
Nato, el Papa señala tres grandes dones ki prihajajo z milostjo Svetega Duha, in nas prosi, da jih sprejmemo in živimo: veselje, edinost in "preroštvo".
Prvič, Sveti Duh je vir veselja. Con ella viene la certeza de no estar nunca solos, porque Él nos acompaña, nos consuela y nos sostiene en las dificultades; nos anima para lograr los deseos más grandes y nos abre al asombro ante la belleza de la vida. No se trata –observa el sucesor de Pedro– de una emoción momentánea. Y menos, de esa especia de alegría consumista e individualista presente en algunas experiencias culturales de hoy.
Al contrario, la alegría que proviene del Espíritu Santo, viene de saber que, cuando estamos unidos a Dios, incluso en medio de nuestras fatigas y 'noches oscuras', podemos afrontar todo, incluso el dolor, el duelo y la muerte.
In najboljši način, da to veselje ohranimo in pomnožimo," pravi Frančišek, "je, da ga podarjamo. Od EvharistijaTo veselje lahko in moramo z navdušenjem in ustvarjalnostjo širiti zlasti med mladimi, družinami in poklici.
Drugič, Sveti Duh je vir edinosti porque nos hace hijos de Dios Padre (cfr Rm 8, 15-16) y por tanto hermanos y hermanas entre nosotros. Y por eso no tienen sentido los egoísmos, las divisiones y las murmuraciones entre nosotros. El Espíritu Santo –señala el Papa– inaugura el único lenguaje del amor, abate las barreras de la desconfianza y del odio, y crea espacios de acogida y diálogo.
Nos libera del miedo y nos da valentía para ir al encuentro de los otros con el poder desarmarte de la misericordia. Duh je sposoben ustvariti enotnost ne v enotnosti, ampak v harmoniji.Mesto je kraj velike raznolikosti ljudi, ras in kultur.
Frančišek poudarja, "To je moč krščanske skupnosti, prvo pričevanje, ki ga lahko damo svetu (...) Živimo bratstvo med seboj (...) in cenimo karizme vseh.".
Končno, Sveti Duh je vir preroštva. V zgodovini odrešenja najdemo veliko prerokov, ki jih Bog pokliče, posveti in pošlje kot priče in razlagalce tega, kar želi povedati ljudem. Pogosto so besede prerokov prodorne. Zato, poudarja Frančišek, so "Z imenom in priimkom imenujejo zle projekte, ki se gnezdijo v srcih ljudi, izpodbijajo lažne človeške in verske varnosti ter pozivajo k spreobrnjenju".
No, vsi kristjani imajo to preroški poklic. Ker je krstSveti Duh nas je naredil za preroke. "In kot taki se ne moremo pretvarjati, da ne vidimo del zla, ne moremo se pretvarjati, da ne vidimo del zla, ne moremo živeti mirnega življenja, da si ne bi umazali rok."
Nasprotno," dodaja. Vsak kristjan se mora prej ali slej vključiti v težave drugih, pričevati, prinašati luč evangeljskega sporočila, practicar las bienaventuranzas en las situaciones de cada día, que nos llevan a buscar el amor, la justicia y la paz, y a rechazar toda forma de egoísmo, violencia y degradación.
Y pone el ejemplo del interés por los presos y sus necesidades. "Kajti v ravnanju z najmanjšimi (prim. Mt 25,40) je merilo dostojanstva in upanja družbe.".
Skratka, in to je Frančiškovo sporočilo, Kristjani so poklicani - tudi v času konfliktov -, da prinašajo veselje, spodbujajo edinost, prinašajo mir, da prinašajo mir svetu. (comenzando dentro de la Iglesia) y a implicarnos con las cosas que no van bien en la sociedad. Para todo ello tenemos la luz y la fuerza de la gracia que proviene del Espíritu Santo.
Como fruto de la entrega de Cristo, el Espíritu nos hace hijos de Dios y hermanos entre nosotros para que extendamos por el mundo el mensaje del Evangelio, que es buena noticia para todos, a la vez que nos invita a trabajar por el bien de todos.
Ramiro Pellitero Iglesias, profesor de Teología pastoral en la Facultad de Teología de la Universidad de Navarra.
Objavljeno v Cerkev in nova evangelizacija.
