"Είμαι Βραζιλιάνος και γεννήθηκα στην πόλη Teófilo Otoni / Minas Gerais, νοτιοανατολική περιοχή της Βραζιλίας. Είμαι ο μικρότερος από τρία αδέλφια. Η οικογένειά μας είναι καθολική και η μητέρα μου ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για την εκπαίδευσή μας στην πίστη. Εκείνη, δασκάλα στο επάγγελμα, μας διαπαιδαγώγησε με έναν πολύ δίκαιο τρόπο, οδηγώντας μας να αναγνωρίζουμε το μεγαλείο του Θεού σε κάθε γεγονός της ιστορίας μας και να διατηρούμε μια στενή σχέση μαζί Του μέσα από τις κυριακάτικες λειτουργίες, την τακτική συμμετοχή στην κατήχηση και την κοινοτική ζωή της ενοριακής μας εκκλησίας.
Στα εφηβικά μου χρόνια ήρθα σε ένα είδος αντίθεση στον Θεό επειδή οι γονείς μου είχαν χωρίσει όταν ήμουν μόλις ενός μηνός. Αυτό το γεγονός, που δυστυχώς υπάρχει σε πολλές οικογένειες σήμερα, έκανε την εφηβεία μου μια μάλλον περίπλοκη φάση.
Στην ηλικία των 14 ετών, ωστόσο, μετά από επιμονή της μητέρας μου και των δύο μεγαλύτερων αδελφών μου, που ήταν όλοι τους ενεργοί στην εκκλησία, συμμετείχα σε μια συνάντηση νέων που με οδήγησε σε μια πολύ προσωπική και στενή συνάντηση με τον Θεό. Αυτή η συνάντηση θα άλλαζε εντελώς τη ζωή μου.
Αναπάντεχα, μπόρεσα να συνειδητοποιήσω της αγάπης του Θεού για μένα και την οικογένειά μου, παρά τις δοκιμασίες που περάσαμε, και στη συνέχεια μπόρεσα να βιώσω τη βαθιά φροντίδα που έχει ο Κύριος για κάθε ένα από τα παιδιά του.
Από εκείνη τη στιγμή, άρχισε να μια αληθινή ιστορία αγάπης με τον ΘεόΉταν μια αγάπη που με κατέκλυζε τόσο πολύ που δεν μπορούσα να την εξηγήσω στους άπιστους φίλους μου, αλλά ούτε και στον εαυτό μου! Η ζωή μου άλλαξε πραγματικά, και κάθε μέρα προσπαθούσα όλο και περισσότερο να υπηρετώ τον Θεό: ήμουν κατηχήτρια, συντονίστρια της ομάδας νέων της ενορίας και μάρτυρας στις συναντήσεις ζευγαριών που μοιραζόμουν τη δύσκολη εμπειρία μου να έχω διαζευγμένους γονείς.
Ωστόσο, όλα όσα έκανα στην Εκκλησία δεν έσβηναν τη δίψα μου να υπηρετήσω τον Θεό, να τον διακηρύξω σε όποιον συναντούσα. Τότε ήταν που γνώρισα την κοινότητα στην οποία ανήκω σήμερα και μέσω της οποίας αφιέρωσα τον εαυτό μου στον Θεό: την καθολική κοινότητα "Palavra Viva", μια ιδιωτική ένωση πιστών, βραζιλιάνικης καταγωγής, της οποίας το χάρισμα είναι η διακήρυξη του Ιησού στον κόσμο, μια διακήρυξη που απευθύνεται ιδιαίτερα στους νέους και τις οικογένειες.
Νέοι από την καθολική κοινότητα της Βραζιλίας "Palavra Viva".
Όταν γνώρισα την κοινότητά μας σε μια από τις συναντήσεις νέων που διοργανώνουμε κάθε χρόνο, είδα ότι αυτό θα μπορούσε να είναι το δικό μου μέρος. Αναγνώρισα σε αυτόν τον τρόπο διακήρυξης του Ιησού, ανάμεσα σε τόσους άλλους που είχα ήδη γνωρίσει στην Εκκλησία, την απάντηση στη δίψα μου για ευαγγελισμό. Πραγματικά η χαρά των μελών του Ζωντανού Λόγου, ο τρόπος που μιλούν για τον Θεό, που διακηρύσσουν τον Χριστό σε όσους δεν τον γνωρίζουν σε βάθος και σε όσους δεν τον γνωρίζουν καλά. Η μαρτυρία του για την απλότητα και την πίστη στην Εκκλησία με προσέλκυσε όσο ποτέ άλλοτε.
