Πρόσφατα δημοσιεύσατε ένα βιβλίο για την αγαμία. Τι σας οδήγησε να πάρετε αυτή την απόφαση; Είχα την τύχη να μοιραστώ την εκπαίδευση με περισσότερους από χίλιους διαφορετικούς ιερείς και άλλους τόσους λαϊκούς, και υπάρχει ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για την καλύτερη κατανόηση και την καλύτερη ζωή της αγαμίας.
Άρα γεννήθηκε μέσα από την πραγματική επαφή με ανθρώπους που ζουν αγαμία, τις εισηγήσεις και τις αμφιβολίες τους; Πράγματι, είχε πρακτικό ενδιαφέρον για τους ανθρώπους που ήθελαν να εμβαθύνουν στο νόημα και τη σημασία αυτής της πραγματικότητας στη ζωή τους ή στη ζωή των μελών της οικογένειάς τους. Τα τελευταία χρόνια είχα πολλές συζητήσεις για την αγαμία σε συναντήσεις επιμόρφωσης με ιερείς, θρησκευόμενους και λαϊκούς. Καθώς βίωνα ότι αυτά για τα οποία μιλούσαμε ήταν διαφωτιστικά και χρήσιμα, μου φάνηκε ότι θα ήταν χρήσιμο να τα καταγράψω γραπτώς.
Δεν είναι παλιομοδίτικο; Η εμπειρία μου είναι ότι δεν είναι, αλλά είναι πολύ ζωντανή και με πολλούς ανθρώπους που θέλουν να τη ζήσουν στο έπακρο. Νομίζω ότι είναι ενδιαφέρον και συναρπαστικό να μιλάμε για την αγαμία ως μια καθολική πραγματικότητα που φέρνει πολύ πλούτο. Προτείνω ότι όποιος θέλει να αμφισβητήσει την αγαμία θα πρέπει να το κάνει μέσα σε μια εορταστική και πανηγυρική ατμόσφαιρα, με το ενδιαφέρον να την κατανοήσει, να τη ζήσει, να τη νιώσει και να εμπλουτιστεί από αυτήν.
Ποιο είναι το κοινό-στόχος; Το έγραψα κυρίως για εκείνους που το ζουν ως ιδιαίτερη κλίση, αλλά και για κάθε χριστιανό. Ελπίζω ότι θα χρησιμεύσει στην καλύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η αγαμία εμπλουτίζει τη ζωή της Εκκλησίας, τη χριστιανική ζωή και την ιδιαίτερη κλίση του καθενός από εμάς.
Επίσης για παντρεμένους; Ναι, αυτό είναι πολύ διαφωτιστικό, διότι, όπως λέει η Κατήχηση, η αγαμία και ο γάμος "...".είναι αδιαχώριστες και αλληλοϋποστηριζόμενεςΕλπίζω λοιπόν ότι θα προβληματίσει τόσο εκείνους που ζουν την αγαμία όσο και εκείνους που τη μοιράζονται πιο άμεσα στην οικογένεια - για παράδειγμα, τους γονείς που τους λέει η κόρη τους ότι θα ζήσει την αγαμία - αλλά και όλους όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα για το πώς μπορούν να εμπλουτίσουν τη χριστιανική τους ζωή μέσω της παρουσίας των άγαμων στη ζωή τους.
Και για όλες τις μορφές αγαμίας; Δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στην αγαμία των λαϊκών εν μέσω του κόσμου και ταυτόχρονα αναφορές και θεμελίωση κοινών παραγόντων, όπως η νυμφότητα και η νυμφότητα, η ιεροσύνη ως ιερατική διακονία και ως κοινή ιεροσύνη όλων των πιστών, η ειδική αποστολή, η Ευχαριστία, η μίμηση του Χριστού, η μαρτυρία της ένωσης με τον Θεό, η μητρότητα και η πατρότητα κ.λπ.
Είστε ψυχίατρος και συγγραφέας μιας μελέτης σχετικά με τη συναισθηματικότητα και την ιερατική ζωή. Τι συμπεραίνετε από τη μελέτη σας που μπορεί να βοηθήσει τη συναισθηματική ζωή του ιερέα; Η μελέτη αυτή δημοσιεύεται τώρα στο ακαδημαϊκό περιοδικό Scripta Theologica και είναι προσβάσιμο. Αφού πήραμε συνεντεύξεις από 140 ιερείς, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν οκτώ διαστάσεις ανάπτυξης της συναισθηματικής ζωής των ιερέων: σχέση με τον Θεό και την πνευματική ζωή- φιλία γενικά με κάθε είδους ανθρώπους- καλή και διαρκής πνευματική συνοδεία- ενεργός βίωση της ιερατικής αδελφοσύνης, τόσο για να αφήνεται να αγαπιέται κανείς όσο και για να αγαπά- συνεχής επιμόρφωση, τόσο ως στάση υποβάθρου για να έχει κανείς το μυαλό του αρχάριου όσο και για να λαμβάνει επιμόρφωση και να μελετά τις διάφορες και νέες πτυχές της ιερατικής ζωής, προσωπική φροντίδα, τόσο σωματικά (φαγητό, ύπνος, σωματική άσκηση, χόμπι) όσο και ψυχικά (ξεκούραση, όρια, ισορροπία στις σχέσεις)- ψυχολογική γνώση του τρόπου λειτουργίας των ανθρώπων- και ύπαρξη σαφούς και δομημένης αποστολής, η οποία διευκολύνει τη συγκεκριμένη υπηρεσία.
