Met anderhalf miljoen besmette mensen tot nu toe, de coronavirus richt een ravage aan in de Verenigde Staten. Net als in andere delen van de wereld zijn zelfs de grote Amerikaanse steden, die wij gewend zijn te zien bruisen van activiteit en een razend tempo van leven, nu grotendeels verlamd en bijna verlaten.
In tijden van pandemie heerst er een bijna onwerkelijke stilte in de straten. De sfeer is somber. Toch zijn er ook hier redenen voor hoop. Een daarvan was de wijding tot het priesterschap van Melvin Mangalath Pauleen voormalige student van Sedes SapientiaeHet evenement werd gehouden op zaterdag 16 mei in het dichtbevolkte Chicago, de hoofdstad van de staat Illinois. Melvin Priest, hoop in tijden van pandemie.
Melvin ontving zijn priesterlijke vorming aan het Internationaal Kerkelijk College Sedes Sapientiae in Rome gedurende drie jaar: van 2016 tot 2019, terwijl hij theologie studeerde aan de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis.
Van Indiaanse afkomst, Melvin en zijn familie zijn Syro-Malabar katholiek.. Zij zijn enkele decennia geleden naar de Verenigde Staten geëmigreerd en hebben, zoals vele anderen in deze situatie, talrijke obstakels en moeilijke tijden moeten overwinnen om vooruit te komen.
Melvin's roeping tot het priesterschap werd duidelijk tijdens een vrijwilligersactiviteit in Haïti in 2012, toen hij hielp bij de wederopbouw van een land dat nog steeds ontredderd was van de verschrikkelijke aardbeving die het twee jaar eerder had verwoest. Hij en zijn familie zijn van Indiase afkomst en Syro-Malabar katholiek. Hij is afgebeeld met een hoed op.
Van jongs af aan ademde Melvin in zijn huis een sfeer van geloof. In de parochie bezocht hij een jeugdbeweging die hem hielp te groeien in zijn geestelijk leven. Dit wekte zijn beroepsmatige zorg, die later twee belangrijke mijlpalen kende: zijn deelname aan de Wereldjongerendag in Madrid in 2011De zegening met het Heilig Sacrament in de stromende regen was bijzonder gedenkwaardig; en zijn reis naar Haïti in 2012, om te helpen bij de wederopbouw van een land dat nog steeds gebukt gaat onder de verschrikkelijke aardbeving die het twee jaar eerder had verwoest.
Daar gebruikte de Heer het voorbeeld van een Italiaanse missiepriester, die zijn leven had gewijd aan het dienen van het Haïtiaanse volk, om Melvin duidelijk te maken dat dit, het priesterschap, was wat Hij van hem wilde.
Melvin's priesterwijding is omgeven door onzekerheid, zoals zoveel in deze tijden van Covid-19. Uiteindelijk besloot zijn bisschop de vaste datum te handhaven en De viering werd gehouden in de kathedraal van de Eparchy of St. Thomas in Chicago.
Maar natuurlijk zonder de aanwezigheid van de gelovigen. Slechts een paar enkele priesters, zijn ouders, zijn zus en de verloofde... vergezelde Melvin tijdens de ceremonie.
Natuurlijk had de nieuwe priester graag op de nabijheid van veel meer familieleden en vrienden en van de hele gemeenschap willen rekenen. siro-malabaarse gemeenschap Chicagomaar troostte zich door zich te herinneren dat Johannes Paulus II, aan wie hij grote toewijding heeft, werd hij ook gewijd zonder de aanwezigheid van de gelovigenDe privékapel van de aartsbisschop van Krakau, in dit geval om aan de communistische vervolging te ontkomen.
Melvin spreekt de gelovigen toe. Tijdens zijn diaconaat heeft hij in verschillende parochies van de Eparchie gediend.
Melvin voor zijn priesterwijding. Als diaken diende hij in verschillende parochies. Op de foto een feestdag in de parochie, met in het midden het beeld van de heilige Thomas de Apostel. De Eparchy of St. Thomas werd in 2001 in Chicago opgericht om Syro-Malabaarse katholieken in de hele Verenigde Staten te dienen. Het heeft momenteel 87.600 gelovigen, 42 parochies en 75 priesters.
De Eparchy of St. Thomas werd in 2001 in Chicago opgericht om Syro-Malabaarse katholieken in de hele Verenigde Staten te dienen. Het heeft momenteel 87.600 gelovigen, 42 parochies en 75 priesters.
Als diaken diende Melvin in verschillende parochies, nadat hij een tijd als een paar maanden in India om zich vertrouwd te maken met deze oude rite en haar tradities, en om hun kennis van de Malayalam taal te verbeteren.
Melvin herinnert zich met grote genegenheid zijn drie jaren van vorming in Rome en alles wat hij bij Sedes Sapientiae heeft ontvangen. Hij is ook zeer dankbaar voor de vrijgevigheid van weldoeners van de verschillende stichtingen die de Universiteit van het Heilige Kruis ondersteunen. Dankzij hen is het mogelijk ook midden in de pandemie sterke redenen tot hoop te hebben.
Hij moedigt alle weldoeners en vrienden aan om deel te nemen aan de CARF-campagne, "Laat geen roeping verloren gaan".
Melvin die het diaconale ambt uitoefent, tijdens een processie.
