Hasitha Menaka Nanayakkara nl een van de eerste twee seminaristen uit het bisdom Colombo, Sri Lanka, die aan de Universiteit van Navarra studeert.

"Ik ben geboren in Sri Lanka, een land waar het boeddhisme de meerderheidsgodsdienst is, beleden door 70% van de bevolking. Slechts 6% van de inwoners is katholiek. Met een katholieke moeder en een boeddhistische vader werden mijn oudere zus en ik bij de geboorte gedoopt en van jongs af aan katholiek opgevoed. Dat was mogelijk dankzij de inspanningen van mijn moeder. "Dankzij het feit dat Sri Lanka een land is waar het verschil tussen culturen geen conflict is, kon ik verder groeien in mijn geloof. Eerst op een katholieke school en daarna op een boeddhistische school. Het leven heeft me veel uitdagingen gegeven. Elke dag was ik op zoek naar redenen om mijn geloof te beschermen, maar het heeft me doen groeien," zegt hij.

Als volwassene realiseerde ik me wat mijn moeder voor me had gedaan en hoeveel moeite ze had gedaan om me in het katholieke geloof te vormen. Het was bij een heiligdom waar ze werkte. Daar kwamen veel pelgrims. Op een dag ontmoette ze een moeder met haar twee dochters. Ze vertelde hem dat ze katholiek was, maar dat haar dochters niet gedoopt waren, zodat ze zelf konden kiezen als ze later groot waren. Als God je het geloof geeft en je koestert het als het beste wat je een kind kunt geven, dan is het verkeerd om te zeggen dat hij moet kiezen als hij opgroeit, zeg ik uit eigen ervaring.

Al op jonge leeftijd voelde hij een roeping tot het priesterschap: De Heer liet me altijd tekenen zien. Ik herinner me dat de nonnen bij mijn eerste communie de jongens vroegen om priester te worden en de meisjes om gewijd te worden. Vandaag voel ik dat God me vanaf dat moment riep. Ik hou van de Heer. Eucharistisch veel.

Ik ging de seminar in 2009: Ik was pas 17 jaar oud toen ik intrad en het was heel moeilijk voor me om dit te doen. Maar roeping geeft je een vreugde die je vervult en geeft je een vrede die alles verandert. 

Ik ben erg dankbaar voor de opleiding die ik in 8 jaar in mijn land heb gekregen: 4 jaar in een klein seminarie, 1 in het propedeutisch seminarie en 3 in het groot seminarie. In 2017stuurde mijn bisschop me naar Pamplona, waar ik mijn opleiding in Theologie aan de Universiteit van Navarra en aan het Bidasoa International Seminary, wat ik beschouw als een grote en pure genade van God". 

"Zowel de universiteit als het seminarie bieden ons de omgeving die nodig is om gevormd te worden en door de moeilijkheden heen te komen. Het doel van het leven van een priester is niet zichzelf, maar om de Heer en zijn naaste lief te hebben, en dit wordt gezien in elk van de honderd begeleiders uit 25 verschillende landen die er wonen".

Ik ben heel dankbaar voor de hulp van de weldoeners, zonder wie ik niet gevormd zou kunnen worden. Ik zie het seminarie als de schoot van Onze Lieve Vrouw, waar andere christussen geboren worden; en de weldoeners als Sint Jozef, uit hun steun worden andere christussen geboren in de Kerk. Daarom noemen we ze vaak vaders en moeders.

Ik waardeer de steun die je me geeft enorm, waardoor ik kan studeren en mijn opleiding kan voortzetten. priesterleven hier in Spanje. Ik dank u met heel mijn hart. Ik verzeker je van mijn gebeden pvoor jou en ik beloof mezelf a gebruik elke gelegenheid en elk moment van mijn vorming om te groeien en mezelf te identificeren met Jezus als een een priester, met Gods genade".