Juan Armando Méndez Sosa είναι ιεροσπουδαστής από την Αρχιεπισκοπή της Πουέμπλα στο Μεξικό. Είναι 25 ετών και σπουδάζει θεολογία στο Διεθνές Σεμινάριο Bidasoa εδώ και τέσσερα χρόνια. "Ζω μια υπέροχη εμπειρία", λέει.
Σε αυτή τη συνέντευξη μιλάει για την οικογένειά του, την κλίση του και τις προκλήσεις του ευαγγελισμού στο Μεξικό, μια νέα χώρα με ολοένα και μικρότερο αριθμό βαπτισμένων. Αλλά η Παναγία της Γουαδελούπης συνεχίζει να κάνει θαύματα. Ως μελλοντικός ιερέας, θέλω επίσης να δεσμευτώ ότι θα συνεργαστώ στη βελτίωση των ανθρώπων και της κοινωνίας μέσω του επαγγέλματός μου.Θα εργάζομαι για την ανάκτηση των μεγάλων αξιών που χάνουμε και, πάνω απ' όλα, θα συνοδεύω τους ανθρώπους που μου εμπιστεύεται ο Θεός για να τους οδηγήσω στον ουρανό.
Τι σήμαινε η οικογένειά σας στη διαδικασία της κλήσης σας;
Η οικογένειά μου υπήρξε ένα πολύ σημαντικό εργαλείο του Κυρίου για να ανακαλύψω το σχέδιο του Θεού για μένα. Είμαι ο καρπός της αγάπης του Θεού και της αγάπης των γονέων μου.
Στους πρώτους μήνες της ζωής μου συνέβη ένα ενδιαφέρον γεγονός: η μητέρα μου έπασχε από προεκλαμψία όταν ήταν έγκυος σε μένα και ήταν σε σοβαρή κατάσταση, οπότε οι γιατροί ζήτησαν από τον πατέρα μου και τους παππούδες μου να να αποφασίσω αν θα σώσω τη ζωή μου ή τη ζωή της μητέρας μουΗ απάντηση ήταν ότι ο γιατρός θα έκανε ό,τι μπορούσε για να μας σώσει και τους δύο. Το μου ο πατέρας μου εκείνη την εποχή πήγε στο ιατρείο του νοσοκομείου και με πρόσφερε στον Θεό.
Η προσευχή του εισακούστηκε και η μητέρα μου και εγώ γίναμε καλά. Γεννήθηκα στις 27 Δεκεμβρίου, την ημέρα της γιορτής του Αγίου Ιωάννη του Αποστόλου, με τον οποίο πάντα ταυτιζόμουν πολύ και του οποίου φέρω το όνομα. Ήμουν τόσο μικρός κατά τη γέννησή μου, μόλις 7 μηνών, που μια γιαγιά είπε ότι μπορεί να πεθάνω, οπότε βαφτίστηκα 20 ημέρες μετά τη γέννησή μου. Η γέννησή μου ήταν πρώιμη για αυτή τη ζωή αλλά και για τη ζωή της χάρης.
Ο πατέρας σου σε πρόσφερε στον Θεό και ο Κύριος σε κάλεσε στην ιεροσύνη ....
Κάθε κλίση είναι μια δήλωση αγάπης. Ο Θεός, που με αγαπάει τόσο πολύ, μου λέει: "Σου λέω πού θέλω να σε πάω". Υπάρχει μια συγκεκριμένη στιγμή από την οποία θυμάμαι την ημέρα, τον τόποτην ώρα που βίωσα ότι ο Κύριος με καλούσε και με κάλεσε να τον ακολουθήσω στην ιερατική κλίση.
Ήταν μια διακήρυξη αγάπης που χρησιμοποίησε ορισμένες συγκεκριμένες περιστάσεις: μια οικογένεια, μια κοινότητα, μια ομάδα νέων και μια επαγγελματική μαρτυρία ενός άλλου ιεροσπουδαστή, του οποίου τα μάτια έλαμπαν και το πρόσωπο εξέφραζε τεράστια ευτυχία καθώς διηγούνταν την κλίση του. Αυτή η κλήση είναι επίσης μια ιστορία σωτηρίας. Για άλλους μπορεί να φαίνεται ανόητη, αλλά όχι για μένα, γιατί είναι το πέρασμα του Θεού μέσα από τη ζωή μου.
