Słowo szkaplerz wywodzi się z łaciny "scapularium. "łopatkaco można przetłumaczyć jako "plecy" lub "ramię", oraz "-ario"który jest używany do wskazywania na związek lub przynależność.
Terminem tym określa się szatę noszoną przez zakony jako szata zakonna lub element dewocjonaliów.
Pierwotnie szkaplerz był fartuchem noszonym przez mnichów podczas pracy, aby nie brudzić tuniki.
Składa się z paska z otworem, przez który wkłada się głowę i który zwisa przez klatkę piersiową i plecy. Szkaplerz ten jest częścią habitu noszonego do dziś przez karmelitów jako symbol jarzma Chrystusowego.
Z czasem zakony, takie jak franciszkanie, dominikanie, augustianie i karmelici, dały ludziom świeckim, którzy pragnęli uczestniczyć w ich życiu. duchowośćznak zjednoczenia i przynależności. Pewne elementy zwyczajów każdego zakonu stały się symbolem tożsamości. Wśród karmelitów szkaplerz, o zmniejszonych rozmiarach, został ustanowiony jako znak przynależności do zakonu i wyraz jego duchowości.
Szkaplerz dewocyjny wywodzi się ze szkaplerza zakonnego, ale jest znacznie mniejszy. Składa się z dwóch kawałków materiału, które są połączone wstążkami, aby można było zawiesić go na szyi i aby spełniał swoje dewocyjne zadanie.
Najbardziej znanymi szkaplerzami dewocyjnymi są szkaplerze Nasza Pani z Góry Karmel (brązowy), Najświętszej Maryi Panny z Merced (biały), Męki Pańskiej (czerwony), Niepokalanego Poczęcia (niebieski), Trójcy Świętej (biały), św. Matka Boska Bolesna (kolor czarny) i San José (fioletowy).
Wiele z nich zostało zatwierdzonych i odprawionych przez Kościół. Mają one przypominać noszącym je osobom o obowiązkach i ideałach danego zakonu.
Szkaplerz składa się z noszonego na szyi sznurka z dwoma małymi kawałkami materiału. Jeden nosi się na piersi, a drugi na plecach i zwykle nosi się go pod ubraniem.
Teresy od Jezusa, jest ubogi i surowy, wykonany z brązowego materiału, składający się z habitu, paska, nakrycia głowy, welonu i białej peleryny noszonej przy niektórych okazjach. (Rule, 1991: 89).
Dla nich noszenie szkaplerza karmelitańskiego oznacza manifestację przynależności do zakonu i zobowiązanie do czczenia cnót Maryi Dziewicy. (Ibid., 1991: 65)
Szkaplerz jest znakiem matczynej miłości i opieki Maryi oraz wezwania do życia w świętości i bezgrzeszności. Z tego powodu, noszenie szkaplerza jest odpowiedzią miłości do Najświętszej Maryi Panny. który przyszedł, aby dać nam dar swojego miłosierdzie. Powinniśmy używać go jako przypomnienia, że chcemy ją naśladować i żyć w łasce pod jej ochronnym płaszczem.
Matczyna ochrona jest w Biblii przedstawiana jako płaszcz lub tkanina. Widzimy, jak Najświętsza Maryja Panna, kiedy Jezus się rodzi, owija go w płaszcz.. Matka zawsze stara się chronić swoje dzieci.
Otulenie nas swoim płaszczem jest matczynym znakiem ochrony i opieki. Najświętsza Maryja Panna okrywa nas naszą duchową nagością, przedstawiając to objęcie za pomocą szkaplerza.
Szkaplerz staje się symbolem naszej konsekracji i przynależności do Maryi Dziewicy. Uznać jej misję Matki nad nami i poddać się jej, aby dać się prowadzić, uczyć, kształtować przez nią i w jej sercu. W ten sposób możemy być Jego narzędziami do rozszerzania Królestwa Bożego.
"Niech szkaplerz będzie Państwa znakiem poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi, którego szczególnie potrzebujemy w tych trudnych czasach".Papież Pius XII , 1950).
Symbolizuje to również szkaplerz jarzmo, do którego noszenia zaprasza nas Jezus, a które pomaga nam nieść Najświętsza Maryja Panna..
"Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode mnie, bo jestem cierpliwy i pokornego serca, a tak znajdziecie ukojenie". Bo moje jarzmo jest łatwe, a moje brzemię lekkie". (Mt 11:29 30)
Szkaplerz karmelitański to nabożeństwo, które narodziło się w XII wieku. Obecnie składa się z dwóch małych kwadratów brązowej tkaniny połączonych sznurkami, które mają z jednej strony wizerunek Matki Bożej z Góry Karmel, a z drugiej Serce Jezusa lub herb Zakonu Karmelitańskiego.
Ta mała szata przypomina habit karmelitański, dlatego jest wykonana z materiału. Ci, którzy go noszą, zobowiązują się do prowadzenia życia modlitwanabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny i przywiązanie do Kościoła.
Po Soborze Watykańskim II szkaplerz Matki Bożej z Góry Karmel otrzymał nowy impuls, ponieważ został uznany za "święty znak na wzór sakramentów, dzięki któremu za wstawiennictwem Kościoła uzyskuje się skutki, zwłaszcza duchowe". (Sobór Watykański II -SC 60). Od tego czasu, szkaplerz karmelitański jest sakramentemJest to znak, który pomaga nam prowadzić święte życie i zwiększać naszą pobożność. Nie przekazuje łask jak Sakramenty chrześcijańskiePrzygotowuje do miłości Pana i do pokuty, jeżeli jest przyjmowana z oddaniem.
