"Jestem Brazylijką i urodziłam się w mieście Teófilo Otoni / Minas Gerais, południowo-wschodni region Brazylii. Jestem najmłodszą z trójki rodzeństwa. Nasza rodzina jest katolicka i moja mama była w dużej mierze odpowiedzialna za nasze wychowanie w wierze. Ona, z zawodu nauczycielka, wychowywała nas w bardzo sprawiedliwy sposób, prowadząc nas do rozpoznania wielkości Boga w każdym wydarzeniu naszej historii i do utrzymania intymnej relacji z Nim poprzez niedzielne msze, regularne uczestnictwo w katechezie i życie wspólnotowe naszego kościoła parafialnego.
W wieku nastoletnim doszedłem do czegoś w rodzaju sprzeciw wobec Boga ponieważ moi rodzice rozwiedli się, gdy miałam zaledwie miesiąc. Ten fakt, niestety obecny w wielu dzisiejszych rodzinach, sprawił, że moje dorastanie było dość skomplikowanym etapem.
Jednak w wieku 14 lat, za namową mojej matki i moich dwóch starszych braci, którzy byli aktywni w kościele, wzięłam udział w spotkaniu młodzieżowym, które doprowadziło mnie do bardzo osobistego i intymnego spotkania z Bogiem. To spotkanie całkowicie zmieni moje życie.
Nieoczekiwanie udało mi się zrealizować o miłości Boga do mnie i mojej rodziny pomimo prób, przez które przeszliśmy, a następnie mogłam doświadczyć głębokiej troski, jaką Pan ma dla każdego ze swoich dzieci.
Od tego momentu zaczął prawdziwa historia miłości z BogiemByła to miłość, która tak mnie pochłonęła, że nie mogłam jej wytłumaczyć nie tylko moim niewierzącym przyjaciołom, ale nawet samej sobie! Moje życie naprawdę się zmieniło i każdego dnia starałam się coraz bardziej służyć Bogu: byłam katechetką, koordynatorką parafialnej grupy młodzieżowej i świadkiem na spotkaniach dla małżeństw, dzieląc się moim trudnym doświadczeniem posiadania rozwiedzionych rodziców.
Jednak wszystko, co robiłam w Kościele, nie gasiło mojego pragnienia służenia Bogu, głoszenia Go każdemu, kogo spotkałam. To właśnie wtedy poznałam wspólnotę, do której należę dzisiaj i dzięki której poświęciłam się Bogu: wspólnota katolicka "Palavra Viva", prywatne stowarzyszenie wiernych pochodzenia brazylijskiego, którego charyzmatem jest głoszenie Jezusa światu, głoszenie skierowane szczególnie do młodzieży i rodzin.
Młodzi ludzie z brazylijskiej wspólnoty katolickiej "Palavra Viva".
Kiedy poznałam naszą społeczność na jednym ze spotkań młodzieży, które organizujemy co roku, zobaczyłam, że to może być moje miejsce. W tym sposobie głoszenia Jezusa, wśród wielu innych, które już znałam w Kościele, rozpoznałam odpowiedź na moje pragnienie ewangelizacji. Prawdziwa radość członków Żywego Słowa, ich sposób mówienia o Bogu, głoszenia Chrystusa tym, którzy nie znają Go dogłębnie i tym, którzy nie znają Go dobrze. Jego świadectwo prostoty i wierności Kościołowi pociągało mnie jak nigdy dotąd.
W ten sposób, po pewnym czasie rozeznania, w lutym 2013 r. postanowiłam przeżyć Szkołę Ewangelizacji, projekt naszej wspólnoty dla młodzieży, który przez rok poświęcony jest formacji osobistej, duchowości i misyjnemu doświadczeniu głoszenia w różnych miejscach w Brazylii, pod naszym nadzorem. Celem szkoły jest wspieranie młodych chrześcijan poprzez integralną formację, która ma umożliwić dojrzałe i aktywne przeżywanie wiary. w rzeczywistości i w konkretnym powołaniu, do którego każdy jest powołany.
Podczas mojego roku w Szkole Ewangelizacji jeszcze bardziej identyfikowałam się z charyzmatem "Żywego Słowa" i poprosiłam o dołączenie do grona członków wspólnoty. W pierwszych latach członkostwa mogłam bardziej poznać i pokochać Boga i Jego Kościół oraz poświęcić się, nawet z moimi ograniczeniami, ewangelizacji młodzieży i rodzin. Wszystkie te doświadczenia potwierdziły moje powołanie i postanowiłam poświęcić swoje życie Bogu.
W 2017 roku, po dwóch latach doświadczenia misyjnego w Hiszpanii, wspólnota zaproponowała mi przyjazd do Rzymu na doświadczenie misyjne.studia filozoficzne i teologiczne na Papieskim Uniwersytecie Świętego Krzyża. Nie wahałem się odpowiedzieć "tak", ponieważ wiedziałem już trochę o Opus Dei i dostrzegłem w tym charyzmacie głęboką gorliwość o Prawdę poprzez wierność doktrynie katolickiej i magisterium Kościoła.
