"Wij zijn geroepen ons doopsel elke dag te beleven, als een feitelijke realiteit in ons bestaan. Als wij erin slagen Jezus te volgen en in de Kerk te blijven, zelfs met onze beperkingen, onze zwakheden en onze zonden, is dat juist vanwege het Sacrament waarin wij tot nieuwe schepselen zijn gemaakt en met Christus zijn bekleed".
Paus Franciscus, Algemene Audiëntie op 8 januari 2014
Zoals de Catechismus van de Katholieke Kerk zegt (n. 1213) "De Heilige Doop is de grondslag van het hele christelijke leven, de poort van het leven in de geest en de deur die toegang geeft tot de andere sacramenten. Door de doop we zijn bevrijd van zonde en geregenereerd als kinderen van Godworden we leden van Christus en worden we opgenomen in de Kerk en deelgenoot gemaakt van haar missie. "
Het woord Doop komt van het Griekse βάπτισμα, báptisma, "onderdompeling". Dat is precies wat het is, een onderdompeling in zuiverend water.
De symboliek van de water en zijn besparende krachtin het Oude Testament, werd het beschouwd als instrument van Gods wil. Het gebeurde bij de Grote Vloed, en bij de oversteek van de Rode Zee door Mozes en het uitverkoren volk om Egypte te ontvluchten.
Ook in de doop van Johannes de Doper, die het dichtst in de buurt komt van het sacrament van de doop zoals wij dat nu kennen. Jezus verscheen aan Johannes om de doop te ontvangen, hij aanvaardt werkelijk zijn eigen lot. Als Jezus uit het water omhoog komt, ziet hij de hemel opengaan en de Heilige Geest Hij verschijnt in de gedaante van een duif, terwijl een stem uit de hemel klinkt: "Jij bent mijn geliefde Zoon, mijn geliefde". De Heilige Geest daalt op hem neer en verandert zijn rol in het Lam van God. Het is het begin van een nieuw leven en de voorbode van de dood, die zal leiden tot de opstanding. Het lot van één man en van de hele mensheid wordt bereikt aan de oevers van de Jordaan.
Vanaf de dag van Pinksteren, de vuurdoop van de Heilige Geest of neerdaling van de Heilige Geest op de apostelen, vijftig dagen na de opstanding van Jezus, begint de missie van de apostelen en het begin van de Christelijke Kerk.
Vanaf dit moment beginnen Petrus en de andere discipelen te prediken dat zij zich moeten bekeren van hun zonden en het doopsel moeten ontvangen om vergeving en de gave van de Heilige Geest te verkrijgen.
Het doopsel, zoals alle sacramenten, omvat het gebruik van heilige elementen om het te kunnen overbrengen. Omdat ze heilig zijn, worden ze alleen voor dat doel gebruikt en moeten ze worden gezegend door de bisschop of door een priester. Er zijn ook symbolische gebaren en non-verbale tekens die samen licht werpen op dit kostbare en onmisbare sacrament in het leven van een christen.
Er zijn vele symbolen van de doop, zodat wij mensen ons kunnen voorstellen wat er in de ziel van de gedoopte gebeurt, wat wij met onze ogen niet kunnen zien:
"Tenzij iemand geboren wordt uit water en Geest, kan hij het koninkrijk Gods niet binnengaan" (Joh. 3, 5).
Water is het centrale symbool van het sacrament van de doop., vertegenwoordigt de liefde van God. Het wordt op het voorhoofd van de gedoopte gegoten als bron van onuitputtelijke liefde. Het heeft de functie van zuiveren, het wassen van lichaam en ziel van zonde. Water wordt ook universeel erkend als symbool van het leven.
Tegen de tijd dat de priestergiet drie keer water over het hoofd van de gedoopte, de gelovigen zijn verenigd met Christus zowel in zijn dood als in zijn verrijzenis en verheerlijking.