Noszenie szkaplerza Matki Bożej z Góry Karmel jest powszechnym nabożeństwem wśród papieży. Jan Paweł II żył nią przez całe swoje życie. "Nie było tajemnicą, że przez całe życie nosił szkaplerz i mówił o nim jako o wyrazie szczególnej miłości do Matki Boskiej". (O. Miceal O'Neill, Karmelita).
Najświętsza Maryja Panna chce nam objawić szkaplerz w szczególny sposób. W objawieniach fatimskich Łucja, dziś siostra Maria od Niepokalanego Serca, relacjonuje, że w ostatnim objawieniu Matka Boża ukazała się ubrana w habit karmelitański i ze szkaplerzem w ręku. I przypomniała tym, którzy byli jej prawdziwymi dziećmi, aby nosili go z szacunkiem. Także to, że ci, którzy poświęcają się Jej, powinni nosić go jako znak tego poświęcenia.
Szkaplerz karmelitański jest wyrazem opieki Matki Bożej nad swoimi czcicielami. Od 16 lipca 1251 roku, kiedy Matka Boża z Góry Karmel ukazała się św. Szymonowi Stockowi, powiedziała do niego: "Kto umrze ze szkaplerzem, nie będzie cierpiał ognia wiecznego".. To nie jest mała rzecz, powiedział Pius XII, osiągnąć życie wieczne na mocy obietnicy złożonej przez Najświętszą Dziewicę.
Wielu papieży, świętych i teologów wyjaśniało, że ta obietnica oznacza, że kto ma nabożeństwo do szkaplerza i nosi go, otrzyma od Najświętszej Maryi Panny w godzinie śmierci łaskę wytrwania w stanie łaski lub łaskę skruchy. Oznacza to, że Matka Boża, jako dawczyni łask, pomoże nam umrzeć w stanie łaski, bez grzechu ciężkiego lub umrzeć po odbyciu prawdziwej pokuty.
Przywilej ten opiera się na bulli ogłoszonej przez papieża Jana XXII, uznanej również przez Piusa XII, po obietnicy Najświętszej Maryi Panny złożonej podczas objawienia.
W jego byku o nazwie Sabatina, Papież Jan XXII potwierdza, że ci, którzy noszą szkaplerz, zostaną w sobotę szybko uwolnieni od bólów czyśćcowych. (dzień, który Kościół poświęcił Matce Bożej) po jej śmierci, za szczególnym wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny.
Warunki realizacji przywileju sabatu:
Papież Paweł V potwierdził w oficjalnej proklamacji, że przywilej szabatu może być nauczany przez wszystkich wierzących.
Korzyści płynące z przywileju sabatu zostały potwierdzone przez Świętą Kongregację Odpustów 14 lipca 1908 roku.
Każdy ksiądz może nałożyć szkaplerz wyznawcy, który o to poprosi. Wielu chrześcijan prosi Karmelitów o nałożenie na nich krótkiej modlitwy.
Musi być pobłogosławiony przez kapłana i nałożony przez niego podczas modlitwy: "przyjmij ten błogosławiony szkaplerz i proś Najświętszą Dziewicę, aby dzięki Jej zasługom mogła go nosić bez żadnej plamy grzechu i aby chroniła Cię od wszelkiego zła i doprowadziła do życia wiecznego".
Papież Jan Paweł II napisał o szkaplerzu: "Jest on znakiem nieustannej opieki Najświętszej Dziewicy, nie tylko przez całe życie, ale także w chwili przejścia do pełni wiecznej chwały".
Jako znak poświęcenia się Maryi, Matce Bożej, był i nadal jest bardzo ważny. Noszenie szkaplerza jest zobowiązaniem do życia cnotami Maryi.
Poprzez szkaplerz Matki Bożej z Góry Karmel rodzina karmelitańska pragnie dzielić się darami Bożymi, a w szczególny sposób macierzyńską miłością Maryi, ze wszystkimi, którzy chcą być włączeni. Maryja opiekuje się ciałem Chrystusa, Kościołem, tak jak owinęła swojego syna w pieluszki, kiedy się urodził.. Szkaplerz jest symbolem wyrażającym opiekę Maryi nad osobą, która go nosi. Matka pomaga dziecku wzrastać: Maryja pomaga nam być tym, kim Bóg wie, że możemy być, a matka uczy swoje dziecko przez przykład. W Kanaanie mówi nam: "Zróbcie wszystko, co wam powie". (Jan 2,5). Patrząc na nią, uczymy się, co to znaczy być naśladowcą Chrystusa.
Jest to przypomnienie o zobowiązaniu Maryi wobec nas i naszym zobowiązaniu wobec Maryi. Przypomina o jej stałej obecności w naszym życiu i o jej zainteresowaniu nami. Jest ona naprawdę matką i siostrą, która prowadzi i prowadzi nas do Chrystusa, w którym spotykamy się ze zbawieniem. Jest z nami w życiu i w śmierci: "Módlcie się za nami teraz i w godzinę śmierci naszej".
"Panie, spraw, aby wszyscy ci, którzy z oddaniem noszą szkaplerz, zostali również przyobleczeni w cnoty Maryi, aby mogli cieszyć się Jej niestrudzoną opieką.
Przy współpracy z:
Opusdei.org
Carmelitas.org
Figueroa, M. Antonia. Szkaplerz: insygnia pobożności maryjnej.
Marcellus od Dzieciątka Jezus (1929). Instrukcja dotycząca nabożeństwa do szkaplerza Matki Bożej z Góry Karmel.
Hearts.org
