Matheus, ingewijde leek van de Braziliaanse gemeenschap "Palavra viva".

Matheus Rodrígues Fonseca is een 24-jarige jongeman uit de in Brazilië geboren gemeenschap van Palavra viva die CARF steunt met beurzen voor alle gewijde lekenjongens en -meisjes van deze jonge katholieke realiteit. Matheus vertelt zijn getuigenis. 

"Ik ben Braziliaans en geboren in de stad Teófilo Otoni / Minas Gerais, zuidoostelijke regio van Brazilië. Ik ben de jongste van drie broers en zussen. Ons gezin is katholiek en mijn moeder was grotendeels verantwoordelijk voor onze geloofsopvoeding. Zij, onderwijzeres van beroep, voedde ons op een zeer rechtvaardige manier op, waardoor wij de grootheid van God in elke gebeurtenis van onze geschiedenis herkenden en een intieme relatie met Hem onderhielden door middel van de zondagsmissen, regelmatige deelname aan catechese en het gemeenschapsleven van onze parochiekerk.

In mijn tienerjaren kwam ik tot een soort van tegen God omdat mijn ouders gescheiden waren toen ik nog maar een maand oud was. Dit feit, dat tegenwoordig helaas in veel gezinnen voorkomt, maakte mijn adolescentie tot een nogal gecompliceerde fase.

Maar op 14-jarige leeftijd nam ik, op aandringen van mijn moeder en mijn twee oudere broers, die allen actief waren in de kerk, deel aan een jeugdsamenkomst die mij bracht tot een zeer persoonlijke en intieme ontmoeting met God. Deze ontmoeting zou mijn leven volledig veranderen.

Onverwacht, was ik in staat om te realiseren van Gods liefde voor mij en mijn gezin, ondanks de beproevingen die we hadden doorgemaakt, en toen kon ik de diepe zorg ervaren die de Heer voor elk van zijn kinderen heeft.

"Mijn leven is echt veranderd. 

Vanaf dat moment begon hij een echt liefdesverhaal met GodHet was een liefde die me zo in beslag nam dat ik het niet kon uitleggen aan mijn ongelovige vrienden, maar zelfs niet aan mezelf! Mijn leven veranderde echt, en elke dag zocht ik meer en meer om God te dienen: ik was catechist, coördinator van de parochiële jeugdgroep en een getuige in echtparenbijeenkomsten om mijn moeilijke ervaring van gescheiden ouders te delen.

Maar alles wat ik in de Kerk deed, leste mijn dorst niet om God te dienen, om Hem te verkondigen aan iedereen die ik tegenkwam. Het was toen dat ik de gemeenschap ontmoette waartoe ik vandaag behoor en waardoor ik mij aan God heb toegewijd: de katholieke gemeenschap "Palavra Viva", een particuliere vereniging van gelovigen van Braziliaanse oorsprong, met als charisma de verkondiging van Jezus aan de wereld, een verkondiging die vooral gericht is op jongeren en gezinnen.

Jongeren van de Braziliaanse katholieke gemeenschap "Palavra Viva".

"Mijn roeping ontdekken 

Toen ik onze gemeenschap leerde kennen op een van de jongerenbijeenkomsten die we elk jaar organiseren, zag ik dat dit mijn plaats kon zijn. Ik herkende in deze manier van Jezus verkondigen, tussen zoveel anderen die ik al kende in de kerk, het antwoord op mijn dorst om te evangeliseren. Echt de vreugde van de leden van het Levend Woord, hun manier om over God te spreken, om Christus te verkondigen aan hen die hem niet grondig kennen en aan hen die hem niet goed kennen. Zijn getuigenis van eenvoud en trouw aan de Kerk trok me aan als nooit tevoren.

Zo besloot ik, na enige tijd van beraad, in februari 2013 een evangelisatieschool te gaan leiden, een project van onze communiteit voor jongeren, dat een jaar lang gewijd is aan persoonlijke vorming, spiritualiteit en een missionaire verkondigingservaring op verschillende plaatsen in Brazilië, onder onze voogdij. De school wil jonge christenen bevorderen door een integrale vorming die gericht is op een volwassen en actieve geloofsbeleving. in werkelijkheid en in de specifieke roeping waartoe ieder geroepen is.

Tijdens mijn jaar in de School voor Evangelisatie identificeerde ik me nog meer met het charisma van "Levend Woord" en vroeg ik om lid te worden van het lichaam van leden van de gemeenschap. In de eerste jaren als lid kon ik God en zijn Kerk beter leren kennen en liefhebben en me, zelfs met mijn beperkingen, inzetten voor de evangelisatie van jongeren en gezinnen. Al deze ervaringen bevestigden mijn roeping en ik besloot mijn leven aan God toe te wijden.

