Z dobrymi korzeniami

Pierwszy z nich pochodzi z Księgi Ezechiela

 ²² Oto, co mówi Pan Bóg: "Wezmę też wierzchołek wysokiego cedru i zasadzę go; wyrwę gałąź z końca jego gałęzi i zasadzę ją na wysokiej i wyniosłej górze. ²³ Zasadzę go na wysokiej górze Izraela. I wypuści gałęzie, i wyda owoce, i stanie się wspaniałym cedrem. Wszystkie ptaki zrobią w nim swoje gniazda i wszystkie rodzaje ptaków zrobią swoje gniazda w cieniu jego gałęzi. (Ez 17,22-23).

Mówi o przywróceniu Izraela do ziemi po wygnaniu, ale także o tym, jak Bóg troszczy się o każde swoje stworzenie, o każdego z nas: wybiera nas, sadzi w odpowiedniej glebie i opiekuje się nami, aby nasze osobowość być piękne, przyjazne i przynosić owoce.

W Ewangelii

Jezus opowiada nam również dwie przypowieści o polach i roślinach. Pierwszy z nich jest bardzo prosty, ale daje dużo pokój.

Królestwo Boże jest jak człowiek, który sieje ziarno na ziemi, ²⁷ i czy śpi, czy czuwa noc i dzień, nasienie rodzi się i rośnie, a on nie wie jak. ²⁸ Bo tylko ziemia wydaje owoce: najpierw trawa, potem kłos, a na końcu dojrzała pszenica w kłosie. ²⁹ A gdy tylko owoc jest gotowy, natychmiast wkłada sierp, bo żniwo jest gotowe. (Mk 4:26-29).

Nasiona rosną same, o ile nie wyrywamy ich do góry lub nie pozwalamy im wyschnąć. Wystarczy minimalna pielęgnacja, ale nie należy się przeciążać: to jest Bóg który sprawia, że rośnie i przynosi owoce. Tak samo jest z życie duchowe. Protagonizm należy do Boga, do grace. Wystarczy być potulnym, aby łaska mogła działać i sprawiać, że nasza miłość do Boga i do innych będzie rosła.

Jednym z niebezpieczeństw życia duchowego i w ogóle życia jest woluntaryzm, samowystarczalność: myślenie, że sami możemy się ukierunkować, że sami możemy mieć rację w swoim życiu. decyzjei osiągnąć nasze cele, polegając na naszej sile. Ci, którzy w ten sposób stawiają czoła sprawom, szybko zostają złamani duchowo i być może psychicznie. Ważne jest, aby docenić prymat Bożego działania, a tym samym nadprzyrodzonych środków - modlitwa ufnej prośby, łaski sakramenty (często pokuta i Eucharystia, ale także chrzest, bierzmowanie, święcenia, małżeństwo lub namaszczenie chorych, które są ważne ze względu na swoje cele),... szkolenie w wierze (dbanie o środki do jej pielęgnowania) oraz towarzyszenie duchowe. Następnie należy zapewnić środki, ale z pokorą i bez nadęcia.

Przypowieść Marka

Druga przypowieść jest również prosta i nadzieja

³⁰ - Jak będzie wyglądało Królestwo Boże lub do jakiej przypowieści je porównamy? ³¹ Jest jak ziarnko gorczycy, które po zasianiu w ziemi jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi; ³² ale po zasianiu rośnie i staje się większy od wszystkich warzyw, wypuszcza duże gałęzie, tak bardzo, że ptaki powietrzne mogą się pod jego cieniem zagnieździć. (Mk 4:30-32).

Ziarnko gorczycy jest maleńkie - ma średnicę znacznie mniejszą niż milimetr - ale gdy wyrośnie, jest już poważnym krzewem. Wszystko, co duże, zaczyna się od małego, a świętość też. Dobrze jest mieć nadzieję, że wszystko zrobimy dobrze i z dużą ilością miłość Ale zacznijmy od ziarnka gorczycy: jedno lub kilka postanowień dziennie, możliwych do zrealizowania, które stawiamy sobie, ponieważ mamy na to ochotę, ponieważ z naszego serca wypływa dążenie do ich realizacji, ofiarowania ich Panu Bogu i uszczęśliwiania innych.

Letnie postanowienia

Jesteśmy w środku lata i jest to dobry czas na podjęcie postanowień, jak w tym czasie dbać o nasze życie chrześcijańskie.

W roślinie, w drzewie, ważne jest zapuszczenie korzeni. Liście mogą uschnąć i opaść, ale to nic nie szkodzi, jeżeli drzewo ma dobre korzenie i wystarczającą ilość wilgoci w glebie: wykiełkuje ponownie, i to jeszcze bardziej energicznie. Co to są korzenie, które dają stabilność? Solidna wiara, dobrze ukształtowane sumienie, nawykowe odwoływanie się do sakramenty -przynajmniej Masa i czułe przywiązanie do Virgin -przynajmniej trzy Zdrowaś Mario przed snem.

A potem nawożenie, podlewanie i pielęgnowanie rośliny, aby rosła każdego dnia i stawała się bardzo piękna.

Kilka tygodni temu obchodziliśmy uroczystość Najświętsze Serce JezusaMiejsce, z którego wypływa jej wielka miłość, a 20 czerwca święto Serca Maryi.

A Jezus i do ich Matki Najświętszej prosimy, aby pozostali na zawsze w naszych sercach, abyśmy mogli się zakorzenić, a soki ich Miłości mogły nas napełnić i ożywić.