

"To kapłaństwo jest służebne. Ta funkcja, którą Pan powierzył pasterzom swego ludu, jest prawdziwą służbą" (CV II, LG, 24)".
To jest powód, dla którego godność księżaktóra nie jest osobista, ale kościelna. Godność tajemnicy, której dokonują, za każdym razem, gdy zamieniają chleb i wino w Ciało i Krew naszego Pana, jest powodem wiary, który nadaje sens całemu chrześcijaństwu.
W tych kapłanach podziwiamy cnoty właściwe każdemu chrześcijaninowi i każdemu uczciwemu człowiekowi: wyrozumiałość, sprawiedliwość, życie pełne pracy (w tym przypadku pracy kapłańskiej), dobroczynność, wykształcenie, łagodność w postępowaniu z innymi.
My, wierni chrześcijanie, oczekujemy, że charakter kapłański będzie wyraźnie podkreślony: Aby kapłan modlił się; aby udzielał sakramentów; aby był gotowy na przyjęcie wszystkich, niezależnie od rodzaju; aby wkładał miłość i oddanie w odprawianie Mszy Świętej; aby zasiadał w konfesjonale; aby pocieszał chorych i strapionych; aby miał radę i miłosierdzie dla potrzebujących; aby głosił katechezę; aby głosił Słowo Boże, a nie jakiś inny rodzaj ludzkiej nauki, która, nawet gdyby wiedział doskonale, nie byłaby nauką, która zbawia i prowadzi do życia wiecznego.
"Bóg jest jedynym bogactwem, które ostatecznie ludzie pragną znaleźć w kapłanie". Benedykt XVI, przemówienie, 16-03-2009.
Św. Josemaria pyta: "To Chrystusa. Wszyscy chrześcijanie mogą i powinni być nie alter Christus, ale ipse Christus: innymi Chrystusami, samym Chrystusem! Ale w kapłanie jest to dane natychmiast, w sposób sakramentalny.
Święty Josemaria, Kapłan na wieki, 13-04-1973.
"Nasza tożsamość ma za swoje ostateczne źródło miłość Ojca (...) Życie i posługa kapłana są kontynuacją życia i działania samego Chrystusa".
Jan Paweł II, Orędzie, 02-11-1990.
Posługa kapłańska istnieje nie dla niej samej, ale dla "formacji wspólnoty chrześcijańskiej, aby była zdolna do promieniowania wiarą i miłością w społeczeństwie obywatelskim" (Błogosławiony Alvaro del Portillo - Pisma o kapłaństwie). (Błogosławiony Alvaro del Portillo - Pisma o kapłaństwie).
Ponieważ jego tożsamość jest sakramentalnie tożsamością Chrystusa, wierność kapłana odpowiada wierności Chrystusa. Stąd potrzeba świętości kapłana, nie tylko dla obiektywnej skuteczności sakramentów, ale także dla pełnej przyszłości służby, którą w każdej posłudze świadczy on wiernym.
"Chociaż ich różnica jest zasadnicza, a nie tylko w stopniu, [kapłaństwo chrzcielne lub powszechne i kapłaństwo służebne] są sobie nawzajem wyświęcone".