Niewielki obraz Matki Boskiej Fatima w sobotę, 11 października, pokrył tylko niewielki obszar na lewo od ołtarza na Placu Świętego Piotra, w wyraźnym hymnie miłości do Maryi.
Maryja, być może z kopuły Bazyliki Świętego Piotra, spoglądała na cały plac, wypełniając serca wszystkich, którzy zebrali się, aby towarzyszyć Dziewicy Maryi. Leon XIV w swojej prośbie do Matki Bożej o pokój na świecie.
«Dzisiejszego wieczoru zebraliśmy się na modlitwie z Maryją, Matką Jezusa Chrystusa, aby modlić się o Jezus, tak jak czynił to pierwszy kościół w Jerozolimie (Dz 1, 14). Wszyscy jesteśmy zjednoczeni, wytrwali i jednomyślni. Nie ustajemy we wstawianiu się za pokojem, darem Boga, który musi stać się naszym podbojem i naszym zobowiązaniem» - powiedział papież Leon XIV.
Cisza wypełniła cały plac; cisza i porządek w krokach ceremonii. Były to obchody Jubileuszu Duchowości Maryjnej, które obchodził Ojciec Święty. Papież chciał świętować otwarty na cały świat, duchowo i geograficznie.
Media wszelkiego rodzaju umożliwiły Kościołowi rozprzestrzenionemu na całym świecie tego wieczoru być “jednym sercem i jedną duszą”, z Biskup Proszę otworzyć serca wszystkich wierzących na jedność wiary, nadziei i miłości, o którą Papież modlił się i przypominał nam o modlitwie od pierwszego dnia swojego pontyfikatu.
«Kontemplujmy Matkę Jezusa i małą grupę odważnych kobiet u stóp krzyża, abyśmy i my nauczyli się stać, tak jak one, obok nieskończonych krzyży świata, gdzie Chrystus nadal jest ukrzyżowany w swoich braciach i siostrach, aby nieść im pociechę, serce i pomoc», zastanawiał się Ojciec Święty.
Czy Niebo zstąpiło na Plac Świętego Piotra?
Chóry dobrze dobrały muzykę do takiego wydarzenia, to samo dotyczy tekstów z Soboru Watykańskiego II czytanych przed recytacją każdej tajemnicy.
Nie wspominając już o przykładzie wiary i pobożności dawanym przez wszystkich ludzi, którzy wypełniali plac swoim oddaniem. Czy każdej kobiecie, każdemu mężczyźnie towarzyszył ich Anioły Stróże? Jego odpowiedzi w języku włoskim na słowa Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo i Chwała Ojcu, wypowiedziane po angielsku, włosku, hiszpańsku, francusku i portugalsku, ukazały skupienie ducha i pobożność, która otworzyła duszę na nieustanny dialog z Najświętszą Trójcą, Ojcem, Synem i Duchem Świętym. Duch Święty.
Leon XIV klęczał przed wizerunkiem Matki Bożej przez cały czas odmawiania litanii maryjnej. Uczynił własnymi słowa, które wypowiedział w medytacji poprzedzającej wystawienie Najświętszego Sakramentu:
«Nasze spojrzenie jako ludzi wierzących kieruje się ku Maryi Dziewicy, aby prowadziła nas w pielgrzymce nadziei, kontemplując Jej “ludzkie i ewangeliczne cnoty, których naśladowanie stanowi najbardziej autentyczną pobożność maryjną».» (Lumen gentium, 65, 67).
Papież odczytał całą medytację na stojąco, czyniąc to z wielką pogodą ducha i spokojem. Bez wątpienia chciał, aby serca wszystkich, którzy słuchali go w różnych zakątkach świata, były wypełnione pokojem i spokojem. Roma, Kraje europejskie, włoskie, europejskie, azjatyckie, afrykańskie, amerykańskie i oceaniczne powinny otworzyć się na nabożeństwo do Maryi Dziewicy i uczynić własnymi słowa “testamentu”, który Maryja pozostawiła wszystkim ludziom:
"Naszą nadzieję oświetla łagodne i wytrwałe światło słów Maryi z Ewangelii. Spośród nich szczególnie cenne są ostatnie słowa wypowiedziane na weselu w Kanie Galilejskiej, kiedy wskazując na Jezusa, mówi do sług: “Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2, 5).
Potem nie będzie już mówił. Dlatego te słowa, które są prawie testamentem, muszą być bardzo drogie dzieciom, jak testament każdej matki” (...) “Zróbcie wszystko, cokolwiek On wam powie”: całość Gospel, Wymagające słowo, pocieszająca pieszczota, wyrzut i uścisk. To, co Pan rozumie, a także to, czego Pan nie rozumie. Maryja zachęca nas, abyśmy byli jak prorocy: nie pozwólmy, aby ani jedno z ich słów trafiło w próżnię.
I kończy swoją medytację przypominając nam, że Pan liczy, że każdy z nas będzie siał pokój na świecie:
«Odwagi, proszę iść naprzód. Wy, którzy budujecie warunki dla przyszłości pokoju, sprawiedliwości i przebaczenia, bądźcie łagodni i stanowczy, nie traćcie ducha. Państwo pokój jest droga, a Bóg idzie z Panem.
Pan tworzy i szerzy pokój poprzez swoich przyjaciół wprowadzających pokój, którzy z kolei stają się budowniczymi pokoju, narzędziami Jego pokoju».
Ceremonia kończy się adoracją Najświętszego Sakramentu. Sacramento. Centralny akt chrześcijańskiej pobożności. I to właśnie tam Maryja uczyła nas przyjmować Jej Syna w pełnym darze całej Miłości, która przywiodła Go na ziemię: w Eucharystii. I to Ona, Maryja, przygotowuje naszą duszę, nasze ciało, na przyjęcie Pana, tak jak Ona Go przyjęła:
«Módl się z nami, wierna Niewiasto, przybytku Słowa. Święty Maria, Matko żyjących, silna, bolesna, wierna niewiasto, Dziewico oblubienico Krzyża, gdzie miłość się dopełnia i życie tryska, bądź przewodniczką naszego zaangażowania w służbę (...) Dziewico pokoju, bramo pewnej nadziei, przyjmij modlitwy swoich dzieci!.
Ernesto Juliá, ernesto.julia@gmail.com
Pierwotnie opublikowane w Religia Poufna.