Το λειτούργημά μου έχει δύο στιγμές. Η πρώτη είναι όταν, ως παιδί, έλεγα στη μητέρα μου ότι ήθελα να γίνω "μικρός πατέρας" όταν μεγαλώσω και να παίζω στην τέλεση της Θείας Λειτουργίας. Η οικογένειά μου πάντα συμμετείχε ενεργά στην Εκκλησία, ιδιαίτερα και χωρίς καμία αποτυχία στην κυριακάτικη ευχαριστιακή εορτή. Γι' αυτό ίσως, όταν έβλεπα τον ιερέα, έλεγα ότι ήθελα να γίνω σαν κι αυτόν.
Η δεύτερη στιγμή που αντιλήφθηκα την κλήση του Θεού με πιο συγκεκριμένο τρόπο ήταν όταν, ως συντονιστής μιας ομάδας νέων του "Χριστιανικού Οικογενειακού Κινήματος", ο ιερέας της ενορίας μου κάλεσε έναν ιεροσπουδαστή να μας συνοδεύσει ως πνευματικός σύμβουλος.
Σε μια συνάντησή μας, τον ρώτησα γιατί μπήκε στο ιεροδιδασκαλείο και μου απάντησε με μια λεπτομερή περιγραφή της κλίσης του. Καθώς μιλούσε, παρατήρησα μια λεπτομέρεια που δεν πέρασε απαρατήρητη.Ο μεγάλος ενθουσιασμός του ήταν εμφανής από τη λάμψη ευτυχίας στα μάτια του. Εκείνη τη στιγμή, μέσω της επαγγελματικής του μαρτυρίας, ο Κύριος με ενόχλησε, οδηγώντας με να αναρωτηθώ για την κλίση μου και να εμβαθύνω στην κατανόησή της μέσω της πνευματικής συνοδείας.
Και τώρα είσαι στη Μπιντασόα για τέσσερα χρόνια...
Ναι, έχω τέσσερα χρόνια ζωής μια υπέροχη εμπειρία στο Bidasoa. Το σεμινάριο είναι σαν τον χρόνο που πέρασαν οι απόστολοι με τον Ιησού για να Τον γνωρίσουν, να Τον γνωρίσουν, να μάθουν από Αυτόν, να ζήσουν σε οικειότητα μαζί Του και στη συνέχεια να αποσταλούν.
Αυτό το πρώτο στάδιο της εκπαίδευσης, που μου απομένουν μόνο λίγοι μήνες για να το ολοκληρώσω, ήταν μια μεγάλη εμπειρία του Θεού, να Τον γνωρίσω όσο το δυνατόν καλύτερα, να γνωρίσω και τον εαυτό μου και να δω τι χρειάζομαι ή τι πρέπει να προσπαθήσω να Του μοιάσω όσο το δυνατόν περισσότερο, αφού αυτό που αναμένεται από έναν ιερέα είναι αυτό, να είναι ο Χριστός επί της γης, για το οποίο χρειάζεται ένας καθημερινός αγώνας που ενισχύεται κυρίως από τη χάρη του Θεού, την προσευχή, τόσο τη δική μου όσο και ολόκληρης της Εκκλησίας.
Ο Juan Armando με άλλους Μεξικανούς ιεροσπουδαστές στην Bidasoa
Ο Juan Armando Méndez Sosa είναι ιεροσπουδαστής από την Αρχιεπισκοπή της Puebla στο Μεξικό. Είναι 25 ετών και σπουδάζει θεολογία στο Διεθνές Σεμινάριο Bidasoa εδώ και τέσσερα χρόνια.
"Στο Μεξικό υπήρξε μια εποχή που η πίστη μπορούσε να "μεταδοθεί" και να "εμπεδωθεί" στην οικογένεια και στο "θρησκευτικό περιβάλλον". Τώρα, σε διάφορους βαθμούς, φαίνεται ότι κάποιοι γίνονται χώροι αποχριστιανοποίησης, "μόλυνσης από την κοσμικότητα", εκκοσμίκευσης", λέει.
