Włoski kapucyn, (1887-1968), kanonizowany w 2002 r. w uroczystość św. Św. o. Pio z PietrelcinyTen święty kapłan otrzymał niezwykły duchowy dar, aby służyć ludowi Bożemu. Ten dar naznaczył jego życie, wypełniając je cierpieniem, nie tylko bólem fizycznym spowodowanym stygmatami, ale także cierpieniem moralnym i duchowym spowodowanym przez tych, którzy uważali go za szaleńca lub oszusta.
W rzeczywistości ten święty pomógł tysiącom ludzi powrócić do wiary, nawrócić się i zbliżyć do Boga. Ojciec Pio dokonywał niesamowitych uzdrowień. I trudne do zweryfikowania przepowiednie, jak ta, którą skierował do samego Karola Wojtyły, przewidując jego przyszły pontyfikat. Francuz Emanuele Brunatto przypisał sobie ten sam dar prorokowania, który pozwolił mu od czasu do czasu dowiedzieć się, co się wydarzy. To Jezus - wyjaśnił Ojciec Pio - pozwala mi czasem czytać swój osobisty notatnik...".
Przywilej pokutnika
Podczas mszy kanonizacyjnej 16 czerwca 2002 r. na Placu św. Piotra w Watykanie, św. Jan Paweł II potwierdził, że "Ojciec Pio był hojnym dawcą Bożego miłosierdzia, czyniąc się dostępnym dla wszystkich poprzez swoją gościnność, kierownictwo duchowe, a zwłaszcza udzielanie sakramentu pokuty. Ja również, w młodości, miałem przywilej korzystania z jego dyspozycyjności wobec penitentów. Posługa konfesjonału, która jest jedną z charakterystycznych cech jego apostolatu, przyciągała do klasztoru San Giovanni Rotondo niezliczone rzesze wiernych".
Związek Ojca Pio ze św. Janem Pawłem II wynika nie tylko z faktu, że uroczystości beatyfikacyjne i kanonizacyjne kapucyna odbyły się za pontyfikatu polskiego papieża, ale również z tego, że w 1948 roku Karol Wojtyła spotkał Ojca Pio w San Giovanni Rotondo.
Pierwsze spotkanie dwóch świętych
W kwietniu 1948 roku Karol Wojtyła, świeżo wyświęcony ksiądz, postanowił spotkać się z Ojcem Pio. "Pojechałem do San Giovanni Rotondo, aby zobaczyć Ojca Pio, uczestniczyć w jego Mszy świętej i, jeśli to możliwe, pójść z nim do spowiedzi. To pierwsze spotkanie było bardzo ważne dla przyszłego papieża. Dał temu wyraz wiele lat później w liście, który wysłał własnoręcznie napisanym po polsku do ojca gwardiana klasztoru w San Giovanni Rotondo: "Rozmawiałem z nim osobiście i zamieniłem kilka słów, było to moje pierwsze spotkanie z nim i uważam je za najważniejsze. Gdy Ojciec Pio sprawował Eucharystię, młody Wojtyła zwrócił szczególną uwagę na dłonie zakonnika, na których widoczne były stygmaty pokryte czarnym strupem: "Na ołtarzu w San Giovanni Rotondo spełniała się ofiara samego Chrystusa, a podczas spowiedzi Ojciec Pio dawał jasne i proste rozeznanie, zwracając się do penitenta z wielką miłością".
Młody ksiądz był również zainteresowany ranami Ojca Pio: "Jedyne pytanie, jakie mu zadałem, dotyczyło tego, która rana bolała go najbardziej. Byłam przekonana, że to ta na sercu, ale Ojciec Pio zaskoczył mnie, mówiąc: "Nie, ta, która najbardziej mnie boli, to ta na plecach, ta po prawej stronie". Ta szósta rana w ramieniu, jak ta, którą Jezus odniósł niosąc krzyż lub patibulum na drodze do Kalwarii. To była rana, która "najbardziej bolała", ponieważ ropiała i "nie była leczona przez lekarzy".
Listy łączące św. Jana Pawła II i Ojca Pio pochodzą jeszcze z okresu Soboru.
W liście z dnia 17 listopada 1962 roku napisano: "Czcigodny Ojcze, proszę Cię o modlitwę za czterdziestoletnią matkę czterech córek, która mieszka w Krakowie, w Polsce. W czasie ostatniej wojny przez pięć lat przebywała w obozach koncentracyjnych w Niemczech, a teraz z powodu raka jest w poważnym niebezpieczeństwie dla swojego zdrowia, a nawet życia. Proszę się modlić, aby Bóg, poprzez interwencję Najświętszej Dziewicy, okazał miłosierdzie dla niej i jej rodziny. In Christo obligatissimus, Carolus Wojtyla".
W tym czasie Monsignor Wojtyła przebywał w Rzymie i otrzymał wiadomość o ciężkiej chorobie Wandy Połtawskiej. Przekonany, że modlitwa Ojca Pio ma szczególną moc przed Bogiem, postanowił napisać do niego z prośbą o pomoc i modlitwę za kobietę, matkę czterech córek. List ten dotarł do Ojca Pio za pośrednictwem Angelo Battisti, urzędnika watykańskiego Sekretariatu Stanu i administratora Domu Ulgi w Cierpieniu. Sam mówi, że po przeczytaniu treści Ojciec Pio wypowiedział słynne zdanie: "Temu nie mogę odmówić" i dodał: "Angelo, zachowaj ten list, bo pewnego dnia będzie ważny".
