Koffi Edem Amaglo is een priester uit Togo.
"Ik ben geboren in Togo en heb in Togo gewoond tot mijn aankomst in Rome (mijn eerste verblijf in Europa trouwens) om mijn theologische studies voort te zetten.
Ik ben het vijfde kind van mijn moeder. Mijn vader heeft meer kinderen; hij leeft in polygamie. Al heel vroeg in mijn jeugd leerde ik, samen met mijn moeder en mijn broers en zussen, geïnteresseerd te zijn in de kerk en het christelijk geloof. Ik begon ijverig met catechisatie op de basisschool en behaalde mijn sacramenten van de christelijke inwijding tegelijk met mijn Certificaat van de Eerste Graads Studie (CEPD) in 1997, op 12-jarige leeftijd.
In mijn land, Togo, kreeg ik al heel vroeg te maken met familieconflicten en politieke sociale problemen (met name de nationale staking van 1990 tot 1992). Dit alles heeft mijn leven en mijn toekomstige carrière diep getekend.
Zich innerlijk aangetrokken voelend door de werken van God en van de Kerk, en nooit ophoudend de woorden van Christus te herkauwen die mij met levendigheid riepen: "De oogst is overvloedig, maar de arbeiders zijn weinigen" (Mt 9,32-38), ben ik op 6 november 1997, toen ik 12 jaar oud was, ingetreden in het Klein Seminarie St. Pius X in Agoè-Nyivé.
Vanaf 1997 begon ik aan een cursus van vorming en onderscheiding in het priesterschap tot ik in 2004 mijn baccalaureaat behaalde aan het Klein Seminarie. Met toestemming van mijn bisschop vervolgde ik mijn vorming met een jaar aan het propedeutisch seminarie van Sint-Paulus in Notsè (2004-2005).
Daarna studeerde ik filosofie (2005-2008) en theologie (2009-20013) aan het Interdiocesaan Groot Seminarie Sint-Johannes Paulus II in Lomé. Tussen de filosofie- en theologiecursussen door liep ik in 2008-2009 een canonieke stage in de kathedraal van het Heilig Hart van Jezus in Lomé, in mijn bisdom, en na mijn laatste jaar aan het seminarie werd ik diaken gewijd.
Bij de gratie Gods werd ik op 21 december 2013 in Lomé tot priester gewijd. Ik begon onmiddellijk met mijn priesterambt, dat nu aan zijn zevende jaar bezig is.
Eerst was ik formateur (2013-2014) aan het Klein Seminarie St. Pius X, waar ik zelf eerder seminarist was geweest. Daarna heb ik mijn priesterambt uitgeoefend als vicaris in de parochie Cristo Risorto van Hédzranawoé van 2014-2020 tot mijn aankomst hier in Rome.
Tijdens mijn pastoraat werkte ik ook samen met de Diocesane Raad voor Gerechtigheid en Vrede in Lomé.
Tijdens mijn parochiepastoraat moest ik veel christelijke en ook niet-christelijke gelovigen begeleiden die te maken hadden met problemen op het gebied van sociaal onrecht, gezinsconflicten die een bedreiging vormden voor de waardigheid van mensen en hun levenservaring: kinderen, vrouwen, enz. Bovendien moet de algemene sfeer van de sociaal-politieke situatie in ons land, met het geweld na de verkiezingen, de werkloosheid met haar problemen, enz. mijn aandacht hebben getrokken.
Ik realiseerde me dat de training die ik op dit gebied in het seminarie kreeg, versterkt moest worden om beter te kunnen helpen bij al deze uitdagingen die verband houden met het welzijn van de mensen en de ontwikkeling van hun christelijk leven en getuigenis.
Het is in deze zin dat ik door een toevallige ontmoeting een opleiding tot paralegal kon volgen bij de Bisschoppelijke Raad voor Gerechtigheid en Vrede van mijn bisdom en sindsdien moest ik, onder toezicht van mijn bisschop, samenwerken met deze Raad. We waren in staat om parochieraden voor Gerechtigheid en Vrede op te richten in alle parochies van het bisdom met het scala aan specifieke activiteiten van deze Raad zoals gewenst door de Heilige Stoel onder toezicht van de Pauselijke Raad voor Gerechtigheid en Vrede.
Aangezien de zending van de Raad voor Gerechtigheid en Vrede in het bijzonder de beheersing van de sociale leer van de Kerk en de behandelde kwesties evenals de beheerde problemen een verdere specialisatie in deze onderwerpen vereiste, was het voor mij noodzakelijk om in de moraaltheologie opgeleid te worden om verder te kunnen gaan. Het was in deze visie van mijn bisschop dat het project van mijn studie tot stand kwam.
De Goddelijke Voorzienigheid wilde dat mijn weldoeners van CARF ermee instemden om ons in dit project te helpen en hier ben ik dan, ik verblijf in het Priestercollege Altomonte in Rome en studeer vanaf oktober 2020 Moraaltheologie (Licentiaat) aan de Universiteit van het Heilig Kruis.
Het studieproject, voornamelijk gemotiveerd door de dienst van de Raad voor Gerechtigheid en Vrede na mijn studie, voorziet dat ik geroepen ben om de verworven vaardigheden ten dienste te stellen van deze sleutelsector van de pastorale zorg in mijn bisdom.
Opgemerkt moet worden dat de Raad samenwerkt met verschillende maatschappelijke organisaties die zich inzetten voor de bevordering en verdediging van de mensenrechten en zoals aangegeven in de concepten van zijn programma, zal de Raad proberen te werken aan de bevordering van rechtvaardigheid en vrede, voor sociale cohesie in de logica van de sociale leer van de Kerk onder toezicht van mijn bisschop. Het is duidelijk dat ik ter beschikking zal staan van mijn bisschop volgens zijn pastorale visie.
Ik wil mijn weldoeners en die van mijn bisdom bedanken voor hun gulle hulp om dit studieproject blijvend te realiseren. Ik zet me volledig in om de doelen van mijn vorming te bereiken met de bede dat dit me zal helpen om intern te groeien en ook voor het volk van God. Ik vergeet u niet in mijn vieringen van de Heilige Mis en in mijn gebeden, vooral in deze periode van de covid19 pandemie met al haar gevolgen. Moge de goddelijke welwillendheid haar werk voortzetten in het leven van ieder van jullie.
