Święty Josemaria urodził się 9 stycznia 1902 r. w Barbastro (Huesca) w głęboko chrześcijańskiej rodzinie. Był drugim z sześciorga dzieci. Jego ojciec, José, był kupcem; matka, Dolores, była pobożną kobietą, która przekazała swoim dzieciom żywą i prostą wiarę. Kiedy Josemaría miał trzynaście lat, rodzina przeniosła się do Logroño z powodu bankructwa rodzinnej firmy. Ta zmiana miasta była kluczowym momentem w jego życiu duchowym.
Pewnego zimowego dnia, podczas opadów śniegu, zobaczył na ulicy ślady stóp na śniegu pozostawione przez bosą karmelitankę. Wywarło to na nim głębokie wrażenie: wyczuł, że Bóg czegoś od niego chce. Po latach wspominał ten moment jako początek wewnętrznej intuicji, niejasnego wezwania, duchowego niepokoju, który narastał.
Chociaż nie wiedział dokładnie, czego Pan od niego oczekuje, postanowił zostać księdzem, aby być bardziej dyspozycyjnym w wypełnianiu woli Bożej. Wstąpił do seminarium w Saragossie, gdzie rozpoczął studia kościelne, które później połączył ze studiami prawniczymi. Święcenia kapłańskie przyjął 28 marca 1925 roku.
Po krótkim okresie wikariatu w wiejskiej parafii w Perdiguera, przeniósł się do Madrytu, aby kontynuować naukę akademicką. Tam pracował jako kapelan i opiekował się chorymi, studentami i potrzebującymi.
To właśnie w tym miejskim środowisku, w kontakcie z ludźmi z różnych środowisk, jego życie przybrało ostateczny obrót. 2 października 1928 r., podczas duchowych rekolekcji, otrzymał z wewnętrzną jasnością misję, którą Bóg mu powierzył: założenie Opus Dei. Zrozumiał, że musi przetrzeć szlak w Kościele, aby pomóc odkryć, że wszyscy mężczyźni i kobiety, niezależnie od ich statusu, zawodu czy warunków społecznych, są powołani do poszukiwania świętości w swoim zwykłym życiu poprzez pracę z innymi.
Początkowa inspiracja pokazała mu, że każde uczciwe zadanie - od sali operacyjnej po biuro, kuchnię, fabrykę, wieś czy klasę szkolną - może być miejscem spotkania z Bogiem. Nie chodziło o robienie rzeczy nadzwyczajnych, ale o robienie rzeczy zwyczajnych z miłością, z doskonałością, z chrześcijańskim zmysłem. Praca, przeżywana z takim nastawieniem, stawała się środkiem osobistego uświęcenia i służby innym. Ta wizja przełamywała schematy w czasach, gdy świętość była kojarzona niemal wyłącznie z życiem zakonnym lub kapłańskim. Josemaría wielokrotnie podkreślał wszystkim, że Bóg nie powołuje tylko niektórych, ale wszystkich.
We wczesnych latach Opus Dei zaczęło się w bardzo skromny sposób: zaledwie garstka młodych ludzi w Madrycie, którzy słuchali księdza mówiącego im o życiu chrześcijańskim, które jest spójne, radosne, wymagające i zaangażowane w świat. W 1930 r. zrozumiał również, że to wezwanie dotyczy kobiet, a w 1943 r. założył Stowarzyszenie Kapłańskie Świętego Krzyża, jako część struktury Opus Dei. Opus Deirównież zintegrować księża diecezjalni.
Początkowo ekspansja była powolna, naznaczona trudnościami społecznymi i politycznymi w ówczesnej Hiszpanii. Podczas wojny domowej założyciel musiał się ukrywać, ponieważ był księdzem. Po zakończeniu konfliktu wznowił swoją pracę z nowym impetem.
W 1946 roku przeniósł się do Rzymu, skąd promował międzynarodowy rozwój Dzieła. W 1950 r. Stolica Apostolska ostatecznie zatwierdziła Opus Dei, uznając ważność tej nowej drogi w Kościele. Ekspansja była stopniowa: dotarli do krajów Europy, Ameryki, Azji i Afryki.
Od początku święceń kapłańskich święty Josemaria prowadził intensywną działalność duszpasterską i formacyjną. Głosił rekolekcje, pisał książki o duchowości - wśród nich te najbardziej znane, Caminoopublikowany po raz pierwszy w 1939 roku - i towarzyszył duchowo wielu ludziom.