Dziękuję za uzdrowienie
Kilka dni później kobieta przeszła nowe badanie diagnostyczne, które wykazało, że guz nowotworowy całkowicie zniknął. Jedenaście dni później Jan Paweł II ponownie napisał list, tym razem, aby jej podziękować. W liście napisano: "Czcigodny Ojcze, kobieta, która mieszka w Krakowie w Polsce, matka 4 dziewczynek, została nagle uzdrowiona 21 listopada przed operacją chirurgiczną. Dziękujemy Bogu, a także Tobie, Czcigodny Ojcze. Składam serdeczne podziękowania w imieniu Pani, jej męża i całej rodziny. W Chrystusie, Karol Wojtyła, biskup kapitulny krakowski". Przy tej okazji zakonnik powiedział: "Chwalcie Pana!
"Proszę spojrzeć na sławę, jaką osiągnął Ojciec Pio, na wyznawców, których zgromadził wokół siebie z całego świata. Ale dlaczego? Bo był filozofem? Bo był mądrym człowiekiem? Bo miał środki? Nic takiego: ponieważ odprawiał pokornie Mszę Świętą, spowiadał się od rana do nocy i był, trudno powiedzieć, przedstawicielem przypieczętowanym ranami naszego Pana. Człowiek modlitwy i cierpienia.
Papież Paweł VI, luty 1971 r.
Wojtyła wrócił do San Giovanni Rotondo jeszcze dwukrotnie. Pierwszy, jako kardynał krakowski, w 1974 roku, a drugi, gdy został papieżem, w 1987 roku. Podczas tych dwóch podróży odwiedził doczesne szczątki Ojca Pio i modlił się klęcząc przy grobie kapucyna. Jesienią 1974 roku ówczesny kardynał Karol Wojtyła był ponownie w Rzymie i "w miarę zbliżania się daty rocznicy swoich święceń kapłańskich (1 listopada 1946 roku) postanowił uczcić tę rocznicę w San Giovanni Rotondo i odprawić Masa przy grobie Ojca Pio. Z powodu szeregu przeciwności losu (1 listopada był szczególnie deszczowy) grupa składająca się z Wojtyły, Deskura i sześciu innych polskich księży opóźniła się przez pewien czas, przybywając wieczorem około godziny 21. Niestety, Karol Wojtyła nie mógł spełnić swojego życzenia odprawienia mszy przy grobie Ojca Pio w dniu swoich święceń kapłańskich. Niestety Karol Wojtyła nie mógł spełnić swojego życzenia, aby w dniu swoich święceń kapłańskich odprawić mszę przy grobie Ojca Pio. Zrobił to więc następnego dnia. Stefano Campanella, dyrektor Padre Pio TV.
Miłość do pokutników
Ojciec Pio "miał proste i jasne rozeznanie i traktował penitenta z wielką miłością" - napisał tego dnia Jan Paweł II w księdze gości klasztoru w San Giovanni Rotondo.
W maju 1987 r. św. Jan Paweł II, obecnie papież, odwiedził grób Ojca Pio z okazji pierwszej setnej rocznicy jego urodzin. W obecności ponad 50 000 osób Jego Świątobliwość ogłosił: "Moja radość z tego spotkania jest wielka, i to z kilku powodów. Jak Pan wie, miejsca te wiążą się z osobistymi wspomnieniami, to znaczy z moimi wizytami u Ojca Pio w czasie jego ziemskiego życia lub duchowo po jego śmierci, przy jego grobie".
2 maja 1999 roku Jan Paweł II beatyfikował napiętnowanego zakonnika, a 16 czerwca 2002 roku ogłosił go świętym. 16 czerwca 2002 r. Jego Świątobliwość Jan Paweł II kanonizował go jako Świętego Pio z Pietrelciny. W homilii podczas swojego uświęcenia Jan Paweł odmówił modlitwę, którą skomponował dla Ojca Pio:
"Pokorny i ukochany Ojciec Pio: Naucz nas też, prosimy Cię, pokora serca, aby zostać zaliczonym do grona maluczkich Ewangelii, którym Ojciec obiecał objawić tajemnice swojego Królestwa. Pomóż nam modlić się bez zmęczenia, z pewnością, że Bóg wie, czego nam potrzeba, zanim Go poprosimy. Dotrzyj do nas z spojrzeniem wiary potrafi z łatwością rozpoznać w biednych i cierpiących oblicze Jezusa. Podtrzymujcie nas w godzinie walki i próby, a jeśli upadniemy, niech doświadczymy radości z sakramentu przebaczenia. Proszę przekazać nam swoje czułe nabożeństwo do Maryi, Matki Jezusa i naszej Matki. Towarzysz nam w naszej ziemskiej pielgrzymce do szczęśliwej ojczyzny, gdzie mamy również nadzieję dotrzeć do aby wiecznie oglądać chwałę Ojca, Syna i Ducha Świętego. Amen.
Bibliografia
- La Brújula Cotidiana przeprowadza wywiad z dyrektorem Padre Pio TV, Stefano Campanellą.
- Sanpadrepio.es.
- Wywiad z polskim arcybiskupem Andresem Marią Deskurem, 2004.
- Homilia Jana Pawła II, Msza uświęcenia, 2002.
