Feest van de Heilige Familie, bakermat van de roeping tot liefde

De leer van de Heilige Familie

Het gezin is een intieme gemeenschap van leven en liefde, gegrondvest op het huwelijk tussen een man en een vrouw, open voor de gave van menselijk leven en liefde voor altijd. Dit feest wijst op de Heilige Familie van Nazareth als het ware levensmodel. Alle gezinnen van de wereld moeten zich altijd wenden tot de bescherming van de Heilige Familie om te leren leven in liefde en opoffering.

Het gezin wordt gedefinieerd als een school van liefde en een huiselijke kerk. Het gezin is de plaats waar wij als mens en christen worden gevormd. In ons gezin groeien we in wijsheid, leeftijd en genade voor God en de mensen.

Het moet een plaats zijn van dialoog tussen God en mens, open voor het Woord en om te luisteren. Ondersteund door de familiegebed dat sterk verenigt. Johannes Paulus II beval het bidden van de Heilige Rozenkrans binnen gezinnen sterk aan, en hij was zich zeer bewust van de uitdrukking: "het gezin dat samen bidt, blijft samen".

Daarom nodigt het Feest van de Heilige Familie ons uit om de waarheid en schoonheid van het gezin te omarmen, te beleven en te verkondigen, volgens Gods plan.

Christelijk gezin, bron van priesterroepingen

De identiteit van Christus en zijn zending hebben in de geschiedenis en in de wereld vorm gekregen in de Heilige Familie. Wij kunnen zeggen dat dit het model is waarbinnen in de overgrote meerderheid van de gevallen de oproep van de Heer aan de zonen van christelijke gezinnen tot hun toewijding en roeping tot het priesterschap plaatsvindt. Daarom is de rol van de christelijke gezinnen van fundamenteel belang voor het ontstaan van roepingen.

Zowel de priesterschap en het gewijde leven zijn gratis geschenken van de Heer en het staat buiten kijf dat de overgrote meerderheid van de roepingen komt voort uit gezinnen die geloven en praktiseren, uit een omgeving waarin de waarden van de Heilige Familie van Nazareth worden beleefd.

Bij het ontdekken van deze roeping is de rol van de ouders in de vorming van hun kinderen cruciaal. Geen enkele instelling kan hun rol in het onderwijs vervangen "met name in de gewetensvorming". Elke inmenging in deze heilige sfeer moet aan de kaak worden gesteld omdat zij een inbreuk vormt op het recht van ouders om hun kinderen onderwijs te bieden dat overeenstemt met hun waarden en overtuigingen, Spaanse Bisschoppelijke Conferentie 2022.

Het christelijk gezin is de bakermat van de roeping tot liefde.

In de Familiaris consortioPaus Johannes Paulus II leerde dat "het christelijk huwelijk en het christelijk gezin de Kerk opbouwen: want in het christelijk gezin wordt de menselijke persoon niet alleen door opvoeding tot stand gebracht en geleidelijk in de menselijke gemeenschap ingevoerd, maar door de wedergeboorte van de menselijke persoon, door de wedergeboorte van de menselijke persoon, door een nieuw leven, door een nieuw leven, door een nieuw leven, door een nieuw leven, door een nieuw leven. doop en opvoeding in het geloof, waarbij het kind ook wordt geïntroduceerd in de familie van God, die de Kerk is".

Het gezin dat leeft naar het voorbeeld van de Heilige Familie is een school van gebed. Van jongs af aan leren kinderen God spontaan op de eerste plaats te zetten, Hem te herkennen en in alle omstandigheden met Hem in gesprek te gaan. THet is ook een school van doorleefd geloof, waar leren niet op een theoretische manier plaatsvindt, maar wordt belichaamd in het dagelijks werk. Ook is een school voor zendingswerk als actieve promotors van gewijde roepingen.

