NU DONEREN

Roeping tot
priesterschap

De roeping tot het priesterschap vraagt van de man die het ontvangt, dat hij zijn leven wijdt aan het vergemakkelijken van een leven dichter bij God voor zijn broeders.

Wat is een priesterlijke roeping?

Roeping is een liefdesmysterie tussen God die een mens met liefde roept en een mens die hem vrij en uit liefde beantwoordt. Maar de roeping tot het priesterschap is niet zomaar een gevoel. Het is veeleer een innerlijke zekerheid, geboren uit Gods genade, die de ziel raakt en om een vrij antwoord vraagt.

Als God je roept, zal de zekerheid groeien naarmate je antwoord ruimhartiger wordt. De roeping tot het priesterschap vraagt van de man die het ontvangt, dat hij zijn leven wijdt aan het vergemakkelijken van een leven dichter bij God voor zijn broeders. Hij is geroepen om een nederige dienst te verrichten namens de hele mensheid.
Wanneer hij tot priester wordt gewijd: hij ontvangt het sacrament van de Heilige Orde en wordt bereid zijn lichaam en geest, dat wil zeggen zijn hele wezen, aan de Heer te lenen. Hij zal er vooral gebruik van maken op de momenten dat hij het offer van het lichaam en bloed van Christus brengt en wanneer hij in naam van God, in de sacramentele biecht, de zonden vergeeft.

Hebben we allemaal een roeping?

Ja, we zijn allemaal door God geschapen met een doel. God heeft voor ieder van ons een uniek en onherhaalbaar plan gewild, een plan dat vanaf alle eeuwigheid gepland is: "Voordat Ik u in de baarmoeder vormde, heb Ik u uitverkoren; voordat u uit de moederschoot voortkwam, heb Ik u gewijd" (1 Korintiërs 5:8).

De Catechismus van de Katholieke Kerk spreekt van de roeping tot zaligheid, kortom tot heiligheid. De vereniging met God die ons deelgenoot maakt van zijn geluk en ons volledig en onvoorwaardelijk liefheeft. De gemeenschappelijke roeping van alle leerlingen van Christus is de roeping tot heiligheid en tot de zending van evangelisatie van de wereld.

God nodigt ieder van ons uit om met hem een bepaalde levensweg te volgen. Sommigen zijn geroepen tot een priesterroeping, anderen tot het religieuze leven, en leken zijn geroepen hem te ontmoeten in het gewone leven.

Hoe weet ik of ik een roeping tot het priesterschap heb?

God roept iedereen en sommigen met een specifieke opdracht, die voor hen persoonlijk bestemd is: "Ieder op zijn eigen weg", zegt het Concilie. Elke gelovige moet zijn eigen weg onderscheiden en het beste in zichzelf naar boven halen, datgene wat God zo persoonlijk in hem heeft gelegd, en zich niet uitputten in het imiteren van iets wat niet voor hem bestemd was.

Het instrument dat wij christenen hebben om onze roeping te ontdekken en of het een roeping tot het priesterschap is of niet, is het gebed. Bidden is absoluut noodzakelijk voor het geestelijk leven. Door deze dialoog met God kan de geest zich ontwikkelen.

Gebed voor beroepskeuze

In het gebed wordt het geloof in de aanwezigheid van God en zijn liefde geactualiseerd. Het voedt de hoop die iemand ertoe brengt zijn leven op Hem te richten en op zijn voorzienigheid te vertrouwen. En het hart wordt vergroot door met de eigen liefde te reageren op de goddelijke Liefde.

Ons voorbeeld is Jezus, die bidt voor de beslissende momenten van zijn missie. Met zijn gebed leert Jezus ons te bidden, de wil van onze Vader God te ontdekken en ons daarmee te vereenzelvigen. Bovendien kan, zoals de Catechismus aanbeveelt, op het moment van de beroepskeuze de figuur van de geestelijk leidsman, dat wil zeggen de persoon aan wie wij ons kunnen toevertrouwen en die ons helpt Gods wil te ontdekken, een grote hulp zijn.

Beroepsaanduidingen

De plicht om roepingen te wekken rust op de gehele christelijke gemeenschap. In CARF steunen we dit engagement.