Έτσι, μετά από κάποιο διάστημα διάκρισης, τον Φεβρουάριο του 2013, αποφάσισα να ζήσω ένα Σχολείο Ευαγγελισμού, το πρόγραμμα της κοινότητάς μας για νέους, το οποίο για ένα χρόνο είναι αφιερωμένο στην προσωπική διαμόρφωση, την πνευματικότητα και την ιεραποστολική εμπειρία της διακήρυξης σε διάφορα μέρη της Βραζιλίας, υπό την καθοδήγησή μας. Στόχος του σχολείου είναι να προάγει τους νέους χριστιανούς μέσα από μια ολοκληρωμένη εκπαίδευση που αποσκοπεί στην ώριμη και ενεργή εμπειρία της πίστης. στην πραγματικότητα και στη συγκεκριμένη κλίση στην οποία καλείται ο καθένας.
Κατά τη διάρκεια του έτους μου στη Σχολή Ευαγγελισμού, ταυτίστηκα ακόμη περισσότερο με το χάρισμα του "Ζωντανού Λόγου" και ζήτησα να ενταχθώ στο σώμα των μελών της κοινότητας. Στα πρώτα χρόνια ως μέλος, μπόρεσα να γνωρίσω και να αγαπήσω περισσότερο τον Θεό και την Εκκλησία του και να αφιερωθώ, έστω και με τα όριά μου, στον ευαγγελισμό των νέων και των οικογενειών. Όλη αυτή η εμπειρία επιβεβαίωσε την κλίση μου και αποφάσισα να αφιερώσω τη ζωή μου στον Θεό.
Το 2017, μετά από δύο χρόνια ιεραποστολικής εμπειρίας στην Ισπανία, η κοινότητα μου πρότεινε να έρθω στη Ρώμη για μια ιεραποστολική εμπειρία.σπουδάζει φιλοσοφία και θεολογία στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού. Δεν δίστασα να απαντήσω θετικά, επειδή γνώριζα ήδη λίγα πράγματα για το Opus Dei και διέκρινα σε αυτό το χάρισμα έναν βαθύ ζήλο για την Αλήθεια μέσω της πίστης στο Καθολικό δόγμα και το διδακτικό σώμα της Εκκλησίας.
Οι σπουδές σε αυτό το πανεπιστήμιο μου άνοιξαν το μυαλό σε έναν αληθινό και υγιή διάλογο μεταξύ πίστης και λογικής, μεταξύ της Εκκλησίας και της σύγχρονης κοινωνίας, πέρα από κάθε προκατασκευασμένη ιδέα, χωρίς να απαρνηθώ την αλήθεια και τη μακρά καθολική παράδοση. Με αυτόν τον τρόπο μπόρεσα να εμβαθύνω ακόμη περισσότερο στον πλούτο της πίστης μας, μαζί με τον ορθολογισμό που ενυπάρχει σε κάθε άνθρωπο που είναι εκ φύσεως επιρρεπής στην αναζήτηση του Θείου.
Σήμερα βρίσκομαι στο τρίτο έτος της φιλοσοφίας και ταυτίζομαι όλο και περισσότερο με αυτό το θέμα. Πιστεύω ότι αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη διδασκαλία και τη μαρτυρία των καθηγητών της Φιλοσοφικής Σχολής, οι οποίοι, εκτός από επαγγελματίες αφοσιωμένοι στη μετάδοση του περιεχομένου των γνωστικών τους αντικειμένων με ζήλο και αποτελεσματικότητα, είναι αυθεντικοί χριστιανοί και κυρίως πολύ σοφοί και ανθρώπινοι στη σχέση τους με τους φοιτητές.
Για αυτή την πλούσια πραγματικότητα πνευματικής και ανθρώπινης εμβάθυνσης που έζησε στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού, Είμαι πολύ ευγνώμων στον Θεό και σε όλους εκείνους που εργάζονται σκληρά για τη συντήρηση αυτού του πανεπιστημίου: του διοικητικού και διδακτικού προσωπικού του πανεπιστημίου που, με την οικονομική τους υποστήριξη, μας επιτρέπουν να αναπτυχθούμε στην προσωπική μας κατάρτιση και έτσι να συνεργαστούμε με την παγκόσμια Εκκλησία στην αποστολή της να διακηρύσσει και να διδάσκει όλους τους λαούς.
