Op zijn zaligverklaring, meer dan 200.000 mensen uit de hele wereld aanwezig waren.. De ceremonie werd voorgezeten door kardinaal Angelo Amato. Hij werd vergezeld door kardinaal Antonio María Rouco, aartsbisschop emeritus van Madrid, en het voormalige prelaat van Opus Dei, Don Javier Echevarría. Zeventien kardinalen en 170 bisschoppen uit de hele wereld concelebreerden tijdens dezelfde ceremonie.
Kardinaal Angelo Amato benadrukte in zijn homilie, Don Alvaro del Portillo's trouw aan het Evangelie, aan de Kerk en aan de Paus. Hij verklaarde: "hij vluchtte voor alle personalisme, omdat hij de waarheid van het Evangelie doorgaf, niet zijn eigen meningen". En hij benadrukte dat Don Álvaro "zich onderscheidde door zijn voorzichtigheid en rechtschapenheid bij het beoordelen van gebeurtenissen en mensen; zijn rechtvaardigheid bij het respecteren van de eer en vrijheid van anderen".
Paus Franciscus was aanwezig bij de plechtigheid in een brief waarin hij dit portret van de nieuwe zalige schilderde: "Bijzonder opmerkelijk was zijn liefde voor de Kerk, de bruid van Christus, die hij diende met een hart ontdaan van wereldse belangen, ver van tweedracht, gastvrij voor iedereen en altijd op zoek naar het positieve in anderen, wat verenigt, wat opbouwt. Ze klaagde of bekritiseerde nooit, zelfs niet in bijzonder moeilijke momenten, maar reageerde, zoals ze van de heilige Josemaría had geleerd, altijd met gebed, vergeving, begrip en oprechte naastenliefde.
"De verheffing tot de altaren van Alvaro del Portillo herinnert ons opnieuw aan de universele oproep tot heiligheid, met grote kracht verkondigd door het Tweede Vaticaans Concilie. Hij verwees ook naar "de vreugde van de heilige Josemaría Escrivá bij het zien dat deze meest trouwe zoon van hem is voorgesteld als voorspreker en voorbeeld voor alle gelovigen".
Bisschop Javier Echevarría, ter gelegenheid van de zaligverklaring van Don Álvaro del Portillo.
Zijn leven is een grote les voor mannen vandaag. Sint Josemaria riep hem al heel vroeg "rock", saxumeen bijnaam die hem al op jonge leeftijd kenmerkte. Alvaro del Portillo was een trouw man, een onvermoeibare werker in dienst van de Kerk en Opus Dei. Hij was een nauwe medewerker van de heilige Josemaría en werd zijn eerste opvolger aan het hoofd van Opus Dei in 1975, na de dood van de stichter. Een voorbeeld dat dicht bij iedereen staat, ondanks dat hij in andere omstandigheden leeft dan hijzelf.
Hij werd op 11 maart 1914 in Madrid geboren in een groot en vroom gezin. Hij was doctor in de civiele techniek, doctor in de filosofie en doctor in het canonieke recht.
Tijdens zijn studie techniek sloot hij zich aan bij Opus Dei, een instelling die zeven jaar eerder was opgericht. Rechtstreeks ontvangen van heilige Josemaría Escrivá de Balaguer de vorming en de geest eigen aan die nieuwe weg van de Kerk. Hij deed uitgebreid evangelisatiewerk onder zijn medestudenten en medewerkers.
Tijdens de Spaanse Burgeroorlog heeft hij veel geleden en bijna het leven gelaten, maar Don Alvaro sprak zelden over die periode. Een van die weinige gelegenheden was in Cebu, eind 1987. Hij deed dit om de noodzaak van liefhebben en vrede bevorderenzinspeelde overigens op de vervolging van de Kerk in Spanje tijdens de burgeroorlog: "Ik was niet betrokken bij enige politieke activiteit, en ik was geen priester, noch een religieus, noch een seminarist, maar een student bouwkunde; en ze stopten me in de gevangenis, alleen omdat ik uit een katholieke familie kwam. In die tijd droeg ik een bril, en op een keer kwam een van de bewakers - ze noemden hem Petrof, een Russische naam - naar me toe, zette een pistool tegen mijn slaap en zei: je bent een priester, want je draagt een bril. Hij had me elk moment kunnen doden. Hij deed het niet omdat God dacht dat hij de duivel nog te veel strijd kon geven, of dat hij de hemel niet waardig was. Het was geweldig. Vanaf 1939 voerde hij een intensief apostolaat in verschillende steden in Spanje, dat hij zijn hele leven lang heeft voortgezet.
Op 25 juni 1944 werd hij samen met José María Hernández Garnica en José Luis Múzquiz gewijd: waren de eerste drie priesters van Opus Dei, naar de stichter. Sindsdien, wijdde zich volledig aan het pastoraatin dienst van de leden van Opus Dei en van alle zielen.