We wszystkich swoich pismach i spotkaniach kładł nacisk na wartość małych rzeczy, na znaczenie robienia ich dobrze i z Bożą miłością. "Bóg czeka na nas w małych rzeczach" - mawiał. Jego duchowość nie była ani skomplikowana, ani niedostępna, ale głęboko wcielona w codzienne życie z wyraźną ufnością w bycie dzieckiem Bożym: boskie synostwo wypełnia całe życie osoby.
Zmarł w Rzymie 26 czerwca 1975 r., niespodziewanie, po przybyciu do swojej rezydencji w siedzibie Opus Dei, Villa Tevere, po spotkaniu i spędzeniu czasu ze swoimi córkami w rzymskim Kolegium Santa Maria.
Oto jak błogosławiony Alvaro del Portillo opowiada o tym w wywiadzie na temat założyciela. "O jedenastej pięćdziesiąt siedem weszliśmy do garażu Villa Tevere. Członek Dzieła czekał na nas przy drzwiach. Ojciec szybko wysiadł z samochodu, z pogodną twarzą; poruszał się z taką zwinnością, że sam odwrócił się, by zamknąć drzwi. Podziękował synowi, który mu pomógł i wszedł do domu.
Pozdrowił Pana w oratorium Trójcy Świętej i, jak to zwykle robił, wykonał powolne, pobożne ukłony, którym towarzyszył akt miłości. Potem poszliśmy na górę do mojego biura, pokoju, w którym zwykle pracował, i kilka sekund po przekroczeniu drzwi zawołał: Javi!
Don Javier Echevarría został z tyłu, aby zamknąć drzwi windy, a nasz Założyciel powtórzył mocniej: "Javi! a potem słabszym głosem: "Nie czuję się dobrze". Natychmiast Ojciec upadł na podłogę. Użyliśmy wszelkich możliwych środków, duchowych i medycznych. Gdy tylko zdałem sobie sprawę z powagi sytuacji, udzieliłem mu rozgrzeszenia i namaszczenia chorych, czego gorąco pragnął: wciąż oddychał. Wielokrotnie błagał nas, abyśmy nie pozbawiali go tego skarbu.
Prawdopodobnie po pozdrowieniu obrazu Matki Boskiej z Guadalupe modlitwą ejakulacyjną, jak zawsze zwykł robić, wchodząc do dowolnego pokoju w domu, upadł po tym ostatnim małym akcie miłości. Tego samego dnia sława jego świętości zaczęła rozprzestrzeniać się wśród wiernych.
W 1992 r. został beatyfikowany przez św. Jana Pawła II, a w 2002 r. kanonizowany, Sam papież powiedział podczas homilii: "Z nadprzyrodzoną intuicją św. Josemaria niestrudzenie głosił powszechne powołanie do świętości i apostolstwa. Chrystus wzywa wszystkich do chrześcijańskiej doskonałości: robotników i chłopów, intelektualistów i artystów, ludzi wszystkich zawodów, warunków społecznych i kultur.
Dziś przesłanie świętego Josemarii nadal inspiruje tysiące ludzi na całym świecie. Opus Dei jest obecne w 68 krajach i oferuje formację duchową i ludzką chrześcijanom ze wszystkich środowisk. Jego dziedzictwo nie ogranicza się do stworzenia instytucji, ale polega przede wszystkim na otwarciu nowego sposobu życia Ewangelią w sercu świata.
Obchody święta św. Josemarii w dniu 26 czerwca to pamiętać o Bożym wezwaniu do pełnego życia pośród zwyczajności. Jest to zaproszenie dla wszystkich - świeckich, kapłanów, małżeństw, osób samotnych - do poszukiwania świętości w codziennym życiu, w pracy, w rodzinie, w odpoczynku, w obowiązkach zawodowych i w relacjach międzyludzkich. On sam powiedział: "Tam, gdzie są wasze aspiracje, wasza praca, wasze miłości, tam jest miejsce waszego codziennego spotkania z Chrystusem".
Krótko mówiąc, święty Josemaria był narzędziem w rękach Boga, aby przypomnieć nam o czymś głęboko ewangelicznym: że nie ma chrześcijan drugiego lub pierwszego podziału, że wszyscy - ty i ja - jesteśmy powołani do pełni miłości, bez potrzeby zmiany naszego życia, ale tylko poprzez zmianę serca, z którym je przeżywamy.
Chrześcijanie zawsze zwracali się do wstawiennictwa świętych, aby doprowadzić swoją modlitwę do obecności Boga. Modlitwę można pobrać w ponad 30 językach.