Για το λόγο αυτό, επιθυμία του είναι να συμβάλει στην ανάκτηση των αξιών του Μεξικού: "Θέλουμε να βοηθήσουμε τη χώρα να ανακτήσει τις αξίες της.Ως μελλοντικός ιερέας, θέλω επίσης να δεσμευτώ ότι θα συνεργαστώ στη βελτίωση των ανθρώπων και της κοινωνίας μέσω του επαγγέλματός μου.Θα εργαστώ για να ανακτήσω τις μεγάλες αξίες που χάνουμε και, πάνω απ' όλα, να συνοδεύσω τους ανθρώπους που μου εμπιστεύεται ο Θεός για να τους οδηγήσω στον ουρανό.
Το Μεξικό είναι (ή ήταν) η πιο καθολική χώρα της Λατινικής Αμερικής. Ωστόσο, πολλοί νέοι εγκαταλείπουν τώρα την καθολική πίστη για άλλες προτεσταντικές ομολογίες και ακόμη και για εσωτεριστικές πρακτικές.
Θα ήθελα να αναφερθώ σε μια εναρκτήρια ομιλία που εκφώνησε το 2021 ο Αποστολικός Νούντσιος στο Μεξικό, Franco Coppola, στην ολομέλεια της Μεξικανικής Επισκοπικής Διάσκεψης (CEM).
Μεταξύ των στοιχείων που αναφέρει, υπογραμμίζω τα εξής: σύμφωνα με την τελευταία απογραφή που διεξήχθη στο Μεξικό από το INEGI, οι Καθολικοί αποτελούν σήμερα το 77,8 % του πληθυσμού. Ωστόσο, τα τελευταία δέκα χρόνια, ο αριθμός των Καθολικών έχει μειωθεί και ο αριθμός των άθεων έχει αυξηθεί, περισσότερο από τον αριθμό των Προτεσταντών.
Οι μισοί Μεξικανοί σήμερα είναι κάτω των 30 ετών. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε μια νεαρή χώρα, αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι οι μισοί από αυτούς που συμμετέχουν στις λειτουργικές εκδηλώσεις είναι νέοι κάτω των 30 ετών. Μια άλλη πτυχή που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι ότι ο αριθμός των βαπτισμένων έχει μειωθεί και ο αριθμός των θρησκευτικών γάμων έχει μειωθεί δραματικά. Υπάρχει επίσης μια κρίση των κλήσεων για την ιερατική και θρησκευτική ζωή.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, υπάρχει μια ευθύνη που δεν μπορούμε να αποφύγουμε. Διότι, όπως λέει ο επίσκοπος Coppola, "αυτά τα δεδομένα είναι μια κλήση αφύπνισης για όλους μας, όταν βρεθούμε μπροστά Του, ο Κύριος του θερισμού θα μας ζητήσει να δώσουμε λογαριασμό για τα πολλά ταλέντα που μας έχει εμπιστευτεί: έναν καθολικό λαό, πιστό και αφοσιωμένο στην Παναγία της Γουαδελούπης".
Ως μελλοντικός ιερέας, ποιες είναι οι σημαντικότερες προκλήσεις για τον ευαγγελισμό του Μεξικού;
Θα ανέφερα δύο μεγάλες προκλήσεις: την εκπαίδευση και εκπαίδευση στην πίστη των οικογενειών, των παιδιών, των εφήβων και των νέων και την ενίσχυση των γάμων
Ποιος είναι ο κίνδυνος για τα παιδιά, τους εφήβους και ιδιαίτερα τους νεαρούς Μεξικανούς; Ο Νούντσιος εξηγεί: "Ο κίνδυνος γι' αυτούς είναι ότι δεν θα μπορέσουν καν να έχουν επαφή και, κατά συνέπεια, να γνωρίσουν το σχέδιο αγάπης που έχει ο Θεός για τον καθένα από αυτούς και, επομένως, αυτό του χαμένοι πίσω από τις ιδεολογίες που τους υπόσχονται απατηλή ευτυχία και να τους αφήσουμε μόνους και απογοητευμένους, παρατεταγμένους στους τεχνητούς παραδείσους των ναρκωτικών. Ένα γεγονός που μιλάει από μόνο του από αυτή την άποψη είναι η αύξηση των αυτοκτονιών μεταξύ των εφήβων και των νέων σε όλη τη χώρα κάθε χρόνο.