Αντιμετωπίσατε εκπληκτικά αποτελέσματα; Ναι, όσον αφορά τη μοναξιά. Δημιουργήθηκαν νέες ερευνητικές υποθέσεις σχετικά με τη μοναξιά που νιώθουν οι ιερείς. Αναφέρθηκαν σε αυτήν ως πρόκληση και ήταν ο κύριος κίνδυνος που αναφέρθηκε, αλλά δεν γνωρίζουμε αν αναφέρονταν στη σωματική μοναξιά λόγω της απομόνωσης που μπορεί να έχουν, στη συναισθηματική μοναξιά λόγω του ότι δεν αισθάνονται ότι αγαπιούνται, στη θεσμική μοναξιά λόγω της έλλειψης υποστήριξης, στη ψυχολογική μοναξιά λόγω του ότι έχουν ένα ανασφαλές σύστημα προσκόλλησης, στην ποιμαντική μοναξιά λόγω της υπερβολής των καθηκόντων, στην κοινωνική ή στη συναισθηματική μοναξιά.
Δεν είναι λογικό ένας ιερέας να καλλιεργεί τη μοναξιά; Ναι, αυτό είναι κάτι που αναφέραμε στη συζήτηση. Θα μπορούσε να είναι ότι δεν εκμεταλλεύονταν τη μοναξιά του άγαμου για να καλλιεργήσουν την ιδιαίτερη και συναινετική σχέση τους με τον Θεό, ένα οικείο περιβάλλον στο οποίο να τον φλερτάρουν. Σύντομα θα ξεκινήσουμε μια ειδική μελέτη για τη μοναξιά των ιερέων, με σκοπό να μάθουμε περισσότερα για το τι είναι αυτό που τους ανησυχεί και να προτείνουμε πρακτικά εργαλεία που θα τους βοηθήσουν να την αντιμετωπίσουν.
Ποια εργαλεία είναι ήδη γνωστό ότι είναι αποτελεσματικά στη μείωση αυτής της μοναξιάς; Σε ειδικές μελέτες με ιερείς, έχει διαπιστωθεί ότι οι προστατευτικοί παράγοντες περιλαμβάνουν τη διαβίωση σε κοινότητα, την προσεγμένη πνευματική ζωή, την υποστήριξη άλλων ιερέων, το καλό κοινωνικό δίκτυο (γενική φιλία και με άλλους ιερείς), τη φροντίδα της υγείας και τη δυνατότητα ανάπαυσης, το λιγότερο ιεραρχικό και περισσότερο παρακινητικό/συνεργατικό οργανωτικό σύστημα, την ομαδική εργασία, τη διατήρηση των ορίων στις διάφορες διαστάσεις της ζωής, την εξωστρέφεια, την αισιοδοξία και την ικανότητα δέσμευσης. Όπως λέει και ένα τραγούδι του Ariel Rot: αυτός που έχει μια αγάπη που τον φροντίζει / και διατηρεί την ψευδαίσθηση.
Τώρα εργάζομαι σε μια άλλη μελέτη για την ιερατική μοναξιά, για την οποία βρίσκομαι στη μέση της επιτόπιας έρευνας.
Το βιβλίο σας για την αγαμία ασχολείται με αυτό το θέμα της μοναξιάς; Ναι, ο υπότιτλος του βιβλίου είναι "Απολαύστε το δώρο σας". Όντας ένα δώρο που σας επιτρέπει να αγαπάτε τα πάντα και τους πάντες, θα πρέπει να αποτελεί προστατευτικό παράγοντα κατά της μοναξιάς, διότι η ζωή του άγαμου καλείται να κατοικείται διαρκώς από πολλούς ανθρώπους, χωρίς κανένας από αυτούς να ζει στο "εσωτερικό σας σπίτι" και χωρίς εσείς να ζείτε αποκλειστικά σε κανέναν από αυτούς. Ωστόσο, υπάρχει ένα ποσοστό μοναξιάς που είναι απαραίτητο να ανεχθείς και που ταυτόχρονα διευκολύνει την είσοδό σου σε εκείνη τη σφαίρα όπου μπορείς να είσαι μόνος με τον Θεό, σε εκείνη την αποκλειστική πνευματική σχέση, έστω κι αν είσαι ιερέας και όχι προπονητής ή συνεργάτης ΜΚΟ ή κοινωνικός παράγοντας.
