"Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz".
Nałożenie popiołu przypomina nam, że nasze życie na ziemi jest przemijające i że nasze ostateczne życie jest w niebie.
The Post to czas czterdziestu dni, które zaczyna się od Środy Popielcowej y termina el Jueves Santo, antes de la Misa in coena Domini (la cena del Señor) con la que comienza el Triduo Pascual. To jest czas modlitwy, pokuty i postu. Czterdzieści dni, które Kościół przeznacza na nawrócenie serca.
To chrześcijańskie święto ma tę osobliwość, że co roku zmienia swoją datę, jest uwarunkowane Wielkanocą i Zmartwychwstanie Pańskie, czyli uroczystość, która wyznacza cały kalendarz liturgiczny.. Może się to odbyć między 4 lutego a 10 marca. Obchodzony jest zawsze w środę.
Przyjmowanie popiołu ma nam przypominać o naszym pochodzeniu, "Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz". Z symbolicznym poczuciem śmierci, wygaśnięcia, pokory i skruchy, popioły pomagają nam spojrzeć w głąb siebie.
To spojrzenie w głąb siebie, uznanie swoich błędów i chęć ich naprawienia jest częścią dynamiki dwóch kluczowych słów Wielkiego Postu. Przez uznanie naszych grzechów, żałujemy i chęć ich zmiany, stajemy się.
Jest to dzień światła w życiu chrześcijanina, który pozwala nam uznać, że jesteśmy słabi i że potrzebujemy męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa, aby móc żyć razem z Nim w Królestwie Niebieskim.
W Kościele tradycja ta przetrwała od IX wieku i istnieje po to, aby przypominać nam, że pod koniec naszego życia, zabierzemy ze sobą tylko to, co zrobiliśmy dla Boga i dla innych ludzi..
W Środę Popielcową kapłan kreśli na czole znak krzyża z popiołem, symbolizujący skruchę i pokutę, jednocześnie powtarzając słowa nałożenia popiołu, które są inspirowane Pismem Świętym:
Te słowa przypominają nam, że nasze ostateczne miejsce jest w niebie. Mają one na celu intensywniejsze zanurzenie nas w paschalnej tajemnicy Jezusa, w Jego śmierci i zmartwychwstaniu, poprzez uczestnictwo w Eucharystii i w życiu miłości.
Popioły to pozostałości tego, co zostało skonsumowane, z bukietów pobłogosławionych w ubiegłoroczną Niedzielę Męki Pańskiej. Znak, który przypomina nam o naszej bliskości z grzechem.
Można też spojrzeć na siebie w ogniu, który wytworzył te popioły. To ogień to boska miłość i Postpowstaje, jak ten ogień, który płonie pod popiołem: jest to przypomnienie o obecności Boga w naszym życiu.to uświadomienie sobie, że Bóg przez Chrystusa czyni siebie ubogim, aby przez swoje ubóstwo wzbogacić nasze życie.
Comienza un tiempo de preparación y de purificación del corazón. Un camino para alcanzar la meta de estar repletos del amor de Dios.
El papa Francisco cuando era Cardenal de Buenos Aires, Argentina en Febrero de 2013. Celebrando la Santa Misa de Miércoles de Ceniza en la Catedral Metropolitana. (Filippo Fiorini, Pangea News)
Środa PopielcowaJest to święto skruchy, pokuty, ale przede wszystkim nawrócenia. Jest to początek wielkopostnej podróży, aby towarzyszyć Jezusowi od pustyni do dnia Jego triumfu w Niedzielę Wielkanocną..
Powinien to być czas refleksji nad naszym życiem, zrozumienia, dokąd zmierzamy, przeanalizowania, jak zachowujemy się z naszymi rodzina i w ogóle ze wszystkimi istotami wokół nas.