Ονειρεύομαι να μπορέσω να χρησιμοποιήσω τις σπουδές μου για να ευαγγελίσω τους νέους και τις οικογένειες του κόσμου μέσω του χαρίσματος στο οποίο με κάλεσε ο Θεός μια μέρα, πριν από μερικά χρόνια, και πιστεύω ότι αυτό θα είναι μια απλή αλλά αποτελεσματική συμβολή στην κοινότητά μας.
Στην πραγματικότητα, θαυμάζω πολύ τη βαθιά επιθυμία του ιδρυτή της κοινότητάς μας, Alysson Norberto da Costa, της οποίας είμαστε μέλη - κυρίως νέοι άνθρωποι - να μεταφέρουμε το όνομα του Ιησού σε όλες τις γωνιές του κόσμου με μια μαρτυρία απλότητας και ιεραποστολικού ζήλου.
Με αυτή την ατρόμητη προσπάθεια να διακηρύξουμε τον Ιησού στον κόσμο, την κοινότητά μας σήμερα, καιΣτα 24 χρόνια της ύπαρξής της, είναι παρούσα σε περίπου 10 χώρες στην Αμερική, την Ευρώπη και την Ωκεανία, με περισσότερα από 30 ιεραποστολικά σπίτια.. Η πραγματικότητα στην οποία βρισκόμαστε χαρακτηρίζεται πάνω απ' όλα από τη μεγάλη πρόκληση της διάσωσης του Ιερού στην καρδιά του ανθρώπου, που απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την Αλήθεια του Χριστού και είναι φτωχός στην πίστη. Η διάσωση του Ιερού, με αυτή την έννοια, είναι για μας ένας σαφής στόχος της διακήρυξης του Ευαγγελίου και, ως εκ τούτου, του χαρίσματός μας.
Στους ιεραποστολικούς μας οίκους, είτε είναι ανδρών είτε γυναικών, αντιμετωπίζουμε την πρόκληση του ευαγγελισμού μέσω της προώθησης των ιεραποστολικών εβδομάδων στις ενορίες, με περιεχόμενο ΚερυγματικόςΟργάνωση μικρών συναντήσεων για νέους και οικογένειες, προσευχές και πνευματική καθοδήγηση, καθώς και εμψύχωση προσκυνηματικών ταξιδιών και διαμορφωτική υποστήριξη των διαφόρων πραγματικοτήτων των επιμέρους εκκλησιών.
Σε όλες αυτές τις δραστηριότητες, αναζητούμε ιδιαίτερα εκείνους που δεν έρχονται, δηλ, εκείνους που δεν γνωρίζουν την καθολική πίστη ή εκείνους που την έχουν εγκαταλείψει, σεβόμενοι πάντοτε την ανθρώπινη ελευθερία και με πίστη στην Αγία Διδασκαλία, στο Ιερό Διδασκαλείο της Εκκλησίας.
Για όλα όσα είπα, πιστεύω ότι αυτή την περίοδο των πανεπιστημιακών μου σπουδών, μαζί με την ιεραποστολική δραστηριότητα της κοινότητάς μας στη Ρώμη, εκπληρώνω κάθε μέρα όλο και περισσότερο την αφιέρωση που έχω κάνει στον Θεό. Ως εκ τούτου, ευχαριστώ πραγματικά τον Κύριο για όλη την πνευματική κληρονομιά του Αγίου Josemaría Escrivá, ο οποίος, μέσω του Opus Dei, κατέστησε δυνατό για τόσα πολλά χαρίσματα και ιδιαίτερες πραγματικότητες σε επισκοπές σε όλο τον κόσμο να έχουν πρόσβαση σε μια ποιοτική εκπαίδευση. Σε αυτόν εμπιστεύομαι τις σπουδές μου σε αυτό το πανεπιστήμιο και του ζητώ να με βοηθήσει να είμαι πιστή στο ρόλο μου ως αφιερωμένο πρόσωπο που ζει στον κόσμο, ώστε να μπορώ να προσφέρω όλο και περισσότερο στο έργο που ο ίδιος ο Κύριος επέλεξε ως έδρα της αφιέρωσής μου: την καθολική κοινότητα "Palavra viva".
Gerardo Ferrara
Πτυχιούχος Ιστορίας και Πολιτικών Επιστημών, με ειδίκευση στη Μέση Ανατολή.
Υπεύθυνος για το φοιτητικό σώμα
Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού στη Ρώμη