Zoals paus Franciscus uitlegt: "Het doopsel dompelt ons onder in de dood en de verrijzenis van de Heer, waardoor de oude, door de zonde beheerste mens in ons sterft, zodat de nieuwe mens geboren wordt, die deel heeft aan het leven van de heilige Drie-eenheid". Het is ook het bad van wedergeboorte en vernieuwing door de Heilige Geest, want God heeft ons door zijn barmhartigheid gered met het water dat ons tot nieuwe schepselen maakt. Hij voegt ons in als leden van zijn lichaam, dat de Kerk is, en maakt ons tot missionarissen in de wereld, ieder volgens zijn eigen roeping, opdat de wereld gelooft en veranderd wordt". Algemeen publiek
Jezus wordt aan het begin van zijn openbare bediening gedoopt in het water van de Jordaan (vgl. Mt 3,13-17), niet uit noodzaak, maar uit verlossende solidariteit. Bij die gelegenheid wordt water definitief aangeduid als het materiële element van het sacramentele teken.
"Ik ben het ware licht", zei Jezus tegen zijn leerlingen: "U bent het licht der wereld... Laat uw licht zo schijnen voor de mensen, dat zij uw goede daden zien en uw Vader, die in de hemel is, verheerlijken" (Mt 5,16). (Mt 5:16).
In het Oude Testament was het Licht een symbool van het geloofMet de komst van Jezus is deze symboliek verrijkt met nieuwe betekenissen die fundamenteel zijn voor het leven van de christen. Het licht in de doop is een symbool dat de gids op de weg van de ontmoeting met Christus wat op zijn beurt licht is in ons leven en in de wereld. Het symboliseert ook de Christus' verrijzenis.
Paus Franciscus zegt ons: "Dit licht is een schat die we moeten bewaren en doorgeven aan anderen. De christen is geroepen om een "Christofoor" te zijn, een drager van Jezus in de wereld. Door concrete tekenen laten wij de aanwezigheid en de liefde van Jezus zien aan anderen, vooral aan hen die moeilijke situaties doormaken. Als wij trouw zijn aan ons doopsel, zullen wij het licht van Gods hoop verspreiden en aan toekomstige generaties redenen om te leven doorgeven". Algemeen publiek
"De hemelen worden geopend, de Geest daalt neer in de vorm van een duif, en de stem van God de Vader bevestigt de goddelijke afstamming van Christus: gebeurtenissen die in het Hoofd van de toekomstige Kerk openbaren wat later sacramenteel in haar leden gerealiseerd zal worden" (Joh 3,5). (Joh 3,5)
Heilige olie is een geparfumeerde en gewijde olie die gebruikt wordt bij het sacrament van de doop. De zalving met chrismaolie symboliseert de volledige verspreiding van de genade.. De priester tekent met de olie een kruis op de borst en een kruis tussen de schouderbladen van de dopeling. Hij kan het ook gebruiken om het hoofd te zalven, en stempelt het met een zegel dat het toewijdt aan zijn nieuwe rol.
Dit alles symboliseert kracht in de strijd tegen verleiding, een soort schild tegen de zonde. Het doel van dit symbool van de doop is de toetreding van de christen tot de grote familie van de kerk in te wijden door de gave van de Heilige Geest te symboliseren.
Het wordt ook gebruikt in het sacrament van het Vormsel, het priesterwijding en de zalving van de patiënten. De Heilige Olie wordt eenmaal per jaar gezegend door de bisschop tijdens de Chrism-mis op Witte Donderdag.
Het witte kleed symboliseert dat de gedoopte "Christus heeft aangedaan" (Gal 3,27): hij is met Christus opgestaan.
De zuiverheid van de ziel zonder vlekken, gesymboliseerd door het witte kleed, na het sacrament van de doop, de diepgaande verandering en innerlijke vernieuwing die het sacrament heeft teweeggebracht bij degenen die het hebben ontvangen. Wit staat symbool voor een nieuw leven, de nieuwe waardigheid die de gedoopte bekleedt. In de oudheid droeg degene die gedoopt moest worden een nieuw wit kleed voordat hij zich bij de andere gelovigen in de kerk voegde.
Catechismus van de Katholieke Kerk
Vaticans.news
Opus Dei.com
