Geleefd op het internationale seminar Sedes Sapientiae uit Rome tussen 2017 en 2020, samenvallend met de pandemie van het coronavirus. Hij gaf een interview aan de CARF Foundation om ons te vertellen hoe de 83 seminaristen uit 23 landen opgesloten leefden in het seminarie, nauwelijks in staat om naar buiten te gaan, zoals wij bijna allemaal.
Hallo, Laerth! Bedankt dat je deze getuigenis van jou en je collega's met ons wilde delen...
Graag gedaan. Zowel de rector van het Sedes Sapientiae Seminarie als wij... seminaristen woonachtig in Rome We willen dat onze weldoeners weten dat het goed met ons ging en dat we veel gebeden hebben, vooral voor hen en hun families.
Hoe lang zat je opgesloten? Bijna een maand. Het begon allemaal begin maart, toen in heel Italiƫ een noodsituatie werd afgekondigd vanwege de epidemie. Sindsdien zijn de klassikale onderwijsactiviteiten aan de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis gestaakt en moesten de seminaristen en vormingswerkers op het terrein van het Kerkelijk College Sedes Sapientiae blijven, omdat ze zoveel mogelijk wilden samenwerken met de autoriteiten om de verspreiding van het virus te voorkomen.
Het is lang geleden, voor jonge en zeer actieve mensen... En is het moeilijk? Nou ja, heel veel. Maar de seminaristen van Sedes Sapientiae in Rome, hoewel fysiek geĆÆsoleerd, werden en worden door veel mensen begeleid sinds het begin van deze situatie: er waren talloze telefoontjes en bijna ontelbare berichten van over de hele wereld die geĆÆnteresseerd waren in onze gezondheid en ons welzijn.
Familieleden, vrienden, priesters, voormalige seminaristen van het Sedes Sapientiae seminarie, weldoeners, mensen die we ontmoet hebben tijdens ons pastorale werk in Italiƫ... en, natuurlijk, onze bisschoppen, hebben ons allemaal hun gebeden beloofd.
Iedereen wendde zich en wendt zich nog steeds tot ons en we proberen altijd te wederkerig te zijn door guller te bidden voor degenen die dat op dat moment het meest nodig hadden en door het ongemak van het opgesloten zijn voor hen op te nemen.
Wat heb je de hele dag gedaan? Bovenal zorgden we voor elkaar, wat een levensschool was en ons hielp te groeien, aangezien de sfeer in het Sedes Sapientiae seminarie er een is van studie en vorming, maar ook van een grote familie en een sfeer van sereniteit. We hielden ons aan een vast rooster van werk, opdrachten en tijden gewijd aan gebed, wat de toon zette voor elke dag en ons hielp het beste uit onze tijd te halen.
Wat is er met je universitaire studie gebeurd, ben je gestopt? Nee, helemaal niet, want veel professoren aan de Universiteit van het Heilig Kruis gaven hun colleges aan de Universiteit van het Heilig Kruis. onlineWe raakten snel vertrouwd met de platforms waarop we vragen konden stellen: YouTube Live met zijn chat, Skype y Zoom waren enkele van de meest gebruikte platforms.
Maar er zijn ook leerkrachten die hun les liever opnemen op een eenvoudige mp3-speler: Het is altijd mogelijk om contact met hen op te nemen voor opheldering of verdere informatie. Aangezien er geen tekort is aan leraren die van de situatie gebruik hebben gemaakt om ons te vragen schriftelijk werk te maken, is de conclusie dat we waarschijnlijk meer uren aan het studeren zijn dan we normaal zouden doen.
Nou, dat is geweldig! Het lijkt erop dat je het drukker hebt gehad dan voorheen... Ja, ook omdat we meer biddenspeciaal voor onze weldoeners en hun families. Daarnaast zijn er mensen die hun eigen culturele opvoeding hebben verbeterd door een waardevol boek te lezen, een film van betere kwaliteit te bekijken, virtuele museumbezoeken af te leggen...
In deze lijn bood het seminar ons zelfs de mogelijkheid om voor het scherm deel te nemen aan een interessante lezing van een expert. online over zijn specialiteit: klimaatverandering en opwarming van de aarde. Op deze manier konden we van onderwerp en gedachte veranderen en vergaten we de noodsituatie op gezondheidsgebied. Wij seminaristen van Sedes Sapientiae in Rome haalden het beste uit onze tijd in deze situatie.
Welke ruimtes waren er beschikbaar voor sport en amusement? Het Sedes Sapientiae Seminarie heeft geen grote tuin - dat is de prijs voor onze locatie in het historische centrum van Rome - maar we hebben wel een kleinere die werd gebruikt door joggers, die een route uitstippelden waarmee ze dagelijks energie konden verbranden.
Anderen hebben hetzelfde gedaan in de sportzaal, met behulp van hometrainers en gewichtheffers. Daarnaast helpen werk in de sacristie, tuinieren, het huishouden, regelmatig ramen lappen, afwassen en de eetzaal klaarmaken en andere klusjes ons ook om bezig te blijven en anderen te dienen, wat misschien wel extra gezond is in deze tijd.
Je vertelde ons eerder dat je het gebed hebt geĆÆntensiveerd Natuurlijk! Noch de vormingsactiviteit, noch ons geestelijk leven hield op. Omdat we in Rome waren, in het hart van de Kerk, volgden we nauwgezet de woorden die de Heilige Vader herhaaldelijk richtte tot katholieken en tot iedereen in deze situatie.
We volgen de uitnodigingen van de vicaris van het bisdom Rome om op woensdag 11 maart een dag van vasten aan te bieden, en van de paus en de Italiaanse bisschoppenconferentie om op 19 maart het rozenkransgebed voor Italiƫ aan te bieden. We willen ons ook van harte aansluiten bij de pastorale vermaningen van elk van onze bisschoppen. En we blijven ons verenigen met alles wat de paus van ons vraagt en heeft gevraagd. Paus Franciscus.
Bijna een biddend hart in het hart van Rome en de Kerk Dit is hoe het is.... We proberen ons over te geven aan de handen van de Heer zodat, met zijn genade, deze menselijk moeilijke omstandigheden voor ieder van ons een innerlijke groei in geloof, hoop en naastenliefde mogen betekenen. In deze precaire situatie voor de hele wereld proberen we door de gemeenschap van heiligen zoveel van onze broeders en zusters te helpen die lijden in dit lieve land dat ons verwelkomt en in andere delen van de wereld.
Tekst: Gerardo Ferrara en Stichting CARF.
Foto's: lectoraat 2024 van seminaristen van het Sedes Sapientiae seminarie.
