De berg Bessillon behoort tot de gemeente Cotignac in de Provence. Dit is waar de 7 juni 1660 de enige verschijning van Sint Jozef die door de Kerk wordt erkend. Ze lijkt niet op andere verschijningen waarbij gedetailleerde boodschappen worden doorgegeven aan een zieneres. In feite is er geen boodschap om over te brengen.
De patriarch, alleen is een dorstige jonge herdersjongen te hulp gekomen...op een dag dicht bij de zomer.
Jozef verschijnt als een man van aanzienlijke gestalte die de herder op een enorme rots wijst en zegt: "Ik ben Jozef, til hem op en je zult drinken". Gaspard werpt hem een blik van ongeloof toe, omdat hij het niet kan optillen. Maar Sint Jozef herhaalt zijn bevel en de herder tilt het zonder al te veel moeite op.
Hij ontdekt beneden een bron met vers water en drinkt gulzig, maar als hij omhoog kijkt, beseft hij dat hij alleen is. San JosƩDe vader van Jezus heeft de stilte die in de evangeliƫn aan hem wordt toegeschreven nauwelijks verbroken.. Gaspard is degene die zijn mond niet houdt en het nieuws rondstrooit, zodat zieke mensen van heinde en verre naar de bron komen om te worden genezen en ontlast. Al snel werd er een tijdelijk oratorium gebouwd en in 1663 werd de huidige kapel ingewijd.
Het huidige heiligdom van St. Joseph werd in 1663 ingewijd. Op het feest van St. Joseph, vanaf 1661, stroomden grote mensenmassa's naar het heiligdom van de heilige.
Sindsdien heeft de kapel de tand des tijds doorstaan, waaronder die van de Franse Revolutie, ook al moest ze enkele jaren worden verlaten. In de 19e eeuw en een groot deel van de 20e eeuw raakte de kapel enigszins in de vergetelheid, ook al werd ze enkele jaren verlaten. elke 19 maart een pelgrimstocht die de mensen uit de omgeving verzamelen.
Uiteindelijk vestigden de benedictijnen van het Medea-klooster in Algerije zich er in 1975 en bouwde architect Fernand Pouillon een nieuw klooster naast de resten van de 17e-eeuwse gebouwen. Het werk verenigt het oude met het moderne.
Rond dezelfde tijd als deze bijzondere verschijning van de heilige Jozef, werd Frankrijk door Lodewijk XIV, in opdracht van zijn moeder, Anne van Oostenrijk, gewijd aan de heilige patriarch. Dit waren de tijden waarin het Franse Hof stopte om te luisteren naar de heilige oratie van Jacques-BĆ©nigne Bossuet, een van de meest invloedrijke persoonlijkheden in de Kerk van die tijd.
Men heeft Bossuet soms gezien als een schrijver van een verhandeling die een politieke theorie over de Franse monarchie opbouwde, en zijn diepe spiritualiteit en zijn grote kennis van de Heilige Schrift en de Kerkvaders zijn vergeten..
De woorden van Bossuet waren, net als die van andere paleispredikers, een kolfje naar de hand van gesprekspartners die te zeer gericht leken op de eisen van macht en uiterlijk aanzien. Maar het is niet aan de prediker om de vruchten te plukken; het is God die de oogst op zijn tijd binnenhaalt.
Bossuet maakte voor Anne van Oostenrijk twee lofredes op St Joseph, beide op 19 maart, die van 1659 en 1661. In de eerste wordt de heilige Jozef voorgesteld als de hoeder van Maria en Jezus, en tegelijkertijd wordt benadrukt dat hij het geheim wist te bewaren dat God hem zijn hele leven had toevertrouwd. In de tweede gaat Bossuet uit van het bijbelse citaat dat de Heer een man naar zijn hart heeft gezocht. (1 Sam 13, 13). Hij verwijst naar David, Jozefs voorvader, en de prediker prijst de eenvoud, onbevangenheid en nederigheid van de aartsvader. Hij bevestigt dat zijn geloof dat van Abraham, het model van het volmaakte geloof, overtreft, omdat hij moest waken over een God die in zwakheid is geboren en gegroeid. JosĆ© lijkt op de kneedbare klei waaraan de pottenbakker de uiteindelijke contouren geeft.Ā
Toen deze woorden werden gesproken, was Jozef aanwezig in een dorp in de Provence. Hij verscheen niet met macht en majesteit, hij wilde niet uitdrukken dat hij te veel vergeten was in 17 eeuwen kerkgeschiedenis.
Integendeel, het sint joseph evenement werd gekenmerkt door discretie en dienstbaarheid. Hij heeft voor een jonge herder gezorgd, zoals hij jarenlang voor Jezus en Maria heeft gezorgd.. Hij is weer vader geworden. Daarbij herinnert hij ons eraan dat de vaderschap is altijd verbonden met dienstbaarheid. Dit is het vaderschap dat vertrouwen inboezemt, dat gezag baseert op voogdij en dienstbaarheid, en niet het vaderschap van de "heer van levens en landgoederen" uit het verleden, dat zoveel heeft bijgedragen aan het huidige in diskrediet brengen van de vaderfiguur.
Maar als de vader in twijfel wordt getrokken of wordt ontkend, wordt broederschap onmogelijk. Dit is wat er gebeurt in de huidige maatschappij, waar het zaad van het individualisme is gegroeid. Sint Jozef herinnert ons eraan dat de wereld vaders nodig heeft, zodat wij allen broeders worden.
Antonio R. Rubio Plo, Afgestudeerd in geschiedenis en rechten. Schrijver en internationaal analist @blogculturayfe / @arubioplo