Όλο και λιγότεροι γάμοι συνάπτονται στην εκκλησία και όλο και περισσότερες οικογένειες διαλύονται.
"Στο Μεξικό υπήρξε μια εποχή που η πίστη μπορούσε να "μεταδοθεί" και να "εμπεδωθεί" στην οικογένεια και στο "θρησκευτικό περιβάλλον". Τώρα, σε διάφορους βαθμούς, φαίνεται ότι κάποιοι γίνονται χώροι αποχριστιανοποίησης, "μόλυνσης από την κοσμικότητα", εκκοσμίκευσης".
Αναφερόμενος στον Πάπα Φραγκίσκο, ο νούντσιος επαναλαμβάνει: "Μπορούμε να μιλήσουμε για ανθρωπισμό μόνο με βάση την κεντρική θέση του Ιησού, ανακαλύπτοντας σε Αυτόν τα χαρακτηριστικά του αυθεντικού προσώπου του ανθρώπου. Είναι η ενατένιση του προσώπου του νεκρού και αναστημένου Ιησού που ανασυνθέτει την ανθρωπιά μας, ακόμη και αυτή που είναι κατακερματισμένη από τις δυσκολίες της ζωής ή από την αμαρτία".
Ο Κύριος με έχει καλέσει να εργαστώ ως ιερέας για τη σωτηρία των ψυχών, διότι θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και να έρθουν στην πλήρη γνώση της αλήθειας (βλ. Α΄ Τιμ. 2:4).
Είναι λυπηρό το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι στο Μεξικό απομακρύνονται από τον Θεό και προσπαθούν να ζήσουν τη ζωή τους παραμερίζοντας Τον, αλλά ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για τον Θεό και η καρδιά του δεν θα βρει χαρά και ολοκλήρωση αν δεν αναπαυθεί σ' Αυτόν, όπως λέει ο Άγιος Αυγουστίνος.
Συγκινούμαι γιατί ξέρω ότι είναι διάφορες περιστάσεις που κάνουν τους ανθρώπους να απομακρυνθούν από τον Θεό, αλλά ο Θεός "πεθαίνει από αγάπη" γι' αυτούς. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν το σχέδιο του Θεού γι' αυτούς, πρέπει να Τον γνωρίζουν για να Τον αγαπούν όλο και περισσότερο. Ο Ιησούς ήρθε για να μας δώσει μια νέα ζωή μέσα σ' Αυτόν, ώστε να απαρνηθούμε τον παλαιό άνθρωπο (Εφεσ. 4). Αυτός είναι ο ορίζοντας της μελλοντικής ιερατικής μου αποστολής.
Απειλείται η θρησκευτική ελευθερία στο Μεξικό;
Από τη νομοθετική πλευρά, δεν φαίνεται να είναι. Ωστόσο, στην πράξηΠιστεύω ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για πραγματική θρησκευτική ελευθερία στη χώρα μας.Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον, αλλά εξαιρετικά ευρύ και πολύπλοκο θέμα.
Παράδειγμα αυτού ήταν τώρα η πανδημία, κατά την οποία ορισμένες από τις αρχές του Μεξικού (δυστυχώς όχι όλες) έδειξαν σεβασμό στο δικαίωμα της ελευθερίας της λατρείας, περιοριζόμενες στη θέσπιση των απαραίτητων μέτρων υγειονομικής ασφάλειας, χωρίς να προσποιούνται ότι αποφασίζουν για το άνοιγμα ή το κλείσιμο των εκκλησιών ή για τους λειτουργικούς εορτασμούς.
Υπό το πρίσμα αυτό, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε πώς τον περασμένο αιώνα πολλοί Μεξικανοί αγωνίστηκαν και έδωσαν ακόμη και τη ζωή τους για να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους στην ελευθερία της λατρείας.
Ένα άλλο από τα προβλήματα του Μεξικού είναι ίσως η ανασφάλεια, και μαζί της οι απαγωγές και οι δολοφονίες ιερέων.s
Είναι μια πραγματικότητα ότι στη χώρα μας παραμονεύουν μεγάλα δεινά, όπως η παραβατικότητα και το οργανωμένο έγκλημα. Και αυτό κάνει πολλές κοινότητες να ζουν καθημερινά με το φόβο.