Hij toonde zijn onvermoeibare dienstbaarheid aan de Kerk door zich te wijden aan de talrijke opdrachten van de Heilige Stoel als adviseur van verschillende Dicasters van de Romeinse Curie. Hij nam actief deel aan het Tweede Vaticaans Concilie. Tussen 1947 en 1950 Hij bevorderde christelijke vormingsactiviteiten en diende vele mensen als priester. Hij droeg bij aan de apostolische expansie van Opus Dei in verschillende Italiaanse steden.
In 1948 promoveerde hij aan de Pauselijke Universiteit van St. Thomas (Angelicum) tot doctor in het kerkelijk recht. In hetzelfde jaar werd in Rome het Romeinse College van het Heilige Kruis opgericht als internationaal centrum voor priesterlijke vorming.
Bovendien, Álvaro del Portillo was altijd aan de zijde van de heilige Josemaría, hielp hem bij de taken van evangelisatie en pastoraal bestuur van Opus Dei, en vergezelde hem op zijn vele apostolische reizen. naar landen in Europa en Amerika.
Op 15 september 1975 werd hij gekozen als eerste opvolger van de heilige Josemaría.. En op 28 november 1982, bij de oprichting van het Werk als Persoonlijke Prelatuur, heeft de Heilige Vader Sint Johannes Paulus II benoemde hem tot prelaat van Opus Dei.
Johannes Paulus II verleende hem de bisschopswijding. op 6 januari van dat jaar. Al zijn werk werd gekenmerkt door trouw aan de stichter en zijn boodschap en aan de Kerk, en door onvermoeibaar pastoraal werk om de apostolaten van het Prelaat uit te breiden ten dienste van de Kerk.
Don Álvaro del Portillo Hij zocht identificatie met Christus in een vertrouwelijke overgave aan de wil van God de Vader, voortdurend gevoed door gebed, de Eucharistie en een tedere devotie tot de Heilige Maagd. Zijn liefde voor de Kerk kwam tot uiting in zijn diepe verbondenheid met de paus en de bisschoppen. Zijn liefde voor allen, zijn onvermoeibare zorg voor zijn dochters en zonen in Opus Dei, zijn nederigheid, voorzichtigheid en standvastigheid, zijn vreugde en eenvoud, zijn vergetelheid van zichzelf en zijn vurig verlangen om zielen te winnen voor Christus, komen ook tot uiting in zijn bisschoppelijk motto - "De liefde van de Heer voor allen".Regnare Christum volumus!- samen met de vriendelijkheid, sereniteit en goed humeur die uit zijn persoon straalden, zijn eigenschappen die het portret van zijn ziel vormen.
Hij overleed plotseling in de vroege uren van 23 maart 1994 in het hoofdkwartier van de Prelatuur in Rome, enkele uren nadat hij was teruggekeerd van een pelgrimstocht naar Heilig Land, waar hij de aardse voetstappen van Onze Heer Jezus had gevolgd met intense vroomheid. De vorige ochtend had hij zijn laatste mis opgedragen in de Bovenzaal in Jeruzalem.
Gebed tot de zalige Alvaro del Portillo. Als u wilt kunt u hier een verslag van de gunsten ontvangen door de zalige Alvaro del Portillo.
Op dezelfde dag, 23 maart, ging Johannes Paulus II bidden voor Zijn stoffelijk overschot rust nu in de crypte van de prelatenkerk van Santa Maria della Pace in Rome. Voortdurend begeleid door de gebeden en genegenheid van de gelovigen van Opus Dei en duizenden anderen.
Vanaf de dag van zijn dood begonnen veel mensen om zijn voorspraak te vragen om zijn gunsten uit de hemel te verkrijgen. Bovendien getuigden duizenden mensen van zijn liefde voor de Kerk.
In 2004, tien jaar na zijn dood, werd in Rome het proces voor zijn zalig- en heiligverklaring geopend. Na de intensieve analyse van alle documentatie die door de postulator van de Zaak der Heiligen werd voorgelegd, Bisschop Álvaro del Portillo y Diez de Sollano werd op 28 juni 2012 Eerwaarde verklaard en werd uiteindelijk op 27 september 2014 zalig verklaard. Zijn feestdag wordt gevierd op 12 mei, de verjaardag van zijn eerste communie.
De heilige Josemaría Escrivá liet op de deur van het kantoor van Don Álvaro een zin uit het Spreukenboek kerven: Vir fidelis multum laudabitur. (De trouwe man zal hoog geprezen worden).
Zijn leven is zo krachtig dat het ons beweegt onze eigen roeping trouw te leven met dezelfde vreugde die hij aan allen toonde.
Bibliografie
Opusdei.org.
