Aunque los seres humanos vivimos el sentimiento de dolor como una de las experiencias más comunes de la vida, siempre estamos desprevenidos ante él y continuamente nos exige aprender y adaptarnos a nuevas circunstancias. El duelo no se refiere solamente a la muerte. Es duelo es una emoción o varias emociones que experimenta el ser humano cuando vive una pérdida de cualquier tipo.
No hay “expertos” en el dolor de una pérdida; siempre tiene una dimensión de originalidad: en la forma cómo se manifiesta, en sus causas, y en las diversas reacciones que desencadena. Son muchas las veces que nos encontramos sufriendo profundamente por motivos y razones que nunca esperamos.
De Heilige Vader Johannes Paulus IIHet menselijk lijden wekt medelijden op; het wekt ook respect op, en op zijn eigen manier schrikt het af. Daarin ligt namelijk de grootsheid van een specifiek mysterie besloten [...] de mens is in zijn lijden een ongrijpbaar mysterie".
Deze menselijke ervaring beweegt ons om hulp te zoeken bij anderen en onze steun aan te bieden. De ervaring van verdriet overwinnenleert ons meer aandacht te schenken aan anderen die lijden. De ervaring van pijn maakt het verschil tussen een volwassen persoon, die obstakels en moeilijke situaties aankan, en een persoon die zich laat meeslepen en opgaan in zijn of haar eigen
La Fe es el mejor refugio para quienes tienen que pasar por el proceso de superar el duelo de una pérdida de cualquier tipo y particularidad. La Fe nos da la fortaleza, sosiego y la serenidad necesaria para aligerar el dolor del duelo.
"La resurrección de Jesús no da sólo la certeza de la vida más allá de la muerte, sino que ilumina también el misterio mismo de la muerte de cada uno de nosotros. Si vivimos unidos a Jesús, fieles a Él, seremos capaces de afrontar con esperanza y serenidad incluso el paso de la muerte." (Paus Franciscus, Algemene Audiëntie 27 november 2013).
zal onverbiddelijk komen. Daarom, wat een holle ijdelheid om zijn bestaan op dit leven te richten! Kijk hoe velen lijden. Sommigen, omdat het eindigt, vinden het pijnlijk om het te verlaten; anderen, omdat het duurt, vinden het saai... Er is in ieder geval geen plaats voor de onjuiste opvatting dat ons verblijf op aarde een einde heeft.
We moeten deze logica achter ons laten en ons verankeren in de andere logica: de eeuwige logica. Er is een totale verandering nodig: een leegmaken van zichzelf, van egocentrische motieven, die verouderd zijn, om herboren te worden in Christus, die eeuwig is. (Surco, 879)
No tengas miedo a la muerte. —Acéptala, desde ahora, generosamente..., cuando Dios quiera..., como Dios quiera..., donde Dios quiera. —No lo dudes: vendrá en el tiempo, en el lugar y del modo que más convenga..., enviada por tu Padre-Dios. —¡Bienvenida sea nuestra hermana la muerte! (Camino, 739).
Bovennatuurlijk visioen! Kalmte! Vrede! Kijk naar dingen, mensen en gebeurtenissen... met de ogen van de eeuwigheid!
Dus elke muur die je de weg verspert - ook al is die menselijk gezien indrukwekkend - zodra je je ogen werkelijk naar de Hemel opheft, wat is die klein!Smederij, 996).
Door te kiezen voor de incarnatie, Jezus Christus quiso experimentar todo el sufrimiento humanamente posible para enseñarnos que el amor puede superar cualquier clase de dolor. Se puede superar el duelo mirando la vida de Jesús y siguiendo su huella.
Pijn is een ontmoetingspunt tussen de vreugde van hoop en de behoefte aan gebed. Christenen aanvaarden pijn in de hoop op toekomstige vreugde. Ze zijn zich volledig bewust van hun beperkingen en vertrouwen op de hulp die ze in gebed van God vragen.
Lijden is slechts een deel van de reis, een doorgangsplaats; het is nooit het eindstation. Zo wordt gebed een belangrijk moment waarop lijden zijn betekenis vindt en, met Gods genade, vreugde wordt.
Gebed is een fundamentele steun in het proces van het verwerken en overwinnen van een verlies. Het zuiverende effect van gebed wordt gerealiseerd omdat elke keer dat iemand bidt, hij of zij de Gods barmhartigheid en hun zorgen en problemen delen.
Er zijn echter momenten in deze reis waarop de ervaring van pijn iemands leven vorm geeft. Het is niet langer een kwestie van pijn accepteren of afwijzen, maar van leren lijden te zien als onderdeel van ons eigen bestaan en als onderdeel van Gods plan voor ieder van ons.
Rouwen om het verlies van een geliefde is natuurlijk en onvermijdelijk. Het overwinnen ervan is echter niet gemakkelijk, en soms zijn er mensen die om verschillende redenen in dit verdriet blijven steken. Daarom zijn er veel katholieke stichtingen die steun bieden en groepen organiseren om mensen te helpen na de dood van een dierbare het leven weer op te pakken en hun verlies te verwerken.
Om met de pijn van rouw om te gaan, is het nodig zich bewust te zijn van het belang van de geestelijke begeleiding in die moeilijke momenten. Er is geen uniform recept, de bijzonderheden van elk geval maken elk geval uniek en bijzonder.
Zij zeggen dat "pijn van het lichaam komt en lijden van de ziel", maar het is noodzakelijk de begeleiders te helpen sereen en "in vrede met God" te zijn, want zo wordt "deze sereniteit overgedragen". Iets wat vervolgens de rouw op de een of andere manier makkelijker maakt.
Wanneer priesters het hebben over mensen die bezig zijn hun verdriet te overwinnen, benadrukken ze één woord: hoop. Hoop helpt hen om zichzelf opnieuw te positioneren in spirituele termen, om hun plaats terug te vinden, ook in de religieuze praktijk, die ze misschien hebben verlaten. We moeten hen laten inzien dat God hen niet de pijn heeft gestuurd die ze ervaren, maar dat Hij van hen houdt.
Daarom, moedigt paus Franciscus aan, "stop niet met praten tot Onze Lieve Heer en tot zijn Moeder, de Heilige Maagd. Zij helpt ons altijd".
Bibliografie:
Katechismus van de Katholieke Kerk.
OpusDei.org
