In de inleiding van zijn toespraakheeft hen verteld dat "Het is mooi te behoren tot een Kerk die gevormd is door de geschiedenis van verschillende gezichten, die harmonie vinden in het ene gezicht van Jezus".. Puttend uit de geografie en cultuur van het land, heeft hen verteld over het water dat zoveel woestijngebieden bevloeit en vruchtbaar maakt. Een prachtig beeld van het christelijk leven als vrucht van het geloof en de Heilige Geest:
"Onze menselijkheid komt aan de oppervlakte, uitgemergeld door vele zwakheden, angsten, uitdagingen die we het hoofd moeten bieden, persoonlijke en sociale kwalen van verschillende aard; maar diep in de ziel, diep van binnen, in de diepten van het hart, stroomt het zoete water van de Geest sereen en stil, besproeit het onze woestijnen, geeft het nieuwe kracht aan wat dreigt op te drogen, wast het weg wat ons vernedert, lest het onze dorst naar geluk.
En het vernieuwt altijd het leven. Dit is het levende water waar Jezus over spreekt, dit is de bron van nieuw leven die hij ons belooft: de gave van de Heilige Geest, de tedere, liefdevolle en verkwikkende aanwezigheid van God in ons.
Paus Franciscus.
In een tweede moment gaat de paus naar een scène uit het Evangelie volgens Johannes. Jezus is in de tempel in Jeruzalem. Het Loofhuttenfeest wordt gevierd, wanneer het volk God zegent, Hem dankt voor de gave van het land en de oogst en zich het Verbond herinnert. De belangrijkste rite van dit feest was toen de hogepriester water uit de poel van Siloam haalde en het buiten de stadsmuren goot, te midden van het jubelende gezang van het volk, om uit te drukken dat een grote zegen vanuit Jeruzalem naar alle volken zou stromen (vgl. Ps 87:7 en vooral Ez 47:1-12).
In deze context roept Jezus, staande, uit: "Wie dorst heeft, komt tot mij en leeft, en uit zijn buik zullen rivieren van levend water stromen." (Joh 7:37-38). De evangelist zegt dat hij doelde op de Heilige Geest die de christenen zouden ontvangen in Pinksteren. En Francis merkt op: "Jezus sterft aan het kruis. Op dat moment zal niet langer uit de tempel van stenen, maar uit de open zijde van Christus het water van het nieuwe leven stromen, het levengevende water van de Heilige Geest, bestemd om de gehele mensheid te regenereren en te bevrijden van zonde en dood".
Paus Franciscus reist naar het islamitische koninkrijk Bahrein. Bron VaticansNews.
Daarna, wijst de paus op drie grote geschenken die komen met de genade van de Heilige Geest, en vraagt ons te verwelkomen en te leven: vreugde, eenheid en 'profetie'.
Ten eerste, de Heilige Geest is een bron van vreugde. Daarmee komt de zekerheid dat we nooit alleen zijn, omdat Hij ons vergezelt, troost en steunt in moeilijkheden; Hij moedigt ons aan om onze grootste verlangens te verwezenlijken en stelt ons open voor verwondering over de schoonheid van het leven. De opvolger van Petrus merkt op dat dit geen kortstondige emotie is. Het gaat nog minder om die consumptieve en individualistische vreugde die in sommige hedendaagse culturele ervaringen aanwezig is.
Integendeel, de vreugde die van de Heilige Geest uitgaat, komt voort uit de wetenschap dat we alles aankunnen, ook pijn, verdriet en dood, als we verenigd zijn met God, zelfs te midden van onze arbeid en 'donkere nachten'.
En de beste manier om die vreugde te behouden en te vermenigvuldigen," zegt Franciscus, "is ze te geven. Van de EucharistieWij kunnen en moeten deze vreugde met enthousiasme en creativiteit verspreiden, vooral onder jongeren, gezinnen en roepingen.
Ten tweede, de Heilige Geest is de bron van eenheid omdat het ons tot kinderen van God de Vader maakt (vgl. Rom. 8, 15-16) en daarom broeders en zusters van elkaar. Daarom hebben egoïsme, verdeeldheid en onderling gemopper geen zin. De Heilige Geest - zo benadrukt de paus - wijdt de ene taal van liefde in, breekt de barrières van wantrouwen en haat af en schept ruimten van welkom en dialoog.
Het bevrijdt ons van angst en geeft ons de moed om anderen te ontmoeten met de ontwapenende kracht van barmhartigheid. De Geest is in staat om eenheid te smeden, niet in uniformiteit maar in harmonie.De stad is een plaats van grote diversiteit aan mensen, rassen en culturen.
En, Francis benadrukt, "Dit is de kracht van de christelijke gemeenschap, het eerste getuigenis dat wij aan de wereld kunnen geven (...) Laten wij broederschap onder elkaar beleven (...), met waardering voor de charisma's van allen"..
Eindelijk, de Heilige Geest is de bron van profetie.... In de heilsgeschiedenis vinden we vele profeten die God roept, opdraagt en uitzendt als getuigen en uitleggers van wat Hij het volk wil zeggen. Vaak zijn de woorden van de profeten indringend. Dus, zegt Francis, zij Zij "noemen bij name de kwade projecten die zich in de harten van de mensen nestelen, stellen valse menselijke en religieuze zekerheden ter discussie en roepen op tot bekering".
Nou, alle christenen hebben dit profetische roeping. Sinds de doopDe Heilige Geest heeft ons tot profeten gemaakt. "En als zodanig kunnen we niet doen alsof we de werken van het kwaad niet zien, we kunnen niet doen alsof we de werken van het kwaad niet zien, we kunnen niet in een rustig leven blijven om onze handen niet vuil te maken".
Integendeel," voegt hij eraan toe Elke christen moet vroeg of laat betrokken raken bij de problemen van anderen, getuigen, het licht van de evangelieboodschap brengen, het in praktijk brengen van de zaligsprekingen in alledaagse situaties, die ons ertoe brengen liefde, gerechtigheid en vrede te zoeken en alle vormen van egoïsme, geweld en verloedering af te wijzen.
Hij geeft het voorbeeld van zorg voor gevangenen en hun behoeften. "Want het is in de behandeling van de minsten (vgl. Mt 25,40) dat de maatstaf van de waardigheid en de hoop van een samenleving te vinden is"..
Kortom, en dit is de boodschap van Franciscus, Christenen zijn geroepen - ook in tijden van conflict - om vreugde te brengen, om eenheid te bevorderen, om vrede te brengen, om vrede in de wereld te brengen. (te beginnen binnen de kerk) en betrokken te raken bij de dingen die niet goed gaan in de samenleving. Voor dit alles hebben we het licht en de kracht van de genade die van de Heilige Geest komt.
Als vrucht van de zelfgave van Christus maakt de Geest ons tot kinderen van God en tot broeders en zusters onder elkaar, zodat we de boodschap van het evangelie over de hele wereld kunnen verspreiden, die goed nieuws is voor iedereen, en ons uitnodigt om te werken voor het welzijn van allen.
De heer Ramiro Pellitero IglesiasProfessor Pastorale Theologie aan de Faculteit Theologie van de Universiteit van Navarra.
Gepubliceerd in Kerk en nieuwe evangelisatie.
