A Jesús se va y se vuelve por María. La plegaria insistente al Inmaculado Corazón de la Virgen María, Madre de Dios, se apoya en la confianza de que su materna intercesión lo puede todo ante el Sagrado Corazón del Hijo. Ella es omnipotente por gracia.
Jakiś czas temu papież św. Jan Paweł II, en Redemptoris Mater escribió sobre la intercesión de la Virgen y puntualizó que ella «cooperó libremente en la obra de la Salvación de la humanidad, en profunda y constante sintonía con su divino Hijo».
Omnes cum Petro ad Iesum per Mariam!
Wszyscy, z Piotrem, do Jezusa przez Maryję!Święty Josemaría Escrivá de Balaguer.
Z tej współpracy "wynika dar powszechnego macierzyństwa duchowego: złączona z Chrystusem w dziele Odkupienia, które obejmuje duchowe odrodzenie ludzkości, staje się Matką ludzi odrodzonych do nowego życia".
To właśnie Dziewica Maryja "prowadzi wiarę Kościoła ku coraz głębszemu przyjęciu Słowa Bożego, podtrzymuje jego nadzieję, zachęca do miłości i braterskiej komunii oraz sprzyja dynamizmowi apostolskiemu".
Bóg zechciał zjednoczyć "z kapłańskim wstawiennictwem Odkupiciela macierzyńskie wstawiennictwo Matki Bożej". Jest to funkcja, którą pełni dla dobra tych, którzy są w niebezpieczeństwie i potrzebują doczesnych łask, a przede wszystkim wiecznego zbawienia".
Tytuły, którymi my, chrześcijanie, zwracamy się do Matki Bożej, gdy odmawiamy litanie towarzyszące modlitwie różańcowej, "pomagają nam lepiej zrozumieć naturę Jej interwencji w życie Kościoła i każdego wiernego". Święty Jan Paweł II.
Jako Orędowniczka broni swoich dzieci i chroni je przed krzywdą spowodowaną ich własnymi błędami. Chrześcijanie wzywają naszą Matkę jako Wspomożycielkę, uznając Jej matczyną miłość, która dostrzega potrzeby swoich dzieci i jest gotowa interweniować, aby im pomóc, zwłaszcza gdy stawką jest wieczne zbawienie.
Recibe el título de Socorro porque está cerca de cuantos sufren o se encuentran en situaciones de grave peligro. Y como maternal Mediadora, ella presenta a Cristo nuestros deseos, nuestras súplicas y nos transmite los dones divinos, intercediendo continuamente en favor nuestro.
"Mamo! -zawołaj ją głośno, głośno. -Słyszy was, widzi was być może w niebezpieczeństwie i daje wam, wasza Święta Matka Maryja, z łaską swojego Syna, pociechę na swoich kolanach, czułość swoich pieszczot: i znajdziecie się pocieszeni do nowej walki". san Josemaría Escrivá, Camino N° 516.
María no quiere atraer la atención hacia su persona. Vivió en la tierra con la mirada fija en Jesús y en el Padre celestial. Su deseo más intenso consiste en hacer que las miradas de todos converjan en esa misma dirección del Inmaculado Corazón de la Virgen María al Sagrado Corazón de su hijo Jesús. Quiere promover una mirada de fe y de esperanza en el Salvador que nos envió el Padre. Con esta mirada de fe y de esperanza, impulsa a la Iglesia y a los creyentes a cumplir siempre la voluntad del Padre, que nos ha manifestado Cristo.
De la Homilía sobre la Virgen pronunciada por san Josemaría Escrivá, el 11 de octubre de 1964, e incluida en el libro Amigos de Dios. «Ahora, en cambio, en el escándalo del Sacrificio de la Cruz, Santa María estaba presente, oyendo con tristeza a Ci, którzy przechodzili obok, bluźnili, potrząsając głowami i wołając: "Ty, który burzysz świątynię Bożą i w trzy dni ją odbudowujesz, wybaw samego siebie; jeśli jesteś Synem Bożym, zejdź z krzyża.Matka Boża słuchała słów swojego Syna, łącząc się z jego bólem: Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?.
Co mogła zrobić? Połączyć się z odkupieńczą miłością swego Syna, ofiarować Ojcu ogromny ból - niczym ostry miecz - który przeszył Jego czyste Serce.
