Erick Josué Villegas Correa is een seminarist uit het bisdom Celaya, Guanajuato, Mexico.
"Mijn ouders brachten me van jongs af aan christelijke en menselijke waarden bij, ik volgde mijn basisopleiding op een katholieke school en op zondag woonden we de mis bij, dus de figuur van de priester was voor mij altijd iets dat respect en bewondering waard was; dit motiveerde in mij het verlangen om anderen op een soortgelijke manier te dienen en het verlangen naar een priesterroeping begon in mij te groeien.
In 2010 ging ik naar het seminarie, in de fase van het kleinseminarie, waar ik vanaf dat moment mijn antwoord op deze roeping heb zien groeien en rijpen, met de hulp van mijn vormers, begeleiders, vrienden, mijn ouders, enz.
Na het afronden van mijn eerste jaar theologie in mijn bisdom in 2018, vroegen mijn vormingswerkers mij om mijn theologische studie voort te zetten aan de Universiteit van Navarra, woonachtig aan het Bidasoa International Ecclesiastical College, waar ik nu ben, met als doel mijn vorming in dit beroepsproces voort te zetten.
Mijn komst naar Pamplona, naar de Universiteit van Navarra en naar Bidasoa, was voor mij een geweldige ervaring; het was de eerste keer dat ik mijn land verliet, en de mogelijkheid om te delen met veel mensen uit andere landen heeft me echt getekend en mijn verlangen om zielen te dienen bevestigd, en heeft me geholpen om de universaliteit van de Kerk te beseffen.
Mijn verblijf hier is ook gekenmerkt door een pijnlijke ervaring: het verlies van mijn moeder, op 24 juli 2019, toen ik op zomerpastoraat was in Santiago de Compostela; het was een zeer pijnlijke ervaring, ver van huis te zijn, maar vol geloof en hoop dat God iets van mij wil, en dat ik weet dat zij mij vergezelt in mijn roeping vanuit de hemel, zoals zij deed in het leven".
"DIk wil jullie bedanken voor de financiële steun die ik heb ontvangen tijdens deze jaren van mijn opleiding, en nog meer in het midden van deze pandemie die ons allemaal heeft getroffen in het afgelopen jaar.
Met het oog op deze steun, waar veel mensen achter staan, is een manier om mijn dankbaarheid te tonen deze prestatie, die wordt geverifieerd in mijn cijfers, waarvan ik kan zeggen dat ze naar tevredenheid zijn gehaald; hoewel ik ernaar zal blijven streven om ze nog verder te verbeteren.
Ik hoop dat God hun werk, hun toewijding en hun dienst aan de Kerk en aan hun priesters en seminaristen zal blijven zegenen, en dat hij honderdvoudig zal belonen wat zij voor ons doen, en ik herhaal mijn meest oprechte dank, in de hoop dat de Maagd Maria dit goede werk zal blijven beschermen".