Ο σημερινός νομάρχης της Δικατερικής Υπηρεσίας για τον Κλήρο, καρδινάλιος Lazzaro You είπε στον Omnes ότι "ο άνθρωπος δεν είναι ποτέ μόνος του αν επιδιώκει να ζήσει στον Θεό. Ο Θεός μας δεν είναι μοναξιά, είναι Ένας και Τριαδικός". Ίσως αυτή η μοναξιά να είναι το χρηματοκιβώτιο όπου είναι κρυμμένος ο θησαυρός και είναι απαραίτητο να βρούμε το κλειδί και να μπορέσουμε έτσι να τραγουδήσουμε με τον Άγιο Ιωάννη του Σταυρού: Στη μοναξιά έζησε / και στη μοναξιά έχει ήδη βάλει τη φωλιά της / και στη μοναξιά την οδηγεί / μόνη της η αγαπημένη της / επίσης στη μοναξιά της πληγωμένης αγάπης.. Είναι μια μοναξιά όπου ο εαυτός μπορεί να αποκολληθεί από το εγώ, τον εγωισμό, τον ναρκισσισμό, τον εγωισμό και να εισέλθει στη σκηνή που μοιράζεται με την Τριάδα, χωρίς μάσκες και ρούχα.
Η μοναξιά ή η απομόνωση μπορεί επίσης να οδηγήσει σε εθισμούς. Ναι, είναι γνωστό ότι τόσο οι εξαρτήσεις από ουσίες όσο και οι συμπεριφορικές εξαρτήσεις (τζόγος, σεξ, πορνογραφία, οθόνες), επειδή ικανοποιούν μια ανάγκη που έχετε για ικανοποίηση και εκπλήρωση.
Πώς να τις αποτρέψετε; Για να μπορέσει ένας ενήλικος ιερέας να βοηθήσει στην πρόληψή τους, μπορεί να γνωρίζει αν έχουν προδιάθεση να εθιστούν, επειδή οι ίδιοι ή η οικογένειά τους έχουν ιστορικό εθισμού, επειδή είναι πιο παρορμητικοί, έχουν μεγαλύτερη τάση να αναζητούν το καινούργιο, ή επειδή έχουν άγχος ή χαμηλή διάθεση. Με αυτόν τον τρόπο, θα είναι πιο προσεκτικός και θα φροντίζει για τον τρόπο αντιμετώπισής του.
Επιπλέον, να έχουν έναν ενδιαφέροντα προσωπικό σχεδιασμό ζωής, με ένα συγκεκριμένο ατομικό σχέδιο ζωής, με σκοπούς και στόχους που τους εμπλέκουν στην ανάπτυξή τους. Θα πρέπει να είναι ζωντανοί και όχι ρομπότ χωρίς πρωτοβουλίες.
Πρέπει να πατάτε με τα πόδια στο έδαφος και να γνωρίζετε ότι είναι εύκολο να αναπτύξετε επιβλαβείς συνήθειες με οθόνες, σειρές ή πορνογραφία, αν δεν φροντίσετε τον εαυτό σας. Είναι συνηθισμένοι άνθρωποι. Αν φροντίζουν για τις οκτώ διαστάσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω, η αποτελεσματικότητα της πρόληψης είναι εξασφαλισμένη.
Πώς να ζητήσετε βοήθεια για να βγείτε από αυτές; Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να απευθυνθείτε σε γιατρό πρωτοβάθμιας περίθαλψης, σε δημόσιο ή ιδιωτικό εξειδικευμένο κέντρο. Στις μηχανές αναζήτησης του διαδικτύου εμφανίζονται αμέσως.
Όπως ένα αυτοκίνητο που χρειάζεται και τους τέσσερις τροχούς. Ποιοι θα ήταν αυτοί; Βιολογικά: θεραπεία των υποκείμενων ασθενειών, φάρμακα για τον έλεγχο των συμπτωμάτων. Ψυχολογικές: κίνητρα για αλλαγή, ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, για να απολαύσουν ξανά, για να ξανα-ανθρωποποιηθούν, για να συμπληρώσουν τις ελλείψεις τους και να αναπτύξουν νέες συνήθειες, και στρατηγικές συναισθηματικής ρύθμισης και αντιμετώπισης. Ομάδες βοήθειας όπως οι Ανώνυμοι Αλκοολικοί μπορεί να είναι χρήσιμες, και υπάρχουν ομάδες όλων των ειδών. Προσωπική στάση: αναγνώριση της πραγματικότητας, αποδοχή της, ειλικρίνεια και ειλικρίνεια, ανάληψη ευθυνών. Περιβαλλοντική: θα χρειαστεί αλλαγή σκηνικού και σχέσεων.
