To jest nazwisko, które otrzymałem od moich rodziców w czasie moich narodzin i chrztu, Angel Alberto Cepeda Pérez, moi rodzice to Angel Atilio Cepeda i Adriana del Carmen Pérez de Cepeda, którzy są małżeństwem od 47 lat, Owocem, którego urodziło się 4 dzieci (dwie kobiety i dwóch mężczyzn), Wendy Niraida Cepeda Pérez (47), Angel Atilio Cepeda Pérez (45), Jeidy Nidet Cepeda Pérez (43) i wreszcie ja (36), którego imię opisałem już na początku tego akapitu. Pochodzę z San Francisco, gmina San Francisco w stanie Zulia w Wenezueli, chociaż dzieciństwo i młodość przeżyłam w Casigua el Cubo, gmina Jesús Maria Semprun w stanie Zulia, gdzie mieszkają moi rodzice, ponieważ to właśnie w tym mieście zostali wyrugowani do pracy jako pedagodzy.

Wychowałam się w katolickim domu, gdzie przeżyłam swoje dzieciństwo bardzo szczęśliwie w tym małym miasteczku Casigua el Cubo, gdzie odbyłam naukę w przedszkolu i szkole podstawowej, w której moja mama pracowała jako pedagog. Następnie kontynuowałam naukę w szkole średniej w placówce, w której mój ojciec pracował jako nauczyciel geografii i Katedry Boliwariańskiej. Pod koniec studiów rodzice dali mi możliwość kontynuowania studiów w mieście Maracaibo, które jest stolicą stanu Zulia.

Z drugiej strony, zarówno w dzieciństwie, jak i w okresie dojrzewania czułam potrzebę pomagania ludziom, zwłaszcza tym, którzy byli w szczególnej sytuacji, w wieku 9 lat przystąpiłam do pierwszej Komunii Świętej w parafii Trójcy Świętej w Casigua el Cubo, W wieku 15 lat dokonałam bierzmowania pod kierunkiem monsignora Ramiro Diaza, który był wcześniej proboszczem tej parafii i w tym czasie został mianowany biskupem Wikariatu Apostolskiego Machiques, obecnie diecezji. W dzieciństwie i młodości byłam zawsze blisko Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. W okresie dorastania przez krótki czas służyłam w tej parafii jako pomocnik katechetyczny, nie przestając podziwiać księży i wielkiej pracy, jaką każdy z nich wykonywał.

Następnie w 2003 roku rozpoczęłam studia na Uniwersytecie Dr. Rafael Belloso Chacín z zamiarem uzyskania dyplomu inżyniera elektronika w dziedzinie telekomunikacji. Rafael Belloso Chacín, aby uzyskać tytuł inżyniera elektronika w zakresie telekomunikacji, pozostawiając pewne przerwy w moim procesie kształcenia, ponieważ czułem, że czegoś jeszcze mi brakuje, nie wypełniało to mnie w pełni, w tej przerwie w studiach zdecydowałem się na pracę zawodową, ale czegoś nadal brakowało w moim życiu, po pewnym czasie zdecydowałem się wznowić studia, aby je ukończyć w 2012 r., natychmiast rozpocząłem pracę z rządem stanu Zulia przez 4 lata, co służyło mi do rozwoju ludzkiego i zawodowego. W 2016 roku postanowiłam rzucić tę pracę i wyjechać do Caracas, aby wykonywać swój zawód i nadal rozwijać się jako człowiek, ale jednocześnie zaczęłam zbliżać się do Kościoła.

W tym sensie zaczęłam pomagać księdzu z archidiecezji Caracas, który powierzył mi zarządzanie sieciami społecznościowymi parafii Dobrego Pasterza. Przy tej okazji skorzystałem z okazji, aby zwierzyć się proboszczowi z moich obaw związanych z powołaniem do kapłaństwa, a on zasugerował mi wykonanie serii ćwiczeń, które mogłyby doprowadzić mnie do prawdziwego rozeznania, czy jestem powołany przez Boga poprzez powołanie kapłańskie. Po tym całym rozeznaniu Ojciec powiedział mi, że decyzja o powiedzeniu "Tak" Panu należy do mnie: był to dla mnie trudny moment, ale przeżyłam go z wielką radością i postanowiłam odpowiedzieć na wezwanie, które Bóg do mnie skierował. Przedstawiłam się Biskupowi Diecezji El Vigia - San Carlos de Zulia, Monsignorowi Juanowi de Dios Peña Rojasowi z listami dostarczonymi przez Prezbitera parafii, w której pełniłam swoją posługę i Centrum Powołaniowe Archidiecezji Caracas, otrzymując odpowiedź kilka dni później. Jednak powiedziano mi, że muszę iść do seminarium innej diecezji, ponieważ nasza nie ma własnego seminarium i z tego powodu biskup musi nas wysyłać na studia do innych diecezji. Zostałem przyjęty do Seminarium Duchownego św. Tomasza z Akwinu w diecezji San Cristóbal i tam w latach 2017 - 2021 odbyłem studia propedeutyczne i filozoficzne.

Następnie zaproponowano mi studiowanie teologii na Papieskim Uniwersytecie Santa Croce - możliwość, którą przyjąłem z wielką radością i wdzięcznością - gdzie obecnie jestem na pierwszym semestrze Wydziału Teologicznego. Jest to wielka szansa dla formacji przyszłych pastorów Kościoła katolickiego, aby otrzymać wysokiej jakości wykształcenie, jakie zapewnia ten uniwersytet, i jest to dla mnie wielka radość, że mogę odpowiedzieć wielkodusznie na tę szansę, zwłaszcza biorąc pod uwagę trudną sytuację w moim kraju, mojej ukochanej Wenezueli.

W chwili obecnej w szczególności Wenezuela przeżywa kryzys społeczno-gospodarczy spowodowany przez rząd, który zniszczył system edukacji, system gospodarczy, system produkcyjny, a także przemysł naftowy, główne źródło dochodu narodu, powodując inflację gospodarczą, która doprowadziła dużą część wenezuelskich rodzin do całkowitego ubóstwa, uniemożliwiając młodym ludziom wybór studiów zawodowych - ponieważ większość publicznych uniwersytetów została zniszczona - a dostęp do prywatnej edukacji jest niemożliwy dla rodzin o ograniczonych zasobach. 

Ponadto istnieje totalitaryzm polegający na tym, że rząd kontroluje cały system sądowniczy, wyborczy i wykonawczy. W tym sensie nie ma innej sprawiedliwości niż ta, którą chce wprowadzić rząd. Z drugiej strony istnieje również duży podział w opozycyjnych partiach politycznych, co z kolei nie pozwoliło na wypracowanie strategii pozwalającej na odpowiedź na problemy narodowe. 

Tym bardziej czuję się szczęśliwie wdzięczna Bogu za to, że powołał mnie do pójścia za Nim, na które to powołanie zawsze będę odpowiadać z wielką radością, aby służyć Kościołowi w moim kraju, który tak bardzo cierpi. I jestem szczególnie wdzięczna dobroczyńcom CARF, Fundacji Centro Academico Romano, którzy dają mi możliwość studiowania na tak znakomitym Uniwersytecie Świętego Krzyża.