Στα μέσα ενημέρωσης ακούμε συνεχώς για τη δολοφονία δημοσιογράφων, αλλά και ιερέων. Η βία γενικά φτάνει σε όλους τους τομείς της κοινωνίας.
Το τελευταίο γεγονός που μου προκάλεσε βαθιά θλίψη είναι το συμβάν που έλαβε χώρα στο ποδοσφαιρικό στάδιο του Κερετάρο, όπου σε μια συμπλοκή κατά τη διάρκεια του αγώνα υπήρξαν περίπου 17 νεκροί και αρκετοί τραυματίες.
Την επόμενη μέρα ανέβασα την ακόλουθη κατάσταση στα κοινωνικά μου δίκτυα: "αυτό που συνέβη χθες στο στάδιο του Κερετάρο πρέπει να μας κάνει να αναρωτηθούμε για το είδος της κοινωνίας που οικοδομούμε και πώς μπορούμε να συμβάλουμε στη βελτίωσή της, ξεκινώντας από εμάς τους ίδιους, τις οικογένειές μας (εκπαίδευση των παιδιών) και την ίδια μας την κοινότητα. Δεν μπορούμε να εξομαλύνουμε το κακό, διότι αργά ή γρήγορα αυτό είναι η καταστροφή μας".
Ως μελλοντικός ιερέας, θέλω επίσης να δεσμευτώ ότι θα συνεργαστώ στη βελτίωση των ανθρώπων και της κοινωνίας μέσω του επαγγέλματός μου.Θα εργάζομαι για την ανάκτηση των μεγάλων αξιών που χάνουμε και, πάνω απ' όλα, θα συνοδεύω τους ανθρώπους που μου εμπιστεύεται ο Θεός για να τους οδηγήσω στον ουρανό.
"Οι ευεργέτες, στους οποίους εμείς οι ιεροσπουδαστές και οι ιερείς είμαστε πάντα παρόντες στις προσευχές μας, τους οφείλουμε όλη την ευγνωμοσύνη μας. Πρέπει να γνωρίζουν ότι με την πνευματική και υλική τους βοήθεια συνεργάζονται άμεσα στο έργο της σωτηρίας".
Η μεγάλη λατρεία των Μεξικανών είναι η Παναγία της Γουαδελούπης. Συνεχίζει η Παναγία να κάνει θαύματα;
Η μητέρα στην οικογένεια είναι πάντα ένας ισχυρός και απαραίτητος πυλώνας, Πολλές φορές, όταν λείπει, η οικογένεια χάνει λίγο από την ενότητα και τη συνύπαρξή της, γιατί πάντα συγκεντρώνει τα παιδιά της μαζί. Η Αγία Μαρία της Γουαδελούπης είναι η μητέρα των Μεξικανών, όλης της Αμερικής και όλων όσων έρχονται σε αυτήν.
Η επιθυμία της όταν εμφανίστηκε στον Ινδιάνο Χουάν Ντιέγκο ήταν η εξής: "Να ξέρεις, να είσαι σίγουρος, γιε μου, μικρέ μου, ότι είμαι πραγματικά η τέλεια αειπάρθενος Μαρία, ότι έχω την τιμή και τη χαρά να είμαι η Μητέρα του αληθινού Θεού για τον οποίο ζει κανείς, του Δημιουργού των ανθρώπων, του Ιδιοκτήτη της εγγύτητας και της αμεσότητας, του Ιδιοκτήτη του ουρανού, του Ιδιοκτήτη της γης. Θέλω πολύ, επιθυμώ πολύ, να υψώσουν εδώ το ιερό μου σπιτάκι όπου θα Τον δείξω, θα Τον εξυψώσω κάνοντάς Τον φανερό, θα Τον δώσω στους ανθρώπους με όλη την προσωπική μου αγάπη, σ' Αυτόν που είναι το συμπονετικό μου βλέμμα, σ' Αυτόν που είναι η βοήθειά μου, σ' Αυτόν που είναι η σωτηρία μου. Διότι, στην πραγματικότητα, έχω την τιμή να είμαι η συμπονετική μητέρα σας, η δική σας και όλων των ανθρώπων που ζουν μαζί σε αυτή τη γη, αλλά και όλων των άλλων ποικίλων φυλών ανθρώπων, εκείνων που με αγαπούν- εκείνων που με επικαλούνται, εκείνων που με αναζητούν, εκείνων που με εμπιστεύονται. Γιατί εκεί, αλήθεια, θα ακούσω το κλάμα τους, τη θλίψη τους, για να θεραπεύσω, να θεραπεύσω όλες τις διαφορετικές τους θλίψεις, τις δυστυχίες τους, τους πόνους τους".