W tym czasie, gdy zastanawiamy się nad naszym życiem, musimy odtąd zmieniać nasze życie w naśladowanie Jezusa, pogłębiając nasze zrozumienie Jego przesłania miłości i przystępując do Sakramentu Pojednania w tym okresie Wielkiego Postu.
To Pojednanie z Bogiem składa się ze skruchy, wyznania grzechów, pokuty i wreszcie nawrócenia:
Na pamiątkę dnia, w którym Jezus Chrystus umarł na Krzyżu Świętym, "w każdy piątek, chyba że zbiega się on z uroczystością, należy przestrzegać wstrzemięźliwości od mięsa lub innych pokarmów określonych przez Konferencję Episkopatu; post i wstrzemięźliwość należy przestrzegać w Środę Popielcową i Wielki Piątek". Kodeks Prawa Kanonicznego, kanon 1251
Przeżyć ten czas w najlepszy możliwy sposób, Kościół proponuje trzy kluczowe działania, mające na celu wspieranie duchowego wzrostu i wewnętrznego umartwienia: modlitwa, abstynencja i post. Te trzy formy pokuty świadczą o zamiarze pojednania się z Bogiem, samym sobą i innymi ludźmi.
Środa Popielcowa i Wielki Piątek to dni postu i wstrzemięźliwości:
Jest to sposób, w jaki prosimy Boga o przebaczenie za to, że Go obraziliśmy i mówimy Mu, że chcemy zmienić nasze życie, aby zawsze Mu się podobać.
Którego znaczenie to "uświęcanie rzeczy"Musimy róbcie to z radościąBo to jest z miłości do Boga. Jeśli tego nie zrobimy, wzbudzimy litość i współczucie i stracimy wieczne szczęście. Bóg jest tym, który widzi naszą ofiarę z nieba i jest tym, który nas wynagrodzi..
"Kiedy pościcie, nie wyglądajcie na smutnych, jak to czynią obłudnicy, którzy zniekształcają swoje twarze, aby ludzie widzieli, że poszczą; zaprawdę powiadam wam, oni otrzymali swoją nagrodę. Ty, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby ludzie nie widzieli, że pościsz, lecz Ojciec twój, który jest w ukryciu. " Mt 6,6"
Z drugiej strony jest post, który ma na celu opanowanie naszych instynktów, aby uwolnić nasze serce.
Jak powiedział Jezus: "Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych". Nauka odkładania tego, co chcemy zjeść lub wypić, aby zrobić miejsce dla Boga w naszym życiu, to kolejny doskonały sposób na przeżycie Wielkiego Postu". Katechizm Kościoła Katolickiego 2043
La Iglesia propone en esta época, otra práctica de generosidad y desapego, la limosna. Jest to dobrowolne wyrzeczenie się różnych światowych satysfakcji. z zamiarem przypodobania się Bogu i z miłością do bliźniego. Umiejętność odłożenia na bok, aby postawić bliźniego ponad rzeczami materialnymi, przywraca w nas naturalny porządek.
The modlitwa z otwartym sercem jest najlepszym przygotowaniem do Wielkanocy. Modlitwa otwiera nasze serce na obecność Ojca. Pozwala nam uznać małość naszego bytu i zrozumieć potrzebę Boga w naszym własnym istnieniu.
Stały dialog z Bogiem, świadoma medytacja Jego słowa, jest osobistą relacją, do której każdy chrześcijanin powinien dążyć. Wzmacnia się w wyniku relacji, która powstaje w rozmowie z Nim.
La oración es la válvula que oxigena el alma. Es el encuentro con el amor incondicional que es Cristo.
Jesteśmy gliną grzechu, ale proch popiołu zaprasza nas do nawrócenia i uwierzenia w Ewangelię, oddając wszystko w ręce Pana, a nie w nasze własne ręce, bo tylko On nas uwalnia od śmierci i zepsucia naszego życia.
Bibliografia:
katolicy.net
Opus Dei.org
Katechizm Kościoła Katolickiego
Vaticannews