Mathias Msonganzila is een jonge seminarist uit het aartsbisdom Mwanza, in Tanzania. Het ontstond in 1999 in Nyamangana, aan de oevers van het Victoriameer, het op één na grootste zoetwatermeer op aarde, gelegen tussen Oeganda, Tanzania en Kenia. Op 23-jarige leeftijd verliet deze jongeman zijn land om aan de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis te gaan studeren - dankzij een beurs van CARF, Centro Academico Romano Foundation - die hem ondersteunt bij zijn studie. Momenteel studeert hij filosofie, voordat hij zich inschrijft voor het baccalaureaat Theologie. Hij is een zeer ijverige jongeman, altijd met een glimlach op zijn gezicht, zeer vriendelijk en tegelijkertijd attent voor de administratieve, spirituele en academische eisen waarmee elke seminarist en student rekening moet houden. Hij vertelt zijn verhaal in een juli die met meer dan 40 graden Celsius de heetste in de geschiedenis van Rome is geweest.
"Het is een grote vreugde om iets van mezelf te kunnen delen met degenen die me helpen in dit mooie en tegelijkertijd moeilijke proces van het verlaten van het leven dat ik kende om naar de andere kant van de wereld te komen, en mijn geest te openen voor nieuwe kennis en nieuwe ervaringen.
Ik ben geboren op 23 september 1999 in het district Nyamagana, in de stad Mwanza. We waren met zes in mijn familie en ik was de derde. Maar mijn jongste broer stierf toen hij twee jaar oud was in 2007, dus op aarde zijn we met vijf in totaal, twee broers en drie zussen, maar een van ons, de zesde, is al in de hemel. Ik heb mijn jeugd doorgebracht in het dorp Lwanhima met mijn ouders: mijn moeder, Letisia Msonganzila, en mijn vader, Faustine Luswetula, die in 2018 is overleden″.
"Ik ben in 2000 gedoopt in de parochie Nyegezi en heb mijn eerste communie en het sacrament van het vormsel ontvangen in 2009 in de parochie Mkolani. Ik kom uit een zeer katholiek gezin, want mijn ouders zijn altijd zeer gelovig geweest en hebben ons opgevoed in het geloof en de leer van de katholieke kerk.
Ik ging in 2013 naar het voorbereidend seminarie van Sint-Gregorius de Grote in Sayusayu, en vervolgens naar het kleinseminarie en maakte daar mijn middelbare school af, op gevorderd niveau, met als specialisatie natuurkunde, biologie en scheikunde. Ik heb altijd van wetenschap gehouden, maar het verlangen om priester te worden zat al sinds mijn jeugd in me, wat me ertoe aanzette om dichter bij de Kerk te staan en als kind was ik misdienaar in onze kapel in Lwanhima.
God was degene die me aanmoedigde en me ertoe bracht het kleinseminarie binnen te gaan voor mijn studie, waar ik in staat was om werd de dorst om priester te worden versterkt door de observatie van enkele zeer attente priesters... en toegewijden, die hun uiterste best deden om hun dienst aan te bieden ondanks de schaarste aan middelen in onze arme realiteit en de moeilijke algemene situatie".
"In het bijzonder in het jongensseminarie van St. Aloysius Gonzaga, dat een nieuw seminarie was, met veel dingen die nog moesten worden afgewerkt, en met slechts twee priesters die de zware last met moed trotseerden. Dit voorbeeld was een doorbraak in mijn roeping, omdat het mij deed beseffen en voelen dat ik ook in de wijngaard van de Heer moet werken, omdat er zoveel nood is.
Daarom heb ik na het afronden van de middelbare school, in juli 2020, twee maanden later mijn moeder op de hoogte gebracht van mijn besluit om naar het seminarie te gaan om priester te worden en zij gaf mij haar toestemming. Dit hielp me om door te gaan en mijn besluit te delen met de beroepsdirecteur, waarna ik formeel verzocht om te mogen toetreden tot het vormingshuis van het Aartsbisdom Mwanza in Kawekamo, waar ik bijna een jaar verbleef.
Mathias Msonganzila is een jonge seminarist uit het aartsbisdom Mwanza in Tanzania. Hij is 23 jaar oud en de derde van zes broers en zussen. De jongste stierf op tweejarige leeftijd en is nu in de hemel. Hij komt uit een katholiek gezin waarvan de ouders hem hebben opgevoed in religieuze waarden en geloof. "De dorst om priester te worden werd gedreven door de observatie van enkele zeer attente en toegewijde priesters, die hun best deden om hun dienst aan te bieden ondanks de schaarste aan middelen in onze arme realiteit en de moeilijke situatie in het algemeen," vertelt hij.
"In mei 2021 werd ik door de bisschop geïnformeerd over de mogelijkheid van mijn studie in Rome, en ik begon onmiddellijk al het nodige voor te bereiden om in juli af te reizen. Ik verliet Tanzania op 30 juli, en kwam door de genade van God op 31 juli veilig en wel in Rome aan, en wel op dezelfde dag bij het Internationale Seminarie Sedes Sapientiae. Aan dit Internationale Seminarie volgde ik twee maanden lang de Italiaanse taalcursus en later in oktober begon ik met mijn studie. eerstejaars student filosofie aan de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis in Rome".
"Mijn bisdom, dat zich in de stad Manza bevindt, is getuige van een opmerkelijke bevolkingstoename die aan de andere kant gepaard gaat met een sterke achteruitgang van de morele waarden met andere sociale problemen zoals drugsmisbruik. De kerk, en met name in mijn bisdom, probeert deze moeilijkheden echter te overwinnen door meer parochies te openen, zodat religieuze diensten beschikbaar zijn voor de mensen in de verschillende plaatsen. De kerk houdt zich ook bezig met lezingen en het aanmoedigen van ontmoetingen voor jongeren om hen te leren hoe zij zich moeten gedragen in de verschillende taken van hun leven, en om te voorkomen dat zij betrokken raken bij zaken die leiden tot de verslechtering van het morele gedrag van onze samenleving. Het gaat hierbij om onderricht over godsdienst en ook om het geloof bij iedereen levend te houden".
"Dankzij mijn weldoeners van CARF - Centro Academico Romano Foundation. Soms is het misschien normaal voor een jonge Europeaan om de kans te krijgen een opleiding te volgen aan zo'n prestigieuze universiteit als de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis, maar ik kan u verzekeren dat dit niet het geval is voor mensen uit mijn land: Zijn hulp heeft mij de kans gegeven in Rome te studeren en mijn leven en mijn geloof te delen met andere jonge seminaristen uit de hele wereld. Dus echt, mijn wens is dat God je zegent in je dagelijkse werk en dat je dat prachtige hart in je houdt.
Gerardo Ferrara
Afgestudeerd in geschiedenis en politieke wetenschappen, gespecialiseerd in het Midden-Oosten.
Verantwoordelijk voor studenten aan de Universiteit van het Heilige Kruis in Rome.