Het evangelie van het gezin beleven is tegenwoordig niet gemakkelijk, zeker niet in deze tijd. Echter, In het evangelie vinden we de weg naar een heilig leven op persoonlijk en familiaal niveau, Een veeleisende maar fascinerende weg. Wij kunnen het voorbeeld volgen van de Heilige Familie van Nazareth en danken op hun voorspraak.

In elk gezin zijn er gelukkige en droevige, vredige en moeilijke momenten. Het beleven van het evangelie van het gezin stelt ons niet vrij van moeilijkheden en spanningen, van momenten van gelukkige kracht en momenten van droevige kwetsbaarheid. We moeten begrijpen dat het de Heilige Geest is die alle gezinnen vandaag de dag leidt. Maar we moeten luisteren naar de Geest die in ons spreekt; we hebben een blik van geloof nodig om de werkelijkheid achter de schijn te vatten.

De onderscheiding van de roeping in het christelijk gezin

Paus Franciscus biedt ons in de Apostolische Exhortatie Christus vivittien richtlijnen voor bezinning op het feest van de Heilige Familie, gezinsopvoeding en het vergemakkelijken van het proces van beroepskeuze voor kinderen.

• Het gezin is de bevoorrechte omgeving om de roep van de Heer te horen. en om te leren er ruimhartig op te reageren, want "het is het gebied waarin men geliefd is om zichzelf, niet om wat men produceert of wat men heeft".
• Het belang van geloofsonderwijs. In het gezin wordt de relatie met de levende Jezus Christus het best geleerd. Daarom moedigen zij het gezinsgebed en de deelname aan de sacramenten.
• Training in deugden "opdat zij die geroepen zijn hun gulle ja aan de Heer geven en trouw blijven aan dit ja". Onder deze deugden legde hij de nadruk op standvastigheid, "om tegen de stroom in te kunnen gaan tegenover de welvaartsmaatschappij".
• De paus spoort de katholieke familie aan om de ervaring van de ontmoeting met Christus belevenHet doel is "naar zijn Woord te luisteren en door onderscheiding zijn stem te herkennen", open voor de mogelijkheid zich aan God toe te wijden in het priesterschap of in het gewijde leven.
• Zij raden ouders ook aan in gedachten te houden dat "... bij de opvoeding van hun kinderen de ouders zich ervan bewust moeten zijn datwij zijn niet de eigenaars van het geschenk, maar de zorgvuldige beheerders ervan... hen te leren zichzelf als gave te erkennen en hen te begeleiden in hun onderscheidingsvermogen, maar niet om beslissingen voor hen te nemen.
• Beschouw het leven als een offer. Inbrengen dat "ik een missie ben op deze aarde, en daarvoor ben ik op deze wereld".

Smeden in liefdadigheid

• Kinderen smeden in liefdadigheid omdat "het gezin geen op zichzelf staande cel is die zich niets aantrekt van wat er rondom het gezin gebeurt. Deze liefdadigheidsdimensie begint in de uitgebreide familie, die vooral zorgt voor grootouders en ouderen, maar zij moet openstaan voor de behoeften van anderen.
• Bevordering van de kennis van de verschillende beroepen en om een cultuur van roepingen te creëren. De paus betreurt dat christelijke gezinnen "zich verzetten tegen de roeping van hun kinderen tot het priesterschap of het gewijde leven of hen vragen voorrang te geven aan hun professionele toekomst, waardoor de roeping van de Heer wordt uitgesteld". Wat de roeping tot het huwelijk betreft, "is er niets stimulerender voor kinderen dan hun ouders het huwelijk en het gezin te zien beleven als een missie, met geluk en geduld, ondanks moeilijkheden, droevige momenten en beproevingen".
• Als kerk, "hebben we de missie om gezinnen te begeleiden... die in onze gemeenschappen wonen. De hand reiken aan gezinnen die in marginalisatie en armoede leven; rekening houden met migrantengezinnen; gezinnen die het slachtoffer zijn van scheiding en echtscheiding niet verwaarlozen.