De nuevo Jesús se siente confortado, con esa presencia discreta y amorosa de su Madre. No grita María, no corre de un lado a otro. Stabat: está en pie, junto al Hijo. Es entonces cuando Jesús la mira, dirigiendo después la vista a Juan. Y exclama: Mujer, ahí tienes a tu hijo. Después dice al discípulo: ahí tienes a tu Madre. En Juan, Cristo confía a su Madre todos los hombres y especialmente sus discípulos: los que habían de creer en Él.
Felix culpa"Szczęśliwe winy, śpiewa Kościół, szczęśliwe winy, bo osiągnął to, że ma tak wielkiego Odkupiciela. Szczęśliwa wina, możemy również dodać, że zasłużyliśmy na przyjęcie Świętej Maryi jako naszej Matki. Teraz jesteśmy pewni, teraz nic nie powinno nas martwić: bo Matka Boża, ukoronowana na Królową nieba i ziemi, jest wszechmocną petentką przed Bogiem. Jezus nie może niczego odmówić Maryi, ani nam, dzieciom swojej Matki (Przyjaciele Boga, 288).
Maryja była ściśle zjednoczona z Jego ofiarą, ofiarą, która oznaczała, że nadal zachowywała rzeczy w swoim sercu. 7 boleści Matki BożejDziewica Maryja była zjednoczona z Jezusem w szczególny i niepowtarzalny sposób w różnych momentach swojego życia. Dzięki temu mogła dzielić głębię smutku Syna i miłość Jego ofiary.
"Proszę robić wszystko, co On Panu powie". Jan 2, 5. To Jan wspomina scenę w Kanie Galilejskiej i jest jedynym ewangelistą, który odnotowuje tę cechę matczynej troski. Jan chce nam przypomnieć, że Matka Boża była obecna na początku publicznej działalności Pana.
Esto nos demuestra que ha sabido profundizar en la importancia de esa presencia del Inmaculado Corazón de la Virgen María, que siempre está presente. Jesús sabía a quién confiaba su Madre: a un discípulo que la había amado, que había aprendido a quererla como a su propia madre y era capaz de entenderla.
Wśród stworzeń nikt nie zna Jezusa lepiej niż Matka Boża, nikt nie może wprowadzić nas w głęboką znajomość Jego tajemnicy tak jak Jego Matka.
Leon XIII w encyklice o Różańcu mówi: "Z wyraźnej woli Boga żadne dobro nie jest nam dane inaczej niż przez Maryję; i jak nikt nie może przyjść do Ojca inaczej niż przez Syna, tak też ogólnie nikt nie może przyjść do Jezusa inaczej niż przez Maryję".
«Cooperó con su caridad para que nacieran en la Iglesia los fieles, miembros de aquella cabeza, de la que es efectivamente madre según el cuerpo», san Agustín, De sancta virginitate, 6.
Łukasz, ewangelista, który najdłużej opowiadał o niemowlęctwie Jezusa. Wydaje się, że chce on, abyśmy zrozumieli, że tak jak Maryja odegrała główną rolę we Wcieleniu Słowa, tak samo była obecna w analogiczny sposób u początków Kościoła, czyli Ciało Chrystusa.
Od samego początku życia Kościoła wszyscy chrześcijanie, którzy szukali Bożej miłości, tej miłości, która została nam objawiona i stała się ciałem w Jezusie Chrystusie, spotykali Matkę Bożą i doświadczali Jej matczynej troski na wiele różnych sposobów.
Biskup Alvaro del Portillo, prałat Opus Dei, w 1987 roku, w Toshi.
«Jesús es un camino transitable, abierto a todos. La Virgen María hoy nos lo indica, nos muestra el camino: ¡Sigámosla! Y Tú, Madre Santa de Dios, acompáñanos con tu protección, Amén», Benedicto XVI, Homilía del 01/02/2012.
Como prelado del Opus Dei, Mons. Álvaro del Portillo en 1987 habló sobre el poder de intercesión de la Virgen María, cuando viajo a la isla de Toshi, frente a la costa de Toba en Japón.
"Widzicie Państwo, jaka jest moc wstawiennictwa naszej Matki. Kiedy ona prosi, jej Syn Bóg nie może powiedzieć "nie", mówi "tak". Ona jest dobrą, małą Matką Boga, a Bóg mówi "tak" swojej dobrej, małej Matce. I ta dobra mała Matka Boska jest również dobrą małą Matką, która zawsze nas słucha, która nas słyszy i słucha. I właśnie dlatego, gdy mamy kłopoty, gdy cierpimy, gdy jesteśmy smutni, gdy jesteśmy w żałobie, dobrze jest zwrócić się do Najświętszej Dziewicy, aby Ona, która może wszystko, mogła wstawić się u swojego Syna.