In de priesterroeping zijn er geen absolute regels. Men kan echter rekening houden met enkele algemene aspecten of eigenschappen die helpen om te onderscheiden of een man door God tot het priesterschap wordt geroepen. Het kerkelijk recht beschrijft enkele tekenen van een priesterroeping.
Leven in genade
Lorem Ipsum Pijn
100%
Afwezigheid van onregelmatigheden
Lorem Ipsum Pijn
75%
Evangelisch ontslag
Lorem Ipsum Pijn
80%
De oproep van de bisschop
Lorem Ipsum Pijn
90%

Smaak voor de dingen van God

Liefde voor de Kerk en de Eucharistie zijn de duidelijkste tekenen van de roeping tot het priesterschap. Een voorliefde voor de dingen van God kan plotseling komen als een prachtige ontdekking uit een ontmoeting met Christus, of kan ons van jongs af aan door onze familie zijn ingeprent.
Liefde voor de kerk:
De priester werkt zijn hele leven voltijds voor het Volk van God, in een hartstochtelijke toewijding aan de Kerk.
Liefde voor de Eucharistie:
Lange tijd voor het tabernakel, deelname aan de Heilige Mis, dagelijkse communie, zou het proces naar het priesterschap zijn.

Leven in genade

Wij kunnen zeggen dat het doel van het priesterambt is om alle mensen in de genade van God te doen leven en zo eeuwig gered te worden. Voor dit doel leefde, stierf en herrees Jezus Christus.

Het gaat er niet om of de roeping tot het priesterschap hoger is dan de gewone weg; het gaat erom of ik de Heer beter zal dienen in zo'n toestand.
Priesterlijke vorming

Afwezigheid van onregelmatigheden

Apostolisch leven
Het is al gezegd dat de kandidaat vanwege zijn liefde voor de Kerk deelneemt aan het apostolaat. Het apostolaat wordt de belangrijkste waarde in zijn leven. We kunnen zeggen dat apostolische ijver een teken en een weg is van de priesterroeping.
Emotioneel evenwicht
Wanneer je de verantwoordelijkheid van een parochie of de leiding van een school op je schouders hebt, wanneer de problemen van mensen van alle kanten komen, wanneer zelfs verleidingen op de loer liggen, moet je een gelijkmoedigheid en een zelfbeheersing hebben die tegen alle verwachtingen bestand zijn.
Evangelisch ontslag
Door mijzelf op te geven, moet ik de verzaking aanvaarden die de praktijk van de evangelische raadgevingen van een kuis leven vereist. Veel christenen bleven naar het voorbeeld van Paulus celibatair om zich volledig aan de dienst van God te wijden.
Intellectuele capaciteit
Een priesteropleiding kunnen ontvangen en voltooien om allen die zich in de uitoefening van hun pastoraal werk bevinden beter te kunnen bijstaan.

Late roeping tot het priesterschap

Iedereen heeft zijn eigen verhaal en ontvangt de oproep van de Heer om hem op een bepaalde manier te volgen. In mijn geval behoorde ik van jongs af aan tot verschillende bewegingen en apostolische groepen binnen de Kerk in mijn land en tot één in het bijzonder, Encuentros Familiares de Venezuela, waarin ik enkele jaren God heb gediend.

Interessant is dat deze beweging zich richt op het gezin en op de persoonlijke inzet om een toekomstig gezin te stichten. Mijn levensproject was gericht op deze weg, terwijl ik altijd Gods aanwezigheid voelde in mijn professionele project, waardoor ik geloofde dat dit ook was wat God voor mij wilde.

Ik ben afgestudeerd als Petroleum Engineer en heb mijn beroep uitgeoefend op dit gebied en als universiteitsprofessor. Ik stond op het hoogtepunt van mijn beroepsproject: mijn familie was erg blij met de resultaten die ik tot dan toe had behaald en mijn vrienden hadden enige bewondering voor mijn prestaties op zo'n jonge leeftijd. Ik dacht dat dit me helemaal gelukkig zou maken, maar in werkelijkheid was dat niet zo. Ik voelde me een beetje leeg en ik voelde me ook geroepen tot iets meer. Het was nogal een klap om te beseffen dat mijn project was mislukt, ondanks het succes dat ik tot dan toe had geboekt, en het was toen dat ik op zoek ging.

Vanaf dat moment begonnen er verschillende gebeurtenissen te gebeuren waarin ik duidelijk zag dat de Heer mij vroeg om mijzelf volledig te geven om Hem te volgen: om mijn baan, mijn beroep, mijn studie en zelfs mijn gezin op te geven. De reactie van mijn familie was eerst een ernstige afwijzing. Zij begrepen duidelijk niet welke verandering het zou betekenen om alles wat ik in de loop der jaren had opgebouwd achter te laten om een nieuwe weg in te slaan.
Julio César Morillo Leal
Seminarist in het bisdom Cabimas, Venezuela