Καθυστερημένη κλήση στην ιεροσύνη
Ο καθένας έχει τη δική του ιστορία και δέχεται το κάλεσμα του Κυρίου να τον ακολουθήσει με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Στην περίπτωσή μου, από νεαρή ηλικία ανήκα σε διάφορα κινήματα και αποστολικές ομάδες μέσα στην Εκκλησία της χώρας μου και σε μία συγκεκριμένα, την Encuentros Familiares de Venezuela, στην οποία υπηρέτησα τον Θεό για αρκετά χρόνια.
Είναι ενδιαφέρον ότι το κίνημα αυτό επικεντρώνεται στην οικογένεια και στην προσωπική δέσμευση για τη δημιουργία μιας μελλοντικής οικογένειας. Το σχέδιο της ζωής μου επικεντρώθηκε σε αυτό το μονοπάτι, ενώ πάντα ένιωθα την παρουσία του Θεού στο επαγγελματικό μου σχέδιο, γεγονός που με έκανε να πιστέψω ότι αυτό ήταν επίσης αυτό που ήθελε ο Θεός για μένα.
Αποφοίτησα ως μηχανικός πετρελαίου και άσκησα το επάγγελμά μου στον τομέα αυτό και ως καθηγητής πανεπιστημίου. Βρισκόμουν στο αποκορύφωμα του επαγγελματικού μου έργου: η οικογένειά μου ήταν πολύ ευχαριστημένη με τα αποτελέσματα που είχα επιτύχει μέχρι τότε και οι φίλοι μου θαύμαζαν τα επιτεύγματά μου σε τόσο νεαρή ηλικία. Νόμιζα ότι αυτό θα με έκανε απόλυτα ευτυχισμένη, αλλά στην πραγματικότητα δεν ήταν. Ένιωθα λίγο άδειος και επίσης ένιωθα ότι είχα κληθεί για κάτι άλλο. Ήταν μεγάλο πλήγμα να συνειδητοποιήσω ότι το σχέδιό μου είχε αποτύχει, παρά την επιτυχία που είχα πετύχει μέχρι τότε, και τότε ήταν που ξεκίνησα μια αναζήτηση.
Από εκείνη τη στιγμή άρχισαν να συμβαίνουν διάφορα γεγονότα στα οποία είδα ξεκάθαρα ότι ο Κύριος μου ζητούσε να δώσω τον εαυτό μου ολοκληρωτικά για να Τον ακολουθήσω: να αφήσω τη δουλειά μου, το επάγγελμά μου, τις σπουδές μου, ακόμη και την οικογένειά μου. Η αντίδραση της οικογένειάς μου ήταν στην αρχή μια σοβαρή απόρριψη. Προφανώς δεν καταλάβαιναν την αλλαγή που θα σήμαινε να αφήσω όλα όσα είχα χτίσει όλα αυτά τα χρόνια για να ξεκινήσω ένα νέο μονοπάτι.
Julio César Morillo Leal
Σεμιναριακός της Επισκοπής Cabimas, Βενεζουέλα