Jako dobre dzieci musimy codziennie kochać naszą niebieską Matkę; wiemy, że jest ona darem od Jezusa, a Bóg daje nam Niepokalane Serce Maryi dla naszego zbawienia, aby przybliżyć nas do Niego.
Y para pedir la intercesión de la Virgen María, desde los primeros tiempos de la Iglesia, ya se rezaba: «Bajo tu amparo nos acogemos, Santa Madre de Dios: no desprecies las súplicas que te dirigimos en nuestras necesidades, antes bien, líbranos siempre de todos los peligros, Virgen gloriosa y bendita».
El 12 de mayo de 2010, durante su peregrinación al Santuario de Fátima, el Papież Benedykt XVI pronunció una oración ante la imagen de la Virgen María en la Iglesia de la Santísima Trinidad, con la que consagró a los sacerdotes al Corazón Inmaculado de María.
«Madre Inmaculada, en este lugar de gracia, convocados por el amor de tu Hijo Jesús, Sumo y Eterno Sacerdote, nosotros, hijos en el Hijo y sacerdotes suyos, nos consagramos a tu Corazón materno, para cumplir fielmente la voluntad del Padre.
Somos conscientes de que, sin Jesús, no podemos hacer nada (cfr. Jn 15,5) y de que, sólo por Él, con Él y en Él, seremos instrumentos de salvación para el mundo.
Esposa del Espíritu Santo, alcánzanos el don inestimable de la transformación en Cristo. Por la misma potencia del Espíritu que, extendiendo su sombra sobre Ti, te hizo Madre del Salvador, ayúdanos para que Cristo, tu Hijo, nazca también en nosotros. Y, de este modo, la Iglesia pueda ser renovada por santos sacerdotes, transfigurados por la gracia de Aquel que hace nuevas todas las cosas.
Madre de Misericordia, ha sido tu Hijo Jesús quien nos ha llamado a ser como Él: luz del mundo y sal de la tierra (cfr. Mt 5,13-14). Ayúdanos, con tu poderosa intercesión, a no desmerecer esta vocación sublime, a no ceder a nuestros egoísmos, ni a las lisonjas del mundo, ni a las tentaciones del Maligno.
Presérvanos con tu pureza, custódianos con tu humildad y rodéanos con tu amor maternal, que se refleja en tantas almas consagradas a ti y que son para nosotros auténticas madres espirituales.
Madre de la Iglesia, nosotros, sacerdotes, queremos ser pastores que no se apacientan a sí mismos, sino que se entregan a Dios por los hermanos, encontrando la felicidad en esto. Queremos cada día repetir humildemente no sólo de palabra sino con la vida, nuestro “aquí estoy”.
Guiados por ti, queremos ser Apóstoles de la Divina Misericordia, llenos de gozo por poder celebrar diariamente el Santo Sacrificio del Altar y ofrecer a todos los que nos lo pidan el sacramento de la Reconciliación.
Abogada y Mediadora de la gracia, tu que estas unida a la única mediación universal de Cristo, pide a Dios, para nosotros, un corazón completamente renovado, que ame a Dios con todas sus fuerzas y sirva a la humanidad como tú lo hiciste. Repite al Señor esa eficaz palabra tuya: “no les queda vino” ( Jn 2,3), para que el Padre y el Hijo derramen sobre nosotros, como una nueva efusión, el Espíritu Santo.
Lleno de admiración y de gratitud por tu presencia continua entre nosotros, en nombre de todos los sacerdotes, también yo quiero exclamar: “¿quién soy yo para que me visite la Madre de mi Señor? (Lc 1,43) Madre nuestra desde siempre, no te canses de “visitarnos”, consolarnos, sostenernos. Ven en nuestra ayuda y líbranos de todos los peligros que nos acechan.
Con este acto de ofrecimiento y consagración, queremos acogerte de un modo más profundo y radical, para siempre y totalmente, en nuestra existencia humana y sacerdotal. Que tu presencia haga reverdecer el desierto de nuestras soledades y brillar el sol en nuestras tinieblas, haga que torne la calma después de la tempestad, para que todo hombre vea la salvación del Señor, que tiene el nombre y el rostro de Jesús, reflejado en nuestros corazones, unidos para siempre al tuyo. Así sea».
Bibliografia:
