Dit is wat de paus begint uit te leggen in zijn brief. Jozef was niet wat wij tegenwoordig de "biologische vader" van Jezus zouden noemen, maar slechts zijn "juridische vader". Maar hij beleefde het vaderschap van Jezus en het manschap van Maria op eminente wijze.
Veel heiligen, van Sint Irenaeus en Sint Augustinus tot verschillende Doctors van de Kerk, waaronder Sint Teresa van Avila, hebben dit als waar beschouwd. Sint Josemaria y Johannes Paulus II.
Door de brief van Franciscus te lezen en te overdenken kan men herontdekken hoe Sint Jozef niet alleen bewaarder van de kerkmaar ook van de mensheid, in het bijzonder van zijn meest kwetsbare deelde leden die dat het meest nodig hebben.
In ieder geval is hij een belangrijke heilige. Bovendien, zoals Franciscus schrijft, "na Maria, Moeder van God, geen heilige neemt zoveel ruimte in beslag in het pauselijk leergezag als Jozef, haar man".
Francisco wijst erop dat naast de 150e verjaardag van de verklaring van St. Joseph als beschermheilige van de universele Kerk, zijn er een "persoonlijke" redenpraat over wat je hart vervult (cf. Mt 12, 34).
Hij bekent ook in de inleiding: "Dit verlangen is gegroeid tijdens deze maanden van pandemie". Zo leren we enkele van de gedachten en geestelijke processen kennen die zich in het hart van de paus hebben afgespeeld tijdens de pandemie.
In het bijzonder onderstreept en bedankt de paus, zoals hij al vaker heeft gedaan, het getuigenis van zovelen "...".gewone mensen, vaak over het hoofd gezien, die (...) vandaag de beslissende gebeurtenissen van onze geschiedenis schrijven"; omdat werken, hopen en biddenWe zijn allemaal, voor het grootste deel, onopvallend, maar onderworpen aan elkaar.
Voor hen allemaal en voor ons biedt ons het voorbeeld en de hulp van Sint Jozef...: "Iedereen kan vinden in San José, de man die onopgemerkt blijft, de man van dagelijkse aanwezigheid, discreet en verborgen, een voorspreker, een steun en een gids in tijden van nood."
"De heilige Jozef herinnert ons eraan dat allen die ogenschijnlijk verborgen zijn of in de 'tweede lijn' staan, een ongeëvenaarde rol spelen in de heilsgeschiedenis. Een woord van erkenning en dank is aan hen allen gericht".
In zijn brief, Franciscus wijdt zeven epigrafen aan de heilige Jozef in de vorm van "titels".wat zou kunnen neerkomen op zeven zinnen van een korte "litanie van de vader":
Liefhebbende Vader, in tederheid, in gehoorzaamheid, in welkom,
in creatieve moed, in het werk, altijd in de schaduw.
Naast de historische en bijbelse "wortels" van St. Jozef (cf. Gen 41, 55; 2 Sam 7, Mt 1, 16.20), geliefde vader, en de fundamenten van zijn identiteit en zijn verering door ons (zijn band met de incarnatie van de Zoon van God en zijn rol als de Sint Jozef vader van Jezus en echtgenoot van Maria), komen belangrijke thema's uit de leer van Franciscus in de brief voor, met eigen accenten en uitdrukkingen.
Geef uw donatie een gezicht. Help ons om diocesane en religieuze priesters te vormen.
"Jezus zag de tederheid van God in Jozef". (n. 2), wat te verwachten is van alle goede vaders (cf. Ps 110, 13). Jozef leerde Jezus, terwijl hij hem beschermde in zijn zwakheid als kind, God te "zien" en zich tot Hem te wenden in gebed. Ook voor ons "is het belangrijk om Gods barmhartigheid te ontmoeten, vooral in het sacrament van de verzoening, met een ervaring van waarheid en tederheid" (Ibid.).
Daar verwelkomt God ons en omarmt ons, steunt ons en vergeeft ons. Joseph leert ons ook "dat we te midden van de stormen van het leven niet bang moeten zijn om God het roer van onze boot te geven". (Ibid.).
Op soortgelijke wijze als de Maagd Maria, Joseph sprak ook zijn "fiat" (ga naarnaar Gods plan. Hij was gehoorzaam aan wat God hem vroeg te doen.zelfs als dit zich manifesteert in dromen. En verder, wat verbazingwekkend lijkt, "leerde"gehoorzaamheid aan Jezus. "In het verborgen leven van Nazareth, onder leiding van Jozef, leerde Jezus de wil van de Vader te doen" (n. 3). En dit, voorbij de passie en het kruis (Vgl. Joh 4,34; Fil 2,8; Heb 5,8.).
Zoals Johannes Paulus II schreef in zijn exhortatie Redemptoris custos (1989)op St. Joseph, "Jozef is door God geroepen om rechtstreeks de persoon en de zending van Jezus te dienen door de uitoefening van zijn vaderschap.Zo werkt hij in de volheid van de tijd mee aan het grote mysterie van de verlossing en is hij werkelijk '...'.minister van verlossing'".
Dit alles ging door de "welkom"Jozef, Maria en Gods plan voor haar. Joseph nam dat plan aan, zijn vaderschapHij was een mysterieuze man, met persoonlijke verantwoordelijkheid, zonder te zoeken naar gemakkelijke oplossingen. En deze gebeurtenissen vormden zijn innerlijke leven.
Ook al overtreffen Gods plannen Jozefs verwachtingen, hij legt zich er niet passief bij neer. handelen met kracht. Zo geeft hij ons een voorbeeld en steunt hij ons bij het verwelkomen ".creatieve moed"Ons leven zoals het is, zelfs met zijn tegenstrijdige, onverwachte en zelfs teleurstellende delen. Dan zal Paulus zeggen dat "alle dingen meewerken ten goede voor hen die God liefhebben". (Rom 8:28).
Het is gemakkelijk te veronderstellen dat zij, die God werkelijk liefhebben, dezelfde zijn die die liefde vertalen in zorg voor anderen. In feite schrijft Franciscus, met een ander zeer persoonlijk tintje: "Ik zou me willen voorstellen dat Jezus nam van Jozefs houding het voorbeeld voor de gelijkenis van de verloren zoon en de barmhartige vader (cf. Lc 15:11-32)" (Ibid.)..
De paus wijst erop dat het verwelkomen van wat we niet hebben gekozen in ons leven, en het handelen met creatieve moed, gelegenheden zijn die God gebruikt om "op de voorgrond te treden". bronnen in ieder van ons waarvan we niet eens dachten dat we die hadden..." (n. 5). Met name José "Ik wist een probleem om te zetten in een kans, door altijd te vertrouwen op de Voorzienigheid.".
Want juist door te vertrouwen op St. Jozef, zoals het bij ons kan gebeuren, in wat hij kon plannen, uitvinden, vinden. Aldus kan van onze kant worden afgeleid dat het altijd Christelijke missie: een aanbod van vertrouwen van God die ons vertrouwen vraagt om grote dingen te doen.
En net zoals hij de voogd was van Jezus en zijn moeder Maria, "kan Sint Jozef niet anders dan de Bewaarder van de kerkomdat de Kerk de uitbreiding is van het Lichaam van Christus in de geschiedenis, en tegelijkertijd het moederschap van Maria tot uiting komt in het moederschap van de Kerk". (cf. Catechismus van de Katholieke Kerk, nn. 963-970).
Inderdaad, en deze brief had "bewaarder van de Kerk" genoemd kunnen worden. Ook Franciscus moedigt ons op een originele manier aan om waar te nemen dat als we voor de kerk zorgen, zorgen we voor Jezus en Maria.. Laten we denken aan de functie van "beschermer en dienaar" die de paus aan de heilige Jozef toeschreef in zijn preek bij de Mis bij het begin van het Petrusambt (19-III-2013).
Niet alleen dat, maar coherent, de meest behoeftigen zijn, door Jezus' wil (cf. Mt 25:40)ook dat "Kind" waar Jozef nog steeds voor zorgt...Iedere behoeftige, iedere arme, iedere lijdende, iedere stervende, iedere vreemdeling, iedere gevangene, iedere zieke is '...'".het kinddie Joseph blijft bewaken. Daarom wordt de heilige Jozef aangeroepen als beschermer van de behoeftigen, de behoeftigen, de verbannenen, de bedroefden, de armen en de stervenden". (Patris corde, n. 5).
Deze verdieping van St. Jozef als bewaarder van de Kerk in en door, zij het niet uitsluitend, de armsten is zeer interessant, en suggereert niet minder dat Maria identificeert zich met hen. Dat is niet vreemd, zou men denken, want zij is een moeder van barmhartigheid en een bruid van Christus die zich vereenzelvigt met alles wat hem raakt en aanbelangt.
"Van Jozef, stelt de paus voor, moeten wij dezelfde zorg en verantwoordelijkheid leren: het Kind en zijn moeder lief te hebben; de sacramenten en de liefdadigheid lief te hebben; de Kerk en de armen lief te hebben. In elk van deze realiteiten is er altijd het kind en zijn moeder".
De heer Ramiro Pellitero Iglesias
Hoogleraar pastorale theologie
Faculteit Theologie
Universiteit van Navarra
Gepubliceerd in "Kerk en nieuwe evangelisatie".