Studia na tej uczelni otworzyły mój umysł na prawdziwy i zdrowy dialog między wiarą a rozumem, między Kościołem a współczesnym społeczeństwem, ponad wszelkimi uprzedzeniami, bez wyrzekania się prawdy i długiej tradycji katolickiej. W ten sposób mogłem jeszcze bardziej pogłębić bogactwo naszej wiary, wraz z racjonalnością właściwą każdemu człowiekowi, naturalnie skłonnemu do poszukiwania Boskości.
Dziś jestem na trzecim roku filozofii i coraz bardziej identyfikuję się z tym tematem. Wierzę, że jest to w dużej mierze zasługa nauczania i świadectwa profesorów Wydziału Filozofii, którzy oprócz tego, że są profesjonalistami oddanymi przekazywaniu treści swoich dyscyplin z zapałem i skutecznością, są autentycznymi chrześcijanami, a przede wszystkim bardzo mądrymi i ludzkimi w swoich relacjach ze studentami.
Za tę bogatą rzeczywistość intelektualnego i ludzkiego pogłębienia, którą przeżywaliśmy na Papieskim Uniwersytecie Świętego Krzyża, Jestem bardzo wdzięczny Bogu i wszystkim, którzy ciężko pracują na rzecz utrzymania tej uczelni: pracowników administracyjnych i dydaktycznych uniwersytetu, którzy swoim wsparciem finansowym umożliwiają nam wzrastanie w naszej osobistej formacji, a tym samym współpracę z Kościołem powszechnym w jego misji głoszenia i nauczania wszystkich narodów.
Marzę o tym, aby móc wykorzystać moje studia do ewangelizacji młodzieży i rodzin na świecie poprzez charyzmat, do którego Bóg powołał mnie pewnego dnia, kilka lat temu, i wierzę, że będzie to prosty, ale skuteczny wkład w naszą społeczność.
Rzeczywiście, bardzo podziwiam głębokie pragnienie założycielki naszej wspólnoty, Alysson Norberto da Costa, której jesteśmy członkami - w większości młodymi ludźmi - aby nieść Imię Jezusa do wszystkich zakątków świata w świadectwie prostoty i misyjnego zapału.
Z tą nieustraszoną próbą głoszenia Jezusa światu, naszej dzisiejszej społeczności i24 lata istnienia, jest obecna w około 10 krajach Ameryki, Europy i Oceanii, z ponad 30 domami misyjnymi.. Rzeczywistość, w której się znajdujemy, naznaczona jest przede wszystkim wielkim wyzwaniem, jakim jest ratowanie sacrum w sercu człowieka, coraz bardziej oddalonego od Prawdy Chrystusa i ubogiego w wierze. Ratowanie sacrum, w tym sensie, jest dla nas jasnym celem głoszenia Ewangelii, a więc i naszego charyzmatu.
W naszych domach misyjnych, czy to męskich, czy żeńskich, podejmujemy wyzwanie ewangelizacji poprzez promowanie tygodni misyjnych w parafiach, z treścią kerygmatycznyOrganizowanie małych spotkań dla młodzieży i rodzin, nabożeństw modlitewnych i kierownictwa duchowego, a także animacja pielgrzymek i wsparcie formacyjne dla różnych rzeczywistości Kościołów partykularnych.
We wszystkich tych działaniach szukamy przede wszystkim tych, którzy nie przychodzą, tzn, tych, którzy nie znają wiary katolickiej lub tych, którzy ją porzucili, zawsze z poszanowaniem wolności człowieka i w wierności świętej doktrynie, świętemu Magisterium Kościoła.
Za to wszystko, co powiedziałem, uważam, że w tym czasie studiów uniwersyteckich, wraz z działalnością misyjną naszej wspólnoty w Rzymie, z każdym dniem coraz bardziej spełniam się w poświęceniu, jakie złożyłem Bogu. Josemaría Escrivá, który poprzez Opus Dei umożliwił dostęp do wysokiej jakości formacji tak wielu charyzmatom i szczególnym rzeczywistościom w diecezjach na całym świecie. Jemu powierzam moje studia na tej uczelni i proszę go, aby pomógł mi być wiernym w mojej roli osoby konsekrowanej żyjącej w świecie, abym mógł coraz bardziej oddawać się dziełu, które sam Pan wybrał jako siedzibę tej mojej konsekracji: katolickiej wspólnocie "Palavra viva".
Gerardo Ferrara
Absolwentka historii i nauk politycznych, specjalizująca się w tematyce bliskowschodniej.
Odpowiedzialność za uczniów
Uniwersytet Świętego Krzyża w Rzymie