Zendingservaring in Spanje 

In 2017, na twee jaar zendingservaring in Spanje, stelde de gemeenschap mij voor om naar Rome te komen voor een zendingservaring.filosofie en theologie studeren aan de Pauselijke Universiteit van het Heilige Kruis. Ik aarzelde niet om ja te antwoorden, omdat ik al wat wist over Opus Dei en ik in dit charisma een diepe ijver voor de Waarheid zag door trouw aan de katholieke leer en het leergezag van de Kerk.

De studies aan deze universiteit hebben mijn geest geopend voor een echte en gezonde dialoog tussen geloof en rede, tussen de Kerk en de hedendaagse maatschappij, voorbij alle vooropgezette ideeën, zonder de waarheid en de lange katholieke traditie te verloochenen. Zo heb ik de rijkdom van ons geloof nog meer kunnen verdiepen, samen met de rationaliteit die inherent is aan ieder mens die van nature geneigd is naar het goddelijke te zoeken.

Vandaag zit ik in mijn derde jaar filosofie en ik identificeer me steeds meer met dit vak. Ik denk dat dit voor een groot deel te danken is aan het onderwijs en het getuigenis van de professoren van de Faculteit Wijsbegeerte, die niet alleen professionals zijn die de inhoud van hun vakgebied met ijver en efficiëntie overbrengen, maar ook authentieke christenen, en vooral zeer wijs en menselijk in hun relatie met de studenten.

Voor deze rijke realiteit van intellectuele en menselijke verdieping leefde aan de Pauselijke Universiteit van het Heilige Kruis, Ik ben God en allen die hard werken voor de instandhouding van deze universiteit zeer dankbaar: van het administratieve en onderwijzende personeel van de universiteit die ons met hun financiële steun in staat stellen te groeien in onze persoonlijke vorming en zo samen te werken met de universele Kerk in haar missie van verkondiging en onderricht van alle volkeren.

Ik droom ervan om op een dag, enkele jaren geleden, mijn studie te kunnen gebruiken om de jongeren en gezinnen van de wereld te evangeliseren via het charisma waartoe God mij geroepen heeft.

In feite heb ik grote bewondering voor het diepe verlangen van de stichter van onze gemeenschap, Alysson Norberto da Costa, waarvan wij - meestal jonge mensen - lid zijn, om de Naam van Jezus uit te dragen naar alle uithoeken van de wereld in een getuigenis van eenvoud en missionaire vurigheid.

Het heilige redden in het hart van de mensheid 

Met deze onverschrokken poging om Jezus te verkondigen aan de wereld, onze gemeenschap vandaag, enn haar 24-jarig bestaan is zij aanwezig in een tiental landen in Amerika, Europa en Oceanië, met meer dan 30 missiehuizen.. De werkelijkheid waarin wij ons bevinden, wordt vooral gekenmerkt door de grote uitdaging om het Heilige te redden in het hart van de mens, die steeds verder afstaat van de Waarheid van Christus en arm is aan geloof. In die zin is de redding van het heilige voor ons een duidelijk doel van de evangelieverkondiging en dus van ons charisma.

In onze missiehuizen, zowel mannen- als vrouwenhuizen, staan wij voor de uitdaging van evangelisatie door het bevorderen van missieweken in parochies, met inhoud kerygmatischDe organisatie van kleine bijeenkomsten voor jongeren en gezinnen, gebedsdiensten en geestelijke begeleiding, alsook de animatie van pelgrimstochten en vormende steun voor de verschillende realiteiten van de specifieke kerken.

Bij al deze activiteiten kijken we vooral naar degenen die niet komen, d.w.z, degenen die het katholieke geloof niet kennen of die het hebben verlaten, altijd met respect voor de menselijke vrijheid en in trouw aan de heilige leer, aan het heilige leergezag van de kerk.

Voor alles wat ik heb gezegd, geloof ik dat ik in deze tijd van mijn universitaire studie, samen met de missionaire activiteit van onze gemeenschap in Rome, elke dag meer en meer vervuld raak van de toewijding die ik aan God heb gedaan. Daarom dank ik de Heer werkelijk voor al het geestelijk erfgoed van de heilige Josemaría Escrivá, die door Opus Dei de toegang tot een kwaliteitsvolle vorming voor zoveel charisma's en bijzondere realiteiten in bisdommen over de hele wereld mogelijk heeft gemaakt. Aan hem vertrouw ik mijn studie aan deze universiteit toe en ik vraag hem mij te helpen trouw te zijn in mijn rol als gewijd persoon die in de wereld leeft, zodat ik steeds meer kan geven aan het werk dat de Heer zelf heeft uitgekozen als zetel van mijn wijding: de katholieke gemeenschap "Palavra viva".