NU DONEREN

Stichting CARF

12 december, 23

priester

De levertransplantatie van pater Renel: in Haïti zou hij zijn gestorven.

Haïti is een heel mooi land, met dappere mensen, maar het heeft veel te lijden. Orkanen, aardbevingen, politieke corruptie.... Maar te midden van de chaos zijn er verhalen van hoop, zoals dat van pater Renel Prosper, wiens leven is gered door de weldoeners van de Stichting CARF en de CUN.

Hij werd priester gewijd in 2011 en was, voordat hij naar Spanje kwam, pastoor, parochiepriester, hoofd van de diocesane commissie voor de pastorale zorg voor kinderen, kapelaan van het Legioen van Maria... In juli 2022 kwam hij, op verzoek van zijn bisschop, naar Pamplona om hun studies Moraaltheologie aan de Universiteit van Navarra. 

Op 17 februari 2023 veranderde zijn leven voorgoed. Hij werd opgenomen in de San Miguel kliniek in Pamplona voor acute pijn. De artsen ontdekten een ernstig leverprobleem en verwezen hem door naar het Kliniek Universiteit van Navarra (CUN). Volgens artsen was zijn lever niet meer functioneel door het hepatitis B-virus. 

El domingo 26 de febrero fue uno de los días en que su sufrimiento fue terrible. Un amigo suyo, el padre Fred, bautizó ese día como «el domingo negro del padre Renel». «Hubo días en que me quedaba inconsciente, no tenía control sobre mis palabras y acciones. Sufrí mucho, pero pude superar mi sufrimiento. Sentí que Dios estaba realmente conmigo». 

El 27 de febrero, los médicos llegaron a la conclusión de que no había otra alternativa que trasplantarle un nuevo hígado. Si no, con total probabilidad, moriría. Gracias a Dios, encontraron un nuevo hígado y ese mismo día, a las 10 de la noche, le operaron. Para nuestro sacerdote haitiano, fue uno de los varios ejemplos del cuidado providencial que Dios tiene con él. 

Al trasplante le siguieron varias complicaciones: un hematoma subcapsular, neumonía, leve rechazo del hígado y diabetes por tratamiento esteroide, entre otras. «Durante los 36 días que pasé en los hospitales sufrí mucho. Pero también, aprendí mucho». Estar en España en el momento de la enfermedad le salvó, le dio la oportunidad de una operación casi imposible en otros países. Actualmente, sigue con tratamientos médicos, pero se encuentra mejor. 

Hij is ervan overtuigd dat God iets van hem verwacht als priester. In feite is het niet de eerste keer dat hij op het randje staat van de dood: siendo bebé una insuficiencia que casi le cuesta la vida; y en 2010 sufrió el gran terremoto de Haití que mató a casi 300.000 personas. Como en las anteriores ocasiones, está convencido que esta vez Dios le salvó para una misión. «Creo que quiere que sea un testigo de hoop". Hij erkent dat hij geestelijk volwassen is geworden. De dagelijkse bezoeken van zijn begeleiders, de gebeden van zovelen en de gezondheidswerkers die hem met enorme genegenheid hebben behandeld, hebben hem geholpen om sterk te zijn. 

Voor zo'n immens geschenk dankt hij God en alle mensen die zijn leven hebben gered: de medische staf, de CARF-stichting - die de kosten van de operatie voor haar rekening nam. samenwerking aan de opleiders en studenten van de Faculteit Kerkelijke Wetenschappen van de UNAV, aan zijn broeder-vrienden van Los Tilos, aan zijn Haïtiaanse broeders en zusters die aan de universiteit studeren, aan de vele mensen en Whatsapp-groepen die voor zijn genezing hebben gebeden, aan degenen die hem hebben bezocht, aan zijn familie biologisch en spiritueel: "Dank je wel!

priester

De priester in de wereld, een getuige van hoop

Getuige hoop is de drijvende kracht achter zijn leven en een van de kenmerken van een heilige priester. Voor iedereen om hem heen en voor zijn ouders, die dit jaar 52 jaar huwelijk vieren, en voor zijn acht broers en zussen, allemaal geboren in Grosse-Roche, een wijk in de gemeente Vallières (ten noordoosten van Haïti). A familie Katholiek, erg gelovig en erg hecht. Een familie van het platteland. Op 15-jarige leeftijd werd ze zich bewust van en dacht na over priester worden. Het was een moment van gebed tijdens een activiteit die was georganiseerd door het koor van zijn thuisparochie.

Het priesterschap onder de Haïtiaanse bevolking

Hij heeft weinig kans om terug te keren naar zijn land, een prachtig land, zeer aantrekkelijk vanwege het klimaat, de cultuur en de geschiedenis, maar waar veel leed heerst. Rampen volgen elkaar op: overstromingen, cyclonen, dodelijke aardbevingen...

"Het Haïtiaanse volk is heel moedig, maar vooral berustend. Ze zouden zich staande kunnen houden als natuurrampen hun enige probleem waren. Maar het grootste kwaad van het Haïtiaanse volk van de afgelopen tijd is de slechtheid, de wreedheid van de politici, de corrupte oligarchen die het land in totale chaos storten. Ze zorgen voor chronische politieke instabiliteit en creëren gewapende bendes die moorden, plunderen en destabiliseren. Het land is een hel geworden waar de enige optie voor een Haïtiaan vandaag de dag is om het land te verlaten," zegt de priester droevig.

Dankwoord door priester Renel Prosper
"Oh, God, hoe kan ik U danken? Voor het leven dat U mij een tweede keer geeft, Vader.

Als ik kijk waar ik was, hebt U me gered. Ik heb geen woorden om U te bedanken.

Oh God, geef me kracht, om te vertellen wat U voor mij doet. Toon me de beste manier, papa, om U te bewijzen dat ik niet ondankbaar ben.

Als ik me herinner hoe ik de hoop verloor, als ze me vertellen dat mijn lever niet meer zal kunnen functioneren, dan spreek jij, je zegt dat je mijn zaak zult verdedigen. Ik heb geen woorden om je te bedanken.

Als ik terugdenk aan die 27e februari, toen ik op weg was naar de operatie, was ik verdrietig. Je troost me, geeft me je kracht. Ik heb geen woorden om je te bedanken.

Als ik eraan terugdenk hoe U mensen uitkiest om mij te helpen, wil ik graag de dienaar van iedereen worden. Neem mijn leven, maak van mij een getuige van hoop. Ik heb geen woorden om U te bedanken.

Marta Santín. Journalist gespecialiseerd in religieuze informatie. 

EEN VOCATIE 
DAT ZIJN SPOREN ACHTERLAAT

Help zaaien
de wereld van priesters
NU DONEREN