Παρ' όλα αυτά, μου φαίνεται ότι οι Μεξικανοί, ως επί το πλείστον, συνεχίζουν να είναι ένθερμοι θιασώτες του Αγία Μαρία της ΓουαδελούπηςΕίναι αυτή που συγκεντρώνει τα παιδιά της γύρω της, ανεξάρτητα από την κατάστασή τους, γιατί όλοι ξέρουμε ότι είναι η μητέρα μας, ένας δεσμός ενότητας για τους Μεξικανούς.
Λέγεται ότι είναι ο πιο επισκέψιμος ιστότοπος της Marian στον κόσμοΗ εκκλησία, με 17 έως 20 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως, είναι η δεύτερη μετά τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό. Ήθελε το ιερό σπιτάκι της εκεί για να παρηγορεί τα μικρά παιδιά της και να τους δείχνει τον Θεό για τον οποίο ζουν. Αυτοί οι αριθμοί προσκυνητών ή επισκεπτών δείχνουν ότι πολλοί άνθρωποι έρχονται να ζητήσουν τη μεσιτεία της, τα θαύματα που αποδίδονται στη μεσιτεία της είναι αμέτρητα.
Πώς μπορούμε να ενθαρρύνουμε τους αδελφούς ευεργέτες μας να βοηθήσουν τους ιεροσπουδαστές, ώστε να μη χαθεί καμία κλίση;
Το ευεργέτεςΕμείς οι ιεροσπουδαστές και οι ιερείς τον έχουμε συνεχώς στις προσευχές μας, τους οφείλουμε όλοι την ευγνωμοσύνη μας. Θα πρέπει να γνωρίζουν ότι με την πνευματική και υλική τους βοήθεια συμβάλλουν άμεσα στο έργο της σωτηρίας. Άκουσα από έναν συνάδελφο σεμινάριο αυτό το σύνθημα: "Ας μη χαθεί καμία κλίση - ώστε να σωθούν όλες οι ψυχές".
Πρέπει να συνεχίσουν να θυμούνται ότι κάθε προσπάθεια δεν αφορά μόνο τη μία ή την άλλη συγκεκριμένη Εκκλησία, αλλά υπογραμμίζει το ενδιαφέρον για πολλές συγκεκριμένες Εκκλησίες, που υπάρχουν σε τέσσερις ηπείρους. Με αυτόν τον τρόπο συμβάλλουν στο να φτάσει το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό θα πρέπει να γεμίζει τις καρδιές σας με χαρά και τη γνώση ότι συμμετέχετε στον ευαγγελισμό όλων των λαών.
Είθε ο Θεός να σας ανταμείψει άπειρα για τη βοήθεια που, όπως λέμε στο Μεξικό, "από καρδιάς" δίνετε στην Εκκλησία, ώστε να μπορεί να φέρει εις πέρας την αποστολή της, την οποία ο Κύριός μας ήρθε να εγκαθιδρύσει λίγο περισσότερο από δύο χιλιάδες χρόνια πριν και η οποία είναι το "παγκόσμιο μυστήριο της σωτηρίας". Όπως Εκείνος έχει υποσχεθεί, δεν θα αφήσει ανεκμετάλλευτους αυτούς που δίνουνακόμη και ένα ποτήρι νερό σε έναν από τους μαθητές του. Είθε ο Θεός να τους ανταποδώσει όλα τα καλά που κάνουν για την Εκκλησία. Προσευχόμαστε για την εκστρατεία "Ας μη χαθεί καμία κλίση".
Marta Santín
Δημοσιογράφος που ειδικεύεται στις θρησκευτικές πληροφορίες
